monumentum

INLEIDEND VERTOOG
V A N H E T
G E N O O T S C H A P .
M e n kan in twyffel ftaan of het ons moet ver-
maaken of bedroeven , wanneer wy den traagen
voortgang en de geduurige omwentelingen be«
fchouwen, zonder welke de heilzaamfte aller kun-
ften den trap, waartoe zy thans gebragt is, met
heeft beklommen, 't Is wel zeer aangenaam, de
wezenlyke vermogens die zy thans bezie, zo wel
om de gezondheid te bewaaren , als om dezelve,
wanneer zy verlooren is , te herftellen , in een
vrolyk lichc gade te (laan; en 't fchync dan zelfs
dat die genoegen word: vermeerderd door de
moeite, welke dat voordeel heefc moeten kosten;
maar aan den anderen kant overweegende hoe
verre deeze kunst noch van het gewenschte top­
punt verwyderd is , komen wy tot de treurige
voorfpelling, dat het menfchelyk geflacht, indien
zy voortaan geen fneller aanwas verwerft , noch
veele eeuwen , door eene menigte van deerlyke
kwaaien en kastydingen zal gefolterd worden. On-
dertusfehen legt 'er vooraf dit nut in opgedooten,
dat wy dus onze waare voordeden van de gewaan­
de leeren onderfcheiden; 't welk bovenal te pas
komt in eene kunstoefening, die wel groote en
* 3
u k
*