Blanco - Kring voor Geschiedenis en Kunst van Deinze en

3803
Vandaag zijn volgende aanspreekvormen gebruikelijk: ‘Monseigneur’ 1 en ‘Mijnheer de
Bisschop’.
4. Mgr. de Bisschop is geboren als Honoré Joseph COPPIETERS, ° Overmere 30-03-1874 en
† Gent 20-12-1947.
Hij volgde de humaniora aan het Sint-Vincentiuscollege te Eeklo. De voorbereiding tot de
priesterwijding op 19-12-1896 bracht hij door in het Klein-Seminarie te Sint-Niklaas en in het
Groot-seminarie te Gent. Na zijn universitaire studies werd hij voor exegese 2 en oosterse
talen benoemd tot docent (23-07-1900) en later tot buitengewoon hoogleraar aan de
Katholieke Universiteit te Leuven (1902-1920).
Foto E. Barbaix, s.d., Gent, archief bisdom
Uit M.Cloet ed., Het bisdom Gent (1559-1991)
Vier eeuwen geschiedenis, Gent, 1991, p. 367
Inmiddels was hij directeur van het Bijbels Museum, erekanunnik van
de Sint-Baafskathedraal te Gent en pastoor-deken te Lokeren. Op 8-
08-1924 verhuisde hij als pastoor-deken naar Aalst om op 28-01-
1927 benoemd te worden tot hulpbisschop van Gent, met recht van
opvolging. Op 17-05-1927 werd hij de 27 e Bisschop van Gent, met
wapenspreuk “Fide et Caritate” (met geloof en liefde).
Volgende eretitels werden hem nog toegekend: erekanunnik te
Haarlem, huisprelaat van de Paus, assistent bij de pauselijke troon,
Romeinse graaf 3 .
5. Een onderdeel van het ‘Program’ is de uitvoering van Elkerlyk, een moraliteit uit de 15 e
eeuw. De schrijver van dit in de Middeleeuwen populair theaterstuk is niet gekend. Het wordt
wel toegeschreven aan Peter van Diest (1454-1507), maar ook aan de kartuizer Petrus
Dorlandus (1451-1507) van het klooster te Zelem, bij Diest.
Het origineel is in het Nederlands gedrukt te Delft in 1495. De volledige titel van het stuk
luidt: “Den Spieghel der Salicheyt van Elkerlyc – Hoe dat elckerlyc mensche wert ghedaecht
Gode rekeninghe te doen”.
In een Engelse vertaling wordt Elkerlyk ‘Everyman’, en in het Duits “Der sünde lohn ist der
Tod” (te Keulen gedrukt in 1540) en ‘Jederman’ (1911).
Elkerlyk krijgt te horen dat hij moet sterven en probeert de Dood om te kopen, wat niet lukt.
Hij doet beroep op verschillende mensen om hem op zijn pelgrimstocht te vergezellen:
Gheselscap (zijn vrienden), Maghe en Neve (familie), Tgoet (geld en goederen), die allen
weigeren wanneer zij vernemen welk het einddoel van de reis is. De Duecht (deugd) is te
zwak voor de reis; haar zuster Kennisse (zelfkennis) brengt Elkerlyk bij Biechte. Hij doet
boete waardoor Deucht weer op krachten komt. Vergezeld door Schoonheyt, Cracht,
Vroetschap (wijsheid) en Vijf Sinnen (zintuigen) aanvaardt hij de tocht.
Bij het einddoel, het open graf, gekomen laten de begeleiders Elkerlyk in de steek; alleen
Deucht en Kennisse gaan met hem mee naar de hemel.
In de Na-prologhe wordt de moraal verwoord, d.w.z. de zin of de betekenis van het stuk.
Vandaar de naam moraliteit of zinnespel.
6. E.P. Adhemar, Kapucijn.
Adhemar is de kloosternaam van Georges Maes, geboren te Antwerpen op 27-02-1897, als
zoon van Fidelis Maes (° Beveren-Waas 10-09-1864 en † Hoboken 1929) en van Stefanie
De Mayer (° Bazel in het Waasland en † Hoboken 9-08-1935).
Georges Maes volgde lager onderwijs in het (thans nog bestaande) instituut van de Broeders
van Sint- Gabriel 4 te Boechout, en deed zijn humaniora in de Serafijnse school 5 van de
Kapucijnen te Brugge. Hij trad in bij de Kapucijnen, werd ingekleed voor het noviviaat op 7
september 1914, legde professie af op 8 september 1915 en werd priester gewijd te Izegem
op 12-02-1922.
Wij danken u voor uw lidmaatschap en steun!