Blanco - Kring voor Geschiedenis en Kunst van Deinze en

3805
1. Monseigneur: letterlijk betekent dit woord mijn heer (mon seigneur; mon signore).In Frankrijk was
de titel ‘Monseigneur’ tot aan de Franse Revolutie de gebruikelijke aanduiding voor de oudste
broer van de koning; de eerste onder de Prinsen van den Bloede was ‘Monsieur’. De prinsen,
zonen van de Belgische koning, worden aangesproken met Monseigneur; degenen die door de
gunst van het Staatshoofd de titel van Prins mogen dragen, worden eenvoudigweg als ‘Prins’
aangesproken.
2. Exegese: de exegeet is de persoon die onderzoekt hoe een (meestal) geschreven tekst, in het
bijzonder de Bijbel, moet verstaan worden. Hij doet aan tekstkritiek (het benaderen van de
oorspronkelijke tekst), concordantie-onderzoek (wat is de betekenis van eenzelfde woord in
andere teksten), literaire kritiek (hoe ontstond een tekst en in welk verband komt dier voor), enz.
3. Opvattingen van Mgr. Coppieters: lees de bijdrage van Robrecht Boudens in “Het bisdom Gent,
1559-1991, vier eeuwen geschiedenis”, 2 e druk, 1992, pp. 367-380, onder de algemene leiding
van Michel Cloet, over volgende onderwerpen: de Leuvense periode, Politieke visie,
Vlaamsgezindheid, Oorlog en zijn nasleep, een Portret.
4. Broeders van Sint-Gabriel: zij leven en werken in de geest van de heilige Louis-Marie Grignan de
Montfort (1643-1716). In België werden hun eerste scholen ca. 1900 opgericht te Doornik, Thuin
en Bouchout bij Antwerpen.
5. Serafijnse school: opgericht als kweekschool van en voor roepingen.
6. NVDR: zie ook “Aan Deinze”, in KGK-Contactblad, jg. 18, 1998, 4, nr. 1638, pp. 2416-2419.
7. De Congregatie van de Broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes is op 25-11-1830 gesticht te
Ronse door E.H. Stefanus Modestus Glorieux (1802-1872), die door o.m. het verstrekken van
onderwijs wou verhelpen aan de toen bestaande armoede in vele gezinnen. De oorspronkelijke
benaming van de congregatie was: Broeders van Goede werken. In 1888 werd de hoofdzetel
overgebracht naar Oostakker, vandaar de gewijzigde naam in verband met de verering van O.L.V.
van Lourdes te Oostakker. De congregatie is vandaag nog werkzaam in Nederland, Brazilië,
Canada, Curaçao, Ethiopië en Indonesië.
8. E.H. Van Hecke, oorlogsslachtoffer: In het boek “1837-1987 Congregatie Zusters van de Heilige
Vincentius te Deinze” van Frans Michem en de Werkgroep Zusters Sint-Vincentius Deinze, Tielt,
Lannoo, 1987, wordt aangehaald op welke wijze E.H. Van Hecke te Deinze oorlogsslachtoffer
werd (p. 111): “ ’s Anderendaags – 24 mei 1940 – in de vroege morgen, waagde Eerwaarde
Vader Van Hecke zich naar de markt, om aan de dodelijk gekwetste soldaten de laatste rechten te
kunnen toedienen. Zijn offervaardigheid kwam hem duur te staan. Hij werd door een kogel
getroffen in het hoofd. Eerst laat op de dag kon hij door een Duitse geneesheer worden verzorgd.
Wekenlang werd hij behandeld in het ziekenhuis Toevlucht van Maria te Gent. God zij dank,
overleefde hij de zware verwonding, doch verloor zijn rechteroog. Zijn gezondheid was geknakt en
hij bleef zwaar en opvallend verminkt. Hij ging die kruisweg zonder één klacht”.
Maurice De Meulemeester, C.ss.R., schreef ook een “Geschiedenis der Zusters van Sint-
Vincentius te Deinze”, Leuven, 1946.
P.S. Ik stel het op prijs mijn oprechte dank te betuigen aan Z.E.H. Kanunnik L. Collin, archivaris
van het bisdom Gent, de zusters van St.-Vincentius te Deinze en de archivaris van de paters
Kapucijnen te Antwerpen. Zij bezorgden me heel wat inlichtingen die zeer nuttig waren bij het
opstellen van deze bijdrage.
Wij danken u voor uw lidmaatschap en steun!