Tydskrif Februarie 2010.p65 - CJBF

geer. As ons wel iets daaraan kan verander, is dit die
eerste wat ons moet probeer. As jy nie arbeidsvreugde
kry nie, mag jy gerus na ’n ander werk uitkyk. Jy kan
jou vriendekring verander of uitbrei. Jy kan ’n ander
kursus volg. As jy egter die omstandighede nie kan
verander nie, is aanvaarding daarvan die volgende stap.
Aanvaar dat die Here in beheer van jou lewe is, en dat
hierdie omstandighede ’n uitdaging is om steeds blymoedig
te wees en selfs in die omstandighede te groei
en vreugde te belewe. As Paulus die opdrag in Filippense
4:4 skryf, sit hy in die tronk! Sy omstandighede
is ongerieflik en beroerd. Op ’n keer het die Here hom
al wonderbaarlik daaruit verlos, maar nie hierdie keer
nie. En tog vind hy altyd genoeg rede om bly te wees.
Hy en Silas sing selfs terwyl hulle in die tronk sit (Hand
16).
Vreugde kom dus nie van buite die mens nie, nie deur
dinge en mense nie, maar allereers kom dit vanuit die
innerlike mens. Paulus se diepste rede vir blydskap is
sy bewussyn dat hy ’n verloste kind van die Here is, en
dat die Here in al sy behoeftes voorsien. Hy weet ook
dat God alles ten goede laat meewerk vir die wat Hom
liefhet (Rom 8:28). Selfs die dreigende dood bekommer
hom nie meer nie, aangesien hy dit as ’n wins beskou
om in Christus te sterwe (Fil 1:21). Sy werklike rede vir
blydskap gee hy in Filippense 4:5: “Die Here is naby.”
Nie alleen beteken dit dat die Here in alles self by ons
is nie, en dat niks ons van sy liefde kan skei nie, maar
veral dat die wederkoms van Christus naby is. Wie
homself dus daagliks instel op die komende Christus
en ons voorbereiding vir hierdie groot dag, sal minder
fokus op die dinge wat die lewensvreugde wegneem.
• Mense
Wat die invloed van mense betref, moet ons onthou
dat ons dikwels maai wat ons gesaai het. Daarom leer
die apostel in vers 5 dat ons die verhouding met ons
medemense moet oppas. Wees “inskiklik” met alle
mense sluit letterlik almal in, ook nie-gelowiges. Hierdie
woordjie is moeilik om te vertaal, en kan beskryf word
met woorde soos groothartigheid, verdraagsaamheid,
toegeeflikheid, vriendelikheid, redelikheid, deernis,
verstandigheid. Sonder om werklike beginsels prys te
gee, moet ons dus bereid wees om plek te maak vir
ander mense en hulle gedagtes en idees. Ons sal verbaas
wees om te sien hoe so ’n toegeeflike hartsgesindheid
die oes lewer van terugkerende liefde van ander
teenoor ons. In Filippense 4:8, 9 maak die apostel dit
miskien nog duideliker as hy skryf: “Verder, alles wat
waar is, alles wat edel is, alles wat reg is, alles wat rein
is, alles wat mooi is, alles wat prysenswaardig is – watter
deug of lofwaardige saak daar ook mag wees – daarop
moet julle jul gedagtes rig. En wat julle van my geleer
en ontvang het, en gehoor en gesien het, dit moet julle
doen. En God wat vrede gee, sal by julle wees.”
- fokusartikel -
Maak ander bly en jy sal self ook meer en meer vreugde
belewe.
• Kommer
In tye van bekommernis, spanning en vrees help dit
gewoonlik om die Bybel oop te maak en die verse van
God se beloftes van sorg en bystand en hulp op te soek
en te memoriseer. Geloof is immers die antwoord op
vrees en twyfelmoedigheid. Daar is letterlik duisende
beloftes van troos en bemoediging in sy Woord, sodat
ons ons oog van die vreeslike dinge kan aftrek en op
die Here kan hoop. So lees ons byvoorbeeld dat die
Psalmdigter nie bang is nie, al gebeur die ergste met
hom. Hy beskryf die dinge wat erg bedreigend is in die
beeld van ’n tsoenami (Ps 46:2-4), en daarteenoor jubel
hy oor die klein stroompie van God se belofte van bystand
(vs 5-6). God se magtige teenwoordigheid is so
seker soos die standhoudende waterstroompies wat
die stad daagliks van lewe voorsien.
• Sonde
Die groot dief van ons vreugde is ons gewete. Ons
gewete kla ons gedurig aan dat ons teen die Here gesondig
het. Ook Paulus, wat hierdie opdrag tot lewensvreugde
gee, het ’n verlede van sonde teen die Here
(1 Kor 15:8-10). Sy bewustheid van sy sonde word egter
oorweldig deur die kennis van God se genade. God is
groter as ons gewete, en Hy vergewe sondes omdat
Jesus Christus ten volle daarvoor betaal het (1 Joh 1:9;
3:20). Geloof is immers die aanvaarding dat Christus
se betaling genoeg is vir al ons sondes. As ons dus
weer ons geloof in Christus vasmaak, en ons sondes
openlik voor Hom bely, dan kry ons nuwe vreugde en
groot vrymoedigheid om ’n kind van die Here te wees.
En dan reageer ons soos Dawid wat met nuwe lus vir
die lewe sing: “Om u wil te doen is my een begeerte
…” (Ps 40:9). Die enigste wat dan oorbly, is om daardie
rede vir jou vreugde met ander mense te deel –
gelowiges én medegelowiges, want hoe meer jy daaroor
gesels, hoe sterker word hierdie vreugde in jou.
• Gebed
Om hierdie ware vreugde blywend in ons lewe te ervaar,
is dit nodig dat ons dit van die Here vra. Vreugde is
immers die vrug van die werking van die Heilige Gees
in ons harte. As ons gedurigdeur ons hartseer by die
Here bring en Hom vra om die ware vreugde in ons
aan te wakker, sal dit by ons bly. Die raad wat Paulus
in hierdie paar verse aanbied, is eenvoudig. Gaan in
die gebed na die Here toe (Fil 4:6). Maak jou begeertes
met smeking en danksegging aan God bekend en Hy
sal na jou luister. As Hy nie gee wat jý vra nie, sal Hy
jou wel “die vrede wat alle verstand te bowe gaan” gee
(vs 7). Daardie innerlike vrede gee jou die vermoë om
in alle omstandighede steeds blymoedig en vreugdevol
te lewe. DK
• Die Kerkblad Februarie 2010 • 19