Journalist Egbert Kalse: ”CDA en VVD gaan de ... - Bandwerkplus.nl

INTERVIEW
Objectief zijn bestaat volgens hem niet. Hij is van mening dat zijn voorkeur
niet uit zijn artikelen blijkt. Driemaster sprak met NRC Handelsblad-journalist
Egbert Kalse (32) over de journalistiek, de politiek en de verkiezingen.
“De Ton Eliassen van deze wereld zijn de nieuwe opvulling.”
“CDA en VVD gaan de PvdA pakken op de AOW”
Het politieke circus draait nog niet op volle toeren. Dat is te
merken op en rondom het Plein en het Binnenhof, maar ook
aan de journalisten. Tijdens het gesprek krijgt Egbert Kalse
slechts één telefoontje. Waar zijn collega’s aan het lunchen
zijn, vraagt de journalist aan de andere kant van de lijn zich
af.
DOOR Paul Vereijken
De laatste maanden is er in de media erg veel aandacht besteed
aan politiek, concludeert Kalse op het terras van het Haagse café
Dudok. De nek-aan-nekrace om het lijsttrekkerschap van de VVD
en de affaire Ayaan Hirsi Ali die resulteerde in de val van het kabinet
zijn daar enkele voorbeelden van. “We hadden veel aandacht
voor de lijsttrekkerverkiezingen binnen de VVD, maar die was
wel gerechtvaardigd. Ik vind dat je een strijd om het leiderschap
van de derde partij in Nederland heel serieus moet volgen. Dat
er gestreden wordt, kan ook grote consequenties hebben. Balkenende
zei bij Netwerk dat hij er niet zo zeker van was dat hij door
wilde gaan met de coalitie CDA-VVD-D66.” Toch werden verschillende
lezers overdonderd door de grote hoeveelheid aandacht
die de strijd binnen de VVD kreeg. “Om die reden hebben we ons
ook vaak verantwoord: waarom wij als krant er wéér bij waren en
er wéér nieuws over maakten.” Echter is de lezer volgens Kalse
niet alleen maar geïnteresseerd in de inhoudelijke politiek. “Voor
de lezer en kijker is het ook een deel theater. Het politieke spel
gaat over zaken die bij de meesten onder ons het ene oor in en
direct het andere oor weer uit gaan. Toch hebben de live-debatten
vaak veel kijkers en blijft een groot deel van hen op totdat
het debat is afgelopen. De affaire Ayaan Hirsi Ali was geen zaak
waar normaal gesproken een kabinet over zou vallen. Dan maakt
juist het politieke spel eromheen het interessant.”
Halverwege het reces lieten de eerste politici weten zich niet
kandidaat te stellen voor de verkiezingen. Nu er weer vergaderd
18 DRIEMASTER JAARGANG 58 - NUMMER 4 - SEPTEMBER 2006
wordt in de Kamer lijkt het alsof er een grote uittocht plaatsvindt
in het Haagse. Steeds meer politici geven vooraf aan zich niet
kandidaat te stellen, in plaats van zich achteraf terug te trekken.
“Politici willen ons doen geloven dat ze sinds de verkiezingen
van 2002 veel meer open kaart met de kiezers spelen. Daarvoor
was het veel ongegeneerder, veel meer van: we rule this country.
Tegenwoordig proberen de politici ons uit te leggen waarom
maatregelen worden genomen en vinden ze het geloofwaardiger
om vooraf te zeggen dat ze niet terugkeren in de Kamer.
Het beeld dat er veel meer politici vertrekken klopt dus ook niet.
Het enige wat anders is met voorgaande jaren is dat iedereen
het nu op zijn eigen moment vooraf bekendmaakt. Dat schept
dat beeld. Tegelijkertijd staan er ook weer veel nieuwe kandidaten
op de lijst. De Ton Eliassen van deze wereld zijn de nieuwe
vulling.” Volgens Kalse is de trend om vooraf bekend te maken
dat je als politicus niet meer terug de Kamer ingaat een van de
gevolgen van de schokgolf na Fortuyn. Dat de media meer aandacht
besteden aan kleine en nieuwe partijen houdt daarmee
ook verband. “De media kregen destijds het verwijt dat ze de onderbuik
van de samenleving niet aanvoelden. Dat heeft nu nog
sporen achtergelaten. Het Algemeen Dagblad verslaat iedere
stap die Wilders zet.” NRC Handelsblad bericht zeker niet over iedere
stap van nieuwe partijen. “Maar wij zijn nieuwe partijen wel
scherper in de gaten gaan houden. Toch blijven we de krant van
de nuance en zorgen we ervoor dat we altijd meerdere kanten
van het nieuws belichten.”
Journalistieke nachtmerrie
Ook over de zinsnede dat de journalistiek de waakhond van de samenleving
is heeft de parlementair journalist een ethisch verantwoorde
mening. “Dat betekent dat je geen partij kiest en verder kritisch
bent. Als ik een stuk schrijf over de nieuwe AOW-regelgeving
loop ik dus niet blindelings achter de VVD aan. Ook ga ik een minister
niet extra kritisch interviewen, omdat ik hoor dat de nieuwe