View/Open

32
eenkomstig beskou het nie."8) En uit die verband
is dit duidelik dat hy nie-onderwerping aan die
Britse gesag as 'n versuim van die kristelike plig
geag het. Inderdaad het hy later op Pietermaritzburg
in die Voortrekkerskerkie groot
aanstoot gegee deur in die openbaar van die kansel
vir die Koningin van Engeland te bid. Hy
het hom dan ook nie verder as die hoofstad gewaag
nie, veral toe die kerkraad van Weenen
hom laatweet het dat sy besoek en diens daar
nie welkom sou woos nie. En toe die Kommissaris
Cloete aan hom skryf: "Ek rekommandeer
u sterk om uself en u vrou nie bloot te stel aan
die teenstand en belediginge wat 'n onkundige en
verdwaasde klomp mense mag tentoonstel nie"B)
het Dr. Faure dit gerade gevind die kuste van
Natal dadelik te verlaat en huis-toe te keer.
Dr. Faure was 22 Desember veilig teruggekeer
in die Kaapstad, waar veral van die kant van
Engelssprekendes skikkings gemaak is om hom 'n
welkomsadres vergesel van 'n waardevolle geskenk
in silwer aan te bied. In verband met hierdie
verwelkoming is daar egter so 'n opspraak verwek
dat hy self in die openbare pers versoek het dat
die reklame wat in verband met die aanbieding
van die silwerskinkbord wat die welkomsadres
vergesel het, stopgesit moos word. Hy het klaarblyklik
gevoel dat sy invloed onder sy eie mense
deur daardie betoging verswak sou word. Dr.
Faure was gewis deur sy besielende prediking oor
geestelike sake vele in Natal tot seen, ook het hy
toesegging van £100 per jaar van goewermentswee
tot die salaris van Ds. Lindley verkry, dog
wat die staatkundige bedoeling van sy sending
betref, was dit slegs in sover 'n sukses te noem
8) Kaapse Staatsargief, C.O. 1379.
B) Idem.