2007 Joernaal - SA Vleismerino

Duitse Merino’s het gevolg. Na die beste van my wete was mnr
Otto Kiessig van Philippolis die eerste privaat teler wat in 1934
Duitse Merino’s ingevoer het.
My Vader het in die distrik Colesberg geboer, aangrensend aan
Philippolis. Ons en die Kiessigs was huisvriende. My moeder en
Henriette Kiessig, Otto se vrou, was intiem bevriend en het
dikwels telefonies met mekaar gepraat. Dit was nog die ou groot
“Box Telefone” wat teen ’n binnemuur in die huis gemonteer was
en met ’n slinger toegerus was. Om die sentrale te kry moes jy die
slinger lank aaneen draai. Ek kan nou nog na 70 jaar onthou hoe
my moeder die slinger wat so ’n sing-geluid gemaak het, gedraai
het om die sentrale te kry. As sy opkom hoor ek haar nog as sy
sê “Exchange kry vir my die Kiessigs van Philippolis op die lyn”.
So het ons te hore gekom van die Duitse Merino skape wat Otto
Kiessig ingevoer het. Natuurlik het ons gaan kyk met my pa se
1928 Chevrolet.
Ons was baie beïndruk met die skape. Oom Otto, soos ek hom
genoem het, het aan my gesê “Pietman ek sal eendag vir jou ’n
ramlam persent gee”, wat hy ook gestand gedoen het. Hoe min het
ek daardie dag in 1934 geweet dat ek 24 jaar later die Sekretaris
van die S A Vleismerino ras sou wees en later ook die Bestuurder.
Op 1 Augustus 1958 word ek aangestel as Assistent Sekretaris van
die S A Stamboekvereniging wat toe die Genootskap se sake
behartig het. Die pligte van die Sekretaris van die Genootskappe
onder Stamboek se bestuur word aan my delegeer en op 1
Augustus 1958 sit ek in op my eerste Raadsvergadering en op die
aand van 3 Augustus 1958 op die Algemene Jaarvergadering
onder voorsitterskap van wyle Charlie Simkin.
In die daaropvolgende twee jaar groei die Genootskap so vinnig
dat mnr Manie Conradie in 1960 aangestel word as tweede
inspekteur om dr Wolfgang Heinichen, die tegniese adviseur by te
Besoekers altyd welkom :
vir navrae kontak :
Loutjie Hanekom
Posbus 142, CERES, 6835
Tel: 023 - 313 3331 • Sel: 082 5782 166
E-mail: chrislou01@telkomsa.net
chrislou01@telkomsa.net
PRESTASIES:
Wes-Kaap Kampioen Wolooi 2006
Afgelope 3 jaar onder die voorste drie verkopers by Wes-Kaap veiling
staan. Hulle eerlike en nougesette diens en hul gewildheid by die
telers en die departement het grootliks bygedra tot die populariteit
en fenominale groei van die Genootskap.
Ek was deur die jare as Hoof van Stoetveedienste baie bevoorreg
om altyd ’n sterk en toegewyde personeel te kon handhaaf sonder
noemenswaardige traumas. Tog wil ek een insident noem wat u
interessant sal vind. Op ’n dag in 1968 klop daar ’n dame by my
aan op soek na klerikale werk. Sy was baie mooi en netjies
aangetrek met ’n kort, baie kort wit mini rompie. Met die eerste
oogopslag het ek gedink dit is ’n trompoppie wat kom kollekteer.
Die nooientjie was Zenobia Lloyd, vandag nog ’n dame in diens
van die S A Vleismerino Genootskap. Na ’n paar jaar in my diens
het sy begin siek word. Ek dink dit was in 1973. Siek, baie ernstig
siek aan “Lupis”. Sy was naderhand so swak dat haar man haar
die trappies na haar kantoor moes opdra. Maar werk toe kom sy.
Dit is toe op daardie stadium dat ek ingryp en vir haar sê tot sover
maar nie verder nie. Jy gaan nou doen wat ek sê. Ek het haar stadig
begin molasses voer. Ja – u het reg gelees. Die gewone rou swart
molasses wat vir dierevoeding gebruik word. Geleidelik het haar
kleur teruggekom en binne drie maande was sy genees. Ek hoop sy
gebruik nog haar teelepel vol met warm water vroeg oggende.
Dit was lekker om so op die ou paaie terug te ry en ’n paar herin -
neringe met u te deel. Solank ons herinneringe het, bly gister by ons
en solank ons hoop het wag môre op ons. Solank ons kan liefhê en
liefgehê word en solank ons vriende het bly vandag nog wonderlik.
Ek moet my nou losmaak van die onthou van vergane glorie en
terugkeer na oudag se alleenbly en sy seerkry.
Groetnis
Piet du Plessis (PJ)
23
vervolg bl. 24