'Waarom de oudheid ons nog almaar zoveel doet' - Tresoar

En in fr. 413 horen we:
en doopte hem in de wijn
die ik dronk met volle teugen.
In mijn lijf tinkelt nu zoete pijn,
want hij kietelt mij met zijn vleugels.
Weer heeft Eros mij geslagen met een grote hamer
als een smid, en mij gedompeld in een koude bergstroom.
In A 13 wordt de niet te winnen strijd als volgt beschreven:
Nu ben ik tot liefde bereid.
Eros wilde me eerder al dwingen,
maar ik met mijn dwaze geest
liet me daar nog niet toe dringen.
Hij pakte zijn boog onverwijld
en de gouden koker met pijlen
en daagde me uit tot de strijd.
Ik heb toen zoals Achilleus
om mijn schouders het harnas gelegd,
met de lans en het schild in handen
zocht ik Eros voor het gevecht.
Zijn pijlen kon ik ontwijken.
Toen ze alle waren verstrooid
heeft hij in woede zichzelf
als een pijl in mijn hart gegooid.
Midden in mij is hij gekomen
en heeft mij mijn kracht ontnomen.
Mijn schild draag ik nu zonder reden:
wat moet ik buiten nog raken
als de strijd in mijn hart wordt gestreden.
‘Bijschriften’
Aan Anakreon worden ook enkele epigrammen in elegische disticha toegeschreven; het
gaat daarbij om grafschriften of opdrachtregels op wijgeschenken. Bijvoorbeeld fr. 113D:
Zij met de thyrsos is Helikonias, naast haar Xanthippe
en Glauke, allen op weg om na hun tocht van de berg
zich bij de reidans te voegen; ze brengen nu voor Dionysos
druiven, klimop en daarbij ook nog een stevige bok.
(Commentaar: de thyrsos is de met wijnrank en wingerd omwonden staf die door Bakchantes
gedragen wordt; de bok is het typische offerdier voor Dionysos.)
Daarmee vergelijkbaar is het volgende A 54, waarin een schildering of een beeldhouwwerk
beschreven wordt:
259