You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
in Belgische en Nederlandsche steden, het laatst in den Haag,<br />
waar hij zijn zwager (Cornells?) ontmoette met zijn reizende<br />
menagerie. Aan hem stond hij zijn dieren af, om de rest van<br />
zijn leven ver van alle beslommeringen in Marseille te kunnen<br />
doorbrengen. Maar het vooruitzicht, haar laatste levensjaren<br />
na een vermoeiend leven van reizen en trekken in het buitenland<br />
te zullen doorbrengen, stond zijn vrouw heelemaal niet<br />
aan. Om harentwille vestigde hij zich daarom in de nabijheid<br />
van <strong>Rotterdam</strong>^ waar haar familie woonde en kocht hij een<br />
huis met grooten tuin in Kralingen *). „Kralingen", aldus<br />
zijn levensbeschrijver, „was toen de meest aristokratische<br />
en rijke buurt in de omgeving van <strong>Rotterdam</strong>; onderscheidene<br />
aanzienlijke families hadden er hare buitenverblijven,<br />
allen getuigende van dien weelderigen, fijnen smaak, die<br />
de woningen der rijke Nederlanders kenmerkt... De komst<br />
van Martin in die buurt ging niet onopgemerkt voorbij, maar<br />
wekte aller belangstelling. De beroemde dierentemmer was<br />
overal bekend. Die hem nooit gezien hadden, hadden toch<br />
van hem gehoord en iedereen in Kralingen was er op gesteld,<br />
kennis met hem te maken."<br />
Reden om zich te beklagen over zijn vrijwillige ballingschap<br />
had hij niet. Een breede vriendenkring wist hij in het<br />
hem vreemde land in korten tijd om zich te verzamelen door<br />
zijn opgewekt gezelschap en verhalen uit zijn avontuurlijke<br />
loopbaan en de liefde voor de dieren bracht hij over op zijn<br />
rozenkweekerij. In zijn tuin had hij meer dan 2000 struiken<br />
„en zijn grootste lust was het, de dames die zijne schoone<br />
verzameling kwamen zien, een geurig bouquet uit zijn rijken<br />
schat aan te bieden".<br />
Toen zijn vrouw in 1848 overleed en hem geheel alleen<br />
achterliet (zijn eenige zoon was in 1826 te Bremen gestorven),<br />
had het verlangen naar het Zuiden zijn greep op hem verloren.<br />
Te midden van zijn rozen en zijn herinneringen leefde<br />
hij in Kralingen, totdat hij in 1857 als zestigjarige aan het<br />
hoofd werd geplaatst van de toen opgerichte <strong>Rotterdam</strong>sche<br />
Diergaarde. Hierdoor was hij genoodzaakt met zijn gezin<br />
(hij was inmiddels hertrouwd met Francine Louise Schot,<br />
1) 's-Gravenweg, hoek Esschenlaan.<br />
155
Change language