Regimentscommandant - Limburgse Jagers

De Limburgse Jager
Limburgse Jagers in den vreemde
Vanaf 01 november 2008 vervult
uw Regimentsoudste de functie van
Commandant ISAF Regional Command
South (RC-S). Dit commando is
verantwoordelijk voor het optreden
van alle ISAF-eenheden in het zuiden
van Afghanistan, maar doet eigenlijk
nog veel meer. De Regimentscommandant
heeft mij verzocht om kort
uiteen te zetten wat ik hier doe, hetgeen
vrijwel onmogelijk is (althans,
om dat in het kort weer te geven).
Toch zal ik een poging doen, een
verzoek van de Regimentscommandant
kun je immers niet weigeren en
voor een Limburgse Jager is weinig
onmogelijk.
Daarbij hanteer ik als uitgangspunt
dat de lezer in grote lijnen bekend is
met de situatie in Afghanisten en de
ISAF-operatie.
ISAF Regional Command South bestaat
uit vier landen die de kern vormen van
deze formatie: Het Verenigd Koninkrijk,
Canada, Nederland en (sinds kort) de
Verenigde Staten. Sinds 2006 opereert
RC-S in de zes zuidelijke provincies
van Afghanisten, waarvan Uruzgan,
Helmand en Kandahar de bekendste
zijn. Daarnaast zijn er nog troepen in
de provincie Zabul, in het zuid-oosten
van Afghanistan. In twee provincies
zijn (nog) geen ISAF-troepen. De eerste
commandant RC-S was een Canadees,
het commando roteerde sindsdien
tussen CAN, VK en NLD. In dat kader
heeft ook de generaal-majoor van Loon
gedurende zes maanden het commando
gevoerd. In die tijd (2006-2007)
bestond RC-S uit ongeveer 15.000
militairen. Op 01 november 2008 heb ik
het commando aanvaard, waarbij RC-S
was uitgebreid tot een sterkte van circa
20.000 militairen. Inmiddels bestaat
RC-S uit bijna 45.000 ISAF-militairen,
vooral door een belangrijke instroom
van extra Amerikaanse middelen. Deze
militairen zijn ‘verdeeld’ in een zestal
Task Forces, waarvan de Task Force
Uruzgan (TF-U) er één is. Daarnaast
werkt RC-S nauw samen met andere
coalitietroepen in het gebied, waarbij
RC-S als ‘battle space owner’ uiteindelijk
verantwoordelijk is voor de effecten
die worden bereikt. Tenslotte richt RC-S
zich niet alleen op veiligheid, sinds 01
november afgelopen jaar heeft RC-S ook
een ‘stabilisation division’ die verantwoordelijk
is voor regioneel beleid m.b.t.
bestuur, reconstructie en ontwikkeling.
Hiertoe wordt nauw samengewerkt met
de Provincial Reconstruction Teams’
(PRT), UNAMA en uiteraard de Afghaanse
overheden.
Zuid-Afghanistan is zonder enige twijfel
het zwaartepunt van de ISAF-operatie.
Daar ligt de thuisbasis van de Taliban,
die vooral voortkomen uit de Pashtunstammen.
60% van alle incidenten
vindt dan ook in RC-S plaats, 75% van
alle IED incidenten gebeuren in deze
regio. Het is dan ook logisch dat hier
de meeste troepen zijn ontplooid, zowel
van ISAF als Afghaanse veiligheidstroepen.
Sinds de ontplooiing van extra
(vooral Amerikaanse)
troepen in RC-S sinds
juli afgelopen zomer
is de dynamiek in het
theater veranderd. Op
operationeel niveau
zijn de verkiezingen
veilig verlopen en
heeft ISAF nu het
initiatief en bepaalt
waar, wanneer en hoe
wij opereren. De Taliban
kan hier slechts
op reageren door het
gebruik van intimidatie
en Improvised
Explosive Devices
(IED), in Nederland
ook wel ‘bernbommen’
genoemd.
Het hoofdkwartier zelf is een volledige
‘mix’ van vier grote landencontingenten
(zie foto) en bijna twintig overige landen.
Op 01 november 2009 zal ik het commando
overdragen en zal het HQ uit
ongeveer 600 militairen en burgers
bestaan, inclusief het ‘Staff Support
Squadron’, te vergelijken met de ‘oude’
staf-stafverzorgings-compagnie op legerkorpsniveau.
Deze is gedurende het
afgelopen jaar geleid door Nederland,
de kern van de eenheid was afkomstig
van respectievelijk 42 Tkbat RHPO en 1
(GE/NL Corps).
Afsluitend kan ik alleen maar zeggen
dat de functie, zeker voor Nederlandse
begrippen uniek is. Het dagelijks leiden
van 45.000 mannen en vrouwen in een
moeilijke en veeleisende militaire operatie
is moeilijk in een paar zinnen te
beschrijven en het zal ook nog wel even
tijd kosten om het volledig te kunnen
doorgronden. Iedere dag maak je het
hele spectrum van operaties mee, van
gesneuvelden en gewonden, bezoeken
door (V)VIP’s tot air assault operaties
van brigadegrootte, en dat alles in
zeer nauwe samenwerking met onze
Afghaanse ‘brothers in Arms’, overige
Coalition Forces, UNAMA, het Internationale
Rode Kruis en andere internationale
organisaties. Uniek voor mij, maar
ook uniek voor het Regiment. Ik zie er
naar uit met u mijn ervaringen te delen
tijdens komende Regimentsactiviteiten.