Regimentscommandant - Limburgse Jagers

De Limburgse Jager
Bulldogs in Uruzgan
Op 3 maart 2009 stapten de eerste
Bulldogs van de Bravo-Compagnie 42
Painfbat LJ op vliegbasis Eindhoven
in het vliegtuig om wederom de reis te
gaan maken naar Uruzgan. Het was
precies twee jaar eerder dat diezelfde
compagnie, met ongeveer voor de
helft dezelfde mensen, ook al naar de
Afghaanse provincie gingen. We hadden
een heftig jaar van voorbereiding
achter de rug. De Bulldogs voelden zich
er klaar voor.
Op Kamp Holland in Tarin Kowt wachtte
ons een warm onthaal van onze wel
bekende Ganzen van de Alfa-Compagnie.
Wij zouden van hun het werk en het
materiaal overnemen. Voor ons was dit
een prettige manier van binnenkomen,
bij een eenheid die je kent. Wij hebben
de zaken soepel kunnen overnemen.
Al snel bleek dat er een flinke klus voor
ons in het verschiet zou liggen. We zouden
met de drie Bulldogpelotons over
een groot gebied gaan optreden. De eerste
patrouilles met de Ganzen hebben
ons daarop voorbereid. De eerste actie
van de Bulldogs vond in de Mirabad
vallei plaats, het gebied oost van Tarin
Kowt De grote rivier in dat gebied, de
Tiri Rud stroomde nog snel. De Bulldogs
zouden natte poten krijgen.
In deze periode (begin april 2009)
Oversteken van de Tiri Rud
Part II
werd Kamp Holland op dagelijkse basis
bedreigd en regelmatig ook beschoten
met raketten vanuit het gebied ten
westen van de Dorafshan rivier, ook wel
westbank of DRS-W genoemd. Vanwege
de slechte bereikbaarheid is het gebied
nooit onder controle geweest van ISAF
of de Afghaanse regering en heeft de
Taliban daar eigenlijk altijd vrij spel
gehad.
B groep van het eerste peloton. Voor
de raketaanval. Azdin is de derde van
links.
Het was zes april 2009. Op deze dag
herdachten we dat twee jaren eerder de
Bulldog Robert Donkers in Uruzgan om
het leven was gekomen. De avondbespreking
was geweest, de kaderleden
van de compagnie stonden in de rij
voor de eetzaal. Het was alsof er een
straaljager heel laag over kwam. Een
kabaal, een zwarte rookpluim die laag
in een flits over onze hoofden suisde en
de explosie en stofwolk maakte duidelijk
dat het geen straaljager was.
Azdin Chadli overleed ter plekke. Vier
andere Bulldogs en een officier van de
geniecompagnie raakten gewond. De
datum zes april is een slechte datum
voor de Bulldogs.
De week na de aanslag was een frustrerende
periode, want de raketaanvallen
bleven doorgaan en we konden vanwege
de hoge waterstand de overgangen
niet gebruiken. De sfeer was gespannen
op Kamp Holland. Uiteindelijk zijn we op
14 april vertrokken met twee Bulldogpelotons.
Het moest nu echt gaan lukken.
We hadden een mogelijkheid gevonden
om de Dorafshan rivier over te steken.
Het kostte twee dagen voor een stuk
van 50km en moesten uiteindelijk via
de Baluchivallei om het gebied binnen
te raken. Het was voor de Taliban een