30.08.2013 Views

Nieuwsbrief 40 (pdf) - Sophia

Nieuwsbrief 40 (pdf) - Sophia

Nieuwsbrief 40 (pdf) - Sophia

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ecension 50 recensie<br />

waarin deze zich voordoen. Daarom is<br />

het nodig om tot een goed inzicht te<br />

komen van de ons omringende politieke<br />

systeem alvorens een alomvattende theorie<br />

te gaan formuleren.<br />

In het laatste hoofdstuk van de publicatie<br />

geeft Karen Celis een uiteenzetting<br />

over haar onderzoek naar de descriptieve<br />

en substantiële vertegenwoordiging van<br />

vrouwen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers<br />

tussen 1900 en 1979.<br />

Celis onderscheidt twee dimensies van<br />

vertegenwoordiging: de descriptieve en<br />

de substantiële. Met de descriptieve representativiteit<br />

wordt het numerieke aantal<br />

vertegenwoordigers van beide seksen<br />

bedoeld. Deze wordt bereikt bij een paritaire<br />

samenstelling. De substantiële<br />

ondervertegenwoordiging van vrouwen<br />

heeft als resultaat dat een aantal belangen<br />

en standpunten hun weerklank niet vinden<br />

in het parlement. In dit kader verwijst<br />

Karen Celis ook naar het concept van de<br />

“politics of presence”.<br />

Celis bouwt hier op verder en brengt een<br />

nieuw begrip aan: “mandate of difference”.<br />

Hiermee bedoelt ze dat men bij<br />

verkozen vrouwen mag verwachten dat zij<br />

op een verschillende manier de vertegenwoordiging<br />

van vrouwen zullen bewerkstelligen.<br />

Op basis van haar analyse van de begrotingsdebatten<br />

kon ze enkele interessante<br />

conclusies trekken. Een eerste belangrijke<br />

vaststelling is dat de stijging in het aantal<br />

bijdragen en de aandacht voor vrouwenbelangen<br />

grotendeels terug te voeren<br />

is op de activiteit van de vrouwelijke vertegenwoordigers.<br />

Bovendien hield deze stijging<br />

gelijke tred met de stijging van het<br />

aantal vrouwelijke mandatarissen. Toch<br />

moet erop gewezen worden dat drievierde<br />

van het totaal van de bijdragen ten voordele<br />

van vrouwen van mannelijke mandatarissen<br />

kwam.<br />

Wat betreft de inhoud stelt Karen Celis<br />

vast dat mannen en vrouwen op een verschillende<br />

wijze de vrouwelijke burger<br />

vertegenwoordigden en aan de beharti-<br />

ging van vrouwenbelangen een andere<br />

plaats toekenden binnen hun parlementaire<br />

werk. Zo behandelden mannelijke<br />

parlementsleden de vrouwenproblematiek<br />

wanneer deze relevant was voor<br />

hun expertisedomein. Voor vrouwelijke<br />

mandatarissen vormen de vrouwenbelangen<br />

hun veld van expertisen en zijn<br />

ze ook prioritair.<br />

Karen Celis besluit hieruit dat vrouwen<br />

er in zijn geslaagd hun “mandate of difference”<br />

waar te maken en dat de substantiële<br />

vertegenwoordiging van vrouwen<br />

ook en vooral door niet-descriptieve<br />

vertegenwoordigers werd gerealiseerd.<br />

Volgens Celis zijn er drie verklaringen<br />

voor de hogere prioriteit en de andere<br />

manier van invullen die vrouwelijke mandatarissen<br />

aan de vertegenwoordiging van<br />

vrouwen gaven. In de eerste plaats speelde<br />

de specifieke levenservaring van vrouwen<br />

als groep hierin een belangrijke rol. Een<br />

tweede factor is de invloed vrouwenbeweging.<br />

De derde verklaring ligt in het feit<br />

dat vrouwen het erg belangrijk vonden<br />

om de vrouwenbelangen te verdedigen.<br />

“Vrouwen vertegenwoordigd, Wetstraat<br />

gekraakt? Representativiteit feministisch<br />

bekeken” is erin geslaagd belangrijke onderzoeksresultaten<br />

uit de geschiedkunde<br />

en de politieke wetenschappen kort, duidelijk<br />

en overzichtelijk toe te lichten.<br />

Bovendien worden deze resultaten meteen<br />

onderworpen aan de kritiek van Belgische<br />

onderzoekers. Zo wordt ook duidelijk<br />

hoe zeer het onderzoeksdomein<br />

leeft en in ontwikkeling is.<br />

(Katrien Vanhove, de auteur van deze recensie,<br />

studeerde Vrouwenstudies aan de UA.)<br />

sophia | n° <strong>40</strong> | 2004

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!