Bodemsanering vervuilde grond in Vlaanderen - UNIZO.be

1 2 . 4 . B E W I J S L A S T O M K E R E N
Er is nu een duidelijke regelgeving én procedure. Deze moet een meerwaarde hebben voor
aannemers ze nauwgezet uitvoeren. Dit is momenteel nauwelijks het geval, vandaar dat
UNIZO en Bouwunie voorstellen om de bewijslast om te keren. Als de aannemer kan
aantonen dat hij conform de wettelijk procedure handelde, d.w.z. via een
traceerbaarheidssysteem van een erkende bodembeheerorganisatie, dan kan hij niet meer
aangesproken worden voor bodemverontreiniging die zou ontstaan zijn op de plaats waar
hij grond heeft gedeponeerd, tenzij manifest bedrog zou kunnen worden aangetoond. Dat
betekent dat een aannemer niet moet bewijzen dat hij “onschuldig” is, er moet worden
aangetoond dat de aannemer heeft gefraudeerd.
1 3 . B U D G E T T E N V L A A M S E O V E R H E I D V O O R B O D E M S A N E R I N G
In 2001 werd geraamd dat de totale kost van de bodemsaneringswerken in Vlaanderen
circa 6 à 7 miljard euro (230 à 280 miljard BEF) 26 bedraagt. Deze schattingen hadden
enkel betrekking op historische bodemverontreiniging en hielden geen rekening met
aanpak van nieuwe verontreiniging die mogelijks in de toekomst zou veroorzaakt worden.
Bovendien werd in hoofdstuk 2 aangetoond dat het cijfer van 7 miljard euro
hoogstwaarschijnlijk nog een onderschatting is.
Eind jaren ’90 berekende het Rekenhof dat de overheid jaarlijks minimaal 57 miljoen euro
(2,3 miljard BEF) diende te voorzien als inbreng in het totale budget van 173,5 miljoen
euro (7 miljard BEF) dat overheid en privé samen jaarlijks moeten ophoesten om de
langetermijndoelstellingen uit de opeenvolgende milieubeleidsplannen te halen. Die
overheidsinbreng is o.m. nodig om de langetermijndoelstelling van 2036, nl. alle
historische bodemverontreiniging moet tegen die datum gesaneerd zijn, te halen.
Voor 2005 is slechts 4,5 miljoen euro voorzien voor bodemsanering. Naar aanleiding van
de begrotingscontrole werd eind maart 2005 wel een aantal resterende fondsen bij OVAM
verzameld in het bodembeschermingsfonds en beschikbaar gemaakt voor nieuwe projecten
ter waarde van 4 miljoen euro, ook werd 1,5 miljoen euro ter beschikking gesteld voor
welbepaalde saneringsprojecten (bv. vervuilde gronden langs het Albertkanaal). In het
beste geval is er dus circa 10 miljoen euro beschikbaar.
Voor de sanering en ingebruikname van brownfields (verlaten vervuilde industrieterreinen)
stelt het Vlaams Regeerakkoord 2004-2009 dat een apart fonds zal opgericht worden
binnen Participatiemaatschappij Vlaanderen (PMV). Uit het Regeerakkoord blijkt ook dat
er sterk gerekend wordt op PPS-constructies.
Als we rekening houden met de bedragen die noodzakelijk zijn om de verontreinigde sites
die gevaren inhouden voor de volksgezondheid te saneren en die dringend aangepakt
moeten worden, dan is bijna alle budget vastgelegd. Gevolg is dat er dit jaar nauwelijks
26 OVAM (2001) Ontwerp van Strategisch Plan Bodemsanering; en Ecolas (2001) Financiële behoefteraming
m.b.t. bodemsanering, OVAM, Mechelen.
24