Beleidsnota Middelengebruik en -overlast - Veilige zorg, ieders zorg

Beleidsnota Middelengebruik en -overlast
Interventies bij opname
Tijdens de hele behandeling/begeleiding moet het voor cliënten en betrokkenen
duidelijk zijn wie de verantwoordelijke hulpverlener is. Geef korte schriftelijke
informatie over het middelenbeleid en de mogelijkheden voor behandeling en
ondersteuning mee aan de cliënt en familie;
Tijdens een gesprek over de diagnostiek wordt ook informatie (mondeling en
schriftelijk) over het betreffende ziektebeeld verstrekt;
Als een cliënt een “geschiedenis” heeft binnen onze organisatie, is het belangrijk
om dit te bespreken met de cliënt en alle betrokkenen met als doel voorwaarden
te scheppen om het deze keer anders te doen.
5. Behandelen en aanspreken
5.1 Samenwerken en delen van verantwoordelijkheid
Binnen onze organisatie werken we met behandelplannen, begeleidingsplannen, signaleringsplannen
en crisisplannen. Het is van belang en ook wettelijk verplicht om met elkaar tot afspraken te komen
(behandelplan). Een signaleringsplan is onderdeel van het behandelplan/begeleidingsplan. Het
behandelplan moet worden gezien als uitgangspunt van het hulpverleningsproces en wordt altijd in
samenspraak met de cliënt gemaakt, regelmatig geëvalueerd en bijgesteld. Ook een begeleidingsplan
wordt altijd samen met de cliënt gemaakt. Het is van belang om de cliënt die middelen gebruikt te zien
als een persoon die functioneert of heeft gefunctioneerd op een groot aantal verschillende
levensgebieden. De Persoonlijk Begeleider heeft wekelijks een gesprek met de cliënt over
verschillende domeinen: lichamelijke en geestelijke gezondheid, afhankelijkheid van middelen, wonen,
werken, leren, sociale contacten, zelfzorg en zingeving. In dit gesprek dient aan de orde te komen of
de cliënt op de gebieden wensen of problemen ervaart. Daarnaast spreek je een verslaafde cliënt aan
op zijn verantwoordelijkheid om zo goed mogelijk voor zijn gezondheid te zorgen, en rekening te
houden met zijn chronische stoornis.
Een signaleringsplan geeft houvast bij een situatie van (dreigende) ontregeling. Hierbij moet
agressie of terugval gezien worden als kernprobleem. Het doel van een signaleringsplan is om samen
met de cliënt te onderzoeken hoe deze kan leren omgaan met zijn symptomen, waardoor het weer
mogelijk is om deel te nemen aan de samenleving.
Door het werken met signaleringplannen kan een bijdrage geleverd worden aan:
Het terugdringen van dwangmiddelen;
Het vergroten van de autonomie en bewegingsvrijheid van de cliënt, of het voorkomen van
een ernstige of langdurige inperking hiervan;
Het voorkomen van terugval in een psychose.
5.2 Kwaliteit van leven
Kwaliteit van het bestaan verwijst naar de mogelijkheid voor de persoon om zelf zijn/haar leven te
sturen en in te vullen én dit binnen alle levensgebieden. Hierbij wordt het „normale‟ zoveel mogelijk
geïmplementeerd en het „uitzonderlijke‟ als aanvulling aangeboden. De kwaliteit van het bestaan
bepaalt het welzijn en de levenstevredenheid van de cliënt.
Binnen de behandeling en begeleiding van cliënten middelen gebruiken is het van groot belang dat we
gebruik maken van de kracht van de cliënt, zijn motivatie en het aanboren van motiverende factoren,
oog hebben voor (eer)herstel, rehabilitatie, wederopbouw en revalidatie.
De uitdaging deze doelgroep liggen voornamelijk op het gebied van:
In stand houden of verstevigen van autonomie;
Motiveren;
Normale dagelijkse activiteiten ontwikkelen (koken, winkelen, wassen);
Cliënten betrekken bij alle daagse zaken;
Vergroten van eigenwaarde en vertrouwen in zichzelf;
│versie 1.1│juni 2010│
8