PThUnie februari 2013 - Protestantse Theologische Universiteit

10 Magazine van de Protestantse Theologische Universiteit Nummer 1 - maart 2013 11
door Erwin van der Poel
Blootgesteld
Het blijft altijd de vraag hoe een nieuw studieonderdeel
uit de verf komt. Zo stond er voor zowel de
docenten als voor de deeltijders die de zaterdagopleiding
Predikantschap in Amsterdam doen, een spannend
weekend gepland in november. Ter voorbereiding
van de cursus ‘Kerk in de wereld’ werd de hele
groep gedropt in het centrum van Rotterdam voor een
heus exposure weekend.
Op die koude novemberdag vertrokken vijf mensen
vanuit wijkcentrum ‘De Put’ in Rotterdam Zuid voor
een verkenning in én van de stad. Vanuit het trainingscentrum
Cor Schippers (www.korschippers.nl)
was de enige opdracht die de studenten mee kregen:
‘Laat je ontvangen door de stad.’ En zo liepen
studenten en docenten – individueel – door de grote
stad met hun oren en ogen wijd open om zo te smaken
en te proeven wat de stad te bieden heeft. Het
was opvallend hoeveel verschillende reacties en ervaringen
er achteraf in één van de reflectierondes met
elkaar gedeeld werden. Van hele enthousiaste verhalen
over kansen en mogelijkheden tot meer sombere
verhalen over armoede en verpaupering.
Treffend was de ontmoeting die ik met een mevrouw
had, midden in een compleet verpauperde wijk. De
dame in kwestie stond in de deuropening van een
pand recht onder een spandoek met de tekst: ‘Zoekt
en gij zult vinden.’ Ze nodigde de mensen uit om
binnen te komen bij de wekelijkse rommelmarkt en
om daar een kopje koffie te drinken. ‘En als het lukt,
vertellen we ook iets over de Here Jezus, maar dat is
soms lastig om over te beginnen’, was de derde zin
die ze tegen me sprak: ‘Met deze rommelmarkt helpen
we mensen goedkoop aan spullen en het levert
nog iets op.’ Op mijn vraag wat er met de opbrengst
ging gebeuren, antwoordde ze: ‘Die gaat naar arme
mensen in het Oostblok.’ Waarschijnlijk ‘las’ ze mijn
blik toen ik om me heen keek en alle armoede zag.
‘Geloof me, die mensen hebben het echt meer nodig
dan wij’, was haar antwoord dat mij aan het denken
zette over de manier waarop we met onze medemens
(zouden) moeten delen.
Voor de nacht waren er gastadressen geregeld. Na
de ontmoeting ’s middags met de ‘hele’ stad, was er
nu tijd was voor individuele gesprekken. Waar de ene
student werd vertroeteld met allerhande lekkernijen,
sliep de ander op een matje op een koude vloer onder
zijn eigen jas. Waar ’s middags de stad ons een
kijkje tot aan de voordeur bood, gaven deze ontmoetingen
niet alleen een kijkje achter de voordeur, maar
ging ook vaak de ‘deur’ van het hart open. Zo bleek
dat achter de massaliteit van de stad wel degelijk een
individu zit, met een eigen levensverhaal. Een verhaal
waarin de gebrokenheid van de schepping – in de
meest uiteenlopende beelden – werd getekend.
Boodschap
Op de zondagmorgen namen de studenten deel aan
verschillende (kerk)diensten her en der verspreid over
de stad. Afsluitend kwamen alle studenten weer samen
in wijkcentrum ‘De Put’ om met elkaar te delen
wat een ieder ontvangen had gedurende de avond,
nacht en ochtend.
Toen kwamen de nodige discussies over de rol van de
kerk in een (stadse) samenleving op gang. Hoe dient
de kerk zich te verhouden met de maatschappij? Hoe
onderscheidt een christen in de hulp aan zijn of haar
medemens zich van een humanist? Hebben we naast
het bieden van zorg voor vandaag ook een boodschap
aan de mensen voor morgen? Getuigt het
van respect als je als christen alleen reageert op de
hulpvraag van je medemens of getuigt het juist van
respect als je hem of haar het antwoord geeft op de
vraag die niet meer gesteld wordt, namelijk de vraag
naar God? Gezien de uiteenlopende reacties op deze
vragen, zowel van binnen als van buiten de groep, is
één conclusie zeer zeker gerechtvaardigd. Het hele
exposure weekend heeft ervoor gezorgd dat het bij
menigeen flinke ‘schuurde’. En is juist dit schuren niet
een onmisbaar onderdeel voordat er iets goed uit de
verf komt?
Erwin van der Poel is masterstudent (deeltijd) aan de
PThU Amsterdam