Doorbomen oktober 2009.pub - vzw Het Anker
Doorbomen oktober 2009.pub - vzw Het Anker
Doorbomen oktober 2009.pub - vzw Het Anker
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Het</strong> <strong>Anker</strong><br />
32<br />
pas in en ook na de picknick<br />
pikken we meteen de draad<br />
weer op. We stappen door naar<br />
de Ninglinspo en lopen deze<br />
stroomopwaarts af. Schitterend!!!<br />
We stoppen regelmatig<br />
om de door watervallen gevormde<br />
natuurlijke glijbanen<br />
af te glijden en ook om te genieten<br />
van zoveel natuurschoon.<br />
<strong>Het</strong> gebeurt me niet<br />
dikwijls maar woorden schieten<br />
me tekort om zoveel pracht te<br />
beschrijven. Ik verwijs dan<br />
ook graag naar de foto’s op de<br />
website…<br />
De kinderen glijden om het<br />
hardst. Eentje scheurt er letterlijk<br />
zijn broek bij, een ander<br />
houdt er blesuurtjes aan<br />
billen en elleboog aan over<br />
maar klagen wordt er niet gedaan.<br />
De laatste paar van de 2O kilometer<br />
die we vandaag aflegden<br />
dienden in een versneld tempo<br />
gelopen te worden. <strong>Het</strong> jachtseizoen<br />
is geopend en voor<br />
18u3O moeten we het<br />
bos uit (… je kunt niet<br />
weten hoezeer dergelijke<br />
aankondiging motiveert.)<br />
In Vielsalm vinden we<br />
gelukkig nog een GB die<br />
open is. Daar doen we<br />
de noodzakelijke voorraad<br />
op die we nodig<br />
hebben voor het warme<br />
avondmaal. En wat voor<br />
een avondmaal? HOT<br />
DOGS!!!<br />
De hete honden worden zonder<br />
al te veel te knabbelen naar<br />
binnen gewerkt; de afwas<br />
wordt gedaan, iedereen neemt<br />
een douche, enz… Ook vandaag<br />
zijn er drie die een half uur<br />
vroeger naar bed moeten<br />
(zelfde reden als gisteren)…<br />
een mooie dag wordt aldus in<br />
stijl afgesloten.<br />
<strong>Doorbomen</strong> <strong>oktober</strong> 2009<br />
4/O8<br />
Vroeg op vandaag want schitterend<br />
weer = kajakken!<br />
Bepakt en bezakt trekken we<br />
naar La Roche, naar ‘den ollander’.<br />
Uit een recent verleden<br />
(vorig jaar) wisten we dat deze<br />
gozer ‘leuke’ bootjes verhuurt.<br />
Hij leek ons te herkennen; een<br />
reductie kon er toch niet af.<br />
Ook niet toen bleek dat we<br />
niet de volledig tocht van 21<br />
kilometer konden varen wegens<br />
te weinig water in de Ourthe.<br />
De ontgoocheling bij de jongens<br />
omdat we slechts 8 kilometer<br />
konden kajakken sloeg<br />
snel om in opluchting toen<br />
bleek dat reeds bij de tewaterlating<br />
nogal wat technisch<br />
onvermogen de peddelkunst<br />
van de jongens overheerste.<br />
Iets langere zwempauzes vrolijkten<br />
de dag mooi op.<br />
Na eerst nog een postkaartje<br />
gekocht te hebben (net op tijd<br />
dus…) fietsten we de Yaris<br />
naar ons huisje weltevree om<br />
aan de voorbereidingen van de<br />
BBQ te beginnen.<br />
De met veel bombarie aangekondigde<br />
receptie verloopt<br />
sfeervol maar toch gespannen.<br />
Immers, de opdrachten (zie 2/<br />
O8) moeten nog uitgevoerd en<br />
de vragen beantwoord worden.<br />
Alle gasten slagen er uiteindelijk<br />
in om de nodige eurocenten<br />
te verzamelen zodat ze morgen<br />
ieder 3 euro kunnen besteden<br />
aan hun geschenkje. Proficiat!<br />
Danny zet zoals steeds z’n<br />
beste BBQ-beentje voor bij<br />
het aanwakkeren van het<br />
houtskoolvuur. <strong>Het</strong> rijkelijk<br />
gebruiken van de provencaalse<br />
kruiden lijkt hem aan z’n hippieperiode<br />
te doen herinneren.<br />
(zie hiervoor naar de foto op<br />
z’n rijbewijs: het engelengezicht<br />
achter de bril is Danny)<br />
Na de braadworst, het brochetje,<br />
de ribben, sla, rijst en<br />
nog meer sla maken we nog een<br />
kampvuur aan. Eén van de jongens<br />
(de wet op de privacy verplicht<br />
me zijn naam geheim te<br />
houden) vroeg zich bij het slapen<br />
gaan af waarom ‘de receptie’<br />
niet afgekomen was. Met<br />
een “ze zullen het niet gevonden<br />
hebben” sluiten we de<br />
avond vredevol af. Peace!<br />
5/O8<br />
“ ’t Is weer voorbij die mooie<br />
zomer …” zingen we uit volle<br />
borst (vooral Inge). Nu ja, de<br />
zomer is niet voorbij maar het<br />
kamp wel. Jammer.<br />
Na een stevige opkuisbeurt<br />
kunnen de jongens met hun<br />
welverdiende centen hun geschenkje<br />
kopen. Een laatste<br />
culinair hoogstandje beleven<br />
we in een plaatselijk frietkot.<br />
Snikheet is het ondertussen en<br />
in combinatie met de mayonaise<br />
of ketchup sluit de één na<br />
de ander de ogen om te mijmeren,<br />
te dromen, te plannen<br />
over het kamp van volgend<br />
jaar.<br />
Johan.