Doorbomen oktober 2009.pub - vzw Het Anker

Het Anker
40
gewandeld in de buurt van het
station, waar er nog behoorlijk
wat winkeltjes zijn in het gezellig
dorpje, Visé. ’s Middags
hebben we daar dan lekkere
frietjes gegeten, maar het krioelde
daar van de wespen!
Dus…Sofie en Annemieke,
heldhaftig als ze zijn, sprongen
telkens recht om de wespen
op een afstand te houden
van de frisdranken en frietjes.
Vervolgens vertrekken we terug
richting Brugge en is ons
spetterend, magnifiek, boeiend,
vrolijk, grandioos kamp
ten einde en nemen we allen
afscheid van elkaar.
Impressie van Kenzo Gheysen
(bewoner)
Midden augustus zijn we met
de Pastorie voor het jaarlijks
kamp naar de Voerstreek getrokken.
Dit is een gebied in
België die in Wallonië ligt maar
eigenlijk bij Vlaanderen
(provincie Limburg) behoort.
Het ligt niet ver van het drielandenpunt,
waar België, Nederland
en Duitsland samenkomen.
We waren met een tiental
vakantiegangers (begeleiding
inbegrepen). De meesten reis-
Doorbomen oktober 2009
den met de trein, maar er konden
ook een aantal mensen met
het busje of de Yaris (auto)
meerijden, waar ook alle bagage
in werd vervoerd. We logeerden
in een mooi, verzorgd
en ruim kamphuis met een
vriendelijke uitbaatster. We
sliepen per twee of per drie op
de kamer. Ik sliep samen met
Jonas en Frederiek Maes. Het
eten, dat de begeleiding voor
ons klaarmaakte, was lekker en
we hebben ook een paar keer
geaperitieft. We zijn ook eens
op restaurant gaan eten. Het
weer zat iets minder mee, het
was wisselvalig, met soms zomerse
momenten maar ook een
paar trieste luchtfenomenen.
We hebben een aantal leuke,
interessante en ontspannende
uitstappen gemaakt. De daguitstap
was naar Maastricht gericht.
Dat is een tamelijk grote
stad in het zuiden van Nederland.
We hebben er vooral winkels
bezocht en terrasjes gedaan,
maar hadden ook oog
voor de gebouwenarchitectuur.
Ook maakten we een avondwandeling
in de streek rond
het kamphuis, gegeven door
een uit Limburg afkomstige en
zeer spontane, goedlachse
man. Op de terugwandeling begon
het echter opeens te
stortregenen… Ook hebben we
een oorlogsmuseum in de Ardennen
bezocht, die handelde
over het Ardennenoffensief
aan het einde van de 2 de Wereldoorlog.
Deze stond – opmerkelijk
genoeg ! – vooral in
het teken van het Duitse tegenoffensief.
Hitler beraamde
hier namelijk zijn laatste wanhoopspoging.
Normaal gingen
we ook een partijtje traditionele
boerengolf spelen. Maar
een goedkoop aangekocht type
GPS in de Yaris stuurde deze
plannen in duigen… Dat was een
onverwacht minpunt die nog
een aantal keren (o.a. op weg
naar het station om de treinreizigers
te gaan ophalen) opdook
en ons verkeerd liet rijden,
omwegen liet maken en
ons eenmaal juist vóór een grote
plas water over de weg deed
belanden. Voor de rest was het
een onvergetelijke trip, ik heb
erg genoten (o.a. ook van de
vele aandacht naar de trampoline
in de kamptuin, en die tot
gevolg heeft dat we er nu zelf
één staan hebben in de Pastorie)
en het was jammer dat het
slechts 5 dagen geduurd heeft
die, zoals gewoonlijk op vakantie,
voorbijgevlogen zijn. Maar
de Pastoriekampen zijn, in het
algemeen, zeker voor herhaling
vatbaar en ik kijk al uit naar de
bestemmingskeuze voor volgende
zomer. Hopelijk zit het
weer dan iets beter mee. En
het is te hopen dat er – ooit –
nog eens een buitenlandse reis
(met een grotere groep) gepland
wordt…?