Pentagram 2006 nr. 6 - Lectorium Rosicrucianum

de rol van de steen der wijzen.
In de opzetten van Novalis voor het tweede
deel van zijn roman wordt onder andere
gesproken over de zoektocht naar een robijn,
want in de kroon van de keizer is daarvoor een
setting leeg gehouden. 13
De heel waardevolle edelsteen, lichtend als
een vuurvonk, is het natuurbeeld van Novalis
voor het eeuwige, de licht- of geestvonk in het
hart van de mens. De karbonkel ßlicht in de
schaduwen van de nacht, en verbreidt een grote
bovenzinnelijk helderheid.... Wie de robijn bezit,
kent het geheim van de wereld. 14 De steen is geen
uiterlijk object, hij verwijst op symbolische wijze
naar een potentieel aan vaardigheden, dat slaapt
in elk mens.ý 15
Hij bewerkt ‘het elkaar naderen van het
aarde-zelf en hemel-ik’. 16 Van de drager ervan
gaat het geheime woord uit, waarvoor ‘al het
verkeerde’ wegvlucht.
De bevrijding van de natuur
Natuur en geest werden doorNovalis niet als
dualistisch gezien, maar ondanks dat spreekt hij
over het bestaan van twee werelden. Hij toont de
mate van het samensmelten tot eenheid van geest
en natuur hoofdzakelijk in liefde en vriendschap,
voor zover de egocentrische neigingen daarvan
overwonnen zijn.Ook bij de uitoefening van
andere creatieve bezigheden of bij de contemplatie
van kunstwerken kunnen er ervaringen
opkomen dieboven de realiteit vande ‘verkeerde
wereld’ uitgaan. De natuur als geheel is in staat
tot verandering en oplossing, zij wacht op de
zich bevrijdende mens, die vertrekt naar de
‘gouden tijdsperiode’.
De werkelijke bevrijding echter heeft meer
nodig dan altru|«stische liefde, vriendschap en
scheppende activiteit. Novalis zegt ook: creativiteit
(in de zin van zelfschepping) is niet alles en
kan niet alles.Op onze zwerftocht moet ons van
de andere kant iets te hulp komen: een geheim
woord, een teken. Zonder dat kan het opus
magnum niet volvoerd worden. Dit geheime
teken is ‘als een robijn’ verborgen in de mens. De
mens zwerft door de wereld om deze weer te
vinden. Als hij de geheime code kan ontcijferen
kan de ziel veranderen, hemels worden, en kan
uiteindelijk het hele koninkrijk veranderd
worden. En net als de oude alchemisten,
wijsgeren zoals Paracelsus en Jacob Bo« hme,
moeten wij die omzetting kunnen afwachten,
zonder ongeduld, in werkelijke deemoed en
overgave.
Noten
1 Nard Besseling, Alles is een zaadkorrel (fictief
interview met Novalis). In: Motief, maandblad voor
antroposofie; nr 44, september 2001
2 HerbertUerlings, Novalis (Friedrich von
Hardenberg). Reclam, Stuttgart, 1998,blz.118
3 Florian Roder, Menschwerdung des Menschen, der
magische Idealismus imWerk des Novalis. Mayer,
Stuttgart, 1997,blz.654
4 Novalis, Heinrich von Ofterdingen. Reclam,
Stuttgart, 1987,blz.126
5 Florian Roder, Menschwerdung des Menschen, der
magische Idealismus imWerk des Novalis. Mayer,
Stuttgart, 1997,blz.318
6 Dennis F. Mahoney, Die Poetisierung der Natur bei
Novalis. Bonn, 1980,blz.14
7 Idem, blz. 14
8 Novalis, Heinrich von Ofterdingen. Reclam,
Stuttgart, 1987,blz.109
9 HerbertUerlings, Novalis (Friedrich von
Hardenberg). Reclam, Stuttgart, 1998,blz.122
10 Hermann Kurzke, Novalis. C. H. Beck, Mu« nchen,
2001,blz.17
11 Proloog Evangelie van Johannes
12 Novalis, Heinrich von Ofterdingen. Reclam,
Stuttgart, 1987,blz.49
13 Idem, blz. 193
14 Florian Roder, Menschwerdung des Menschen, der
magische Idealismus imWerk des Novalis. Mayer,
Stuttgart, 1997,blz.549 e. v.
15 Idem, blz. 536
16 Idem, blz. 542
17 Novalis, De blauwe bloem; uit het Duits vertaald
door Ria van Hengel. Atheneum-Polak & Van
Gennep, Amsterdam, 2006. (Oorspronkelijke
uitgave: Heinrich von Ofterdingen. 1802)
33