De Rijke Dijk - Port of Rotterdam

Recommendations

Info

Port Research Centre Rotterdam – Delft De Rijke Dijk tientallen centimeters op keienstranden, tot meters op rotskusten en artificiële zeeweringen. Ergens in deze range ligt de overgang van zacht substraat naar hard substraat, maar deze is niet eenduidig gedefinieerd. De gemiddelde korrelgrootte van een natuurlijke kust wordt deels bepaald door de expositie aan golven en stroming en deels door de geologische geschiedenis van het gebied. Het resulteert in verschillende habitats voor soorten. De grootteverdeling van het harde substraat van dijken is bepalend voor de groottesortering van holtes tussen afzonderlijke harde elementen. Steeds grotere holtes bieden schuilplaatsen voor steeds andere soorten, maar geven ook steeds minder bescherming tegen de fysieke factoren (golfwerking, stroming) of tegen predators. Leewis (mond.med.) schat de maximale effectieve grootte van schuilplaatsen op ongeveer een halve meter, afhankelijk van de grootte van de opening. De grootte van het substraat is bepalend voor de soorten die zulk substraat kunnen benutten als habitat. Met name soorten die afhankelijk zijn van beschikbare holtes of stabiliteit van het substraat (altijd dezelfde oriëntatie en locatie) zijn hiervoor gevoelig. De dijkbekleding is uit vele soorten materiaal opgebouwd met zeer verschillende groottes van substraat en daartussen liggende holtes in de vorm van spleten en kieren. Materialen zoals Basalton, Hydroblock, Haringman en basalt vallen in de kleinste klasse voor wat betreft grootte van substraat en bijbehorende holtes (centimeter schaal, zie foto’s 2.6 en 2.7). Foto 2.6. Basalton substraat (20x20cm blokken) met daartussen spleten op centimeter schaal. De spleten werden weer opgevuld met losse steenslag om de Basalton te fixeren. Kleine poeltjes worden gevuld door golfoploop. Locatie: hoog in het intergetijdegebied, met aangroei van korstmossen (gele kolonies). 10
Port Research Centre Rotterdam – Delft De Rijke Dijk Foto 2.7. Twee typen blokken met eco-toplaag zoals gebruikt langs de Westerschelde. De blokken zijn ontworpen, door gebruik van een extra open laag van kleine stortsteen, om aangroei met wieren te versterken. De roodgekleurde blokken (links) maken gebruik van lavasteen als toplaag. De Hydroblocks (rechts) hebben een toplaag van open colloïdaal beton Grootteschaal van substraat en holtes millimeters in de toplaag tot een centimeter. Door de goede ‘pasvorm’ zijn de ruimtes tussen de blokken beperkt in vergelijking met bijvoorbeeld basalton. Merk ook het gebruik van split op waarmee de blokken worden gefixeerd. Foto 2.7 Hydroblock met ecotop met beoogde functie, sterke aangroei van bruinwieren in de intergetijde zone. Rechts een kunstmatig substraat zonder ‘eco’-laag. 11
Page 2 and 3: B002-013 De Rijke Dijk. Ontwerp en
Page 4 and 5: 5. INVENTARISATIE VAN KOSTEN EN BAT
Page 7 and 8: Samenvatting Ontwerp en benutting v
Page 9 and 10: Traditioneel worden dijken vooral d
Page 11 and 12: dat op zachte kalksteen vegetatie b
Page 13 and 14: Port Research Centre Rotterdam - De
Page 21: Port Research Centre Rotterdam - De
Page 73 and 74:
Port Research Centre Rotterdam - De
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103:
show all

De Rijke Dijk - Port of Rotterdam

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?