De Rijke Dijk - Port of Rotterdam

Port Research Centre Rotterdam – Delft De
Rijke Dijk
Figuur 3.9a: De westelijke punt van het eiland (bovenste berm op NAP +2m)
en NAP +1m)
Figuur 3.9b: De noordwestelijke punt en zuidwestelijke zijde (berm tussen NAP -1m
Figuur 3.9c: De noordelijke en zuidelijke punt van het eiland (berm op NAP -2m)
Figuur 3.9d: De landzijde (oostzijde) van het eiland (harde oever met een
intergetijdegebied van 200m). Figuren afkomstig van http://eilandinzee.wldelft.nl.
De verschillende zijden van het eiland bevatten dus sublittorale bermen, eulittorale bermen en
supralittorale bermen, resulterend in een diverse soortensamenstelling. In het ontwerp voor de
zuidwest- en noordwestzijde bevindt de intergetijdezone zich op de ondiepe onderwaterberm die
bekleed is met stortsteen van 5-10 ton. Er zal een brede zone ontstaan voor typische eulittorale
soorten. Bij een gemiddelde getijslag van 1.85 meter zal bij hoog water deze berm bijna geheel onder
water lopen, terwijl bij laag water de gehele berm droogvalt. In deze strook zullen de bovengenoemde
groen- en bruinwierzones met geassocieerde organismen gevonden worden. Vanwege de relatief
grote porositeit van de dam zal het zeewater zich tussen de stenen van de berm bevinden over een
lengte van 60 meter. Afhankelijk van de lichtindringing is groei van wieren tussen de blokken mogelijk
en zullen zich ook dierlijke organismen kunnen vestigen.
De ondiepe berm voor het zuid- en noorduiteinde bevindt zich in zijn geheel op een diepte van NAP -
2m. Dit betekent dat deze berm te allen tijde onder water ligt, met een minimale waterdiepte van 1
meter. De ondiepe ligging garandeert een rijke verscheidenheid aan soorten, terwijl dit gebied
tegelijkertijd een slecht foerageergebied voor meeuwen vormt. Dat is belangrijk, want aan deze
uiteinden van het eiland bevinden zich startende en landende vliegtuigen. Dit gaat ook op voor het
westelijke uiteinde. Hier is gekozen voor een berm die in zijn geheel boven water ligt, om de golven te
breken en om geen foerageermogelijkheid te bieden voor meeuwen.
Einde citaat
Uit dit voorstel blijkt duidelijk dat door middel van aanpassing van het ontwerp, zowel habitats voor
gewenste soorten kunnen worden gecreëerd als voor ongewenste soorten kunnen worden vermeden.
3.3.4 Toepassingen buiten Nederland
De Rijke Dijk ontwerpen kunnen worden gezien als kunstriffen, die als doel hebben om zowel een
civiele als biologische functie te vervullen. In Europa is onderzoek naar de potenties van kunstriffen
reeds 3 decennia gaande. Veel onderzoek is gedaan in de landen rond de Middelandse zee.
Belangrijke insteek is geweest om habitats te beschermen of te herstellen. Van meer recente datum
zijn onderzoeken om de bruikbaarheid van kunstmatige materialen te beproeven in relatie tot
verhoging van productiviteit van specifieke soorten (zoals kreeften, schelpdieren of commerciële
vissoorten). In Rusland en Polen is gewerkt aan het effect van riffen als biofiltreerders om
29