Gelderse Roos juni 2013.pdf - Ivn

weer ouderwets ‘leren’ in de zin van regelmaat en
soms ook proberen ‘in mijn te hoofd stampen’. Dat is
geen must, maar ik kan het niet laten het toch te
proberen. Ik wil zo graag dat vogeltje met dat geluid
herkennen en ook later de naam nog weten. Het lukt
maar matig. Sinds ik de zestig ben gepasseerd is het
onthouden er niet gemakkelijker op geworden. Maar
ik geniet van het enthousiasme van de docenten, die
hun passie komen overbrengen in de lesgroep en
zaterdags dus in het veld. Dat zijn vaak kanjers op het
gebied van kennis, die ze bevlogen overbrengen,
terwijl ze zelf ook enorm lopen te genieten. En ik merk
dat er toch best veel blijft hangen van wat zij mij laten
beleven en ervaren.
Bij ruïne de Nijenbeek Foto: Jouck Iedema Voorjaar in de Rammelwaard Foto: Jouck Iedema
Adoptieterrein
Als adoptieterrein heb ik de Rammelwaard gekozen.
Waarom? Nou, eigenlijk uit pure nieuwsgierigheid. Dat
het gebied rijk is aan vogelsoorten wist ik natuurlijk
wel; je hoeft maar over de dijk te lopen, te kijken en
te luisteren en er gaat een vogelwereld voor je open.
Het spannende van de Rammelwaard was altijd dat
ik er niet in mocht komen. Niemand mag erin rondlopen
in de vogelbroedperiode, dat is logisch. Er zou
veel te veel verstoring zijn. Er staan weliswaar hekjes,
daar kan ik overheen klimmen, het terrein in. Er staan
ook oranje paaltjes die een route markeren. Maar de
bordjes die er hangen spreken elkaar voortdurend
tegen: ‘niet betreden’ en ‘op de paden blijven en afstand
houden tot de koeien’.
Eerlijk gezegd heb ik de tweede mededeling maar als
de waarheid gezien, daarmee de eerste negerend.
Maar helemaal rustig loop ik dan niet in zo’n terrein.
Het Labyrint op De Kaardebol
Martin Morsink
Interview met Jaap Terburg, initiatiefnemer van het
Labyrint
Verwondering en respect voor de natuur
Jaap Terburg is sinds 1997 IVN - lid en naar Zutphen
gekomen vanuit Paterswolde, na een tijdje in Deven-
8
Activiteiten IVN Zutphen-Warnsveld
Nu het studieobject is geworden mag ik er met toestemming
van de beheerder rondwandelen, buiten het
broedseizoen want dat blijft van kracht. Ik ben er met
mijn studiegroepje dus vele malen geweest, in alle
seizoenen. Zo heb ik het gebied goed leren kennen.
Alle planten en dieren gezien, de geschiedenis bestudeerd.
We hebben er een rondgang gemaakt met de
medewerker van Staatsbosbeheer, die beheerder is
van het terrein. Met een eindrapport en een excursie
voor onze hele cursusgroep is dit stukje van de opleiding
afgerond. En het resultaat: ik ga er vast en zeker
vaker excursies begeleiden. Ik heb er zóveel gezien
en er is zóveel over te vertellen. Want al heb ik niet
de naam van elk plantje en zeker niet van elke daar
nestelende of overvliegende vogel onmiddellijk paraat,
ik weet waar ik de nodige informatie kan vinden.
En als ík die kan opzoeken, dan kan iedereen dat, als
je de weg maar weet. En die kan ik aangeven.
Natuurgids
Wanneer zal ik dat zijn, een goede natuurgids? Als ik
het diploma heb gehaald in juni? Officieel ja. Maar
zoals voor zoveel opleidingen geldt: dan begint het
pas. Dan ga ik de natuur met anderen delen; de opvallende
en onopvallende plekjes en natuurgeheimpjes
laten zien aan anderen. Dat lijkt me leuk, anders
was ik aan de hele opleiding niet begonnen. Maar wat
ik daar vooral leuk aan zal vinden is de voorpret.
Wanneer ik zelf een terrein in zal lopen om te ontdekken
wat er op die dag zoal te zien is; om andere belangstellenden
dat weer te kunnen laten ontdekken en
beleven. Ga je een keer met me mee?
ter te hebben gewoond. In Deventer ontstond er een
labyrintgroep. Hieruit vloeit het ontstaan van een
Zutphens Labyrint in de tuin van De Kaardebol voort.
Jaap Terburg is altijd al gefascineerd geweest door
het fenomeen 'Labyrint'. Verschillende malen heeft hij
er workshops over gegeven. Hij ziet het Labyrint als
een vervanger voor de pelgrimstocht. Het is een ritueel
waarmee je tegenstellingen in jezelf mee kunt