Kwetsbaar beroep - Ecpat

Het feit dat vergunde escortbureaus prijzen hanteren boven het absolute minimum wil overigens
niet zeggen dat er geen sprake is van mensenhandel c.q. gedwongen prostitutie.
Echter, dit hoeft niet bekend te zijn bij het bureau zelf. Die contacten tussen bureau en
prostituee zijn kort en zakelijk. Vermoedens van dwang komen in dit onderzoek dan ook
van een respondent die beroepshalve veel in contact komt met escortprostituees. Gesteld
wordt dat met name Roemenen te maken kunnen hebben met dwang. Hij leidt dat onder
meer af uit het veelvuldig bellen en sms’en in de auto. Eén meisje heeft met hem besproken
dat zij eruit wou stappen. Er werd echter gedreigd dat haar familie dan wat aangedaan zou
worden. Uiteindelijk heeft zij de stap wel genomen, en is zij als zelfstandige gaan werken.
De dreigementen zijn nooit uitgevoerd, maar waren voor het betreffende meisje wel aanleiding
om langer onder toezicht te blijven werken dan zij daadwerkelijk wilde. De respondent
vertelt verder over vier meisjes die bij een Roemeens echtpaar inwoonden, en daar de helft
van het geld dat zij verdienden af moesten dragen. Tevens golden er strikte huisregels; op
overtreding daarvan stond een boete, wat ertoe leidde dat er zeer veel regels golden en de
meisjes vele boetes moesten betalen. Tevens moesten zij 24 uur per dag beschikbaar zijn,
wat eveneens een teken van dwang kan zijn.
9.6.3 Mensenhandel in overige prostitutiesectoren
In de interviews met politie en hulpverlening is ook gevraagd naar het voorkomen van mensenhandel
in de andere sectoren. In de straatprostitutie zijn voornamelijk prostituees werkzaam
die psychische en/of verslavingsproblemen hebben. Zij werken zelfstandig. Hooguit
kan van situationele dwang worden gesproken, namelijk prostitutie ‘moeten’ bedrijven om
de verslaving te kunnen bekostigen. Prostituees die in een club werken, komen zelden tot
nooit als slachtoffer van mensenhandel in beeld bij politie en hulpverleningsinstanties. De
beheerder heeft zeggenschap in de club; pooiers kunnen hier derhalve geen toezicht en
controle uitoefenen. Het is in de optiek van de respondenten een veilige omgeving voor de
prostituees. Hetzelfde lijkt te gelden voor privéhuizen, hoewel de zeggenschap van de prostituees
hier minder groot lijkt. Hiermee wordt gedoeld op het zelf kunnen bepalen welke
seksuele handelingen worden verricht. De keerzijde van de relatief veilige omgeving is dat
de macht van de beheerders groot kan zijn; als een prostituee zich niet wenst te voegen
naar het ‘beleid’ van het privéhuis kan ze vertrekken. De keuzevrijheid van de prostituees is
daarmee niet aangetast; ze kan op zoek gaan naar een andere werkplek.
Van mensenhandel in het thuisprostitutiecircuit lijkt, gegeven de geraadpleegde bronnen,
nauwelijks sprake. In een incidenteel geval heeft een buurtregisseur vermoedens van wantoestanden
bij thuisprostitutie; de zorg is dan vooral gericht op het aspect mensenhandel en
minder op de illegaliteit. Daarnaast valt op dat masseuses in Thaise en Chinese massagesalons
weinig verdienen en bovendien soms afspraken hebben met exploitanten over de verdeling
van extra’s. Daarmee lijkt er op zijn minst sprake te zijn van economische uitbuiting.
Ten aanzien van hotelprostitutie zit volgens een bron binnen de politie een internationale
organisatie achter wat als een ‘rondreizend circus’ omschreven kan worden: prostituees verplaatsen
zich door Europa en werken op de plaatsen die zij aandoen enkele dagen vanuit
een hotel. Bij deze vorm van hotelprostitutie valt drang en dwang niet uit te sluiten. Wij hebben
geen reden om aan te nemen dat prostituees die zelfstandig werken vanuit een hotelkamer,
enige drang of dwang door derden ervaren. Prostitutie vanuit (Turkse) koffiehuizen lijkt
Misstanden in de prostitutiesector 169