Geschiedenis Vredeskapel

5. Buitenhuizen, hofsteden en dergelijke.
vergroeide ruggengraat. In de volksmond kreeg
de inrichting daardoor al snel de naam van “het
Bultenpaleis”. Na het overlijden van Heine in
1838 verkocht zijn weduwe het pand met
bijbehoren aan de Prins van Oranje, de latere
Koning Willem II. Na de dood van Koning
Willem II, op 17 maart 1849, gaat zijn weduwe
Anna Paulowna op Buitenrust wonen. Er werd
in, het er vlakbij liggende, landhuis Rustenburg
een Russisch-orthodoxe kapel ingericht en het
keizerlijke hof in St. Petersburg zorgde voor
Russisch hofpersoneel. Hiermee werd als het
ware een stukje Rusland aan de rand van de
Archipelwijk gerealiseerd. Tot aan haar dood,
op 1 maart 1865, bleef Anna Paulowna hier
wonen. Nadat J. Cunes in 1708 het herenhuis met
toebehoren, het latere Hessenhof–Bultenpaleis–
Buitenrust, had verkocht liet hij ten ZO hiervan een
zomerhuisje bouwen. Na zijn dood, in 1717, werd
hier omstreeks 1720 voor J.C.F. Bada du Jardin een
Scheveningseweg, Buitenrust, het gebouw werd in 1913 afgebroken (HGA)
buitenhuis gebouwd, genaamd Rust en Lust. Of het
sloop en nieuwbouw betrof of verbouwing, is niet
bekend. In het midden van de achttiende eeuw
werd bij het huis een openbare lusttuin ingericht
en veranderde de naam in Rustenburg. Na een
paar jaar werd het weer een normaal landhuis.
Van 1810 tot 1824 was het een hotel, dat werd
geëxploiteerd door de weduwe Koets. Vervolgens
werd het huis gekocht door Christina Reinira
gravin van Reede-Ginckel. Na haar overlijden in
1848 kwam het geheel in handen van Koning
Willem II. Na het overlijden van zijn weduwe,
Anna Paulowna kwamen onder andere Buitenrust
en Rustenburg in handen van groothertogin
Sophie. Deze verkocht de landhuizen met
tuinen in 1869. Uiteindelijk moesten ook deze
gebouwen wijken voor onder-meer de bouw van
het Vredespaleis.Rustenburg stond vrijwel op de
plaats, waar nu het herdenkingsmonument voor
Haagse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog is
21