Risicobeheersing op insleep en versleep van AI virus bij ...

maatschappelijk draagvlak van de sector nu geen goed signaal zou zijn. Hier zien wij dus
geen perspectief in.
Wij bevelen op dit niveau de volgende acties aan:
Korte termijn:
1. Aanpassen/aanvullen IKB t.a.v. fysieke barrières tussen uitloopbedrijven (actie: IKB-ei);
Middellange/Lange termijn:
2. Nagaan van mogelijkheden voor het ontwikkelen van ruimtelijk beleid en ruimtelijke
ordeningsinstrumenten om (doorontwikkeling van) pluimveebedrijven met uitloop in AI
risicovolle gebieden te weren (actie EL&I).
4.5 Regelgeving rondom preventie, melding en bestrijding van LP en HP AI
We hebben een divers pallet aan oplossingsrichtingen geanalyseerd die gerealiseerd kunnen
worden door aanpassing van bestaande regelgeving m.b.t. AI op divers niveau. Enkele
daarvan bieden in onze ogen perspectief. Hierbij denken we aan de volgende
mogelijkheden:
• het bestrijdingsbeleid uitbreiden naar niet-bestrijdingsplichtige AI typen door het PPE
onder medebewind. Voordeel hiervan is dat we AI nog meer in de kiem smoren.
Uitgangspunt moet zijn dat dit medebewind niet mag leiden tot handelspolitieke
belemmeringen.
• Aanpassen van het monitoringsbeleid om de signalering te verbeteren.
Door het aanscherpen van de planning van de kwartaalmonitoring bij uitloopbedrijven
(opdat je echt iedere keer met een tussenperiode van 3 maanden opnieuw monitort) kan
de signalering verbeterd worden en kan een LPAI besmetting nog beter in de kiem
gesmoord worden. Hiervoor zijn geen extra kosten nodig. Een stap verder is om de
monitoringsfrequentie te verhogen (bv. 1 x per maand) of een differentiatie van de
monitoringsfrequentie te hanteren op basis van periode (risicovolle periode vaker) en/of
gebied (bedrijven in risicovolle gebieden vaker) en/of beschikbaar stellen van de uitloop
(bedrijven met beter risicomanagement hoeven minder vaak gemonitord te worden). Dit
brengt voor de betreffende bedrijven hogere kosten met zich mee. Ook hier de
kanttekening dat je met een hogere monitoringsfrequentie vaker iets zult vinden, met als
mogelijk gevolg meer handelsbeperkingen.
Beide voorgaande mogelijkheden, uitbreiding van de bestrijdingsplicht en aanscherping van
de monitoring, hebben als voordeel dat het veterinaire risico zo veel mogelijk in de kiem
gesmoord kan worden, maar als nadeel dat dit onder de huidige EU regelgeving
(meldingsplicht besmettingen en instellen beperkingsgebieden) en interpretatie door derde
landen vaker kan leiden tot handelsbeperkingen. Bij het implementeren van deze
mogelijkheden dient in dit dilemma een afweging te worden gemaakt of moet dit gepaard
gaan met andere afspraken of implementatie rondom verplichte melding en bestrijding en/of
specifieke afspraken met handelsrelaties over het beperken van handelsbelemmeringen. Het
nader uitwerken van de compartimenteringsmogelijkheden, kan hier mogelijk enige soelaas
in bieden.
• Het is zinvol om nog eens goed te kijken naar de interpretatiemogelijkheden van
Europese regelgeving. Met name voor vrije uitloop lijkt het zo te zijn dat andere lidstaten
hier een andere interpretatie aan geven dan IKB en KAT die voor Nederlandse
pluimveehouders de handelsvoorwaarden opstellen voor vrij uitloop eieren. Hierbij gaat
het dan met name over de beschikbaarheid per dag, per seizoen en voor specifieke
weersomstandigheden.
• Voor belangrijke en gevoelige markten dient op overheidsniveau nagegaan te worden of
er afspraken gemaakt kunnen worden voor het inperken van handelsbelemmeringen bij
Risicobeheersing op insleep en versleep van AI virus bij pluimveebedrijven met uitloop januari 2012
Pagina 29