Hugo Priemus - Nirov

Nirov
Priemus in het OTB, dat in 1985 van start gaat.
(Collectie Internationaal Instituut voor Sociale
Geschiedenis, Amsterdam)
Management (TBM). ‘Voor mij was het aantrekkelijke
van dit verrassende initiatief dat langs
deze weg de lijnen van OTB en WTB (later TB, en
weer later TBM) die destijds uit elkaar waren gaan
lopen, weer bij elkaar zouden kunnen worden
gebracht.’ Peter Boelhouwer, eerder als Antoni van
Leeuwenhoekhoogleraar benoemd, volgt hem op
als wetenschappelijk directeur van het OTB.
Op 3 december 2003 houdt Hugo voor de
tweede keer een oratie, nu over het thema
‘Systeeminnovatie Ruimtelijke Ontwikkeling’. Als
decaan is hij in de positie om een aantal leerstoelen
voor het OTB in te richten en het hooglerarencorps
van het instituut te versterken.
Op 29 juni 2007 houdt Hugo zijn afscheidscollege
na ‘vier zeer prettig en succesvol verlopen jaren’. ‘Ik
begon met rode cijfers en eindigde met diepzwarte
cijfers (Hans van Luijk, voorzitter van het College
van Bestuur: ‘Hugo, dit is geen bedrijf maar een
universiteit’) die ruimte bood voor enkele ambitieuze
investeringsprogramma’s op facultair niveau.
De wetenschappelijke output nam drastisch toe,
vooral die van artikelen in internationale wetenschappelijke
tijdschriften, de studentenstroom
groeide vier jaar lang gestaag en we overtroffen elk
jaar onze concurrenten in de Elsevier enquête die
de waardering van eerste jaars studenten meet.’
VOLKSHUISVESTINGSSPOOR
Het volkshuisvestingsspoor is voor Hugo het
oudste spoor. ‘Eigenlijk studeerde ik in 1965 af als
woningbouwkundig ingenieur. Ik had me geheel
toegelegd op het woningontwerp, op de techniek
van woningbouwmethoden, de inrichting van
woonwijken en de grondslagen van het woningbeheer.’
De oprichting van de afstudeerrichting
Volkshuisvesting aan de Afdeling Bouwkunde van
de TH Delft in 1972 sluit logisch aan op zijn opgebouwde
expertise.
Het volkshuisvestingsspoor begint met de
woningplattegrond en de flexibiliteit van het
woningontwerp. Dat is het thema van zijn proefschrift
‘Wonen – kreativiteit en aanpassing’. Hij
draagt bij aan de publicatie ‘Wonen in Japan’, als
neerslag van de excursie van bouwexperts naar
Japan in 1965. In het blad Wonen TA/BK publiceert
hij artikelen die vooral betrekking hebben op
evaluaties van actuele woningprojecten zoals de
corridorwoningen in Buikslotermeer, de splitlevelwoningen
in Hengelo (O), Drienerloo en de
galerijflats in de Bijlmermeer.
‘Een aanzienlijke verruiming van mijn scope ontstaat
na oprichting van het Research Instituut voor
de Woningbouw (1969), door de samenwerking
met de Nationale Woningraad en de voorbereiding
van de Teleac-cursus ‘Bouwen en wonen’ in 1971.
Het RIW stort zich vanaf het eerste begin op lokaal
en regionaal woningmarktonderzoek, waarbij
de voorkeuren van bewoners richtsnoer zijn. Ik
propageer bewonersenquêtes (stated preferences)
en verhuisketenonderzoek (revealed preferences),
liefst in combinatie met elkaar.’
Zijn studie Algemene Economie aan de Erasmus
Universiteit Rotterdam stelt Hugo in staat om
het wonen vanuit een economische invalshoek te
benaderen. Zijn activiteiten op nationaal en lokaal
(= Leiden) niveau voor de Partij van de Arbeid en >>
13