Hugo Priemus - Nirov

ligt op zelfbeschikkingsrecht en emancipatie van
het individu. Ik erken de rol van de overheid en ik
erken de noodzaak van intermediaire organisaties,
die het maatschappelijk middenveld vormen,
maar in mijn hart ben ik anti-institutioneel, waar
voor Hugo het institutionele - een ‘heldere’ overheid
met een sterk intermediair kader - juist het
vertrekpunt is.
Dit ideologische verschil manifesteerde zich
bijvoorbeeld toen ik 1994 Tweede-Kamerlid
werd. Er was bij de PvdA een zogeheten steungroep
actief, die mij als Kamerlid adviseerde
over vraagstukken rond ruimtelijke ordening en
volkshuisvesting. Hugo maakte deel uit van de
steungroep, samen met vertegenwoordigers van
het maatschappelijk middenveld, zoals de SEV en
de Nationale Woningraad. Ik heb de steungroep
direct afgeschaft, omdat ik het weinig charmant
vond dat het maatschappelijk middenveld op
zo’n directe manier Kamerleden beïnvloedt. De
steungroep had weinig begrip voor mijn actie. In
deze tijd werd ook de bruteringsoperatie voorbereid.
Ik was tegenstander van de brutering als
deze niet vergezeld zou gaan van een deugdelijke
Stelselwet voor de corporatiesector. De brutering
is zonder Stelselwet ingevoerd. De problemen
die ik daarbij voorzag - ze zijn terug te lezen in de
Handelingen - blijken vandaag de dag allemaal te
zijn uitgekomen. Populistisch gesteld: corporaties
worden grote vastgoedbedrijven met een eigen
dynamiek. Door fusies blijven er uiteindelijk
nog twee over: ABP en PGGM. De burger heeft
het nakijken. Bij Priemus en de zijnen vond deze
boodschap geen steun.
Dat neemt niet weg dat ik Hugo’s grote verdiensten
ben blijven waarderen en daar bij
verschillende gelegenheden gebruik van heb
gemaakt. Hugo heeft op mijn verzoek voor
de wetenschappelijke ondersteuning van de
Tijdelijke Commissie Infrastructuur (TCI) gezorgd
en ik heb hem gevraagd leiding te geven aan de
onderzoeksgroep. Dat heeft geresulteerd in een
enorme wetenschappelijke productie van hoog
niveau. We zijn er in mijn ogen in geslaagd om
aan te tonen dat de manier waarop grote projecten,
zoals de HSL en de Betuweroute, tot stand
zijn gekomen absoluut niet deugt, zonder de projecten
zelf te diskwalificeren. Op grond hiervan is
Nirov
door de Tweede Kamer besloten dat de plannen
voor de Zuiderzeelijn niet doorgaan.
‘Kenmerkend voor Hugo is zijn
grote intellect in combinatie
met een enorm
acceleratievermogen en een
sterke behoefte om
intellectuele inzichten toe te
passen in beleid en praktijk’
Zeer recent nog heb ik Hugo gevraagd om te
helpen bij het opstellen van de Nota Grondbeleid
hier in Almere. Waar twee eerdere pogingen
van externe deskundigen niet het gewenste
resultaat opleverden, heeft Hugo het wel tot een
goed einde gebracht. Het is daarbij interessant
om te zien hoe goed hij beleid kan scheiden van
beleidsonderbouwing. Hugo loopt niet warm
voor particulier opdrachtgeverschap, maar zegt
dan: ‘Dat is wat u beleid noemt, wethouder’, en
levert vervolgens de gevraagde bouwstenen.
Ergens hoop ik dat Hugo nog eens een roman
zal schrijven. Hij kan zich dan losmaken van de
directe wijze van invloed uitoefenen en dit vervangen
door een indirecte wijze.
Adri Duivesteijn is onder meer gemeenteraadslid en
wethouder in Den Haag geweest, Tweede-Kamerlid van
de PvdA en is thans wethouder in Almere.
15