Hugo Priemus - Nirov

tussen de letters te schrijven: Onderzoeksinstituut
Technische Bestuurskunde. Per 1 september 1985
gaat de Onderzoekswerkgroep van start. Op 1
oktober 1985 wordt het OTB – dat huisvesting heeft
gekregen in het helemaal aan de zuidzijde van de
TH-campus gelegen gebouw van Geodesie - officieel
geopend door onder meer VROM-minister dr.
Pieter Winsemius, met Hugo als hoogleraar-directeur
voor de periode tot 1 september 1987 (hij legt
dan zijn directeurschap van het RIW neer). ‘Op dat
moment wordt bezien hoe in de dagelijkse leiding
van de werkgroep zal worden voorzien.’
Doelstelling van het OTB is het verrichten van
zowel fundamenteel als toegepast onderzoek op
het gebied van de Technische Bestuurskunde en
voorts het verzorgen van de nadoctorale beroepsopleiding
Technische Bestuurskunde/Ontwerp-,
plannings- en beheertechnieken voor bouwen en
gebouwde omgeving. Deze opleiding is tweejarig:
een combinatie van een vakkenpakket en een
of meer onderzoeksprojecten die extern werden
gefinancierd. Ongeveer twee jaar na de start, op 21
april 1987, besluit het Ministerie van Onderwijs en
Wetenschappen deze opleiding fors te subsidiëren.
8
‘Als wetenschapper
maatschappelijk relevant
bezig zijn staat voor Hugo
bovenaan’
Het OTB richt het technisch-bestuurskundig
onderzoek vooral op het volkshuisvestingsbeleid,
het stadsvernieuwingsbeleid, de ruimtelijke ordening,
de stadsontwikkeling, de landinrichting, het
milieubeleid, het grondbeleid, het infrastructuurbeleid
en het bouwbeleid. Hoewel veel buitenstaanders
tot op de dag vandaag het OTB vooral als een
instituut op het terrein van het wonen zien, is dat
van meet af aan nooit zo geweest.
De eerste jaren na de officiële opening kenmerken
zich door interne spanningen. Er blijkt namelijk
binnen het instituut een geleding te zijn die
aan het begrip ‘technische bestuurskunde’ een
andere invulling wil geven dan de dominante
stroming binnen het OTB voorstaat: namelijk een
Hudig Penning 2010
bêta-interpretatie van bestuurskundige vraagstukken,
uitgaande van de zogeheten ‘systemengineering’
en ‘policy analysis’ zoals destijds
onder meer in zwang bij de Rand Corporation.
Uiteindelijk leidt dit tot de instelling van nog
een universitaire werkgroep, de Werkgroep
Technische Bestuurskunde, en een soort van
‘boedelscheiding’ tussen het OTB en deze werkgroep,
uiteindelijk leidend tot de inrichting van
een Faculteit Technische Bestuurskunde (nu TBM:
Techniek, Bestuur en Management). Het OTB kan
zich nu gestaag verder ontwikkelen langs een
aantal sporen: het volkshuisvestingsspoor, het
bouwspoor, het ruimtelijk spoor en het infrastructuur-
en transportspoor. Weliswaar met een eigen
onderkomen is het OTB echter nog steeds ‘slechts’
een werkgroep. Met steun van het bestuur doet
Hugo, als directeur, verwoede pogingen om het
OTB – letterlijk – te institutionaliseren. Juni 1992
neemt de Universiteitsraad – een machtig orgaan
destijds – een positief besluit. Wel is achter de
schermen de nodige strijd om de naam. Zo vond
het bestuur van Civiele Techniek de door het OTB
en de Faculteit Geodesie voorgestaande aanduiding
‘Onderzoeksinsituut voor Omgeving enTechnische
Beleidswetenschappen’ (de afkorting OTB zou nog
ergens voor staan) veel te weids. ‘De gesuggereerde
naam behelst de hele wereld – inclusief alles wat
nog niet bedacht is’, zo luidt de kritiek.
Uiteindelijk, drie jaar na het besluit van de
Universiteitsraad, is het zover. Najaar 1995 wordt
het Onderzoeksinstituut OTB (de afkorting heeft
geen betekenis meer: de puntjes zijn definitief
weg) een zelfstandige beheereenheid, met Hugo
als wetenschappelijk directeur. Van nu af aan deelt
het instituut net als de reguliere faculteiten, in
de eerstegeldstroom, maar met een korting: de
zogeheten negatieve pasmaat. Want het instituut
sprokkelt met al zijn onderzoek het budget wel erg
gemakkelijk bij elkaar, zo wordt gevonden. Hugo
zou zich hier jarenlang – uiteindelijk met succes –
tegen verzetten.
Hoewel het OTB niet het enige interfacultaire
instituut is, blijft de status bijzonder. In 1999 en
de jaren daarna is het OTB, en dan met name de
positie ervan binnen TU Delft, het gespreksonderwerp
van een commissie, de Commissie-In ’t
>>