maandblad - Vereniging tegen de Kwakzalverij

JAARVERSLAG 1951
In het jaar 1951 herdacht onze vereniging
het 70-jarig bestaan.
Het is wel zeer te betreuren, dat
Dr Brenkman, aan wiens verscheiden
hierna verdere aandacht zal worden
geschonken, deze heuglijke gebeurtenis
niet heeft kunnen bijwonen.
In de Aula van de Amsterdamse
Gem. Universiteit werd in een Openbare
Vergadering dit 70-jarig bestaan
plechtig herdacht, in aanwezigheid van
talrijke officiële genodigden. Het woord
werd gevoerd door:
Prof. R. Hornstra, Dir. v. h. Inst, voor
Soc. Geneeskunde der Rijksuniversiteit
te Utrecht;
Dr P. A. F. v. d. Spek, Inspect, in alg.
dienst bij de Gen. Hoofdinspectie
v. d. Volksgezondh. afd. Geestel.
Volksgez. te Den Haag;
Prof. Dr E. H. Vogelenzang, Dir. v. h.
Pharm. Lab. v. d. Rijksuniversiteit
te Leiden;
Mr M. D. K. S. v. Lier, Oud-vice-pres.
v. d. Rechtbank te A'dam, te Haarlem.
De A.V.R.O. bood gelegenheid tot
een vraaggesprek met onze voorzitter,
Dr Funke. Als resultaat van dit 70jarig
bestaan vonden wij overal in de
dagbladpers artikelen opgenomen over
het werk van onze vereniging.
Het jaar 1951 kenmerkte zich, zij het
ook in bescheiden mate, door groei van
het ledental. Bestond dit op 1 Jan. 1951
uit 651 leden en 49 abonné's, per 1 Jan.
1952 was dit gestegen tot 709 leden en
63 abonné's. Er traden 84 nieuwe leden
en abonné's toe, 12 oude leden gingen
verloren door bedanken of door overlijden.
Onder deze overledenen moeten
wij met veel leedwezen noemen, Dr
Windemuller, die in vroeger jaren zijn
steun aan onze vereniging als bestuurslid
heeft gegeven. Daarenboven ontviel
ons in Maart onze eminente voorzitter
Dr C. J. Brenkmann, die vele jaren de
stuwende kracht in ons bestuur is geweest.
In de bestuurssamenstelling kwamen
enkele wijzigingen. Als bestuursleden
bedankten Dr N. H. Roozendaal en de
heer H. J. A. Ter Wee. Dr H. H. Funke
De ARRONDISSEMENTS­
RECHTBANK te ARNHEM, rechtsprekende
in hoger beroep,
Gezien de aantekeningen van het
mondeling vonnis, door de Heer Kantonrechter
te Nijmegen de 12e December
1951, gewezen in de zaak van het
Openbaar Ministerie, ambtshalve eiser,
tegen X., van beroep tandtechniker,
wonende te J.,
RECHTSZAKEN
werd gekozen tot voorzitter als opvolger
van Dr Brenkmann. Tot nieuwe bestuursleden
werden gekozen Mevr.
A. Burbach-van der Woord als secretaresse,
en Dr H. C. Helleman, Mr J.
Remmelink en Mr G, C. M. van Nijnatten.
In het verenigingsjaar kwam een algemene
statutenwijziging tot stand,
deze werd door de ledenvergadering
van 17 Maart goedgekeurd. De ledenvergadering
van 3 Februari verleende
eveneens haar goedkeuring aan de wijzigingen
in het Huishoudelijk Reglement.
Teleurstellend was het verliezen van
de procedure Braskamp met de daaraan
verbonden proceskosten en veroordeling
tot schadevergoeding, waardoor
een bedenkelijke bres in de financiën
der vereniging werd geslagen.
Mede met het oog op het vorenstaande
hebben wij pogingen ondernomen
subsidies te verkrijgen van een
twintigtal verenigingen en instanties,
waaronder het Preventie Fonds en het
Kon. Wilhelmina Fonds.
Deze pogingen werden slechts bekroond
door donaties van de Ned.
Centr. Verg. tot Bestrijding der Tuberculose
en de Ned. Verg. van Dermatologen.
Een verdere vorm van activiteit
zochten wij in het aanschrijven van
H.H. Hoogleraren in de Pharmacie om
zodoende via hun bemiddeling belangstelling
voor ons streven op te wekken
bij hun studenten.
Tegen de achtergrond van de jubileum-viering
poogden wij onze vereniging
in de publieke belangsteling te
brengen door inschakelen van de dagbladpers.
Een aantal grote dagbladen
zenden wij thans ons maandblad toe.
Financieel was ons verslagjaar nogal
teleurstellend. In deze speelt het proces-
Braskamp een belangrijke rol. Op dit
punt menen wij te mogen volstaan met
te verwijzen naar de rekening en verantwoording,
af te leggen door onze
penningmeester.
De Secretaresse
aangeklaagd ter zake dat hij op of omstreeks
5 Juli 1950 in de gemeente Z.
niet toegelaten tot de uitoefening van
het beroep van tandarts, arts of tandheelkundige,
waartoe de Wet toelating
vorderde, buiten noodzaak dat beroep
heeft uitgeoefend, daarin bestaande dat
hij een gipsafdruk van boven- en onderkaak
van A. heeft gemaakt door aistoen
aldaar een mondapparaat met een hoe­
veelheid vloeibare gips in de mond van
die A. te brengen en deze in die gips
te laten happen,
en waarbij deze is veroordeeld tot een
voorwaardelijke geldboete van ƒ 250,^subsidiair
100 dagen hechtenis, met een
proeftijd van 2 jaren;
Post Alia:
Overwegende, dat de Rechtbank zich
kan verenigen met het op juiste gronden
bewezen vonnis, waarvan beroep, zodat
dit vonnis met overname der gronden
en met aanvulling der gronden als hieronder
vermeld behoort te worden bevestigd;
Overwegende, dat de raadsman van
verdachte als verweer heeft aangevoerd,
dat het maken van gipsafdrukken, zoals
aan verdachte tenlastegelegd,, behoort
tot het werk van de tandtechniker en
als zodanig niet is uitoefenen van de
geneeskunst; immers in iedere kliniek
maakt de tandtechniker gipsafdrukken
en ook bijv. na amputatie van een been
verwijst de chirurg voor een kunstbeen
naar de techniker;
Overwegende dienaangaande, dat het
aanbrengen van een kunstgebit is een
geneeskundige bewerking, waarvan het
maken van gipsafdrukken in de mond
een noodzakelijk onderdeel vormt;
Overwegende, dat het beroep van de
tandtechniker met zich medebrengt dat
hij bij het maken van een kunstgebit
zijn taak verricht in opdracht van een
tandarts en voor de tandarts dient als
technisch hulpmiddel bij de uitoefening
van de tandheelkunst.
Overwegende, dat de werkzaamheden
van de tandtechniker eerst een
aanvang nemen, nadat de tandarts op
grond van zijn wetenschap het aanwenden
of toepassen van een bepaalde prothese
heeft nodig geoordeeld;
Overwegende, dat in het onderhavige
geval evenwel verdachte degene was,
die zelfstandig als tandheelkundige
tegenover zijn cliënten optrad, immers
de werkzaamheden van een tandarts,
jë uitsluitend bestaande uit extractie —
eerst een aanvang namen, nadat verdachte
zelfstandig had geoordeeld, dat
een kunstgebit moest worden geplaatst,
welke tandarts handelde in opdracht
van verdachte, waarna deze laatste de
,,patiënt" verder wederom zelfstandig
behandelde;
Overwegende, dat dit zelfstandig
handelen van verdachte, als in de dagvaarding
telastegelegde moet worden
aangemerkt als het uitoefenen van de
tandheelkunde, waartoe verdachte de
bevoegdheid mist;
Post Alia
Bevestigt het vonnis, waarvan beroep
met overneming en aanvulling der gronden,
in voege als voormeld.
(Bovenstaand vonnis werd gewezen
door de Heren Mrs Jhr van Nispen tot
Pannerden, van Houten en v. d. Berg.
De cursivering geschiedde door de
Redactie.)