BERGER NED.cwk - Vincentsite

En… niet zonder reden hebben wij voor het laatst gehouden: de
ogen! Men weet hoeveel belang Vincent van Gogh er aan hechtte.
Zij immers drukten iets uit, dat hij, naar zijn eigen
bekentenis aan Theo, niet in de machtigste kathedraal
ontdekte: een stukje misère humaine of zo.
[et citaat waar Tralbaut naar verwijst zegt: En zo heb ik ook een kleintje van het Park.
Echter, ik schilder lie ver de ogen van mensen dan kathedralen, want er zit iets in de ogen, wat in de
kathedraal niet zit - al is die plechtig en al imponeert die - de ziel van een mens, al is het een arme schooier
of een meid van de straat 5 ]
Deze wijze woorden klinken onmiddellijk als een ware
aanfluiting, wanneer men deze ogen bestudeert. Het woord is
zelfs te groot voor de geboden mogelijkheden. Zo star staren
deze ogen voor zich uit, dat zij niet eens leven. Zij zijn
simpelweg verf gebleven. Zij inspireren de beschouwer
letterlijk niets; geen gedachte, geen droom, geen gevoel,
kortom: men staat voor… le néant. Moest de maker van dit
schilderij Vincent’s portretten tot aan het vertrek naar de
Ville lumière grondig hebben ontleed en vooral de ogen tot
voorwerp hebben gemaakt van zijn toegespitste attentie, dan
5 Brief 552/441 van 19 december 1885