Jaarverslag 2011 - Boerenbond

groentesector (opgesteld in het kader van de EHECcrisis)
naar de fruitsector in de getroffen gebieden.
Hierbij werd er gekeken naar de mogelijkheden tot het
herschikken van kredieten met behoud van VLIF-steun
en uitstel van kapitaalaflossing. Er werd eveneens een
overleg gepland met de kredietinstellingen en het VLIF
om de kredietsituatie en het aflossingspotentieel te
bespreken, waarbij steeds gevraagd werd om welwillend
op te treden naar de getroffen klanten.
Eind september verkreeg de organisatie het akkoord van
de administratie van Financiën dat de opgelopen
verliezen mochten gespreid worden over twee fiscale
jaren.
De ministerraad van 29 september keurde twee ontwerpen
van Koninklijk Besluit goed, waardoor de storm van
18 augustus erkend werd als ramp. iedereen die in de
erkende gemeenten rechtstreekse materiële schade
leed door wind of regen, kon via zijn gouverneur een dossier
indienen om een vergoeding te krijgen van het
Rampenfonds.
Instandhoudingsdoelstellingen,
landbouwverkeer en imago
Om de Europese Habitatrichtlijn uit te voeren, wees de
Vlaamse regering in september een eerste reeks van
acht speciale beschermingszones aan. In Vlaanderen zijn
er in totaal 38 habitatrichtlijngebieden waarvoor
momenteel doelstellingen bepaald worden. Daarnaast
legde de regering voor deze habitatrichtlijngebieden en
de eventueel overlappende zones uit de vogelrichtlijngebieden
instandhoudingsdoelstellingen (IHD’s) vast. De
acht besluiten werden voorgelegd aan de adviesraden.
Met deze besluiten voerde de Vlaamse regering een
verplichting rond de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn
uit, waarmee Europa waardevolle natuurlijke habitats en
planten- en diersoorten wil beschermen.
Voor het bepalen van de IHD’s wordt een uitgebreid
proces opgesteld met meerdere overlegmomenten, die
Boerenbond van nabij opvolgt. Per gebied maakte het
Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) een rapport op.
Dit rapport wordt eerst wetenschappelijk getoetst in een
wetenschappelijke begeleidingscommissie, waarin het
adviesbureau Haskoning Boerenbond vertegenwoordigt.
Vervolgens wordt het rapport besproken in het bovenlo-
kaal overleg waarin regioconsulenten en leden van de
Boerenbond vertegenwoordigd zijn. In dit overleg geven
de vertegenwoordigers van de middenveldorganisaties
(landbouw, natuur, industrie en ondernemingen, jacht,
eigenaars …) onder meer aan waar er onvoldoende
rekening gehouden werd met de sociaaleconomische
situatie of met specifieke lokale situaties. Tot slot is er
een laatste bespreking in de Vlaamse overleggroep,
waarin de middenveldorganisaties op Vlaams niveau
vertegenwoordigd zijn. De overblijvende discussiepunten
over de doelstellingen (de geplande bosuitbreiding
brengt, bijvoorbeeld, de leefbaarheid van bestaande
landbouwbedrijven in gevaar) en aandachtspunten voor
de realisatie van de natuurdoelen (bijvoorbeeld, men
moet bij de natuurinrichting rekening houden met de
waterhuishouding voor de omringende landbouwgebieden)
worden opgenomen in een nota aan de leden van de
Vlaamse regering.
Voor Boerenbond is het belangrijk dat de doelstellingen
– als er ruimte is – gelokaliseerd worden op plaatsen
waar de sociaaleconomische impact het kleinst is. Dat is
trouwens ook de beste garantie om de natuurdoelstellingen
snel te realiseren. Boerenbond vraagt dat men,
op termijn en in samenspraak met de actoren, voor elke
speciale beschermingszone een ‘inrichtingsplan’
opmaakt, waarin men duidelijk aangeeft wie welke
inspanning waar en wanneer zal realiseren. Volgens de
Europese richtlijnen mag men bij het vaststellen van de
IHD’s enkel rekening houden met ecologische criteria.
Daartegenover staat dat men bij de opmaak van een
inrichtingsplan of bij het nemen van concrete maatregelen
wel sociaaleconomische criteria mee in overweging
kan nemen. Deze afweging zal in de praktijk vooral
vertaald moeten worden in het tempo waarin sommige
doelen gerealiseerd moeten worden. De Europese
richtlijnen laten voldoende ruimte voor een gefaseerde
ontwikkeling die rekening houdt met de sociaaleconomische
realiteit.
In juli 2010 werd de landbouwsector geconfronteerd met
een nieuw KB ‘Uitzonderlijk vervoer’, dat ondubbelzinnig
van toepassing is op grote landbouwvoertuigen. Omdat
de agrarische sector niet betrokken was bij het ontstaan
van het KB, werd er onvoldoende rekening gehouden met
het specifieke karakter van de landbouwvoertuigen en
met de werkzaamheden waarvoor ze ingezet worden. In
een overleg met staatssecretaris voor Mobiliteit Etienne
19