Laurens Snauwaert en Jolynn Vandendriessche - Alaska

Dubbelportret: Laurens Snauwaert
en Jolynn Vandendriessche
Waarom dit dubbelportret en hoe verloopt de keuze van de geselecteerde
medewerkers, zult u zich misschien afvragen. Los van de redenen waarom
Alaska Brugge graag deze twee medewerkers in de schijnwerpers wilde
zetten, zijn Laurens en Jolynn ook de perfecte belichaming van datgene
waar Alaska zelf voor staat: vakkundigheid, ambitie, empathie, de gedrevenheid
van een jonge hond en gevoel voor humor. Maar inderdaad…. dat
geldt evenzeer voor alle andere medewerkers binnen de organisatie…
Laurens Snauwaert en Jolynn Vandendriessche, medewerkers Alaska Brugge
28
Tekst: Gerda Baeyens

29
TOEN….
(Jolynn) “Thuis hadden wij een aannemersbedrijf. Het bedrijf is door mijn grootvader opgericht
en daarna door mijn vader en mijn drie ooms verder gezet. Ik herinner me niet zo veel
uit mijn jeugd, blijkbaar is die nogal rimpelloos verlopen. Naar het schijnt was ik een rustig
kind met als enige bijzonderheid de vreemde eigenschap dat ik nergens vanaf kon blijven.
In winkels bijvoorbeeld wilde ik altijd alles bekijken en onderzoeken. Dat tactiele heb ik
overigens nog steeds, lacht ze. Inmiddels ben ik tweeëndertig, ik woon samen en we hebben
een dochtertje van zestien maanden.”
(Laurens) “Ook ik ben opgegroeid in een familiebedrijf, zij het in een andere sector namelijk
de tuinbouw. Wij teelden aardbeien, witloof, bloemkool… en ik herinner me veel weekenden
van ‘helpen in het bedrijf’. Het is arbeidsintensief werk maar tegelijk ook onthaasten pur
sang. Als je de hele dag bloemkolen kapt met het verstand op nul, raak je echt in een soort
trance… Verder heb ik net als Jolynn één zus en ik ben zelfs al ‘oom’, maar in tegenstelling
tot Jolynn hebben mijn vrouw en ik (nog) geen kinderen.”
(Jolynn) “Jij bent ook een stuk jonger; die kinderen komen er nog wel..”
(Laurens) “Dat hoop ik toch…”
Hebben zij ooit overwogen in het respectieve familiebedrijf te stappen?
(Laurens) “Mijn vader vond dat er te weinig toekomst in die sector zat en zeker vandaag
vergt het enorme investeringen want alles is geïndustrialiseerd. ‘Het is een molensteen om
je nek, jongen’ zei hij en dus stimuleerde hij me om een andere richting uit te gaan. Voor mij
stond vast dat het ofwel wiskunde ofwel boekhouden zou worden. In eerste instantie ging
mijn voorkeur uit naar ‘industriële wetenschap’. Ik wilde namelijk graag zaken bedenken,
oplossingen voor een probleem vinden. Met name krachtenleer, vectorberekeningen en algebra
intrigeerden mij mateloos. De opleiding was echter door het grote pakket wiskunde te
zwaar voor mij en dus schakelde ik over naar ‘boekhouden’. Eigenlijk was dat niet eens zo’n
grote ommezwaai want ook in dat domein heb ik te maken met het zoeken naar oplossingen,
inschattingen maken etc.”
(Jolynn) “Ik heb nog even overwogen om architect of bouwkundig ingenieur te worden,
maar voor de opleiding ingenieur moest ik naar Aalst en wat architecten betreft, kreeg ik
te horen dat er al meer dan genoeg waren. Dus ging ik na mijn middelbare school werken.
In mijn vrije tijd hielp ik mijn moeder met de administratie van ons bedrijf: klasseren, het
bonnetje scheuren als het klopte met de factuur… Eigenlijk was het voorfacturatie avant la
lettre (glimlacht). Hoe dan ook, geleidelijk aan kreeg ik steeds meer interesse voor cijfers en
boekhouden en ik besloot alsnog die kant uit te gaan. “
Een gemakkelijk kind maar een moeilijke puber?
(Jolynn) “Allesbehalve! Ik deed aan competitiejumping. Dat betekende geregeld trainen.
Omdat strafstudie ten koste van trainingstijd ging, deed ik er dus alles aan om mij als een
voorbeeldige puber te gedragen.”
(Laurens) “Ik was even gezeglijk; mijn vader vond zelfs dat ik best wat assertiever mocht
zijn. Het enige bijzondere was misschien mijn interesse voor de Tweede Wereldoorlog. Op
mijn dertiende maakte ik via geocities zelf een site over die oorlog. Alles bij elkaar ben ik
daar toch zo’n vijf à zes jaar mee bezig geweest.”
(Jolynn) “Goh, ik wist niet dat jij ook zo’n passie had”
(Laurens) “Zo zie je maar waar een gesprek als dit kan toe leiden.” (lacht)

NU….
Hoe en wanneer kwamen zij bij Alaska Brugge terecht?
(Jolynn) “Na mijn opleiding ‘boekhouding’ in avondonderwijs, ben ik met
‘fiscaliteit’ begonnen. Zes jaar later was ik klaar en tijdens mijn laatste jaar
ben ik hierheen gekomen…. Dat was in maart 2003. “
(Laurens) ”En drie jaar geleden ben ik als interim begonnen.”
Beiden zijn dossierbeheerder. Hebben zij ook hun eigen (type) klanten?
(Laurens) “Ja, ik vind dat Jolynn de wat moeilijker klanten heeft.’ (lacht)
(Jolynn) (serieus) “ ‘Moeilijk’ zou ik ze niet willen noemen… het zijn misschien
klanten die wat meer support nodig hebben. Laurens ziet dat als ‘lastig’
maar ik vind het niet erg om naar klanten te luisteren, integendeel. Ik
denk dat het in mijn karakter zit. Misschien komt dat ‘luisterend oor’ ook
omdat ik meer dan Laurens te maken heb met kmo’s en kleine zelfstandigen.
Ik maak de verschillende stappen in de ontwikkeling van een bedrijf mee;
dat maakt dit vak ook zo boeiend. Vaak heb ik te maken met jonge mensen
die nog aan het begin van hun professionele carrière staan en zich afvragen
of ze al dan niet moeten investeren. Logisch dat zij in die situatie raad nodig
hebben en mij om een persoonlijk advies vragen. Jammer genoeg maak ik
ook wel eens mee dat een bedrijf in moeilijkheden verkeert. Dan voel ik me
echt emotioneel betrokken bij die klant.”
(Laurens) “Die emotionele betrokkenheid bewonder ik echt, maar zelf voel
ik me toch prettiger bij een wat meer zakelijke opstelling. In tegenstelling
tot Jolynn zal ik eerder proberen wat meer afstand te creëren tussen mij en
de klant. Als ik dat niet zou doen, zou ik, denk ik, te veel meegaan in hun
problematiek.”
Hoe zouden zij elkaar verder nog typeren?
(Jolynn) “Laurens is hét voorbeeld van de nieuwe man! Ik ken weinig getrouwde
mannen die zelf hun hemden strijken of zo veel huishoudelijke taken
op zich nemen als Laurens.”
(Laurens) (relativerend) “Laat ons stellen dat ik een sterke poging doe om
een ‘nieuwe man’ te zijn. Ik doe mijn best, maar niettemin blijft het m.i. een
ongelijke verdeling in het huishouden.”
(Jolynn) “Daarnaast vind ik Laurens enorm leergierig. Hij gaat ver in zijn
denken over een probleem; hij leest enorm veel en verdiept zich heel erg in
de materie. Ik steun misschien meer op mijn ervaring, volg bijscholing en
lees veel, maar bij Laurens gaat het nog een stapje verder….”
(Laurens) “Ik vind niet dat ik meer weet dan Jolynn of iemand anders; volgens
mij is het eerder een kwestie van zaken of situaties herkennen. Ik zie
waar en wanneer zich een probleem kan voordoen en ga op zoek naar een
referentiekader. Het gaat om logisch inzicht en aanvoelen, naast het afwegen
van keuzemogelijkheden. Dat ik een wat meer theoretische achtergrond heb,
klopt wel. Wat ik sterk vind aan Jolynn is juist de praktische finesse waarmee
zij soms problemen oplost. Zij heeft een erg goede manier om met mensen
om te gaan en bereikt daardoor makkelijk haar doelstellingen. Toch is zij
assertief genoeg om grenzen te trekken (een uitspraak die Jolynn verrast).
Kortom, de verpakking is goed en de inhoud ook. “
‘Ik voel me emotioneel
betrokken’
‘Hij gaat ver in zijn
denken”
‘De verpakking is
goed, de inhoud
ook’
30

31
LATER ….
En hoe zit het tot slot met onvervulde dromen, gekoesterde ambities of wilde plannen?
(Laurens) “Die zijn er genoeg! De tijd tikt weg en je krijgt maar één kans (lees: één leven)
om al het mogelijke te doen. Zo lijkt het me bijvoorbeeld fantastisch om te kunnen vioolspelen…
maar we zien wel wat het leven nog brengt. Een warm gezin opbouwen heeft in
elk geval prioriteit. Daarnaast wil ik vooral goed zijn in wat ik doe, in mijn werk. Ik wil het
gevoel hebben dat ik voor een bepaalde meerwaarde kan zorgen.”
(Jolynn) “Ooit wil ik graag een boerderijtje verbouwen en er gaan wonen, om er nog later
misschien een bed & breakfast van te maken. Maar misschien zie ik het binnen vijf jaar wel
helemaal anders. Verder denk ik niet dat het bij onze ene dochter blijft (lacht). En net als
Laurens wil ik dit werk nog lang blijven doen.”
(Het enthousiasme van zowel Laurens als Jolynn laat er niet de minste twijfel over bestaan:
met Alaska, Jolynn en Laurens, en hun klanten zit het de komende jaren echt wel
goed ….)