Werken op het snijvlak van technologie en mensen - Koninklijke ...

More documents

Recommendations

Info

van pure wetenschap naar menselijke aspecten”, verklaart hij. “Vóór mijn afstudeeronderzoek was ik geïnteresseerd in wetenschappelijke vragen als hoe werkt het oor, wat kan er allemaal stuk aan en wat gebeurt er dan? Tijdens mijn onderzoek verschoof mijn interesse richting de vraag: wat gebeurt er met mensen als hun zintuigen minder goed gaan functioneren?” Eén van de leukste beroepen In 1991 begon Van Bruggen zijn opleiding bij de Koninklijke Auris Groep, zoals de stichting tegenwoordig heet. Hij is nooit meer weggegaan, want hij vindt zijn werk nog altijd heel erg leuk, vertelt hij: “Dit is één van de leukste beroepen die er bestaan. Vooral omdat ik werk op het snijvlak van technologie en mensen. Wij brengen hier een synthese tot stand tussen die twee gescheiden werelden. Die twee dimensies blijven boeiend.” Zeker bij Auris, want de organisatie is geen ‘gewoon’ audiologisch centrum. “Wij onderscheiden ons van andere audiologische centra doordat we zijn ingebed in een onderwijsorganisatie”, legt Van Bruggen uit. “Scholen voor dove en slechthorende kinderen zijn onderdeel van Auris, net als gezinsbegeleiding en ambulante zorg. Wij hebben dus het hele begeleidingsproces voor dove en slechthorende kinderen in huis. Dat wij binnen één organisatie geïntegreerde ketenzorg kunnen aanbieden, is een belangrijke meerwaarde.” Ook voor zijn werk, want het verbreedt het denken. “Doordat je met alle aspecten in aanraking komt, blijft niet alleen je blik breder, maar ook je betrokkenheid. Ik maak cliënten mee vanaf het moment dat ze hier als baby binnenkomen en ik zie ze opgroeien tot jong volwassenen. Dat vind ik één van de leukste aspecten van mijn werk.” Wat Auris ook onderscheidt van alle andere audiologische centra in Nederland, is dat de organisatie alles rondom de hoorrevalidatie bij jonge kinderen in eigen huis doet. “We besteden niets uit aan audiciens, maar doen alles zelf: oorstukjes maken, hoortoestellen leveren en hoortoestellen aanpassen”, vertelt Van Bruggen. “Dat vind ik een sterk punt, want we hebben hierdoor veel meer controle over het hele proces en zijn niet afhankelijk van anderen. Ik zou graag zien dat we dit uitbreiden naar andere doelgroepen, zoals verstandelijk beperkten in zorginstellingen en psychogeriatrische patiënten.” Praten, praten en nog eens praten Van Bruggen zit dus helemaal op zijn plaats in Rotterdam. Wat doet een klinisch-fysicus audioloog eigenlijk de hele dag? “Heel veel praten met mensen”, lacht hij. “De bulk van mijn werkzaamheden audiology info s Portret bestaat uit spreekuren. Mensen komen bij mij om te praten over de uitslag van hun gehooronderzoek. Ze willen weten wat er met hen aan de hand is, of hun klachten verklaarbaar zijn en hoe het nu verder moet. Counseling is daarbij heel belangrijk met het oog op de acceptatie van gehoorverlies en het feit dat dit verlies blijvend is, dat niemand een toverstokje heeft om dat op te lossen. Mijn taak is om hen te helpen op een andere manier naar hun probleem te gaan kijken. Zoeken naar een oplossing is zinloos, want die bestaat niet. Ze moeten zoeken naar een manier om het probleem draaglijk te maken en ik help hen daarbij.” Dat is vaak moeilijk, net als de ouders van slechthorende kinderen ervan overtuigen dat hun kind echt een handicap heeft, hoe licht ook. “Ze moeten begrijpen dat hun kind niet bewust niet luistert of niet oplet”, legt Van Bruggen uit. “Daar moeten ze niet te licht over denken en soms zijn interventies echt geboden. Daarvoor overleg ik ook heel veel met de andere disciplines hier in huis: logopedisten, psychologen en maatschappelijk werkers. Slechthorendheid komt zelden alleen, dus proberen we samen de kern van het probleem te achterhalen om te bepalen wat er met het kind moet gebeuren.” Minimal hearing loss groot probleem De cliënten van Van Bruggen hebben vaak al een lange weg achter de rug als ze in zijn spreekkamer komen. Ze worden pas naar Auris doorverwezen nadat ze bij de huisarts en de KNO-arts zijn geweest. Officieel is een audiologisch centrum een tweedelijnsinstelling, maar in de praktijk vaak een derdelijnsinstelling. “Ik zie dat mensen met gehoorproblemen steeds eerder aan de bel trekken”, vertelt Van Bruggen. “Overal op de werkvloer wordt communicatie steeds belangrijker, waardoor mensen met een auditieve beperking daar sneller tegenaan lopen. En dat wordt steeds vaker een probleem, omdat de eisen aan werknemers steeds hoger worden. Dat is één van de redenen dat ik ervoor pleit om al bij kinderen meer aandacht te besteden aan lichte gehoorverliezen. Minimal hearing loss is nog een onderschoven kindje, terwijl de eisen die Koninklijke auris groep “Omdat minimal hearing loss nog een ondergeschoven kindje is, pleit ik ervoor om al bij jonge kinderen meer aandacht te besteden aan lichte gehoorverliezen.” Wat auris onderscheidt van andere audiologische centra, is dat de organisatie alles rondom de hoorrevalidatie bij jonge kinderen in eigen huis heeft. De Koninklijke auris groep werd in 1853 in Rotterdam opgericht als de Koninklijke amman stichting, een instituut voor doofstommenonderwijs. Inmiddels biedt auris onderwijs, begeleiding en zorg aan kinderen, jongeren en volwassenen met gehoor-, spraak- en taalmoeilijkheden. Onder de organisatie vallen scholen voor speciaal en voortgezet speciaal onderwijs en audiologische centra voor onderzoek en advies. Daarnaast biedt auris ambulante dienstverlening en gezinsbegeleiding. Het werkgebied omvat Midden- en Zuidwest-Nederland. In die regio’s helpt auris mensen met communiceren, of zij nu gehoorproblemen hebben, spraak- en/of taalproblemen of een vorm van autisme. ❚ [augustus] 21
Portret Harry van Bruggen: “Met een betere afstemming tussen audiologische centra en audiciens is er in het afstellen van hoortoestellen nog veel tijdwinst te boeken.” After being interested in biology as a child Van Bruggen developed a passion for physics. He completed his biophysics study in Groningen, where he specialised in the ear. After his research on bats he started an education for clinical physicist audiologists at the Koninklijke Auris Groep in Rotterdam. “I was becoming more interested in people than in science. Here we work on the cutting surface between technology and Harry van Bruggen, klinisch-fysicus audioloog aan kinderen worden gesteld, bijvoorbeeld in het onderwijs, heel anders zijn dan tien, twintig jaar geleden. Ze moeten sneller informatie verwerken, de onrust in de klas is veel groter en daarmee ook de stroom aan storende bijgeluiden. Minimal hearing loss is voor kinderen een veel groter probleem dan vroeger. Daar is nog veel te weinig aandacht voor, bijvoorbeeld in de indicatiestelling voor hulpmiddelen. Die is nu voor iedereen hetzelfde, maar het zou veel beter zijn om die te differentiëren naar levensfase.” sociale en maatschappelijke effecten Van Bruggen heeft zijn vak de afgelopen twintig jaar grote ontwikkelingen zien doormaken. “Gelukkig wel”, lacht hij. “Vooral in de vroegtijdige diagnostiek. Eén van de belangrijkste ontwikkelingen in de audiologie van de afgelopen jaren is het opsporen van slechthorendheid bij hele jonge kinderen en het vinden van een weg in de beschikbare hulpmiddelen daarvoor. Dat gaat om vragen als hoe pas je een hoortoestel aan bij een baby van een paar maanden en hoe evalueer je dat effect? Daar is de afgelopen jaren veel energie in gestoken, net als in cochleaire implantaten. Die hebben echt een aardverschuiving veroorzaakt, vooral in de manier waarop we kijken naar jonge kinderen met ernstig gehoorverlies. Ik verwacht dan ook veel van het hersenstamimplantaat voor de toekomst.” Van Bruggen ziet veel ontwikkelingen gestuwd worden door de medische technologie, zoals implanteerbare hoortoestellen in het middenoor en botverankerde hoortoestellen. “Die ontwikkelingen gaan heel hard”, zegt Van Bruggen. “Prachtig natuurlijk, maar ik vind wel dat we daardoor een beetje zijn achtergebleven met de sociale en maatschappelijke effecten van slechthorendheid. Daar wordt heel people. Those two dimensions are still very interesting.” Auris is no normal auditory center, because it is embedded in an educational organisation. Besides schools for deaf children and children with impaired hearing, family guidance and peripatetic counseling are also part of the Auris organisation. I meet every aspect in my work. That does not just broaden my view, but also my involvement. I see clients 22 [augustus] audiology info s coming in as babies and growing up until they are young adults. That is one of the nicest things in my line of work.” According to Van Bruggen people with impaired hearing come in his office much sooner than twenty years ago. “Communication is becoming more and more important on the shop floor. People with hearing loss experience much more difficulties. That is why I plead for more attention for slight veel over gepraat en geschreven, maar toch komt dat niet goed van de grond. We weten bijvoorbeeld dat de akoestiek in ruimtes, zoals werkplekken op kantoren, klaslokalen in scholen en recreatiezalen in zorginstellingen, heel belangrijk is voor slechthorenden. Dat kan bepalen of zij iets kunnen verstaan of niet. Maar tegelijkertijd is die akoestiek helemaal geen prioriteit bij het ontwerpen van gebouwen en het inrichten van ruimtes. Ook het fenomeen ‘kantoortuinen’ neemt alleen maar toe. Ik zou daar met mijn goede oren nog niet willen werken, maar je kunt je voorstellen wat al die bijgeluiden met een slechthorende doen. De oplossing voor de problemen die de slechthorende heeft, wordt alleen gezocht in de oren van de slechthorende zelf; naar zijn omgeving wordt niet of nauwelijks gekeken.” tijdwinst door samenwerking Terwijl daar volgens Van Bruggen meer winst valt te halen dan in de technologie van de hoortoestellen. Want de resultaten daarvan vindt hij toch een beetje teleurstellend: “Toen tien jaar geleden de digitale hoortoestellen aan hun opmars begonnen, waren de verwachtingen hooggespannen. Er kwamen hoortoestellen met vijftig parameters, maar niemand wist hoe die in de praktijk op elkaar afgestemd moesten worden. Het is enorm lastig om dat goed te doen, ook omdat fabrikanten de algoritmen in hun ontwerp natuurlijk niet zomaar wereldkundig maken. Begrijpelijk, maar tegelijkertijd heel erg lastig voor audiologen. We kunnen het hoortoestel alleen aanpassen op basis van software, echt finetunen blijft een probleem. Het is natuurlijk zeer onwenselijk dat iemand na een jaar met een hoortoestel te hebben rondgelopen, nog steeds niet de goede afstelling te pakken heeft. Dat zou in mijn ogen in twee maanden geregeld moeten zijn. Met een betere samenwerking tussen audiologische centra en audiciens is daar nog veel tijdwinst te boeken. Daarom geven wij ook scholing aan audiciens. Hopelijk leidt dat tot wederzijds vertrouwen en een ketenpartnergevoel. Samen staan we sterker.” ❚ Timo van Poppel hearing loss at a young age.” Early diagnostics form an important development in his specialism, just like cochlear implants. “A lot of developments are technology driven. That is great, but we should also look at the social and societal effects of impaired hearing. The solution to the problems of people with hearing loss not just lay in their ears, we also have to look at their environment.” ❚
Page 1: Portret Harry van Bruggen, klinisch

Werken op het snijvlak van technologie en mensen - Koninklijke ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?