Methodebeschrijving Oranje Huis - Movisie

partij kiezen maar met een open en betrokken houding luisteren en vragen stellen. Daarbij
staan de wensen van de cliënt centraal en zetten hulpverleners de eigen professionele
deskundigheid in om cliënten te ondersteunen bij de bewustwording van het proces en hun
eigen rol daarin en bij het nemen van beslissingen.
De zes weken kennen een vaste stapsgewijze opbouw. Het tempo waarin de stappen worden
doorlopen, hangt af van de gezinssituatie. Als er geen kinderen zijn, vervallen de gesprekken
met kinderen, het ouderschapsgesprek en de gezinsgesprekken. Door de vaste structuur is
voor alle betrokkenen helder welke van de bovenstaande onderwerpen aandacht krijgen.
Ook is er iedere week een individueel gesprek met beide partners om ruimte te scheppen voor
actuele zaken en individuele behoeften. Indien nodig worden praktische zaken, bijvoorbeeld
met betrekking tot schulden, direct geregeld, maar alleen als dit niet kan wachten. Dit voorkomt
dat ondernomen acties naderhand moeten worden teruggedraaid en dat teveel energie gaat
zitten in het regelen van praktische ondersteuning.
Cliënten hebben een vaste hulpverlener die verantwoordelijk is voor de voortgang van het
proces. De gezinshulpverlener voert ongeveer driemaal per week individuele gesprekken met
de cliënt en daarnaast partnergesprekken en, indien er kinderen zijn, gezinsgesprekken. Samen
met het gezin werkt de gezinshulpverlener aan een uitgebreide gezinstaxatie. Cliënten kijken
terug, analyseren hoe het huiselijk geweld is ontstaan en bespreken met de hulpverlener de
aandachtsgebieden en welke stappen wenselijk zijn. Voor iedere gezinstaxatie betrekt de
hulpverlener alle relevante gezinsleden en contacten uit het cliëntsysteem.
Indien enigszins mogelijk voeren partners in de crisisopvang in ieder geval één partnergesprek.
Door dit gesprek krijgen partners inzicht in het ontstaan en de dynamiek van geweld en leren zij
de spiraal van geweld te doorbreken. Ze maken afspraken over het vergroten van de veiligheid
en leggen deze vast in het time-outformulier en het veiligheidsplan (zie onder 1.6 Materiaal).
De gezinshulpverlener voert apart gesprekken met de kinderen. Zij krijgen uitleg over de situatie
in voor hun begrijpelijke termen en ze krijgen de tijd en ruimte om hun behoeften en zorgen te
uiten. Non-verbale werkvormen helpen daarbij. Kinderen van zeven jaar en ouder maken zelf
een veiligheidsplan met de gezinshulpverlener. Voor jonge kinderen maakt de hulpverlener dit
samen met de moeder. In gezinsgesprekken krijgen kinderen de kans beide ouders te vertellen
hoe zij de situatie thuis hebben beleefd.
Hulp op maat
Er zijn vaak grote verschillen in de situatie van cliënten wat betreft de aard en ernst van het
geweld. De hulpverlening moet daarom altijd worden aangepast aan de cliënt en diens situatie.
Voorkomen moet worden dat er te veel, te weinig of niet-passende hulp wordt geboden. In
principe laat de hulpverlener taken en verantwoordelijkheden bij de cliënt liggen, maar het kan
nodig zijn om een aantal hiervan tijdelijk en in overleg met de cliënt over te nemen. In deze
basishouding sluit het Oranje Huis aan bij de basismethodiek Krachtwerk (Wolf & Jansen,
2011). Krachtwerk is een krachtgerichte, herstelondersteunende basismethodiek voor de
vrouwenopvang en is zo ingericht dat schakeling met andere interventies, zoals het Oranje
12 * * * Oranje Huis