Bijlage 2 Archeologie - Gemeente Nieuwegein

I Zone met oever- op beddingqfzettingen
Deze zone is gelegen in het westelijke gedeelte van het plangebied en vonnt min of meer de begren-
zing van de aangetroffen archeologische vindplaats (zie hoofdstuk 6 sporen en structuren). In dit ge-
deelte bestaat de bodemopbouw uit een bouwvoor met een dikte tussen 20 en 40 cm op oeverafzettin-
gen die zijn gelegen op beddingafzettingen. De oeverafzettingen bestaan uit een gelaagd pakket sterk
siltige klei, waartussen zieh fijne zandbandjes bevinden. De meeste archeologische sporen zijn ingegra-
ven in de oeverafzettingen.
In de oeverafzetting heeft zich op diverse locaties binnen de vindplaats een cultuurlaag ontwik-
keld. Deze is ontstaan door vennenging van (afVal)materiaal dat binnen de nederzetting aanwezig was
met de natuurlijke ondergrond. In het profiel van sleuf 28 lijken zich verschillende cultuurlagen boven
elkaar te hebben gevonnd (het profiel van sleuf28 is weergegeven in bijlage 6). De cultuurlagen betref-
fen de spoornummers 28.71, 28.72 en 28.73. Het in deze lagen gevonden aardewerk dateert globaal uit
dezelfde periode. Er is dus geen sprake van een langere periode met opeenvolgende bewoning. De
verschillende cultuurlagen lopen af naar het komgebied, dus het is mogelijk dat er sprake is van een
lichte depressie die in korte tijd opgevuld is met nederzettingsmateriaal.
De beddingafzettingen bestaan uit matig grof tot zeer grof zand waartussen plaatselijk dunne
kleibandjes zijn gevonnd. Op een dieper niveau bestaan de afzettingen uit zeer grof zand en grind.
In de profielen van sleuven 23, 24, 26 en 28 waren op een dieper niveau onder het vlak (op
een diepte van ca. 120-180 cm beneden maaiveld) restgeulvullingen zichtbaar. Deze afzettingen bestaan
uit afwisselend zand- en kleibandjes met daartussen dunne lagen humeus (venig) materiaal. Aan de hand
van enkele aanvullende boringen en het in 2000 door RAAP uitgevoerde booronderzoek is deze rest-
geul verder in kaart gebracht (de ligging van deze restgeul is weergegeven in bijlage 5).32Vermoedelijk
vonnt de restgeul globaal de begrenzing van de aangetroffen vindplaats. Omdat er in de restgeul geen
vondsten zijn gedaan, kon helaas niet worden vastgesteld in welke periode de geul opgevuld is geraakt.
Omdat de afzettingen zieh op een relatief diep niveau bevinden (ruim onder het niveau waarop tijdens
het onderzoek de Romeinse sporen zijn aangetroffen), is het aannernelijk dat de geul al voor de Ro-
meinse bewoning geheel opgevuld is geraakt.P
II Zone met oever- op komafzetting
De overgang tussen de afzettingen van de Blokse stroomgordel en het lager gelegen komgebied wordt
gevonnd door een smalle strook waarin de zware komafzettingen zijn afgedekt door een dun pakket
oeverafzettingen. Het pakket oeverafzettingen heeft direct ten oosten van atletiekbaan nog een dikte
van circa 70 cm, maar verder richting het oosten neemt dit sterk af. Ter hoogte van werkput 10 zijn al
geen oeverafzettingen meer waargenomen; de breedte van de overgangszone bedraagt ongeveer 30 tot
40m.
III Zone met komafzettingen
Het noordelijke en oostelijke deel van het onderzoeksgebied (ten oosten van de sleuven 22, 23, 25, 26,
27 en 28) bestaat uitsluitend uit komafzettingen. Deze afzettingen bestaan uit zware klei, waartussen
zieh diverse veenpakketten hebben gevonnd. Het voorkomen van veen duidt erop dat de zone gedu-
rende een lange periode onder invloed van water heeft gestaan en daardoor niet geschikt is geweest
voor bewoning.
In de profielen zijn op verschillende dieptes vegetatielagen waargenomen, die in een periode
zijn gevonnd waarin er relatief weinig afzetting vanuit de rivier plaatsvond. De aanwezigheid van riet in
de vegetatielagen duidt er op dat de vegetatielagen wel onder invloed van water zijn ontstaan. Dit wil
32 De boorstaten zijn weergegeven in bijlage 7.
33 Dit wordt bevestigd door het palynologisch onderzoek (TNO-NITG) van de vullingen van de restgeul (bijlage 27). De
restgeulvulling is niet exact te dateren maar is van vrijwel zeker 'uit de Late IJzertijd en van voor de 1ste eeuw voor Chr.
13