Bijlage 2 Archeologie - Gemeente Nieuwegein

6.4 CONCLUSIE
Tijdens het proefsleuvenonderzoek is één vindplaats uit de Romeinse tijd aangetroffen. De vindplaats
bevindt zieh in het centrale en het westelijke deel van het plangebied en was reeds bekend door het
onderzoek van de Historische Kring van Nieuwegein.
Het onderzoek heeft nederzettingssporen uit de Romeinse tijd opgeleverd. Minimaal één struc-
tuur - een zespalige spieker - kan met zekerheid herkend worden. De rij van vijf paalkuilen in sleuf 3
behoren mogelijk tot een huisplattegrond. In sleuf 27 is mogelijk eveneens een deel van een huisplatte-
grond aangesneden. De zes greppels in het noordoostelijke deel van de vindplaats (sleuf 24) liggen in
het verlengde van de twee greppels die aangetroffen zijn door ADC tijdens de begeleiding van het gra-
ven van een leidingtracé. Vermoedelijk komt greppel S24.19 overeen met één van deze twee greppels.
Mogelijk zijn de greppels te interpreteren als erfgreppels of nederzettingsgreppels. Het gaat hier
vermoedelijk om twee verschilIende bewoningsfasen. In sleuf 24 buigen minimaal twee greppels om
naar het zuiden, terwijl minimaal één greppel (S24.19) verder oostwaarts loopt tot in sleuf 26. Tijdens
het onderzoek door het Historische Kring Nieuwegein zijn geen sporen van huisplattegronden aange-
troffen. Gezien de hoeveelheid sporen kunnen in het deel tussen sleuven 26, 27 en 28 enerzijds en de
werkputten van de Historische Kring anderzijds één of meerdere huisplattegronden verwacht worden.
Globaal zijn in de Romeinse sporen twee verschilIende oriëntaties te herkennen. In het weste-
lijke deel van de vindplaats (sleuven 1 tot en met 5) is de overheersende oriëntatie oost-west of haaks
daar op. De greppels in sleuven 24 en 26 sluiten hier eveneens bij aan. Vermoedelijk is de depressie -
die resteerde van de geul - bepalend geweest voor deze oriëntatie. In sleuven 27 overheerst een andere
oriëntatie, namelijk noordoost-zuidwest. De mogelijke huisplattegrond in sleuf 3 sluit hierbij aan. Hoe
de chronologische verhouding is tussen beide oriëntaties is niet bekend.
Op basis van het aardewerk (zie paragraaf 7.2 Aardewerk) en het metaal (zie paragraaf 7.3 Me-
taal) zijn de sporen in de vindplaats te dateren vanaf de Late I]zertijd/vroeg-Romeinse tijd tot en met
de midden-Romeinse tijd.
De omvang van de vindplaats binnen het plangebied bedraagt ongeveer 2.58 ha." Hiervan is
ca.2.500 m" door middel van proefsleuven onderzocht. Van het onderzochte deel is ongeveer 1.700 m"
onverstoord, oftewel 68%. Dit wil zeggen dat ongeveer 32% verstoord is door (sub)recente vergravin-
gen. De verstoring concetreert zieh echter in sleuven 1 en 2. Het gevolg is dan ook dat grote delen van
de vindplaats in slechts geringe mate onderhevig zijn geweest aan verstoringen. De Romeinse sporen
(greppels, kuilen en paalkuilen) nemen ongeveer 14.5% in beslag van de onderzochte oppervlakte.
Daarbij komt nog dat de verstoorde zone ten noorden van de greppels in sleuven 24 en 26 relatief min-
der sporen verwacht konden worden. De bewoningskern kan immers ten zuiden van sleuven 24 en 26
gesitueerd worden.
De overige sporen zijn voornamelijk te dateren als (sub)recent. Slechts enkele sporen horen
thuis in de Middeleeuwen.
42 Tot de vindplaats wordt de volledige oppervlakte gerekend die omgeven is door de geu!. Enkel die delen van de geul waarin
Romeinse sporen zijn aangetroffen, worden meegerekend. Als zuidelijke grens wordt de huidige bebouwing aangehouden
voor het berekenen van de oppervlakte. Vermoedelijk strekte de vindplaats zieh echter nog uit in zuidwestelijke richting.
23