Klik hier - Bello Magazine.

B E L L O W I J N E N
ervoor dat het gevaarte in een keer van 4200 meter naar 2800 meter
hoog zakte. De gevolgen waren rampzalig, met een direct dodental
van zo’n 10.000 mensen, grote hongersnood, heftige asregens en
een aantasting van de flora en fauna tot gevolg – niet alleen in Azië,
maar ook in Europa, waar het jaar 1816 tot ‘jaar zonder zomer’ werd
gedoopt. Zelfs de nederlaag van Napoleon in Waterloo vlak na de uitbarsting
van de Tambora zou wel eens deels te wijten kunnen zijn
aan dit natuurfenomeen, want zonder de regenval die ermee gepaard
ging in België zou de zware artillerie van de Franse strateeg mogelijk
niet zijn vastgelopen in de modder.
Ondertussen is de gemiddelde temperatuur in ons land tijdens de
laatste honderd jaar met gemiddeld een graad gestegen en dat is een
zegen gebleken voor onze wijnteelt, aangezien het klimaat nu erg lijkt
op dat van de Bourgognestreek tijdens het begin van de twintigste
eeuw. Omgekeerd is het in landen als Frankrijk en Italië te warm geworden,
waardoor de wijnbouw daar zware klappen heeft gekregen.
Het feit dat de kwaliteit van onze wijnen erop vooruitgaat, heeft ook
meer mensen overtuigd om zich aan wijnbouw te wagen.
Er zijn ondertussen een negentigtal Belgische wijnbouwers, verdeeld
over 130 hectare. Niet slecht, vooral als je weet dat een hectare wijnranken
gemiddeld 100.000 euro kost en het in principe twee decennia
kan duren voor die investering de moeite waard wordt. Tijdens de
eerste vijf jaar dragen wijnranken immers geen druiven en bovendien
geven jonge ranken een veel te dunne, waterige wijn. Onze wijnen
waren vroeger te zurig en behoorlijk onevenwichtig, maar ook dat
lijkt ondertussen een ding uit het verleden te worden. Nochtans is het
weer ook onvoorspelbaarder geworden. Als het bijvoorbeeld vriest in
mei, wordt het voor onze druiven heel erg moeilijk. Die combinatie
van dure grond en wisselvallig weer zorgt voor behoorlijk dure wijnen
en dat is toch wel erg jammer.
Binnenlandse wijnbouwers
Hoewel België vooral bekend staat om zijn wijnen, zijn we met z’n allen
ook fervente wijndrinkers, getuige het feit dat het met de hoeveelheid
wijn die hier momenteel produceren mogelijk zou zijn om elke
Belg een glas wijn te laten drinken per jaar.
Verschillende Belgische wijnbouwers weten tegenwoordig hoge
ogen te gooien. Een goed voorbeeld is wijndomein Hoenshof in
Haspengouw, dat onder het toeziend oog staat van Prof. Dr. Ghislain
72 LIFEstyle magazine
Houben, zelf eigenlijk professor economie aan de universiteit van Hasselt.
Op de 5000 druivenstokken wordt er chardonnay, dorfelder en
cabernet-merlot geteeld.
Een ander goed voorbeeld is Aldenyck, dat zich uitstrekt over een gebied
van 7 hectare in het dorpje Aldeneik, vlakbij cultuurstad Maaseik.
Hulde, overigens, aan Karel Henckens en zijn echtgenote, Tine Linssens,
die er aanvankelijk aan dachten om naar Frankrijk te trekken,
maar er in 2002 toch voor kozen om in de eigen streek aan de slag
te gaan met pinot gris, pinot blanc, pinot noir en sinds vorig jaar ook
met chardonnay.
Belgen in Frankrijk
Overigens zoeken niet alle Belgische wijnbouwers heil in eigen land.
Zelf zijn we bijvoorbeeld onder de indruk van Château Castigno, een
wijngaard die gelegen is in een uniek microklimaat, tussen ruwe rotsen
en truffeleiken. Het grillige weer in die streek, waaronder zowel
zachte periodes als periodes met hevige windvlagen en woeste regenbuien,
werkt in dit geval in het voordeel van de wijn, die daardoor
extra karakter krijgt. Het kasteel zelf kent overigens een boeiende geschiedenis,
want het werd ooit opgericht door de Tempeliers en het
was voor de Franse Revolutie eigendom van de Katharen en de orde
van de Ridders van Malta. Eigenaars Marc en Tine vormen er een hecht
team met wijnkenners Michel Tardieu en Philippe Cambie en zorgen
steevast voor erg evenwichtige, organisch bewerkte wijnen, afkomstig
van druivenrassen die elk op twee tot drie verschillende gronden
worden geplant, op een ‘frisse’ hoogte van 250 tot 280 meter.
Om de grond op te waarderen, worden steevast paarden ingezet; de
wijnranken bevinden zich immers toch te dicht bij elkaar om het hele
proces te kunnen mechaniseren. Van eind november tot begin april
wordt er geploegd met de hand, tussen mei en juni worden de knoppen
van de wijnstokken verwijderd en van juli tot augustus worden
de bladeren geplukt en de druiventrossen uitgedund, om tijdens de
volgende maand dan eindelijk manueel te kunnen oogsten.
De wijnen van Château Castigno hebben tot de verbeelding sprekende
namen als Secret des Dieux, Grâce des Anges, Terra Casta, Castigno
Rosé Brut Nature, Petit Pêche en (vanzelfsprekend) Château Castigno
meegekregen. Wij mochten ze allemaal proeven en geraakten danig
onder de indruk. In dit magazine is er niet voldoende plaats om elke
wijn afzonderlijk te belichten, maar geloof ons vrij dat dit een wijn is
om naar uit te kijken!
Dirk Vandereyken