W jnKENNER - De Monnik Dranken

Fiasco
De fl es waarin Chianti gewoonlijk werd gebotteld, was de
traditionele fi asco, de bolle, met stro omwikkelde mandfl es.
De maat wisselde, maar was meestal ruim 2 liter. De fi asco
was te zwak om de druk van een kurkapparaat te weerstaan;
de wijn werd afgesloten van de lucht door een laagje olie, een
vloeibare constructie met alle nadelen van dien. Omstreeks
1870 slaagden Laborel Melini en een glasfabrikant erin
een sterkere fi asco te ontwikkelen die gekurkt kon worden.
Sindsdien kon Chianti makkelijker vervoerd en geëxporteerd
worden.
DOC
Laat in de 19 e en vroeg in de 20 e eeuw was de naam Chianti
welbekend, ook in het buitenland maar de wijn kon uit
heel Toscane of zelfs heel Italië afkomstig zijn. Het enige
gemeenschappleiojke kenmerk was in feite de fi asco. De
oprichting van de twee Chianti consortia gevolgd door
maatregelen van overheidswege, bracht daar geleidelijk verandering
in. De populaire wijn in de leuke mandfl es waar
Chianti opstond, kwam steeds vaker echt uit Chianti. Wel
vas er vaak een deel zuidelijke most of wijn aan toegevoegd.
Deze praktijk is pas in 1984 verboden voor Chianti Classico,
Rufi na en Colli Fiorentini.
In 1967 kregen Chianti Classico en de zes andere gebieden
de DOC status. Kort daarna, vooral in de jaren ’69-’71, zijn
er op grote schaal nieuwe wijngaarden aangelegd, natuurlijk
conform de DOC regels, dus met een fl inke portie
witte druiven. In vroeger tijden werden de druiven nog
niet van steeltjes ontdaan waardoor er veel harde tannine
in de wijn terecht kwam. De witte druiven zorgden voor
enig tegenwicht.
DOCG
In 1984 werd de DOC vervangen door de DOCG. De
regels voor Chianti Classico DOCG stellen de maximale
opbrengst per ha op 52.5 hl. Onder de DOC was dit 80 hl
per ha. Het alcoholgehalte is minimaal 12% voor Anntawijn
en 12.5% voor Riserva. Voorgeschreven druivenrassen
zijn 75-90% Sangiovese, 5-10% Canaiolo, 2-5% Trebbiano
en/of Malvasia en maximaal 10% andere soorten.
De wijngaarden mogen niet hoger liggen dan 500 meter,
maar op dat punt bestaan ontheffi ngen. Vanaf het veirde
jaar na de oogst mag Chianti worden verkocht als Riserva.
Annata wijn mag geleverd worden vanaf 1 juni in het jaar na
de oogst. In de wetgeving is niets opgenomen over de wijze
waarop Chianti gelagerd dient te worden. Producenten
kunne dus vrij kiezen uit grote – en kleine vaten, eiken- en
kastanjehout, beton en staal. In de praktijk zijn er echter in
Chianti Classico nauwelijks Riserva- en zelfs maar Annatawijnen
te vinden zónder houtrijping.
Sinds de invoering van de DOCG is de opbrengst per ha
met ongeveer 35% verminderd, maar de totale productie aan
Chianti Classico is los daarvan ook nog met minstens 15%
afgenomen door de nieuwe verhouding tussen de druivenrassen.
Het opvoeren van het minimum aan Sangiovese en
de verlaging van het maximum aan witte druiven bracht met
zich mee dat bijna alle bedrijven een kleiner oppervlak overhielden
dat volgens de regels van de DOCG beplant was.
In het assortiment van De Monnik Dranken zijn een tweetal Chianti’s voorradig.
Wij stellen ze graag aan u voor :
Territori Vocati, Chianti DOCG
Territori Vocati is een modern gemaakt Chianti die opvalt door zijn
soepele stijl en aangename fruitige karakter. De belangrijkste druif is
de Sangiovese, aangevuld met enkele andere soorten, als Canaiolo en
Cabernet Sauvignon. Houtrijping speelt bij de wijn nauwelijks een rol,
zodat de wijn voor een grote groep wijnliefhebbers zeer toegankelijk is.
Hij kan uitstekend als drink- en maaltijdwijn worden gebruikt.
De kleur is helder robijnrood met een uitnodigend bouquet met een
frisse vleug van kers. Een tikje kruidig met een zeer aangename
smaak. Fris en speels; plezierige afwisseling van
fruit en een lichte kruidigheid; lekkere afdronk.
Deze erg lekkere Chianti smaakt het best op een temperatuur
van omstreeks 16˚ C.
6 - Wijnkenner
Hij combineert uitstekend met tal van Italiaanse en
internationale gerechten. Bijvoorbeeld: pizza, pasta, risotto,
gekruide kip met olijven, pittige worstjes, ragouts,
koud vlees en allerlei kazen.
Artikelnummer: 791369
Leda Pucci
Leda Pucci is een uitstekend voorbeeld van een harmonieuze, zachte
Chianti Classico, gemaakt in moderne stijl. Dit betekent dat de wijn
een bescheiden houtrijping heeft gehad, waardoor ook het fruitige
karakter goed naar voren komt.
De kleur is fraai gerijpt robijnrood met een elegante geur. Mooi zacht
fruit met een lichte amandeltoets, subtiele houtrijping. De smaak is
harmonieus, weelderig maar ook aangenaam fris; verfi jnde combinatie
van fruit en elegante tannine, uitstekende afdronk.
Een prachtige wijn om zo van te genieten, maar
ook als dinerwijn is het een perfecte keus. Enkele
suggesties: rijke pastaschotels, ossobuco, risotto met
paddenstoelen, biefstuk ‘fi orentina’, lamsvlees, kalfvlees
met salie en fi jne ham (saltimbocca), fi jne kazen.
Schenk deze elegante Italiaanse rode wijn op 16 tot
18 gr.C.
Artikelnummer: 791370
De Zwarte Haan
Het Consortium Gallo Nero heeft vanaf haar oprichting
een belangrijke rol gespeeld in Chianti Classico. De naam
is ontleend aan het embleem van de middeleeuwse Lega
del Chianti, maar er bestaat bovendien een legende over
het ontstaan.
In de middeleeuwen waren de twee stadsstaatjes Florence
en Sienna langdurig met elkaar in oorlog. Om ten langen
leste een einde te maken aan hun territoriale gekrakeel
zouden de Florentijnen en Sienezen uiteindelijk hebben
besloten ieder bij het kraaien van de haan een ruiter op
weg te sturen naar de andere stad. Daar waar de twee
ruiters elkaar zouden treff en, zou de grens worden gelegd.
De Sienezen mestten een prachtige haan vet voor deze
belangrijke gelegenheid, de Florentijnen lieten een scharminkel
net niet van de honger omkomen. Toen de grote
dag daar was, kraaide het uitgehongerde dier in Florence
vanaf middernacht, de volgevreten haan in Sienna werd
pas laat in de ochtend wakker. De twee ruiters ontmoetten
elkaar daardoor bij Fonterutoli, veel dichter bij Sienna dan
bij Florence. Moraal van het verhaal: zo nodig liever leep
dan deftig. Met dat motto is de Florentijnse kooplieden-
en bankiersideologie aardig samengevat.
Het consortium heeft tot doel haar leden te helpen met
adviezen voor wijngaard en kelder, de kwaliteit te controleren
en te garanderen en de Zwarte Haan als betrouwbaar
merk te propageren. Begin jaren `70 kreeg het consortium
een bittere pil te slikken toen twee zeer vooraanstaande
leden namelijk Ricasoli en Antinori hun lidmaatschap
opzegden. Zij meenden dat ze hun fi nanciële bijdrage aan
de Zwarte Haan beter konden besteden aan het promoten
van hun eigen naam. Sindsdien is er vaak kritiek geweest
op het beleid van het consortium. Het is ook
geen geringe opgave de uiteenlopende belangen van handelaars,
coöperaties en afzonderlijke producenten gelijkelijk
te dienen. Heden ten dage probeert het consortium haar
reputatie van conservatief kwijt te raken; het zet zich actief
in voor klonale selectie, ontwikkelt ideeën voor toekomstige
veranderingen in de regels en onderhoudt informele
contacten met belangrijke niet-leden als Ruffi no, Antinori
en Ricasoli.
Eind jaren ‘80 is het consortium formeel gesplitst in twee
consortia; het Consortium Chianti Classico voor de kwaliteitsbewaking
en het Consortium Gallo Nero voor de
marketing. Vanaf 1990 kan de Zwarte Haan ook verschijnen
op fl essen olijfolie.
Wat betreft de kwaliteitsgarantie voor Chianti Classico is
de rol van het consortium grotendeels weggevallen omdat
alle DOCG wijnen, waaronder Chianti, gekeurd moeten
worden door commissies van de Kamer van Koophandel.
Wel houdt het Consortium vast aan haar eigen normen,
die vaak wat strenger zijn dan die van de DOCG. Zo mag
Chianti met de Zwarte Haan niet buiten het herkomstgebied
worden gebotteld, wat volgens de DOCG regels
wél is toegestaan.
Het belangrijkste druivenras in Chianti is de Sangiovese,
die trouwens in heel Midden Italië voorkomt, van
Romagna tot in Abruzzo. De naam lijkt een verbastering te
zijn van Sanguis Jovis, `bloed van Jupiter`. Sangiovese rijpt
vrij langzaam, de oogst valt vaak pas in oktober. De druif
geeft middelmatig tot vrij veel kleur en tanninen en zuur.
Jonge Sangiovese wijn kan heerlijk geuren naar irissen en
viooltjes, gerijpte wijnen ontwikkelen animale aroma´s van
vlees, wild en bont.
De diverse wijnen uit die ene Sangiovese zijn verre van
identiek. Sangiovese di Romagna is gewoonlijk een pretentieloos
wijntje, Brunello di Montalcino een geweldenaar.
Chianti zit daar ergens tussenin.
De ras dat naast Sangiovese is voorgeschreven voor Chianti,
is de Canaiolo. Deze kwam in vroeger eeuwen veel meer
voor dan nu. Hij is donker van schil en geeft veel kleur aan
de wijn, maar weinig zuur en tannine en ook weinig verfi jning.
Je zou dus kunnen zeggen dat hij de scherpe kantjes
van de Sangiovese glad polijst. Andere blauwe druiven
rassen, die overigens weinig voorkomen, zijn Cloriono,
Mammolo en Malvasia Nera.
Wijnkenner - 7