nr. 4 - Sint-Odulphuslyceum

juni
20
2007
Op dinsdag weer gewekt door meneer Spaninks, om
half acht. Je raakt er aan gewend! Vandaag staat
Praag op het programma. Anderhalf uur rijden en daarna
in twee groepen wandelen door Praag. We hebben
de wisseling van de wacht meegemaakt en heel wat
van de stad gezien. De lunch was op een rondvaartboot,
zo zie je Praag ook weer van een andere kant: het verschil
tussen rijk en arm is daar heel groot. Op de ene
hoek zitten zwervers te bedelen terwijl 100 meter verderop
een paar mannen in dure auto’s stappen.
We hadden twee uur vrije tijd na de lunch. Daarna
moesten we het geld ophalen om onze avondmaaltijd te
gaan scoren. De een heeft bij een pizzatent gegeten, de
ander bij de Mac Donalds en sommigen hadden een
gezellig restaurantje opgezocht.
INDRUKWEKKEND
Op woensdag 2 mei bezochten we Threziënstadt. Het is
een indrukwekkende stad om te zien, en wanneer een
gids je vertelt wat er daar is gebeurd, wordt het alleen
maar indrukwekkender. Je gaat jezelf dan echt afvragen
hoe dat allemaal zo heeft kunnen gebeuren. Je kunt
het je gewoon niet voorstellen hoe slecht de mensen
het toen hebben gehad. We hebben gezien waar de
mensen sliepen, zich konden wassen en hoe ze daar
leefden. Je wordt er niet bepaald vrolijk van. In
Thereziënstadt waren we snel klaar en dus ook vroeg
thuis, waarna we een soort voetbaltoernooitje gespeeld
hebben.
Donderdag is al weer de laatste dag in Tsjechië.
Het ging echt te snel. Vandaag stonden de laatste buitenactiviteiten
op het programma. Een wandeling met
bezoek aan een grot én tokkelen.
Het tokkelen (afdalen aan een diagonaal gespannen lijn)
was wel leuk. Het was niet zo spectaculair als sommigen
hadden verwacht. Omdat een aantal mensen geen
tweede keer wilde, konden anderen wel drie of zelfs vier
keer gaan. Het was ongeveer 100 meter van het beginpunt
tot de stop en niet extreem hoog. Hard aan komen
rennen en zover mogelijk zien te komen.
De wandeling was voor sommigen vermoeiend, die had-
REISVERSLAG TSJECHIË
den het dan ook echt gehad na een tijdje. Het bezoek
aan de grot viel voor iedereen mee, de mensen die het
niet zo zagen zitten hebben het wel geprobeerd. De
meesten zijn dus een beetje over hun angsten heen.
Het was een grot met een bodem van zand en niet zo’n
vochtig grotje met smalle gangen. Alle gangen kwamen
op elkaar uit en je kon op sommige stukken staan.
Terug bij het pension werden de laatste wedstrijdjes
gespeeld en na het eten de finale. Deze eindigde in
gelijkspel tussen de leerlingen en de leraren. Hoewel de
leraren met 5–0 voorstonden is het 7–7 geworden….!
PROBLEMEN
Vrijdag de laatste dag kwam Spaninks om half vijf iedereen
wekken. Dit viel de meesten toch wel erg zwaar. Bij
het ontbijt waren meer slapende mensen dan mensen
die echt wakker waren. Om 6 uur hebben we het pension
uitgezwaaid.
En het zal Tsjechië niet zijn als er niet nog mensen in de
bus moesten kotsen, zoals je alle jaren hoort. En ook dit
jaar was het raak. De geur gierde door de bus wat voor
een beetje ophef zorgde en maakte dat anderen zich
ook misselijk begonnen te voelen.
En ja het eerste probleem. We mochten de grens niet
over van Polen naar Duitsland en vervolgens stuurde de
douanebeambte ons naar een andere weg, mét een viaduct
waar de bus niet onderdoor kon. Dus weer terug,
met hulp van mijnheer Hesselberth lukte het dan toch.
En dan de laatste stop, afscheid van onze chauffeur
Olaf. Met veel kabaal werd hij uitgezwaaid. Hij mocht
niet meer rijden vanwege het aantal rij-uren.
En dan uiteindelijk rond half 9 kwamen we aan in
Tilburg. De Tsjechiëreis zat er helaas op.
Ik wil namens alle Tsjechië reizigers meneer Spaninks,
meneer Hesselberth, mevrouw Stabel en mevrouw
Denissen bedanken voor een superweek! Bedankt!
Thomas Verschuuren, 4K