nr. 3 - Sint-Odulphuslyceum

2
COLOFON
ODULPHUS nieuws
is een uitgave van het Sint-Odulphuslyceum,
Noordhoekring 99 5038 GC Tilburg
Hoofdredactie: Jan Beesems (schoolleiding)
Medewerkers: Gérard de Laat (archief)
Anne-Miek Poelmans (redactie)
Foto’s o.a.: Jan Beesems
Frank van Gils
Cor Luijsterburg
Lay-out: Yvonne Mathijsen
Druk: ELKA
Opvattingen, verkondigd in artikelen die met vermelding
van de naam van de auteur worden gepubliceerd, zijn
niet noodzakelijk dezelfde als die van de redactie of van
de schoolleiding.
M EDEDELINGEN VAN DE SCHOOLLEIDING
INHOUD
Mededelingen........................................................................2
Voorwoord ..............................................................................3
Pasen op Odulphus ............................................................3
Natuurkunde..........................................................................7
Havo en hbo ..........................................................................8
Reisverhaal ............................................................................9
Talentweek ..........................................................................11
Vakoverschrijdend werken ..........................................12
Column ..................................................................................13
Drama....................................................................................14
Onderwijsdebat..................................................................16
Wiskundewedstrijd ..........................................................19
Drama in de brugklas ....................................................20
Moderne vreemde talen ..............................................21
Talent gezocht....................................................................22
Filosofie..................................................................................24
Tweede Fase ......................................................................26
Geschiedenis ......................................................................27
Glashelder............................................................................29
Maatschappijleer..............................................................30
Agenda ..................................................................................32
DHR. T. VRIENS, CONRECTOR BEHEER EN AUTOMATISERING, HEEFT – NA EEN JAAR IN DE ZIEKTEWET TE HEBBEN
GEZETEN – BESLOTEN OM VOORRANG TE GEVEN AAN ZIJN GEZONDHEID EN ZIJN GEZIN.
HIJ NEEMT AFSCHEID VAN HET ST.-ODULPHUSLYCEUM OP 20 APRIL AANSTAANDE.
MEVR. M. VAN DE LOO, ADJUNCT-SECTORDIRECTEUR HAVO, ZAL OM PERSOONLIJKE REDENEN UITERLIJK PER 1 JULI 2007
TERUGTREDEN UIT HAAR FUNCTIE. HET TRAJECT VAN WERVING EN SELECTIE VAN HAAR OPVOLGER IS INMIDDELS GESTART.
DHR. S. BERTENS, TECHNISCH ONDERWIJSASSISTENT, MAAKTE PER 1 JANUARI 2007 GEBRUIK VAN EEN VERVROEGD
PENSIOENREGELING. HIJ WORDT OPGEVOLGD DOOR DHR. R. STAFFHORST.
ONS BEREIKTE HET DROEVIGE BERICHT DAT OUD-COLLEGA W. DE LEEUW IS OVERLEDEN. HIJ WAS VAN 1959 TOT 1983
DOCENT HANDELSWETENSCHAPPEN OP ONZE SCHOOL. HIJ IS BEGRAVEN IN BERKEL-ENSCHOT OP 21 FEBRUARI 2007.

VOORWOORD maart
Mogen wij er ook wat over zeggen?!
Ja, ja beste lezer ga er maar eens serieus voor zitten
ditmaal! Aanvankelijk wilden we als rode draad het
thema carnaval aansnijden voor deze editie van het
OdulphusNieuws. Maar dat bleek in de planning niet
haalbaar. Een nieuw onderwerp drong zich echter automatisch
op. Er is een brede politieke en maatschappelijke
discussie – gevoed door een enorme mediahype –
op gang gekomen over Het Onderwijs. Iedereen heeft
er een mening over, want iedereen heeft zelf ooit in de
schoolbanken gezeten of ‘geniet’ nog steeds onderwijs.
Helaas is de nuance vaak ver te zoeken en wordt er in
clichés en beelden gedacht en vooral veel en hard
geroepen.
PASEN OP ODULPHUS
Waarom vrij op een Goede Vrijdag?
Om de discussie naar een hoger niveau te tillen, nemen
wij de gelegenheid te baat u te informeren over onze
kijk op onderwijs. Naast enkele artikelen waarin we
onze visie onderbouwen, treft u ter illustratie tal van
voorbeelden aan van onderwijsactiviteiten die de laatste
maanden hebben plaatsgevonden. Aan u dus om
zich een gebalanceerd oordeel te vormen.
Veel leesplezier!
Jan Beesems, hoofdredacteur ad interim
Je zou kunnen zeggen: “Omdat dat een regionale afspraak is; omdat het op veel scholen de praktijk is. Er gaat
immers een hele Goede Week aan vooraf waarin je als school – als je daarvoor kiest – aandacht kunt vragen voor
de Paasgedachte?”
En elk jaar vragen wij op het Odulphus nadrukkelijk aandacht voor de paasgedachte.
Waarom? Omdat de grondslag, missie en filosofie van de school mede richtinggevend zijn voor de inhoud en uitvoering
van het onderwijs. Daarom kun je zeggen: omdat wij vanuit deze grondslag een katholieke school zijn, is
het logisch dat ‘Goede Vrijdag’ een vrije dag is. Maar er is meer dan die historisch geënte grondslag. Het
Odulphus heeft doelstellingen en een missie, dat staat te lezen in de schoolgids. Een van die doelstellingen is de
godsdienstige vorming de cultus dei, verbeeld in een van de gebrandschilderde ramen in de hal van de school.
Deze godsdienstige vorming kun je smal en breed
oppakken. Smal, door te zeggen, kijk dit is het paasverhaal
uit de Bijbel, lijden en opstanding, en om dit te herdenken,
krijgen we op Goede Vrijdag vrij. Maar, neem je
dit verhaal als basisverhaal en vertaal je dat naar leerlingen,
naar de huidige leefwereld van leerlingen binnen
en buiten de school, naar de samenleving dichtbij en
veraf, dan pak je die godsdienstige vorming breed op.
Op het Odulphus spreken wij dan van levensbeschouwelijke
vorming waarbij het uitgangspunt in dit geval, een
christelijk godsdienstig verhaal is. Levensbeschouwelijke
vorming, omdat de doelstelling de leerling zelf is met
haar of zijn vragen in onze gemêleerde samenleving. De
doelstelling is dus niet de katholieke boodschap, maar
de vragen en ervaringen van leerlingen.
2007
3

maart
4
2007
VIER MANIEREN VAN AANDACHT
Dit jaar besteden we op het Odulphus op vier manieren
aandacht aan Pasen.
In de week van 19 maart wordt er voor de brugklassers
het paasproject ‘Get up, Stand up’ georganiseerd.
In die week hangen we ook de schilderijen met de kruisweg
weer in de gangen van de school. Tijdens de Goede
Week, die op maandag 2 april begint, branden we lichtjes
bij het herdenkingsmonument in het trappenhuis
van de school.
En tenslotte: op Witte Donderdag draaien we in de aula
films over het leven van Jezus.
1 DE KRUISWEG
Dit jaar hangt voor het tweede jaar een kruisweg in de
gang van de school, gemaakt door predikant en kunstenaar
Ruud Bartlema (zie foto op pag. 6). Zeven schilderijen
die een samenhang laten zien tussen de weg van
Jezus naar Golgotha en de Jodenvervolging tijdens de
Tweede Wereldoor-log. De schilderijen zijn gemaakt als
gemengde techniek op papier. Opgeplakte, betekenisvolle
krantenberichten vormen de ondergrond van de
meeste schilderijen. De kruisweg volgt niet de traditionele
veertien staties, maar kiest de lijn van de evangelist
Matheüs, hoofdstuk 27, en bestaat uit zeven staties.
Tekstfragmenten op de schilderijen:
Jezus en Pilatus staan beiden achter tralies. De
vraag in deze confrontatie is, wie is er gevangen en
wie is er vrij?
Pilatus wast zijn handen in onschuld. De grote handen
van de macht. Maar het wassen gaat altijd ten
koste van het bloed van onschuldige mensen.
Jezus wordt geslagen en gemarteld. De beulen spelen
hun spel met hem. Als duizenden van zijn lotgenoten
in onze tijd, wordt hij vernederd en getrapt.
De rapporten van Amnesty International spreken boekdelen.
De schildering is gemaakt op een achtergrond
van kranteberichten over schendingen van mensenrechten
en martelingen.
PASEN OP ODULPHUS
2 FILMS
De tweede manier om het paasverhaal onder de aandacht
te brengen is door middel van films.
Op Witte Donderdag draaien er in de aula de hele dag
films over het leven van Jezus. De leerlingen bezoeken
gewoon de lessen en in de pauzes kunnen zij de films
bekijken. Er zullen afwisselend drie films vertoond worden.
Door leerlingen die deelnemen aan het paasproject
‘Get up, Stand up’ zullen er folders geschreven worden
over deze films en over waarom deze nu vertoond
worden.
In de film ‘Il vangelo secondo Matteo’ beschrijft Pasolini
het leven van Jezus in een sobere, pure zwart-wit stijl.
De film is opgenomen in Zuid-Italie en de acteurs zijn
mensen uit die streek.
De rockopera ‘Jesus Christ Superstar’ van Andrew
Loyd Webber is al meer dan een kwart eeuw oud en
toch heeft het legendarische werk niets aan kracht
ingeboet. Bij de première in 1971 liepen religieuze
groeperingen te hoop en betichtten de makers van
blasfemie. De hippiebeweging daarentegen zag er een
symbool in van het verzet tegen de gevestigde orde.
(Tim Rice en Andrew Lloyd Webber hebben nooit de
bedoeling gehad om Jesus Christ Superstar in een religieuze
context te plaatsen. Ze wilden een verhaal op
een nieuwe manier vertellen. Judas is de Apostel die
ziet wat er gebeurt. In ‘Heaven on Their Minds’ legt hij
hun positie uit – hij aanbidt Jezus, maar is bang dat
Jezus te ver gaat en dat ze allemaal zullen omkomen.
Het briljante aan het stuk is dat het twee heel menselijke
karakters (Jezus en Judas) neerzet, die zijn gevangen
in een situatie die ze niet zelf in de hand hebben.
(‘Everything is fixed and you can’t change it’, zegt Jezus
tegen Pilatus). Alles is van hogerhand al bepaald en dat
maakt dat Judas en Jezus het allemaal moeten uitvoeren,
zonder dat ze dat echt zelf willen.)
Tenslotte draaien we ‘Jezus’ uit de Bijbelserie van de
NCRV.

PASEN OP ODULPHUS maart
3 ‘GET UP, STAND UP’
Een Paasproject waar brugklassers voor kunnen kiezen
tijdens de derde compoweek in maart. Uitgangspunt is
het paasverhaal uit de Bijbel. Het begint bij
Palmzondag, Jezus intocht in Jeruzalem. De Goede
Week met Witte Donderdag, Goede Vrijdag,
Paaszaterdag en de twee Paaszondagen (een groot
feest dat twee ‘rustdagen’ mag duren).
Wat is nou die paasgedachte die hierboven genoemd
M ONUMENT VOOR MOMENT VAN BEZINNING
wordt? Deze gedachte heeft alles te maken met de titel
van dit project. Namelijk, opstanding, opstaan bijv. na
een grote teleurstelling, verdriet, gezichtsverlies,
slachtoffer zijn van pesten of als je een dader bent.
Opstaan, nadat je door je knieën bent gegaan of
opstaan nadat je ervaren hebt, zo wil ik het niet meer.
Het Bijbelse paasverhaal doelt uiteindelijk ook op deze
opstanding. Jezus geeft in dit verhaal het voorbeeld.
Het Bijbelverhaal geeft aan dat Jezus na zijn dood letterlijk
weer opstaat. De figuurlijke uitwerking hiervan
OP DE TWEEDE VERDIEPING VAN DE SCHOOL IS, SINDS 2004, IN DE TRAPPENGALERIJ HET ‘GLAZEN’ MONUMENT TE VINDEN,
TER HERINNERING AAN LEERLINGEN EN MEDEWERKERS DIE, TERWIJL ZIJ DEEL UIT MAAKTEN VAN ONZE SCHOOLGEMEEN-
SCHAP, ZIJN OVERLEDEN
AAN WEERSZIJDEN VAN HET PRACHTIGE, DIEPBLAUWE GLAS-IN-LOODRAAM ZIJN TWEE GROTE GEZANDSTRAALDE GLAZEN
PANELEN AAN DE WAND BEVESTIGD. AAN DE ENE KANT STAAT EEN GEDICHT VAN CHRISTIANNE VAN DE WAL, AAN DE
ANDERE KANT DE NAMEN VAN VEERTIEN MENSEN.
DE EERSTE NAAM IS VAN WILMA MEI, DIE IN 1976 NET NA HAAR EINDEXAMEN OP WEG NAAR VAKANTIE DODELIJK VERON-
GELUKTE. DE LAATSTE IS VAN MEDEWERKER JOS SEMEIJN DIE IN 2003 OVERLEED.
HET MONUMENT IS ONTWORPEN DOOR VIER ODULPHUSMEDEWERKERS: DE HEREN VRIENS, HEILIGERS, GIJSBERS EN VAN
BEEK.
DE GEDACHTE OM IETS TE ONTWERPEN KWAM VAN MENSEN UIT HET VERTROUWENSTEAM VAN DE SCHOOL. NA HET OVER-
LIJDEN VAN EEN BRUGKLASSERTJE BEREIKTEN HEN MEERDERE VERZOEKEN VAN KLASGENOTEN OM EEN PLEKJE TE CREËREN
WAAR ZE KONDEN SAMENKOMEN EN WAAR ZE BLOEMEN, GEDICHTEN OF ANDERE DINGEN KONDEN NEERLEGGEN. ERGENS IN
DE SCHOOL: DE OMGEVING WAAR ZE TOCH HET MEEST MET HUN OVERLEDEN KLASGENOOTJE TE MAKEN HADDEN GEHAD.
2007
5

2006
maart
6
kun je bijvoorbeeld lezen in het Bijbelverhaal van de
Emmaüsgangers waar deze mensen weer toekomst
zien en er opnieuw voor gaan.
En wat te denken van het Pinksterfeest, twee ‘zondagen’,
in dit geval een vrije maandag. Hier wordt duidelijk
hoe de volgelingen van Jezus nadat ze op hun knieën
gegaan zijn na zijn dood door verdriet, verraad en zinloosheid,
toch de kracht ervaren om op te staan.
4 HERDENKINGSMONUMENT VAN DE SCHOOL
Een beschrijving van het herdenkingsmonument vindt u
in het kader op de vorige bladzijde. Enerzijds is het
gelukkig dat het een onbekend monument is, omdat er
in de schoolgemeenschap de laatste jaren niemand
overleden is. Maar anderzijds wordt het toch tijd dat dit
mooie herdenkingsmonument de aandacht krijgt die
het verdiend. Daarom willen we in de Goede Week, de
PASEN OP ODULPHUS
KRUISWEGSTATIE GEMAAKT
DOOR KUNSTENAAR EN
PREDIKANT RUUD BARTLEMA
2 MATHEÜS 27:19
DE VROUW VAN PILATUS
HEEFT IN HAAR DROOM GEZIEN
WIE JEZUS WERKELIJK IS. HIJ
IS DE MESSIAS DIE DE JODEN
VERWACHTEN. JEZUS DIE ALS
EEN TSADIEK, EEN RECHTVAAR-
DIGE, OP EEN EZEL JERUZALEM
ZAL BINNENRIJDEN. DAT VISI-
OEN VORMT HET GELAAT VAN
JEZUS. ZIJ ZIET VEEL MEER
DAN HAAR MAN PILATUS.
DAAROM ZIJN ER IN HAAR
GEZICHT ZOVEEL OGEN.
week voor Pasen aan iedereen van de school de gelegenheid
geven om een (waxine)lichtje aan te steken ter
herinnering aan dierbaren waarvan zij afscheid hebben
moeten nemen. De lichtjes worden geplaatst in een bak
met zand zodat ze de hele dag kunnen blijven branden.
Ook zal er een grote paaskaars staan, die versierd is
door brugklasleerlingen in het kader van het project
‘Get up, Stand up’.
Deze paaskaars verwijst naar de katholieke traditie van
de school, maar is ook een baken voor leerlingen en
anderen die deze steun kunnen gebruiken, die proberen
weer op te staan na een trieste gebeurtenis.
Jeanne Ketelaars, docent levensbeschouwing

NATUURKUNDE maart
Waarom is het schoolvak natuurkunde nou eigenlijk belangrijk?
Een vraag die in de natuurkundeles leerlingen wel eens aan mij stellen. Ik zeg dan bijvoorbeeld: “Omdat de wereld
zonder natuurkundigen er heel anders uit zou zien!”
Op vrijdagmiddag 2 februari hebben onze eindexamenleerlingen natuurkunde met eigen ogen in het Bernard
Verbeeten Instituut radiotherapie kunnen aanschouwen, een toepassing van natuurkunde, waarvan veel mensen
in een vaak moeilijke situatie profijt hebben. Ongeveer 250 mensen alleen al uit Tilburg en omstreken hebben hier
dagelijks als patiënt mee te maken.
Eindexamenleerlingen met het vak natuurkunde in het
programma konden zich inschrijven voor de excursie
naar de afdeling Radiotherapie van het Dr. Bernard
Verbeeten Instituut. Dit is een zelfstandig instituut voor
radiotherapie én voor nucleaire geneeskunde. Het ligt
direct naast het TweeSteden ziekenhuis, dus op fietsafstand
van de school.
Het instituut is modern en goed geoutilleerd en de
nieuwste ontwikkelingen in de radiotherapie en de
nucleaire geneeskunde worden toegepast. De afdeling
radiotherapie behoort tot de vier grootste radiotherapieafdelingen
in Nederland. Op deze afdeling worden
patiënten met kwaadaardige aandoeningen (en in sommige
gevallen ook goedaardige) behandeld met behulp
van uitwendige of inwendige bestraling. Deze behandeling
kan curatief of palliatief zijn.
Vanuit het instituut verzorgde Lenneke v.d. Heuvel-
Smetsers, specialist opleiding, de rondleiding. Om half
vier ‘s middags startte de excursie in de vergaderzaal
met informatie over onder andere de gebruikte stralingsoorten,
de werking van de CT-scanner en het
bestralingstoestel.
Daarna bezochten de leerlingen de afdelingen die
betrokken zijn bij de behandeling van een patiënt:
De mouldroom: hier worden hulpstukken vervaardigd
die bijdragen aan een nauwkeurige bestraling,
zoals fixatiemaskers, hulpstukken van was en
afschermstukken van lood.
De CT-scanner: hiermee zoekt men het bestralingsgebied
op.
De computerruimte: de behandelende artsen bepalen
met behulp van de informatie van voorafgaande
onderzoeken op welke wijze het gebied met de
tumor van de patiënt bestraald moet worden. De
MBRT-laborant (Medische Beeldvormende en Radiotherapeutische
Technieken) maakt op basis hiervan
met behulp van een computer een bestralingsplan,
iets wat voor één patiënt soms vele uren in
beslag kan nemen.
De bestralingsbunker: op het instituut zijn zes
bestralingsbunkers, waar gedurende enkele minuten
met zeer energierijke röntgen- of elektronenstraling
de uiteindelijke bestraling wordt uitgevoerd.
De zes bestralingsbunkers zijn dagelijks continue in
gebruik.
De interessante excursie eindigde tegen zes uur met
een woord van dank aan het Dr. Bernard Verbeeten
Instituut en Lenneke v.d. Heuvel-Smetsers.
Hans Harts, docent natuurkunde
GINGER BREEVELD WORDT OP DE TAFEL VAN DE
CT-SCANNER GEFIXEERD.
2007
7

8
2006
maart
Een brug tussen havo en hbo
Vanaf medio februari tot eind april 2007 vinden de activiteiten
op het Odulphuslyceum plaats. Voor elk groepje
van acht leerlingen zijn twee begeleiders beschikbaar:
één docent van Avans en ééntje van ons. Voor E&M
doen mevr. Meertens en de heren Van de Burght en
Mol mee, voor C&M zijn dat mevr. Stijnen en de heer
Pijpers.
Elke week krijgen de leerlingen een opdracht voorgelegd
die ze in stappen doornemen volgens de zogenaamde
zevensprongmethode. Het is de bedoeling dat
de leerlingen dit schooljaar zich vooral deze methode
eigen maken. De volgende vaardigheden komen hierbij
aan bod: plannen, samenwerken, voorzitten, notuleren,
presenteren, reflecteren, feedback geven, onderzoeken
en verantwoordelijkheid nemen.
Leerlingen die er blijk van geven dat ze dit alles aankunnen,
krijgen volgend jaar op 5 havo de kans om hun pro-
HAVO EN HBO
Twee 4 havoklassen nemen dit voorjaar deel aan het Avans-Omo-project ‘Een brug tussen havo en hbo’.
Men kijkt al langer met enige zorg naar het relatief hoge uitvalcijfer van havisten in de propedeuse van het hbo.
Niet alleen het havo onderkent het probleem, maar ook het hbo. Daarom zochten OMO-scholen en hbo elkaar op,
om samen te proberen een brug te slaan. Doel is om te werken aan een verbetering van de startpositie voor de
havist in het hbo. Het project is begonnen in 2004, en dit schooljaar stroomt Odulphus in met één profielklas
Cultuur en Maatschappij en één klas Economie en Maatschappij.
fielwerkstuk te maken op de Avans Hogeschool.
Gedurende drie à vier maanden zullen zij op donderdagmiddag
kennis maken met het onderwijs op hbo-niveau.
Ze zullen daar studenten en docenten ontmoeten,
maar vooral ook aan den lijve ervaren wat er volgens
hbo-normen van hen verwacht wordt! De twee begeleiders
per groepje nemen de eindbeoordeling van de
werkstukken voor hun rekening.
Avans houdt onze leerlingen bovendien nog een aardige
worst voor. Leerlingen die het profielwerkstuk goed
afronden en die besluiten om het jaar daarna te gaan
studeren bij Avans, krijgen alvast twee studiepunten
van het propedeusejaar cadeau. Kortom een unieke
ervaring voor onze leerlingen, maar natuurlijk ook voor
onze docenten.
O PEN A VOND
Jan Beesems, conrector
TWEE POTENTIËLE BRUGWUPPEN
MAKEN EEN PROEFPROEFWERK.
ALS ZE HIERVOOR EEN VOLDOENDE
SCOREN DAN IS DAT ALVAST ÉÉN POSI-
TIEF GEGEVEN.
EN ZE WETEN DAT JE ER MAAR TWEE
NODIG HEBT OM TE WORDEN TOEGELA-
TEN ALS ODULPHIAAN!

REISVERHAAL maart
Living la vida loca
Anne van Oudheusden (19) en Naomi Beck (18), twee oud-Odulphianen, hebben na het behalen van hun VWOdiploma
in 2006 Nederland achter zich gelaten om acht maanden door Midden- en Zuid-Amerika te reizen. Het
OdulphusNieuws heeft ze benaderd om een stukje over deze bijzondere reis te schrijven.
Toen we als hardwerkende Odulphianen in de
vierde zaten, nu zo´n drie jaar geleden,
begonnen we na te denken over onze tijd na
Odulphus. Wat wilden we gaan doen?
Studeren? Ja, tuurlijk maar niet meteen.
Werken? Ook wel, maar niet voor lang. Toen
kwamen we tot de conclusie dat we het in
Nederland voorlopig wel gezien hadden. We
waren benieuwd naar andere landen, nieuwe
culturen en voor ons vreemde volken. Met
een ‘around-the-world-ticket’ wilden we in
minder dan één jaar tijd naar Afrika, Azië,
Australie en Latijns Amerika. Ja, dat stond
allemaal op ons lijstje!
Na onze plannen wat verder uitgewerkt te
hebben, merkten we dat het misschien wat
te veel van het goede was. We wilden namelijk
een taal leren, vrijwilligerswerk doen én
zoveel mogelijk zien van deze vier continenten.
Alhoewel iedere bestemming haar charmes
heeft, moesten we het een en ander
schrappen. Latijns Amerika voldeed het
meest aan alles waar we naar op zoek waren: een
geheel nieuwe cultuur, de mogelijkheid om Spaans te
leren (één van de wereldtalen), veel opties qua vrijwilligerswerk
en een heerlijk klimaat. Genoeg dus om acht
maanden mee te vullen.
Twee jaar later was het dan zo ver. We konden na veel
gewerkt (reizen is niet goedkoop), geleerd (we konden
natuurlijk niet gaan zonder diploma) en geregeld (ticket,
verzekering, inentingen, taalcursus etcetera etcetera)
te hebben, vertrekken.
Het moment waar we zo naar toe leefden was aangebroken!
Daar stonden we dan op 19 september vorig
jaar op Schiphol, met alles wat we de komende acht
HET GASTGEZIN IN TODOS SANTOS (GUATEMALA) MET WIE ANNE EN
NAOMI EEN KERST GEVIERD HEBBEN, DIE ZE NOOIT ZULLEN VERGETEN.
maanden nodig dachten te hebben in één rugzak. Het
afscheid van de thuisblijvers naderde en even gaat er
door je heen: “Waarom wilde ik dit ook al weer zo
graag?”. Alles wat je zal gaan missen, lijkt opeens
belangrijker dan wat je allemaal zal gaan meemaken.
Maar dan is het tijd om, met een lach door je tranen en
een hoop blikken achterom, toch door die poortjes te
gaan. En dan weet je het weer: “Wij gaan op reis. En dat
avontuur is nu begonnen!”
Acht maanden lang doen waar je zin in hebt, geen verplichtingen
zoals school of studie, niemand die zich met
jou bemoeit en alléén maar zon, zee, strand en feesten.
Living la vida loca! O-lé!
2007
9

10
2007
maart
Als je dat voor ogen hebt, blijf dan maar
thuis. Want je gaat natuurlijk niet zomaar
op reis, een doel hebben is belangrijk.
Bovendien zijn er ook een heleboel dingen
die achter de poortjes blijven, zoals familie,
vrienden, eigen bed-douche-wc, lekker
gezond eten en alle luxe die je thuis gewend
bent.
DUIKBREVET
Maar we kwamen er al snel achter dat we
dit alles minder missen dan we verwachtten.
We komen onderweg zoveel leuke
mensen en dingen tegen. Ook zaken waar
we van tevoren nog helemaal niet aan
gedacht hadden. Zo ontmoetten we bijvoorbeeld
een jongen in Mexico, waar onze
reis begon, die ons vertelde dat Utila (een
eilandje voor de kust van Honduras) een van de goedkoopste
én mooiste plekken ter wereld is om te duiken.
Dat hadden we nog nooit gedaan en ons duikbrevet
halen wilden we wel. We zijn de volgende dag richting
Utila vertrokken en een week later hadden we ons brevet
op zak. En dat spontane is zo leuk van reizen!
Een ander leuk aspect is dat we reizigers ontmoeten
van over de hele wereld en optrekken met de lokale
bevolking. Allemaal mensen met wie je normaal gesproken
niet zou omgaan. Zo hebben we kerst mogen vieren
met een gastgezin in een bergdorpje in Guatemala.
De mensen daar lopen vaak nog in klederdracht en
leven erg primitief: ze koken op een houtvuurtje en
wonen zo goed als buiten. Ons gastgezin bestond uit
vader, moeder, tien kinderen en twee kleinkinderen. Ze
woonden allemaal samen in één huis en hadden het
verre van breed. Omdat kerst voor hen erg belangrijk is,
probeerden ze er toch iets van te maken. Er stond zelfs
een kerstboompje in huis. Iedereen hielp mee om geld
te verzamelen voor de cadeautjes en het ‘diner’. Zo ook
de kleintjes; de dag voor kerst zijn we met twee meisjes
van tien jaar oud mee naar de markt gegaan om ‘tamales’
(kleine hapjes) te verkopen. Op kerstavond hebben
ANNE VAN OUDHEUSDEN
EN NAOMI BECK ZIJN
KLAAR VOOR VERTREK
NAAR DE VOLGENDE
BESTEMMING.
REISVERHAAL
we cadeautjes uitgewisseld met de familie
en was er vuurwerk in het dorp. Dit was de
meest bijzondere kerst die we ooit meegemaakt
hebben. En zo zouden we nog wel
even door kunnen gaan met bijzondere
momenten van onze reis tot nu toe.
Inmiddels zijn we over de helft en hebben
we Midden-Amerika na vier maanden achter
ons gelaten. In Mexico hebben we de
eerste vijf weken bij een gastgezin in
Guadalajara gewoond en een cursus
Spaans aan de universiteit gedaan. We
zijn nu in Argentinië en gaan via Chili en
Bolivia naar Peru, waar we doorgaan met
Spaans leren en vrijwilligerswerk gaan
doen. Onze reis zal eind mei eindigen in
Rio de Janeiro.
Qua geluk hebben we niets te klagen. Op
slechts wat praktische tegenslagen na
loopt alles tot nu toe op rolletjes. Aangezien Latijns
Amerika goed is ingesteld op toerisme vind je overal
hostels, restaurantjes, internetcafés en toeristeninformatiepunten.
Zoals je leest: zo moeilijk is reizen helemaal
niet.
Kortom, wij genieten enorm van ons ‘sabbatical year’
en beseffen hoe speciaal het is dat we dit kunnen doen.
Dit jaar zullen we nooit vergeten. Maar... we willen niet,
zoals ons vaak gevraagd wordt, eindigen als eeuwige
reizigers en hebben juist extra veel zin om straks weer
te gaan studeren!
Anne van Oudheusden en Naomi Beck
Om alle geïnteresseerden op de hoogte te houden, zijn
we een site gestart. Om en om zetten we er zo´n twee
keer per maand een bericht met foto’s op. Neem een
kijkje op www.annenaomi.waarbenjij.nu.
Wil je zelf ook gaan reizen en heb je nog vragen?
Dan kun je ons altijd mailen:
annevanoudheusden@hotmail.com
naomibeck88@hotmail.com

TALENTWEEK maart
Tweede Talentweek komt eraan
Als de rest van de school zit te zwoegen op de derde toetsweek, gaan de eersteklassers er weer eens flink tegenaan.
Was de Talentweek in oktober een massaproduct, nu gaan alle leerlingen in ongeveer tien groepen aan de slag met
‘hogere orde leren’: niet leren voor de toets, maar leren omdat je merkt dat je kennis tekort komt. Die groepen worden
ingedeeld op interesse: voorafgaand aan de week mogen de leerlingen kiezen aan welke werkgroep ze willen gaan
deelnemen.
Overeenkomst met de eerste Talentweek is dat niet de leerstof centraal staat, maar de invulling die een leerling geeft
aan de opdracht. Belangrijk verschil is dat leraren die nu begeleiden, dat doen op hun eigen vakgebied. Kon je vorige
keer als leerling nog wegkomen met een enthousiaste maar misschien wat minder diepgaande invulling van je middagen,
nu is de begeleidende leraar de deskundige op het vakgebied en hij gaat proberen om elke leerling zijn best mogelijke
werk te laten leveren.
In de pers zie je de laatste tijd vaak gefoeter op ‘het nieuwe leren’. Vaak worden er dan voorbeelden genoemd van
slecht georganiseerd onderwijs. Wat Odulphus probeert te bereiken met de aandacht voor didactiek, onder andere
door het organiseren van de Talentweken, is dat leerlingen actiever zijn en meer inbreng hebben in de lessen zodat
ze met meer motivatie naar school gaan. Minder afgericht, maar met meer eigen-wijsheid.
Michel Pijpers
O PEN A VOND
CENZIGHAN CAN (1G)
LEGT ZIJN ZUSJE BIJ AARD-
RIJKSKUNDE UIT DAT DE
WERELD GEEN PLATTE PAN-
NENKOEK IS. ZIJ VINDT HET
WEL GRAPPIG ZO TE ZIEN.
2007
11

12
2007
maart
Derdeklassers naar Tropenmuseum
Om acht uur moesten we klaar
staan bij de hoofdingang van de
school. Daarna reden we met de
bus naar Amsterdam en rond
half elf stonden we in het Tropenmuseum.
Daar werden de klassen
3A, 3E, 3F en 3K verdeeld in
groepen.
Wij gingen eerst naar het
Tropentheater, waar een man
zijn verhaal vertelde over hoe
het was om in Peru te leven.
Langzamerhand kwamen we uit
bij Che Guevara. De man maakte
tijdens zijn optreden gebruik van
instrumenten en van zijn stem.
Hij zong ook een aantal liedjes.
Wij vonden de voorstelling erg
interessant, alleen het duurde
best wel lang en daardoor werd
het ook een beetje saai. Wij
weten nu wel meer over Che
Guevara en zullen dat nooit meer vergeten.
Nadat we in het Tropentheater geweest waren, gingen
we naar het Tropenmuseum. Een gids gaf ons daar een
rondleiding en vertelde er allerlei leuke verhaaltjes bij.
Ook dit ging voornamelijk over Che Guevara. Op de eerste
verdieping van het museum was een leuke tentoonstelling
over kralen. Ook waren daar allerlei leuke
schoenen en jurken van bekende mensen te vinden. Dat
was wel gaaf om te zien. Op de andere etages waren
allerlei verschillende culturen te zien. Dit werd afgebeeld
met voorwerpen, poppen, filmpjes en muziek.
Wij hadden bij aardrijkskunde de Papoea’s uitgekozen
als onderwerp van culturele antropologie. Bij tekenen
zijn we van dit volk een portret aan het maken. In het
VAKOVERSCHRIJDEND WERKEN
Als onderdeel van het project ‘vakoverschrijdend werken met de vakken aardrijkskunde en tekenen’, zijn wij donderdag
15 februari naar Amsterdam geweest. We zullen jullie vertellen hoe onze dag eruit zag.
museum was ook een heel groot stuk dat over de
Papoea’s ging. Wij hebben hier erg veel aan gehad en
hebben weer allerlei leuke ideeën om bij tekenen verder
te kunnen gaan.
LEUKSTE DEEL
Nadat we klaar waren in het Tropenmuseum kwam
iedereen weer bij elkaar en vertrokken we met de bus
naar het Leidseplein. Iedereen mocht daar zelf gaan
rond lopen. Je kon naar de Kalverstraat, P.C. Hooftstraat
en Leidsestraat om te gaan shoppen, maar je
kon ook gewoon een stukje gaan wandelen. Wij zijn
gaan shoppen en dat was erg gezellig. Dit was het leukste
deel van de dag. Dat vond iedereen trouwens.

VAKOVERSCHRIJDEND WERKEN maart
Om kwart voor vier moesten we weer terug zijn
op het Leidseplein en vertrok de bus naar
Tilburg. De busreis was erg gezellig, alleen wat
jammer was, was dat we ongeveer 12 km in de
file hebben gestaan. Wij waren pas om half 8
thuis. Maar het was een geslaagde dag die echt
heel gezellig en ook leerzaam was.
Stephanie Schoenmakers (3F)
Willemijn de Sonnaville (3F)
G ELUKKIG HEBBEN WE DE FOTO’ S NOG!
SASKIA KOKKE (4G) IS BIJ DE KLUISJES
OMVER GEDUWD EN BELANDDE BOVENOP
NANDI VAN BEURDEN.
DAPHNE POTTERS, MAARTJE VAN DIJK EN ELAINE MORRE UIT 3K
ONDERZOEKEN BIJ TEKENEN HET MATERIAAL VOOR HET VERBEELDEN
VAN KENMERKEN VAN HET DOOR HEN UITGEKOZEN VOLK.
DE SCHOOL IS MEERDERE MALEN VERBOUWD. EEN GYMZAAL ERBIJ,
EEN VERDIEPING EROP EN EEN AULA-UITBREIDING.
NU DENK JE DAT WE ONDERHAND WEL KLAAR ZIJN. MAAR NEE!
DANKZIJ DE 1374 LEERLINGEN IS HET GEBOUW TE KLEIN EN MOET
ER EEN STUKJE AANGEBOUWD WORDEN. HET GEBOUW IS EIGENLIJK
MAAR GROOT GENOEG VOOR 1050 LEERLINGEN. DAT VERKLAART
WAAROM JE NAAR DE HOOFDINGANG WORDT GESLEURD ALS JE
NAAR JE KLUISJE WILT.
WE HEBBEN NU ACHT BRUGKLASSEN. DAT IS 239 BRUGKLASSERS
X 2, WANT DIE TASSEN ZIJN NET ZO GROOT ALS ZIJZELF = ONGE-
VEER 478 MENSEN. EN DAT ZIJN ALLEEN NOG MAAR DE BRUG-
KLASSERS! ALS WE NIET VERBOUWEN DAN MOETEN WE OVER EEN
PAAR JAAR EEN BARAKKENTOREN MAKEN TER HOOGTE VAN
WESTPOINT.
MAAR DAAR KWAM ONZE MESSIAS...
DE SCHOOLLEIDING KWAM MET HET BRILJANTE PLAN OM MAAR
WEER EENS UIT TE BREIDEN. OF IS HET NIET ZO BRILJANT?
HOUDEN WE DAT HARRY POTTER-EFFECT DAT HIER TIJDENS DE
OPEN-AVOND HANGT? HOUDEN WE DAT KNUFFELGEVOEL ALS WE IN
DE RIJ STAAN, OP WEG NAAR ONS KLUISJE? EN HOUDEN WE DIE
MUFFE, NAAR ONZINRUIKENDE LOKALEN?
NA DE VERBOUWING IS ER RUIMTE OM TE LOPEN VAN LOKAAL NAAR LOKAAL. MAAR IS ER DAN NOG RUIMTE OM DOOR EEN
COMPLEET VREEMDE TE WORDEN OMHELSD, OMDAT DIEGENE DOOR IEMAND IS GEDUWD EN BOVENOP JOU IS GEVALLEN?
LATEN WE HOPEN DAT DE VERBOUWING DE SCHOOL RUIMTE GEEFT, MAAR ZIJN SFEER LAAT BEHOUDEN!
MOCHT HET MISLUKKEN DAN KUNNEN WE ALTIJD NOG ZEGGEN: “GELUKKIG HEBBEN WE DE FOTO’S NOG!”
NANDI VAN BEURDEN, 4B
2007
13

14
2007
maart
Een beetje verLiesd
DRAMA
Tijdens de repetities gaat het nog wel: lekker rustig, neem de tijd, het komt allemaal wel goed. Na een tijdje merk je
ineens dat je nog maar een paar weken of zelfs maar een paar dagen hebt. Dan begint de stressperiode. De kleding
moet nog gezocht worden, de posters en de kaartjes ontworpen, foto’s gemaakt, wat voor publiciteit is er nog meer
nodig?!? Tussendoor moeten je ook nog aan het hoofdonderwerp werken: het toneelstuk. Dit gebeurt nu niet meer
gezamenlijk, maar in groepjes die in de verschillende scènes spelen. Hoe zou het totaal er uit gaan zien?
CAROLINE JANSEN PAULETTE VAN ERVE BIRGIT VAN ROY MILOU POSTHUMUS
BETRAPT!

DRAMA maart
DE OPVOERINGEN
Over stress gesproken. Dit is echt het allerdrukste, maar wel het allerleukste van heel het project. De hele dag in ZAAL
16 bezig zijn om alles op te zetten, de lichten te checken, nog een laatste keer alles door te nemen. Dat is écht leuk.
In de loop van de middag beginnen toch de kriebels wel een beetje te komen. Nu kun je nog wat fout doen of zeggen,
maar straks moet het perfect. De allerlaatste dingen worden geregeld. Als we aan het avondeten beginnen dan worden
de kriebels die vanmiddag nog zo vrolijk in je buik rondsprongen ineens een stuk minder leuk. Het komt nu wel
heel erg dichtbij.
Nog snel Joost wegsturen om een ijsje te halen voordat we op moeten. Die heeft hier vorig jaar al gespeeld en kwam
nu eens rustig kijken hoe wij zouden sterven voor de voorstelling. Moven Joost, we willen ijs! Toch alvast om gaan kleden
en hopen dat het nog op tijd komt. De eerste mensen komen binnen. Het ijsje is er nog steeds niet. Nog een kwartier
en dan moeten we toch echt gaan beginnen. Hè hè ijs! Snel opeten, even concentreren op Soul Suckers van Amos
Lee en dan gaan we echt van start. Het publiek komt binnen, de lichten gaan uit, nog even hyperactief springen in de
coulissen en dan is het moment toch eindelijk daar…..
DE EINDEXAMENVOORSTELLING DRAMA VAN DIT JAAR WERD WEER GESPEELD IN ZAAL 16. EEN BEETJE VERLIESD WAS EEN
BEWERKING VAN PYGMALION, WAARVAN DE BEKENDSTE VERSIE MY FAIR LADY IS.
JESKE VAN DE STAAK, CAROLINE JANSEN, LIESKE HEMS, MILOU POSTHUMUS, BIRGIT VAN ROY, SOPHIA MEEVIS, VERA
HOOGSTAD, YVONNE VAN PUIJENBROEK, PAULETTE
VAN ERVE, NICKY VAN IERLAND EN LISA MOLENAAR
SPEELDEN DRIE KEER EEN MOOIE VOORSTELLING,
ONDER REGIE EN MET MUZIEK VAN DRAMALERAAR
MICHEL PIJPERS.
VOOR MEER FOTO’S KIJK JE OP DE DRAMASITE VAN
SCHOOL: WWW.KUNSTDRAMA.NL.
DAAR VIND JE OOK HET PROGRAMMA VAN DE KOMEN-
DE MAANDEN, ONDER ANDERE EEN OPTREDEN IN DE
VERKADEFABRIEK IN DEN BOSCH EN DRIE EXAMEN-
PRODUCTIES.
LIEZE (Caroline Jansen) VALT BIJNA VOOR DE
CHARMES VAN FREDDY (Nicky van Ierland) >
Lisa Molenaar
2007
15

16
2007
maart
“Ik voorspel: het onderwijs gaat naar de verdommenis”
Wat mij niet dwars zit, is dat iedereen zich met het
debat bemoeit: onderwijs is immers één van die dingen
die ons allemaal aangaan. Het is ook niet dat er in het
kader van grote maatschappelijke vraagstukken gekeken
wordt welke rol de school daarin kan of moet spelen.
Wat me stoort is de toon van het debat en het gebrek
aan nuance en respect.
Hoe is het mogelijk dat rond en in een toch in hoge
mate intellectuele omgeving als het onderwijs een zo
karikaturaal debat gevoerd wordt. Alles wordt op één
hoop gegooid, de hoeveelheid informatie (al dan niet
éénzijdig, al dan niet gekleurd) is ook zo enorm dat het
bevestigen van het eigen gelijk ook wel heel verleidelijk
is. Denken in tegenstellingen en het benadrukken van
het verschil bepalen in hoge mate het debat. Oud versus
Nieuw Leren, kennis versus vaardigheden, pedagogiek
en didactiek versus vakinhoud, management versus
docenten, besturen versus overheid, vroeger versus
nu.
Het venijn waarmee het debat over onderwijs gevoerd
wordt, doet dat onderwijs geen goed. Het doet gemakzuchtig
over scholen die op de korte termijn antwoorden
moeten formuleren op bijvoorbeeld maatschappelijke
problemen die vaak een gecompliceerde achtergrond
van jaren hebben. Het doet ook geen recht aan
heel veel hardwerkende docenten die met oog voor de
verworvenheden uit het verleden steeds aan het puzzelen
zijn hoe onderwijs (nog) beter kan. Het lijkt in het
debat alsof we over volstrekt tegengestelde belangen
spreken terwijl we eigenlijk toch allemaal hetzelfde doel
voor ogen hebben: een uitdagende en prettige leerom-
ONDERWIJSDEBAT
Zet zo’n kop boven een artikel en je hebt onmiddellijk de aandacht van iedereen. Dat heeft de praktijk van de laatste
maanden weer bewezen: onderwijs is ‘hot’ en dat zal het weten ook. Als je de kranten mag geloven deugt er
niets van het Nederlandse onderwijs.
Onderwijs is op dit moment een dankbaar gespreksonderwerp én een kwetsbare prooi. Dankbaar omdat iedereen
in Nederland ervaringsdeskundige is (we hebben toch allemaal op school gezeten?!) en kwetsbaar omdat
onderwijs de zwarte piet wordt toegeschoven voor alles wat er in onze (moderne) maatschappij mis is of mis lijkt
te zijn.
geving voor leerlingen en personeel. Het debat doet ook
geen recht aan de verworvenheden van de laatste
decennia. Daarover later meer.
Het is eerst tijd om een aantal misverstanden uit de
weg te ruimen.
MISVERSTAND 1: Scholen moeten kiezen tussen
‘oud’ en ‘nieuw’ leren
Om zicht te krijgen op in ieder geval één element van de
discussie (‘Oud versus Nieuw Leren’) heb ik gekeken
wat De Argumentenfabriek op verzoek van het
Ministerie van Onderwijs heeft uitgezocht over beeldvorming
rond oud en nieuw leren in de media. De
Argumentenfabriek is een onafhankelijke organisatie
die bij een overdaad aan informatie probeert feiten en
beeldvorming met elkaar in lijn te brengen. Deze publicatie
is te vinden op de website van ‘Onderwijs maak je
samen’, in de vorm van een essay van Pieter Hilhorst.
Daar wordt afgerekend met het denken in karikaturen
(de Iederwijsscholen als pars pro toto voor het Nieuwe
Leren en de Leraar als Koning van de Klas als kenmerkend
beeld van het Oude Leren) en wordt duidelijk dat
het niet zozeer gaat over kennis versus onwetendheid
als wel over de ene soort kennis tegenover een ander
soort kennis. Namelijk weten om te kennen en weten
om te kunnen. Of je aan de ene soort kennis voorrang
geeft boven de andere en welke mix je daarin aanbrengt,
hangt van je mens- en maatschappijbeeld af.
Maar zonder elkaar kunnen deze soorten kennis niet!
Daarmee wordt de spijker op de kop geslagen.

ONDERWIJSDEBAT maart
Onderwijs gaat over een combinatie van vakinhoud én
vaardigheden. Het zijn de verschillende polen waarbinnen
onderwijs gegeven moet worden. Zij creëren een
spanningsveld dat de zaak juist bij elkaar trekt in plaats
van uit elkaar.
Wat prettig is aan dit essay is dat het uiteindelijk uitkomt
op drie door het oude en nieuwe leren gedéélde
uitgangspunten: onderwijs mag nooit gemakzuchtig en
vrijblijvend zijn, variatie in werkvormen is van groot
belang én onderwijs moet van de mensen zijn die er verstand
van hebben en dat zijn de docenten. Docenten als
eigenaar van het onderwijs, waarover later meer, om
mogelijk te maken dat uiteindelijk ook leerlingen eigenaar
worden van hun onderwijs.
Eigenlijk zijn we het met z’n allen best eens over het wat,
het verschil zit ‘m in het hoe. Er is tegenwoordig meer
dan ooit ruimte voor diversiteit in scholen: zelden dat
scholen kiezen voor onverdund traditioneel (wat dat ook
moge zijn) of onverdund nieuw leren (wat dat ook weer
moge wezen). Geen school die ontkent dat kennis voorwaardelijk
is voor het verleggen van grenzen: zonder stenen
kun je niet metselen (maar weten hoé je moet metselen
draagt wel bij tot een muur die blijft staan).
MISVERSTAND 2: Tweede Fase en Studiehuis zijn
respectievelijk nivellerend en opgelegd door de
overheid
De Tweede Fase was bedoeld als een antwoord op de
vraag van de vervolgopleidingen om verbreding en verdieping
van het kennis en verhoging van de algemene
ontwikkeling (en daardoor een strengere selectie van
potentiële studenten). Het programma was voorgeschreven.
De methode (bijvoorbeeld het Studiehuis)
was dat nadrukkelijk niet. Er was brede politieke en
maatschappelijke steun (ook binnen het onderwijsveld)
over de invoering van profielen, het vastleggen van de
zwaarte in studielasturen en waardering voor de vrijheid
die scholen hadden om de organisatie naar believen
in te richten.
De mooie bedoelingen pakten helaas anders uit: ener-
zijds omdat de vakontwikkelgroepen vooral opkwamen
voor de eigen toko en niet konden denken in termen van
samenhang (waardoor een versnipperd en overladen
programma tot stand kwam; denk aan die vermaledijde
deelvakken!) en anderzijds omdat de politiek bij het eerste
beste protest van de eerste generatie tweedefaseleerlingen
de bocht nam en ondoordachte verlichtingsmaatregelen
doorvoerde. En wat het Studiehuis betreft:
veel scholen kozen voor een voorzichtige aanpak in de
wetenschap dat het onbetwiste uitgangspunt om leerlingen
meer vrijheid en verantwoordelijkheid geven, van
veel docenten een repertoire aan vaardigheden vroeg,
die zij (nog) niet hadden.
En last but not least: de hele operatie moest budgettair
neutraal uitgevoerd worden. Nu schreeuwt de politiek
moord en brand en krijgen we te maken met eisen die
buiten de realiteit staan terwijl diezelfde politiek toen –
net als nu –- vergeet dat bij een zwaarder eisenpakket
ook de nodige faciliteiten horen.
OPEN AVOND: DE TIENKRUIDENSNUIFPROEF BIJ SCHEIKUNDE
Dit is ook de plek om nog eens vast te stellen dat de
laatste decennia onderwijs ook heel veel goeds hebben
opgeleverd. Ik herinner me nog als de dag van gisteren
het afscheid van onze docent Frans Jan van Boxtel, die
terug kon kijken op een lange en gevarieerde periode in
het onderwijs. Hij stelde onomwonden: “Leerlingen
spreken vandaag de dag veel beter hun (moderne
vreemde) talen dan vroeger”, waarmee hij aangaf dat
2007
17

18
2007
maart
praktische talenkennis ten opzichte van papieren kennis
een grote vlucht had genomen. In dezelfde categorie
vallen ook de vaardigheden die leerlingen zich in toenemende
mate hebben eigen gemaakt die vooral
gericht zijn op productie in plaats van reproductie.
MISVERSTAND 3: Vroeger was alles beter
Als je de krantenartikelen mag geloven: spellen kan niemand
meer, rekenen is ook hopeloos. Wie weet nog dat
in de vroege jaren zeventig een mislukte poging is
gedaan om de spelling grondig te moderniseren omdat
de spellingsvaardigheden ook toen al zo vreselijk te
wensen over lieten. En wat het rekenen betreft: bij de
entreetoetsen rekenen op wat toen de kweekschool
heette, gingen 90 van de 100 leerlingen onderuit, was
de conclusie van een docent aan de PABO, die – gelukkig
– ook voorbij de grenzen van het laatste decennium
heen kon kijken. Met korte, gerichte cursussen werd
toen en wordt nu ontbrekende kennis aangevuld of passief
aanwezige kennis geactiveerd.
Niemand zal beweren dat spellen en basisrekenvaardigheden
niet belangrijk zijn. Sterker nog: ze zijn voorwaardelijk.
Achter een reken- of spelfout zit zelfs vaak
een denkfout. Maar laten we nou niet al onze energie
daar op richten; daar bestaan tegenwoordig hele
mooie programma’s voor die je leerlingen verplichtend
kunt opleggen: “eerst aantonen dat je die vaardigheden
bezit, voordat je aan de serieuze programma-onderdelen
mag meedoen”. Laat docenten zich vooral richten
op die laatste zaken!
MISVERSTAND 4: Management en docenten hebben
verschillende belangen
Verschillende verantwoordelijkheden: ja. Verschillende
belangen: nee. Wie zal beweren dat we het oneens zijn
over het belang om leerlingen gedegen kennis aan te
reiken, dat we het onbelangrijk zouden vinden dat het
vergroten van zelfstandigheid en het leren dragen van
verantwoordelijkheid tot de doelen van ons onderwijs
ONDERWIJSDEBAT
behoren. We zijn het over zoveel zaken eens. Maar de
verantwoordelijkheden verschillen: directies dienen er
op toe zien dat aan de wettelijke eisen en aan de door
de school opgestelde kwaliteitseisen wordt voldaan;
docenten zijn verantwoordelijk om hun deskundigheid
daarop in te zetten en die deskundigheid ook op peil te
houden. Op de laatste studiedag hier op Odulphus heb
ik in dat verband het eerder genoemde thema van
‘eigenaarschap’ aangereikt als hét thema waar we de
komende jaren mee aan de slag moeten. Om docenten
eigenaar te laten zijn van het onderwijs moeten directies
bewust een stap terugdoen en docenten de ruimte
geven: directies moeten leren kaders te stellen, ruimte
te geven waar deskundigheid en professionaliteit aanwezig
is. Docenten moeten beseffen wat er nodig is om
je eigenaar te kúnnen en mógen noemen: deskundig
zijn en deskundig blijven en handelen naar het gegeven
dat een school geen naamloze vennootschap is maar
een coöperatie.
Terug naar het negatieve, energievretende publieke
debat.
Politici en journalisten lijken verstrengeld te zijn in een
innige en tegelijkertijd knellende omhelzing: een berichtgeving
met populistische trekjes, zich eerder baserend
op beelden dan op feiten, in een vicieuze cirkel met incidentenpolitiek.
Laten we hopen dat de slogan van het
nieuwe kabinet ‘samen leven, samen werken’ een keerpunt
betekent richting een waardig debat met respect
voor de feiten, erkenning van de recente geschiedenis
en vooral ruimte in tijd en voldoende faciliteiten voor
scholen om te blijven zoeken naar het juiste evenwicht
om leerlingen nog beter onderwijs te bieden.
Veel hoop daarop heb ik niet: op de voorpagina van het
NRC van donderdag 15 februari staat als kop ‘een nieuwe
schoolstrijd is aangebroken’, Hoewel gelukkig in het
bijgaande artikel hoogleraar Luc Stevens (ik geef toe, een
voorstander van eigentijds leren) zegt: “Opvoeding en
onderwijs zijn veel te ernstig om zo over te polariseren”.
Martien Korsten, rector

WISKUNDEWEDSTRIJD maart
Wiskundewedstrijd in de gymzaal
De wiskundesectie probeert met behulp van activerende werkvormen de leerlingen op een intensieve manier aan
het vak wiskunde te laten werken. Dat gebeurt veelal door leerlingen te laten samenwerken in groepjes, waarbij
elk lid van het groepje een bijdrage moet leveren bij het leren oplossen van wiskundige problemen. Ook het bewaken
van het leerproces, zoals netjes werken en volledige berekeningen opschrijven, wordt onder leiding van de
docent, door de leerlingen zelf uitgevoerd.
Daarnaast leek het de wiskundigen ook van belang leerlingen in aanraking te brengen met opgaven waarin zij
eigen oplossingsstrategieën moeten uitproberen. Dit vraagt van de leerling natuurlijk een stuk inzicht, maar er
blijken vaak meerdere wegen te zijn die naar de goede oplossing leiden. Deze ervaring van het zelf zoeken naar
een manier om het probleem (lees: puzzeltje) op te lossen, leek ons voor alle leerlingen waardevol.
TOM
SCHOLTZE (1F)
NIELS VAN BEURDEN (1C)
IRIS
VAN DEN
WITTENBOER (1G)
Dus hebben we op dinsdag zes
februari voor alle brugklassers een
wiskundewedstrijd georganiseerd.
We hadden de twee gymzalen plus
twee gewone klaslokalen nodig om
ieder een werkplek te geven.
Er is door veel leerlingen hard
gewerkt en vaak met veel succes.
Jammer genoeg waren er ook leerlingen
voor wie de opgaven wat te moeilijk
waren. En als het dan niet lukt,
duren 75 minuten erg lang. Te lang,
waardoor het op sommige plaatsen
wat onrustig werd. Ook vonden sommige
leerlingen dit soort opgaven
meer geschikt voor groepjeswerk.
Opmerkingen die we zullen gebruiken
bij de organisatie in 2008.
PRIJSUITREIKING
Tijdens de prijsuitreiking werd een prijs uitgereikt aan klas 1G. Zij waren de beste klas. Individueel zijn Iris van den
Wittenboer (1G) en Tom Scholtze (1F) op een gedeelde eerste plaats geëindigd. Niels van Beurden (1C) sleepte de derde
prijs in de wacht. Een extra prijs was er in deze carnavalstijd voor Tim Steketee (1G). Hij eindigde op de 11e plaats.
Voor degenen die het wel leuk vonden, is er 16 maart de mogelijkheid om mee te doen met de Kangoeroe Toets. De
internationaal bekende reken- en wiskunde wedstrijd, met deelnemers uit alle Europese landen. Dan wordt het pas
echt spannend. Zou de nieuwe Europese wiskundekampioen hier bij ons op school zitten? Wij weten het (nog) niet
maar wensen alle deelnemers van Odulphus veel succes, maar vooral veel wiskundig plezier!!
Namens de sectie wiskunde, C. Diekhorst
2007
19

20
2007
maart
Spetterende dramapresentaties brugklassen
Dramapresentaties van de brugklassen? Krijgen de
leerlingen op ‘t Odulphus niet pas vanaf de tweede
drama? Dit jaar hadden ook de eersteklassers de kans
om zich uit te leven in het toneelspelen. Begeleid door
tien enthousiaste stagiaires van de Fontys Academie
voor Drama en onze eigen docent drama Michel
Pijpers hebben vijf groepjes vanaf de herfstvakantie
in een lessenreeks buiten schooltijd, de
kneepjes van ‘t vak geleerd. Leuke bijkomstigheid:
ook leerlingen van het
Theresia Lyceum konden zich
inschrijven.
In januari en februari is hard
gewerkt om alle spelers te laten
schitteren in een toneelvoorstelling.
Het resultaat? Vijf korte,
maar spetterende presentaties. In
‘Bonte was’ zagen we twee ‘knapen’
stiekem een meisjesinternaat van de
beruchte juffrouw Schoongeschift binnenglippen.
In ‘Blauwe maan’ werd duidelijk dat de
dorpsjeugd van Uppel echt niets anders te doen heeft
dan ‘s avonds naar ‘t park te gaan. Spannend was ‘De
rusteloze bruid’, waarin een vermoorde bruid alsnog op
zoek gaat naar een geschikte echtgenoot. In ‘Juffrouw
Kachel’ maakte een groepje leerlingen een plan om hun
vervelende juf te grazen te nemen.
“t Spannendst vond ik dat er bekenden in de zaal zaten”.
Brugklasser Myrthe van den Reek is nog helemaal vol
van en enthousiast over de voorstelling. In de rol van de
zus van actrice Adèle Bellefleur straalde ze naast nog
acht spelers in ‘Moordzaak: Het doek valt.’ Hierin moet
een inspecteur en haar rechterhand de moord op de
wereldberoemde actrice oplossen. Myrthe: “Het moest
een humoristische en spannende voorstelling worden.
DRAMA IN DE BRUGKLAS
‘Welkom in de theatertijdmachine.’ Een zware stem schalt door de luidsprekers in de oude gymzaal. Wegens de
dramapresentaties van de brugklassen is deze in een theatertijdmachine omgetoverd die het publiek meevoert
door de tijd naar vijf spetterende toneelvoorstellingen.
En we wilden er een moord in. Het ging heel goed.
Vooraf was ik best zenuwachtig. Ik vergat alles: m’n jas,
m’n boek, waar ik alles moest zetten en bij de opkomst
ging ‘t gordijn niet meteen open. Maar verder ging ‘t
zelfs beter dan bij de repetities. Eenmaal op ‘t podium
waren alle zenuwen weg.”
“De repetities waren keigezellig”, roept de hele
groep in koor. “Saskia en Ad-Just waren
leuke docenten”, vertelt Ineke Jolie van
het Theresia, die in de rol van inspecteur
Van de Wijs kroop. “En dat Ad-
Just met ‘Lama Gezocht’ meedoet,
vonden we wel spannend. Ik
hoop echt dat hij ‘t wordt, dan
vraag ik z’n handtekening. Iedere
les hadden hij en Saskia een ander
thema bedacht, zoals ‘t Midden
Oosten of ‘t piratenschip. Elke keer
met decor en kleding en dat maakte ‘t
extra fijn om te spelen.”
Myrthe: “Toneelspelen is echt geweldig om te doen.
Je kunt telkens even iemand anders zijn dan jezelf bent.
Ik vind ‘t leuk en ook spannend dat we in de tweede
drama in de lessen krijgen. Je hoopt natuurlijk dat
iedereen in de klas ‘t net zo leuk vindt als jijzelf.”
De samenwerking met ‘t Theresia en ‘t Odulphus heeft
beide scholen goed gedaan. Volgens Myrthe zijn alle
vooroordelen uit de lucht. “Het was keigezellig om met
hen samen te werken. We zijn een heel hechte groep
geworden.” Ook Ineke Jolie is tevreden over het hele
project en ‘t repeteren op ‘t Odulphus: “Het was hier
heel gezellig. Alleen de trappen zijn hier veel te stijl.
Doodeng!"
Loes Duindam, docent drama

MODERNE VREEMDE TALEN
ERK maakt vergelijken taalniveaus verschillende Europese landen mogelijk
Het Europees Referentiekader (ERK) is ontwikkeld door de Raad van Europa ter bevordering van het contact tussen
de burgers van de lidstaten. Het ERK wordt een belangrijk instrument in het talenonderwijs binnen Europa.
Het is een raamwerk met niveaubeschrijvingen van de beheersing van een vreemde taal. Het ERK telt zes niveaus:
A1, A2 (basisgebruiker), B1, B2 (onafhankelijke gebruiker), C1, C2 (vaardige gebruiker).
A1 is het beginniveau. C2 is een niveau dat pas bereikt wordt na een aantal jaren leven en werken in een land
waar de vreemde taal gesproken wordt of na een academische opleiding in de vreemde taal.
De niveaus worden in heel Europa gehanteerd. Dat maakt een vergelijking van de taalniveaus tussen de verschillende
landen mogelijk.
Door te werken met het ERK kwam het ministerie van
onderwijs in Frankrijk tot de conclusie dat het eindniveau
voor Engels op de middelbare scholen in Frankrijk
behoorlijk laag ligt (dat wisten wij natuurlijk al lang).
Het CITO (verantwoordelijk voor de Nederlandse eindexamens)
is momenteel bezig om de eindtermen van
het examenprogramma te ‘vertalen' in niveaus van het
Europees Referentiekader.
Wanneer je wilt weten waar je precies aan moet voldoen
om deze niveaus te halen kun je een kijkje nemen
op www.taalportfolio.nl .
Op www.dialang.org kun je je eigen niveau voor een taal
vaststellen.
TAAL+
Sinds oktober 2006 komen zes docenten van het
Odulphus regelmatig bij elkaar in de taal+ groep.
Het betreft: Henk ter Velde en Niels
Hesselberth voor Duits, Peter Gijsbers en
Cathrine Putters voor Engels en Caecile
van Gorp en Annet Meinen voor Frans.
We werken samen met een vergelijkbare
groep docenten van het Theresialyceum.
In de taal+ groep onderzoeken we hoe de
lessen in het Moderne Vreemde Talenonderwijs
beter afgestemd kunnen worden
op de niveaus van het ERK. De wens van de
taal+ groep is om niveaugroepen te maken die
gebaseerd zijn op de niveaus van het ERK.
Het doet er dan niet zoveel toe of een leerling in 4 havo
zit. Wat er toe doet is welk niveau de leerling voor bijvoorbeeld
Duits aan kan. Dat bepaalt in welke niveaugroep
hij zit. We willen hiermee de leerlingen stimuleren
hun hoogst haalbare niveau te bereiken.
Eenmaal op het juiste niveau zouden we de leerling ook
de mogelijkheid willen bieden zich in te schrijven voor
een speciaal examen ter afsluiting van de gekozen
moderne vreemde taal. Hierbij denken we aan het
behalen van het Camebridgecertificaat, het certificaat
van het Goethe-instituut of het certificaat van Delf
Scolaire.
Naast het ontwikkelen van deze toekomstvisie houden
we ons ook bezig met internationalisering, native-speakers
in de les, lesmateriaal, taalportfolio en het stimuleren
van het lezen van literatuur in een vreemde taal.
DELF SCOLAIRE
Eind januari mocht ik een week lang
op kosten van het Europees platform
een scholing gaan volgen aan
het Centre International d'Etudes
Pédagogiques (CIEP) in Sèvres.
Het doel was examinator worden
voor Delf Scolaire. Samen met twintig
andere docenten Frans uit heel
Nederland, heb ik een week lang een
intensieve training gevolgd in een mooi
gebouw in de nabijheid van Parijs.
maart
2007
21

22
2007
maart
WAT IS DELF?
Delf-examens zijn de officiële Franse taalexamens die
overal ter wereld afgenomen worden en die leiden tot
een diploma waarmee je jouw mate van taalbeheersing
kunt aantonen. Delf staat voor Diplôme d'Etudes en
Langue Française. Delf-examens bestaan op vier verschillende
niveaus van het Europees Referentie Kader:
A1, A2, B1 en B2. Voor de hogere niveaus (C1 en C2)
bestaan Dalf-examens (Diplôme Approfondi de Langue
Française).
Sinds 2005 bestaat de mogelijkheid om middelbare
schoolleerlingen te laten deelnemen aan een Delf-examen:
Delf Scolaire. De inhoud (niet het niveau) van het
toetsmateriaal is bij Delf Scolaire aangepast aan de
belevingswereld van de doelgroep. In samenspraak met
de leerling bepaalt de docent op welk niveau de leerling
TALENT GEZOCHT
Talent gezocht voor www.ckv1.net
“U heeft niet echt veel kaas gegeten van het bouwen
van een site.” Zo begon het eerste e-mailcontact tussen
Jiri van Bergen en mij. Ik reageerde vrij neutraal
met: Hoezo? En toen liet Jiri mij kijken naar de broncode
van een pagina. Daar zag ik dat één pagina van mij
in code wel dertig pagina's besloeg. Vandaar dat het
nogal even duurde voor een pagina geladen was.
Zo is het begonnen, van teen kwam tander en de hele
zomer van 2005 hebben Jiri en ik de ckv 1-site in
elkaar ge-msn'd. Ik kwam met wensen, Jiri kwam met
oplossingen.
In schooljaar 2004–2005 moest ik nog 4800 ckv 1mailtjes
van leerlingen (soms op één dag wel vijftig)
beantwoorden. Daarna nog maar een stuk of honderd
per jaar: Jiri bedankt.
MODERNE VREEMDE TALEN
examen doet. Bij een Delf-examen worden de vier taalvaardigheden
getoetst: leesvaardigheid, luistervaardigheid,
spreekvaardigheid en schrijfvaardigheid.
Om zich voor te bereiden op een Delf Scolaire-examen
is het belangrijk dat leerlingen oefenen met Franstalig
materiaal, de examenopgaven zijn namelijk geheel in
het Frans gesteld.
In mei mag ik de eerste examens afnemen. Het is de
bedoeling dat volgend schooljaar de eerste lichting
Odulphusleerlingen deel gaat nemen aan het Delf
Scolaire-examen. Deze leerlingen (havo 4) zijn dit
schooljaar begonnen met een Franstalige methode.
Annet Meinen, docent Frans
Op de volgende bladzijde beschrijft Jiri hoe hij het sitewerk
ervaart in zijn oproep voor een vervanger. Wat
niet onvermeld mag blijven, is dat je naast de genoemde
voordeeltjes erg handig wordt in het bouwen van
een php-site. Bij informatica levert dat studiepunten op
en de afgelopen zomer heeft Jiri een zeer lucratief bijbaantje
gehad door eenzelfde site te bouwen voor een
school in Zuid-Holland. En dat was (zeer goed) betaald
werk.
Overigens komt deze oproep in het OdulphusNieuws
omdat leerlingen die dit werk aankunnen vaak een zetje
van ouders kunnen gebruiken om de stap te wagen.
Dus ouders, een vriendelijk zetje graag, richting
www.ckv1.net/webmaster
Michel Pijpers, docent drama, ckv 1

TALENT GEZOCHT maart
W AAROM CKV 1 NIET ZONDER WEBMASTER KAN……..
SINDS WE TWEE JAAR TERUG DE NIEUWE CKV 1 WEBSITE KREGEN (WWW.CKV1.NET) IS HET VOOR DE MEESTE LEER-
LINGEN AL GEEN NIEUWTJE MEER. EVEN EEN ACTIVITEIT UITZOEKEN, INSCHRIJVEN EN DAN MAAR WACHTEN TOT JE EEN
HERINNERINGSMAIL KRIJGT DAT DE ACTIVITEIT DE KOMENDE WOENSDAG IS. DE WEBSITE WERKT DUS GOED. WAAROM
HEBBEN WE DAN NOG EEN WEBMASTER NODIG VOOR 'ONDERHOUD'?
DIE HEBBEN WE NODIG OMDAT MENEER PIJPERS, DE BEDENKER VAN DEZE OPZET, NIET STIL ZIT EN ZELF GRAAG EXPERIMEN-
TEERT MET DE DINGEN DIE INTERNET TE BIEDEN HEEFT. HIJ VERZORGT ZELF DE INHOUD VAN DE HOOFDPAGINA, DE REST
WORDT AUTOMATISCH DOOR DE SITE ZELF GEMAAKT. DAAR KAN NIET VEEL MEE MIS GAAN, ZOU JE ZEGGEN, MAAR MENEER
PIJPERS WIL NOG WEL EENS AAN MEER DINGEN KOMEN DAN ALLEEN HET GEDEELTE DAT HIJ MOEST AANPASSEN! IK, DE HUI-
DIGE WEBMASTER, HEB AL VAAK NACHTELIJKE UURTJES GEMAAKT OMDAT MENEER PIJPERS 'EVEN' WAT VERANDERD HAD.
MAAR DE VOORDELEN VAN ALTIJD ALS EERSTE DE LEUKSTE ACTIVITEITEN HEBBEN, EN KUNNEN ZIEN WIE ZICH WAARVOOR
HEEFT INGESCHREVEN, KUNNEN DAAR MAKKELIJK TEGENOP.
OOK AL HEB IK DE SITE AL TWEE KEER VANAF DE GROND OPNIEUW OPGEBOUWD OM HEM KLAAR TE MAKEN VOOR DE TOE-
KOMST, MENEER PIJPERS HEEFT ALTIJD NIEUWE DINGEN DIE HIJ GRAAG IN DE SITE ZOU ZIEN. ALS WEBMASTER WIL JE HET
MENEER PIJPERS MET DE NIEUWSTE SNUFJES NATUURLIJK ZO MAKKELIJK MOGELIJK MAKEN!
OP DIT MOMENT DOE IK AL DIE DINGEN MET PLEZIER, HET PROBLEEM IS ALLEEN DAT IK IN 6 VWO ZIT EN VOLGEND
SCHOOLJAAR NAAR DE UNIVERSITEIT GA. OM TE ZORGEN DAT ER TOCH NOG IEMAND IS DIE MENEER PIJPERS BIJ KAN STAAN
IN 'MOEILIJKE TIJDEN', ZOEKEN WE EEN NIEUWE WEBMASTER!
OM TE ZORGEN DAT ER VOLGEND JAAR ROND DEZE TIJD NIET WEER EEN NIEUWE WEBMASTER GEZOCHT HOEFT TE WORDEN,
VINDEN WE HET LIEFST IEMAND UIT DE 3E OF4E KLAS. IEMAND DIE MINIMAAL BEKEND IS MET DE PROGRAMMEERTALEN
PHP EN SQL, EN DIE MET DIE KENNIS HET MENEER PIJPERS OOK ZO MAKKELIJK MOGELIJK WIL MAKEN. PER JAAR IS HET
NIET VEEL WERK, SOMS ZAL EEN AANPASSING OF PROBLEEM EEN PAAR UUR VAN JE TIJD VRAGEN, MAAR DAT KOMT ZELDEN
VOOR. DE WEBSITE IS VANAF DEZE 3E VERSIE HEEL MAKKELIJK UIT TE BREIDEN, WAARDOOR DE BENODIGDE HOEVEELHEID
WERK MINIMAAL IS.
WAT JE ERVOOR TERUGKRIJGT? JE HEBT ALS EERSTE WEET VAN NIEUWE ACTIVITEITEN, JE
HEBT INZICHT IN ALLE ACTIVITEITEN, DE EEUWIGE ROEM VAN MENEER PIJPERS (LEES: CKV 1
VOORDEELTJES) EN JE HEBT EEN WEBSERVER MET ALLES EROP EN ERAAN TOT JE BESCHIKKING.
VOOR DE PRECIEZE OMSCHRIJVING ZIE: CKV1.NET/WEBMASTER
JIRI VAN BERGEN, WEBMASTER CKV 1WEBSITE
Tot slot ook een kleine service die ik verleen aan Jiri: ik controleer zijn spelling. Zie je de spelfout niet die hij op /webmaster
heeft staan, dan héb je ook wat aan dat extraatje. ;-) M.P.
2007
23

24
2007
maart
Nu ook filosofie op het havo
Maar wat houdt het vak nou precies in? Want een aantal
leerlingen op het havo heeft zich al opgegeven, maar
wat kunnen ze verwachten?
FILOSOFIE
Sandy Breeveld – prachtig zo opgesteld door Laureen Peskens – heeft op de Open Avond bijna drie uur lang De
Denker van Rodin gespeeld. Inderdaad: bij het vak filosofie wordt gedacht, gedacht en nog eens gedacht.
De afgelopen dagen heb ik voorlichting gegeven in o.a. de derde klassen havo en uitgelegd wat het vak precies
inhoudt. Naast praktische gegevens – havisten zijn praktisch ingesteld – als hoeveel uren les en wat moet je er
toch mee (je krijgt drie uren filosofie op 4 havo en bij steeds meer HBO-opleidingen wordt uitgebreid aandacht
besteed aan het vak filosofie), heb ik een voorbeeldles gegeven.
De belangstelling voor filosofie is groter dan ooit.
Hoewel het lang heeft geduurd en landen als Frankrijk,
Duitsland en Engeland ons land zijn voorgegaan in het
geven van filosofie op de middelbare school, wordt het

FILOSOFIE
vak op steeds meer scholen gegeven en is het op vrijwel
elke vervolgopleiding een verplicht onderdeel van de
studie. Blijkbaar is in onze maatschappij de filosofische
analyse van groot belang. Heel concreet blijkt het ook
dat filosofische onderwerpen steeds vaker in de media
worden besproken. Ethische discussies, zoals over normen
en waarden, genetische manipulatie, euthanasie
en het wetenschappelijke gebruik van menselijke
embryo’s zijn aan de orde van de dag. Wijsgerige antropologische
en wetenschapsfilosofische onderwerpen
worden regelmatig in de kranten besproken. De flinke
populariteit van het vak blijkt ook uit het feit dat het tijdschrift
‘Filosofie Magazine’ inmiddels zo’n zeventienduizend
abonnees heeft, terwijl het boek ‘De wereld van
Sofie’ van Jostein Gaarder een bestseller is geworden.
In navolging van de museum- en poëzienacht vindt er
jaarlijks ook een nacht van de filosofie plaats. Kortom:
filosofie is hot.
We zouden geen filosofen zijn, als we niet wilden weten
waarom filosofie dan zo hot is. Een van de oorzaken is
dat de moderne maatschappij steeds complexer wordt
en we dagelijks worden overspoeld met vaak tegenstrijdige
informatie over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Hoe vormen we uit die onuitputtelijke stroom gegevens
een persoonlijke en verantwoorde mening, of hoe
ordenen we die informatie zonder gek te worden?
BEZONNEN NADENKEN
Filosofie is het bezonnen nadenken zonder direct te oordelen
en het problematiseren en bekritiseren van allerlei
vormen van dogmatisme. Filosofie staat dan ook op
gespannen voet met het denken dat zich tevreden stelt
met pragmatische oplossingen die op korte termijn
werken, maar op langere termijn slechts ellende veroorzaken.
Hoewel we de werkelijkheid en onze plaats
daarbinnen meestal als onproblematisch ervaren,
denkt filosofie hierover kritisch en beargumenteerd na.
“Is dat wel écht zo?”, vraagt de filosoof voortdurend bij
alles wat hij ziet. Dit maakt de filosoof tot een lastig
type, een lastige léérling ook! Zij of hij stelt voortdurend
het fundament waarop ons leven en samenleven lijkt te
rusten, ter discussie en laat zien dat het fundament
geen fundament is, maar eerder een moeras. En wie
wil nu zijn huis op drijfzand bouwen? Filosofen menen
dat mensen niet kunnen leven van brood alleen.
Wanneer een mens te eten heeft, en een dak boven zijn
hoofd, zal hij bij zichzelf nog steeds verwondering aantreffen
over dat de wereld er is, en dat hij er is zoals hij
er is. Die verwondering kan overgaan. We raken of zijn
gewend aan de wereld en ons leven, en we neigen er
dan toe veel voor zoete koek aan te nemen. We ervaren
de dingen en onszelf dan als vanzelfsprekend en
onproblematisch. Zo is het voor veel mensen vanzelfsprekend
dat er een wereld is en dat we die voor een
groot deel kennen, dat bepaalde uitspraken waar of
onwaar zijn, dat onze democratische samenleving de
meest rechtvaardige samenleving is, dat er omstandigheden
zijn waaronder je het leven van een mens mag of
zelfs moet beëindigen, dat God bestaat, of juist niet, etc.
De verwondering is dan verdrongen door gewoonte en
gangbare meningen.
Alle leerlingen heb ik als denkoefening het zinnetje in
het grijze kadertje gegeven: het aardige is dat het antwoord
‘ja’ uiteraard positief is, maar het antwoord ‘nee’
ook! Het aardigste is dat je voor het eerste deel ook
kunt invullen ‘als ik je zou vragen om verhoging van mijn
zakgeld...’: ook dan kom je er altijd goed van af!
ALS IK JE ZOU VRAGEN OF JE NU OVERWEEGT
FILOSOFIE TE GAAN VOLGEN,
ZOU DAN JE ANTWOORD HETZELFDE ZIJN ALS OP
DEZE VRAAG?
Nu zowel op het vwo als op het havo filosofie gegeven
zal gaan worden, is het St.-Odulphus weer een beetje
een ‘completere school’!
J. Verweij, docent filosofie
maart
2007
25

26
2007
maart
Herziening Tweede Fase op Odulphus
De Herziening Tweede Fase heeft verregaande consequenties
voor de leerlingen die volgend jaar naar klas 4
gaan. De mogelijkheden voor de scholen om de leerlingen
te laten kiezen, worden enorm verruimd. Tot nu toe
moesten leerlingen lessen volgen in het zogenaamde
Algemene Deel, een profiel (een cluster van een aantal
verwante vakken) kiezen en een extra vak kiezen.
Omdat ze maar één vak hoefden te kiezen naast hun
profiel, konden we het op onze school zo organiseren
dat alle leerlingen in profielklassen zaten. Dat betekende
dat ze ongeveer 80% van alle lessen in dezelfde
groep hadden. Dat had voor- en nadelen. Voor de organisatie
waren de voordelen groot: het roosteren was
relatief eenvoudig omdat veel leerlingen dezelfde lessenpakketten
hadden. Voor de leerlingen was het een
voordeel dat het klassenverband voor een groot deel in
stand kon blijven; voor een enkele klas was dat overigens
ook een enorm nadeel. Docenten konden hun lessen
toespitsen op hun publiek dat redelijk homogeen
van samenstelling was vanwege de gekozen richting. Je
kon de zaak kleinschalig organiseren. Het maken van
profielklassen was een keuze van de school, die we
alleen konden maken omdat we een grote school zijn
met een grote vwo-afdeling.
MERKWAARDIG
Er waren ook merkwaardige situaties. Zo moesten de
vwo-leerlingen wel twee moderne vreemde talen naast
Engels doen; ze hoefden slechts te kunnen lezen en niet
te kunnen spreken, schrijven en luisteren. Voor de
havoleerlingen gold dat voor één taal. Ook voor andere
vakken moesten ze soms slechts een deel doen:
natuurkunde in het profiel NT was anders dan in het
profiel NG.
TWEEDE FASE
Terwijl voor- en tegenstanders van het zgn. nieuwe leren in de media alle aandacht krijgen, zijn scholen bezig met
het vinden van oplossingen voor de problemen die voortvloeien uit de Herziening Tweede Fase. En daarover vind
je in de media nauwelijks iets terug terwijl deze ontwikkeling veel tijd en energie kost, meer dan discussie over
wel/geen ‘nieuwe leren’ in die ongenuanceerde en gepolariseerde vorm die we in de kranten terugvinden.
Vanaf volgend jaar wordt dat anders. Leerlingen moeten
in het zgn. Algemeen Deel op het vwo al een keuze
maken tussen Frans of Duits. Ze moeten wel alle vaardigheden
doen.
Op havo hoeven ze naast Engels geen andere taal meer
te kiezen. De profielen gaan allemaal uit vier vakken
bestaan, waarvan er één (of twee in CM) gekozen kunnen
worden uit het schoolaanbod. Daarnaast moeten
ze een extra vak kiezen.
Vwo-leerlingen moeten in het Algemeen deel ook kiezen
uit ckv of kcv. Kortom: elke leerling moet aan het einde
van de derde klas vier tot zes keuzes maken uit het aanbod
van de school (en dat is bij ons erg ruim).
Sommigen zullen dat als een voordeel beschouwen
omdat de leerling meer vakken kan doen die hem interesseren.
Anderen zullen het als een nadeel beschouwen
omdat leerlingen aan het einde van klas 3 wellicht
niet zulke verstrekkende keuzes kunnen maken en
omdat leerlingen straks weer met heel verschillende
achtergronden moeten starten in het vervolgonderwijs.
PROBLEMEN
Voor de school zijn er grote organisatorische problemen:
profielklassen kunnen niet meer worden gerealiseerd.
Of we dat wel hadden gewild, is niet meer relevant.
Er moet dus weer ‘geclusterd’ worden. Dat houdt
in dat alle leerlingen met hun verschillende vakkenpakketten
in de computer worden gestopt, die er vervolgens
een indeling van de leerlingen in lessen van moet
maken. Je bent de grip op de samenstelling van de
groepen kwijt. Leerlingen kunnen bij elk vak in een andere
groep terecht komen, hetgeen het idee van grootschaligheid
doet toenemen. Docenten kunnen minder
gemakkelijk met collega’s overleggen over leerlingen,

TWEEDE FASE
rapportvergaderingen in traditionele stijl kunnen niet
meer plaatsvinden (er zijn immers geen klassen meer)
en mentoren kunnen niet meer aan een klas worden
verbonden.
Ook worden de lessentabellen aangepast. Voor sommige
vakken komen er meer uren, voor andere minder.
Voor sommige vakken komt er een ander examenprogramma,
voor anderen blijft het hetzelfde. Nieuwe
schoolboeken zijn het gevolg. Docenten moeten andere
jaarplanningen gaan maken, Programma’s van
Toetsing en Afsluiting moeten herschreven worden. In
al deze activiteiten gaan veel uren zitten die dus niet
besteed worden aan een zwart/witdiscussie over
wel/geen ‘nieuwe leren’.
BESTAANSRECHT
Dat betekent niet dat er niet gediscussieerd wordt over
didactiek.
Docenten uit de onderbouw worden momenteel
geschoold in activerende didactiek (hoe betrek je leerlingen
actiever bij de les). Ze zijn bezig met het opzetten
van projecten in klas 1 i.p.v. de proefwerkweek. Doel van
GESCHIEDENIS
Holocaust Memorial Day
deze projecten is leerlingen vakoverstijgend bezig te
laten zijn en kennis te laten maken met andere vaardigheden
dan die waarmee ze in de les meestal in aanraking
komen.
In de bovenbouw discussiëren we over dezelfde problemen.
We praten ook over de effecten van een ruime
herkansingsregeling op het (uitstel-)gedrag van leerlingen
en over de vraag hoe het werken met portfolio’s de
leerlingen kan stimuleren, regelmatiger aan het werk te
krijgen. En over de rol van internationalisering in het
onderwijs.
In haar plannen voor de vernieuwingen in boven- en
onderbouw maakt Odulphus dus geen radicale keuze
tussen het oude en het nieuwe leren. Zo’n keuze zou
dwaas zijn voor een school als de onze. Traditionele
onderwijsvormen hebben, overigens alleen als je er kritisch
naar durft kijken en daarnaast ook nieuwe vormen
durft uit proberen, beslist bestaansrecht. Ik zou dan
ook liever over onderwijsontwikkeling praten dan over
onderwijsvernieuwing.
En daar zijn we volop mee bezig.
Cor Luijsterburg, conrector
In de jaren dat het clubblad van de Vereniging Ons Middelbaar Onderwijs – Omologie – nog een leesbaar periodiek
was met informatieve bijdragen over het onderwijs in het algemeen en de lespraktijk op middelbare scholen
in het bijzonder, brak ik daarin al eens een lans voor les op locatie. Voor sommige onderwerpen is het klaslokaal
nu eenmaal niet de meest geschikte plaats van handeling. Een docent kan een half uur lang alle registers opentrekken
om de leerlingen een indruk te geven van de werkomstandigheden in de negentiende-eeuwse fabrieken.
Maar als in de fabriekshal in het Nederlands Textielmuseum gedurende een halve minuut alle machines op volle
kracht werken, dan maakt de oorverdovende herrie een diepere (en meer blijvende) indruk dan alle gruwelijke
citaten uit Friedrich Engels’ aanklacht uit 1845 (De toestand van de arbeidersklasse in Engeland) kunnen
bewerkstelligen.
maart
2007
27

28
2007
maart
Er is één onderwerp dat zich bij uitstek leent voor een
behandeling buiten het klaslokaal: de jodenvervolging.
Scholen in Noord-Brabant kunnen voor dit doel niet
alleen terecht in Kamp Vught, maar ook in het
Nationaal Oorlogs- en Verzetsmuseum in Overloon. Op
beide locaties wordt de bezoeker de boodschap meegegeven:
dit nooit meer. Lange tijd hebben historici en
politici het vertrouwen gehad dat het lezen van het dagboek
van Anne Frank en het tonen van de hemeltergende
foto’s en filmbeelden van de vernietigingskampen
overtuigend genoeg waren om de mensheid niet in een
herhaling van deze fout te laten vervallen. Inmiddels
weten we dat dit een te optimistische inschatting is
geweest. Ook na 1945 zijn er nog genoeg voorbeelden
geweest van grootschalige en meedogenloze pogingen
om hele bevolkingsgroepen uit te roeien. De enige ‘overtreding’
die deze mannen, vrouwen en kinderen hadden
begaan, was dat ze vanaf hun geboorte tot deze bevolkingsgroep
behoorden. Wat in Cambodja onder het
bewind van Pol Pot gebeurde, is in het collectieve
geheugen ver weggezakt, maar de slachtingen in
Burundi en Rwanda (met de stammenstrijd tussen de
Hutu’s en Tutsi’s), het optreden van de Serviërs in
Srebrenica en wat vandaag de dag in Darfur gebeurt, is
van een vergelijkbare orde als de gebeurtenissen in de
periode 1933–1945 in het Derde Rijk.
Om die reden heeft de toenmalige secretaris-generaal
van de Verenigde Naties, Kofi Annan, in 2005 opgeroepen
om voortaan 27 januari wereldwijd een vaste
plaats op de evenementenkalander toe te kennen. Op
de dag waarop in 1945 het vernietigingskamp
Auschwitz door de troepen van de Sovjet-Unie bevrijd
werd, moet wereldwijd de Holocaust en Genocide herdacht
worden. In Nederland heeft het aan de Universiteit
van Amsterdam gelieerde Centrum voor
Holocaust en Genocide Studies deze handschoen opgepakt.
Op 26 januari j.l. organiseerde zij voor de tweede
keer een Holocaust Memorial Day. Het St.-Odulphuslyceum
werd voor de tweede opeenvolgende keer uitgenodigd
om met een delegatie leerlingen aan deze dag
deel te nemen. Een selectieve oproep in een paar klas-
GESCHIEDENIS
sen leverde al zo veel belangstellenden op dat de helft
van hen teleurgesteld moest worden.
MUISSTIL
Zo stonden op vrijdagmorgen twintig leerlingen in de
stationshal van het Tilburgse station klaar om naar
Amsterdam af te reizen. Voor de meeste was het een
weerzien met hun vroegere geschiedenisdocente,
mevr. Maria van Haperen, die onder andere als educatief
medewerkster aan het hiervoor genoemde
Centrum is verbonden.
Als verantwoordelijke voor de samenstelling van een vol
en gevarieerd programma, opende Van Haperen de
studiedag in een bomvolle collegezaal in Amsterdam.
Zij heeft zich ontwikkeld tot een specialist op het gebied
van genocide en laat geen gelegenheid onbenut om aan
iedereen – maar via ‘haar’ schoolboek Sfinx middelbare
scholieren in het bijzonder – te vertellen dat de jodenvervolging
niet iets is dat specifiek bij de periode
1933–1945 of bij Duitsland hoorde, maar dat het
fenomeen veel algemener is. “Altijd en overal hebben
zich zulke excessen voorgedaan”, hield zij de driehonderd
toehoorders voor. “En”, vervolgde ze enigszins pessimistisch,
“ook na Darfur zal er een nieuwe genocide
volgen”.
Informatie verstrekken om daarmee bewustwording te
kweken, dat is het grote doel achter dit soort studiedagen.
Het liefst op een plek die indruk maakt: het vorig
jaar werd de Holocaust Memorial Day voor een deel
gehouden in de Hollandse Schouwburg, de verzamelplaats
van opgepakte Amsterdamse joden, voordat ze
naar doorgangskampen werden gestuurd, van waaruit
ze een enkele reis vernietigingskamp kregen.
En zo lang als het mogelijk is, moet het spits worden
afgebeten door een overlevende van een van de kampen.
Op dit moment zijn er nog vier Nederlandssprekenden
die daar fysiek en psychisch toe in staat zijn; die
spoeling wordt dus dun. De 79-jarige Ernst Verduin
sprak over zijn verblijf in Auschwitz en Buchenwald.

GESCHIEDENIS maart
Toen hij het voorval vertelde dat uiteindelijk zijn leven
redde, was het in de met driehonderd leerlingen gevulde
collegezaal muisstil. Het moet raar lopen als de aanwezigen
dit tijdens de rest van hun leven nog zullen vergeten.
In een zestal workshops konden de deelnemers aan
deze herdenkingsdag nog uitgebreid in discussie met
deskundigen of anderen die van zeer nabij met meer
recente voorbeelden van genocide te maken hebben
gehad. Aan het eind van de dag – maar toen waren de
meeste Odulphianen al weer op weg naar het Amsterdamse
Centraal Station – sprak de Amsterdamse wet-
G LASHELDER
LEERLINGEN VAN 5 HAVO EN 6 VWO ZIJN BEZIG AAN HUN PRAKTI-
SCHE OPDRACHT VOOR HET VAK MANAGEMENT EN ORGANISATIE.
HUN DOCENT DE HEER VAN DER BURGHT HAALT HIERTOE – ZOALS
HET EEN ECHTE NETWERKER BETAAMT – JAARLIJKS ZIJN CONTAC-
TEN AAN MET DHR. J. HOMMEL, DIRECTEUR VAN INTERPOLIS.
TIJDENS EEN EERSTE SESSIE IN JANUARI HEEFT DHR. HOMMEL OP
SCHOOL EEN COLLEGE GEGEVEN OVER DE VERZEKERINGSWERELD IN
HET ALGEMEEN EN INTERPOLIS IN HET BIJZONDER. TEVENS LEGDE
HIJ DE BEDOELING VAN DE PRAKTISCHE OPDRACHT UIT.
OP 7 FEBRUARI BRACHTEN DE LEERLINGEN EEN TEGENBEZOEK AAN
HET INTERPOLISGEBOUW. DHR. HOMMEL VERZORGDE EEN POWER-
POINTPRESENTATIE OVER DE BEDRIJFSFILOSOFIE VAN INTERPOLIS.
HIJ LIET ZIEN DAT GLASHELDER EN VERTROUWEN TWEE CONCEP-
TEN ZIJN DIE NIET ALLEEN CENTRAAL STAAN IN DE BEDRIJFSFILOSO-
FIE VAN INTERPOLIS, MAAR OOK TOT IN DETAIL EN CONSISTENT VER-
TAALD ZIJN IN HET GEBOUW.
NA EEN UITGEBREIDE RONDLEIDING VROEG HIJ DE LEERLINGEN WIE
EVENTUEEL LATER EEN CARRIÈRE BIJ INTERPOLIS WEL ZAG ZITTEN.
VELE VINGERS GINGEN DE LUCHT IN. HIDDE VAN DE GIESSEN (5M)
ZEI ECHTER HEEL EERLIJK DAT HET NIETS VOOR HEM WAS.
NADAT DHR. HOMMEL DE LEERLINGEN NOG EENS FIJNTJES OP HET
HART DRUKTE OM NIET ALLE OPDRACHTEN OP HET ALLERLAATSTE
MOMENT PER E-MAIL BIJ HEM IN TE LEVEREN, VERLIETEN ZIJ ALLEN,
EEN BIJZONDERE ERVARING RIJKER, HET PAND.
KAATJE KLUITMANS (5K) EN MATHIJS HOMMEL (5M)
AAN HET BEGIN VAN EEN GLANSRIJKE CARRIÈRE? >
houder van Onderwijs Ahmed Aboutaleb (nu staatssecretaris
van Sociale Zaken) een slotwoord. Hij richtte
zich speciaal tot de groep Marokkaanse jongeren, die
doelgericht waren uitgenodigd en in groten getale aanwezig
waren, met een oproep tot tolerantie tegenover
andersdenkenden. Aan de lichaamstaal viel echter af te
lezen dat er ook in de toekomst nog een grote kloof
dreigt tussen de voorgeschreven orde en de geleefde
praktijk.
Cor van der Heijden, docent geschiedenis
2007
29

30
2007
maart
Dit domein biedt kansen om leerlingen van het St.-
Odulphuslyceum nader kennis te laten maken met de
spelonken van het Nederlandse strafrecht. Spelonken?
Denk in dit verband aan de veroordeelde fiscaal jurist
Ernest Louwes. Of hij echt onschuldig is aan de moord
op de weduwe in september 1999 weet ik niet. Wel dat
het Openbaar Ministerie op zijn zachtst gezegd slordig
te werk is gegaan. Of wat te denken van de zaak Nienke
Kleiss waarbij Kees B. wordt veroordeeld (ook in hoger
beroep) tot 18 jaar celstraf plus TBS met dwangverpleging
voor de moord op het tienjarige meisje uit
Schiedam in juni 2000. In 2005 wordt Kees B. alsnog
vrijgesproken. Het zal je maar gebeuren.
Of het verhaal van Renee. Drie jaar de gevangenis
indraaien voor medeplichtigheid aan moord. Terwijl je
eigenlijk van toeten nog blazen weet. Geweldig voor
Renee dat ze onlangs is uitgeroepen tot Brabander van
het Jaar. Maar Renee heeft het gevoel dat ze levenslang
heeft gekregen. Want deze vrouw met een gymnasiale
achtergrond heeft nooit meer een baan gekregen
die bij haar opleiding en haar capaciteiten past.
Gestigmatiseerd voor het leven. Gelukkig kan ze haar
verhaal kwijt op het Odulphus.
Gebeurt dit echt in de rechtsstaat Nederland? Helaas
wel. Het is daarom van belang dat leerlingen van onze
school een kritische houding ontwikkelen ten aanzien
van actuele politieke en maatschappelijke ontwikkelingen.
Leerlingen die maatschappijleer2 (maatschappijwetenschappen)
hebben gekozen in 5-havo en 5-vwo
krijgen de unieke gelegenheid om een kijkje te nemen in
het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat. In
MAATSCHAPPIJLEER
Recht & Straf, ofwel wat je altijd al had willen weten en nooit durfde vragen …
Hoewel de meeste vormen van criminaliteit in de afgelopen tien jaar zijn afgenomen, neemt de belangstelling voor
vermogensdelicten, geweldsdelicten en zedendelicten in de media niet af. Integendeel. Op de tv, maar ook in de
dagbladen en weekbladen is criminaliteit als journalistiek genre steeds nadrukkelijker aanwezig. Moet een vak als
maatschappijleer dan ook nog aandacht besteden aan criminaliteit? Het antwoord luidt nadrukkelijk bevestigend.
Het (eind)examendomein Criminaliteit en Strafrecht is feitelijk een inleiding Strafrecht. Vanaf eind augustus tot
eind oktober worden de leerlingen in de 5e klas (die maatschappijleer als eindexamenvak hebben gekozen) voorbereid
op een pittig proefwerk.
NANCY: “IK ZIT HIER NU TWEE MAANDEN EN IK MOET ER
NOG ACHT. IK HEB DRUGS GESMOKKELD VAN CURAÇAO
NAAR NEDERLAND. DAT IS ERG STOM NATUURLIJK, MAAR
IK HAD HET GELD NODIG VOOR M’N KINDEREN, DIE ZIJN
HEEL ERG DUUR. DUS TOEN HEB IK HET GEDAAN.”
december bezochten leerlingen de rechtbank in ‘s-
Hertogenbosch. De vwo-leerlingen bezochten de
Koepelgevangenis in Breda. De havo-leerlingen brachten
een bezoek aan de Jeugdgevangenis Den Heij-
Acker in Vught.
CONGRES
Leerlingen werden op dinsdag 23 januari vanaf 8.30
uur ondergedompeld in de wereld van politie, Openbaar
Ministerie, reclassering, advocatuur en het gevangeniswezen
middels een congres op het Odulphus. Alle reguliere
lessen die zestig leerlingen die dag hebben, vallen

MAATSCHAPPIJLEER maart
uit. Sorry, mevrouw de minister! Gastsprekers vertellen
(aan maximaal twaalf leerlingen per workshop) vanuit
hun eigen professionaliteit en invalshoek wat de taken
van de reclassering zijn. Hoe de politie boeven vangt.
Welke bevoegdheden het Openbaar Ministerie heeft.
Waarom het toch mogelijk is om wapens en drugs de
gevangenis in te smokkelen. Leerlingen luisteren en
stellen vragen.
Vanaf 13.30 uur verzamelen alle leerlingen zich voor
een plenair debat in lokaal 154.
Prof. Dr. A.M. van Kalmthout leidt de discussie. Collega
Erik Cardinaals heeft de door leerlingen geformuleerde
stellingen zorgvuldig en overzichtelijk op papier gezet.
Handig voor de leerlingen. Bovendien worden de gastsprekers
geprikkeld om de stelling te omarmen, dan
wel te ontkrachten. Opvallend was dat niemand van de
aanwezige gastsprekers voorstander bleek te zijn van
een invoering van minimumstraffen (= minimale straf
van bijvoorbeeld X maanden gevangenisstraf als het
misdrijf wettig en overtuigend bewezen wordt geacht).
ONDER DE INDRUK
In de verslagen die de leerlingen hebben gemaakt, blijkt
keer op keer dat de 5e klassers onder de indruk zijn van
de praktische opdracht. En toegegeven, als je als 16- of
17-jarige ziet hoe volwassenen door de officier van justitie
of door de rechter worden aangepakt in de rechtszaal,
dan heeft dat impact. Als je door een streng
bewaakte (jeugd)gevangenis loopt dan word je aan het
denken gezet. Als je met vrouwelijke gedetineerden in
de Koepelgevangenis praat en de cel bezoekt, dan zie
je, voel je en ruik je iets van het zwaard van Vrouwe
Justitia. Voor leerlingen zijn dit allemaal eyeopeners. En
het beeld dat Nederlandse gevangenissen luxehotels
zijn wordt bijgesteld.
De sectie maatschappijleer/maatschappijwetenschappen
heeft opnieuw een datum gereserveerd bij de
rechtbank en de gevangenis in december 2007.
Conrector Cor Luijsterburg heeft zich inmiddels aangemeld
om met de sectie maatschappijleer de
Koepelgevangenis te bezoeken in december aanstaande.
Een aantal Odulphuscollega’s heeft de afgelopen
jaren gebruik gemaakt van de gelegenheid. Als collega’s
belangstelling hebben, zijn ze welkom. De datum voor
het volgende congres is trouwens nog niet gereserveerd.
Maar eind januari 2008 lijkt een geschikt tijdstip.
Toine Beijer, docent maatschappijleer
U ITSPRAKEN VAN LEERLINGEN
HET NUT VAN LANGE GEVANGENISSTRAFFEN IS MIJNS
INZIENS NIET TE RECHTVAARDIGEN.
(THOMAS RIETVELD, 5D)
CIPIERS MOETEN BETER WORDEN GECONTROLEERD WANT
HET MAG ABSOLUUT NIET VÓOR KOMEN DAT EEN CIPIER
EEN GEVANGENE ZWANGER MAAKT.
(JOB ESKENS, 5D)
DE CEL WAS ABSOLUUT GEEN PRETJE. EEN KAMER VAN 5
BIJ 3 METER MET VIEZE MUREN EN VIES SANITAIR.
(THOMAS SNUVERINK, 5D)
< DE KOEPELGEVANGENIS IN BREDA
2007
31

MAART
4–11 Uitwisseling: leerlingen 5 vwo naar Polen
7 en 8 Ouderavond vakdocenten
13 en 15 Aanmelding nieuwe leerlingen
19–23 Compoweek voor klas 2 t/m 6; projectweek voor brugklassers
APRIL
6–10 Vrije dagen Pasen
11–17 40-minutenrooster: vergaderingen en herkansingen
16–22 Uitwisseling 5 vwo: Poolse leerlingen hier
18–20 Rapportage 3 wordt meegegeven
26 Uitslag schoolexamen
30 Koninginnedag
MEI
1–4 Schoolreizen klas 4, aangepast programma overige klassen
7–11 Meivakantie
15 Ouderavond mentoren
16 Aanvang Centraal Examen
17 en 18 Vrij vanwege Hemelvaart
23 Verzending bericht van toelating nieuwe brugklassers
28 Vrij vanwege Tweede Pinksterdag
JUNI
8–20 Compoweek voor klassen 4 en 5
12–20 Compoweek voor klassen 1 t/m 3
14 Kennismakingsmiddag nieuwe brugklassers
14 Uitslag Centraal Examen eerste tijdvak
Week 25 Centraal Examen tweede tijdvak
21–27 Eindvergaderingen, ophalen cijfers, inhaalproefwerken etc.
23–30 Zeil- en Zomerkamp
28–29 Rapportuitreiking, afsluiting schooljaar
29 Diploma-uitreiking en examenfeest