nr. 3 - Sint-Odulphuslyceum

10
2007
maart
Als je dat voor ogen hebt, blijf dan maar
thuis. Want je gaat natuurlijk niet zomaar
op reis, een doel hebben is belangrijk.
Bovendien zijn er ook een heleboel dingen
die achter de poortjes blijven, zoals familie,
vrienden, eigen bed-douche-wc, lekker
gezond eten en alle luxe die je thuis gewend
bent.
DUIKBREVET
Maar we kwamen er al snel achter dat we
dit alles minder missen dan we verwachtten.
We komen onderweg zoveel leuke
mensen en dingen tegen. Ook zaken waar
we van tevoren nog helemaal niet aan
gedacht hadden. Zo ontmoetten we bijvoorbeeld
een jongen in Mexico, waar onze
reis begon, die ons vertelde dat Utila (een
eilandje voor de kust van Honduras) een van de goedkoopste
én mooiste plekken ter wereld is om te duiken.
Dat hadden we nog nooit gedaan en ons duikbrevet
halen wilden we wel. We zijn de volgende dag richting
Utila vertrokken en een week later hadden we ons brevet
op zak. En dat spontane is zo leuk van reizen!
Een ander leuk aspect is dat we reizigers ontmoeten
van over de hele wereld en optrekken met de lokale
bevolking. Allemaal mensen met wie je normaal gesproken
niet zou omgaan. Zo hebben we kerst mogen vieren
met een gastgezin in een bergdorpje in Guatemala.
De mensen daar lopen vaak nog in klederdracht en
leven erg primitief: ze koken op een houtvuurtje en
wonen zo goed als buiten. Ons gastgezin bestond uit
vader, moeder, tien kinderen en twee kleinkinderen. Ze
woonden allemaal samen in één huis en hadden het
verre van breed. Omdat kerst voor hen erg belangrijk is,
probeerden ze er toch iets van te maken. Er stond zelfs
een kerstboompje in huis. Iedereen hielp mee om geld
te verzamelen voor de cadeautjes en het ‘diner’. Zo ook
de kleintjes; de dag voor kerst zijn we met twee meisjes
van tien jaar oud mee naar de markt gegaan om ‘tamales’
(kleine hapjes) te verkopen. Op kerstavond hebben
ANNE VAN OUDHEUSDEN
EN NAOMI BECK ZIJN
KLAAR VOOR VERTREK
NAAR DE VOLGENDE
BESTEMMING.
REISVERHAAL
we cadeautjes uitgewisseld met de familie
en was er vuurwerk in het dorp. Dit was de
meest bijzondere kerst die we ooit meegemaakt
hebben. En zo zouden we nog wel
even door kunnen gaan met bijzondere
momenten van onze reis tot nu toe.
Inmiddels zijn we over de helft en hebben
we Midden-Amerika na vier maanden achter
ons gelaten. In Mexico hebben we de
eerste vijf weken bij een gastgezin in
Guadalajara gewoond en een cursus
Spaans aan de universiteit gedaan. We
zijn nu in Argentinië en gaan via Chili en
Bolivia naar Peru, waar we doorgaan met
Spaans leren en vrijwilligerswerk gaan
doen. Onze reis zal eind mei eindigen in
Rio de Janeiro.
Qua geluk hebben we niets te klagen. Op
slechts wat praktische tegenslagen na
loopt alles tot nu toe op rolletjes. Aangezien Latijns
Amerika goed is ingesteld op toerisme vind je overal
hostels, restaurantjes, internetcafés en toeristeninformatiepunten.
Zoals je leest: zo moeilijk is reizen helemaal
niet.
Kortom, wij genieten enorm van ons ‘sabbatical year’
en beseffen hoe speciaal het is dat we dit kunnen doen.
Dit jaar zullen we nooit vergeten. Maar... we willen niet,
zoals ons vaak gevraagd wordt, eindigen als eeuwige
reizigers en hebben juist extra veel zin om straks weer
te gaan studeren!
Anne van Oudheusden en Naomi Beck
Om alle geïnteresseerden op de hoogte te houden, zijn
we een site gestart. Om en om zetten we er zo´n twee
keer per maand een bericht met foto’s op. Neem een
kijkje op www.annenaomi.waarbenjij.nu.
Wil je zelf ook gaan reizen en heb je nog vragen?
Dan kun je ons altijd mailen:
annevanoudheusden@hotmail.com
naomibeck88@hotmail.com