Editie Nr 3 - Bravo Zulu

Dit was het mijn kans om de vrolijke gasten ervan te overtuigen dat ik
genetisch belast ben met het kookvirus. De in aluminium folie
gewikkelde tukunari’s die we die ochtend hadden
gevangen (lichtelijk gemarineerd in olie, limoensap,
knoflook, zout en verse Madame Jeanette pepertjes)
had ik in een soort kookkuil bij het kampvuur
gedaan. Deze manier van eten bereiden is oeroud,
maar was voor mij relatief nieuw (In Nieuw Zeeland
had ik het een keertje eerder gedaan). Na een klein
uurtje waren ze gereed voor consumptie. Ze vielen
goed in de smaak bij het gezelschap. Tja, mijn principe
voor koken is nog steeds: KISS! (Keep It Simple Stupid).
Eenmaal terug in Domburg kan ik meteen aanschuiven aan een soort lokale traditie. Op het terrasje
bij de snackbar van Fred komt de ene na de ander
djogo op tafel. Op deze gezellige happy hours zijn ook
diverse lokale Hollanders van de partij. Ed en Sofia zijn
5 jaar geleden hier gearriveerd. Gedurende die tijd
hebben ze naast hun zeilboot een kunstmatig eilandje
gemaakt van lege plastic flessen, bedekt met
vruchtbare rivierklei. Ook Gerben sr. en jr. komen
regelmatig aanschuiven. Hun visverwerking fabriek
ligt slechts enkele honderden meters stroomafwaarts.
Jammer genoeg is het restaurantje van Rita al enige
tijd gesloten in verband met zakelijke perikelen rond
een vergunning. Dit was tot voor kort het
ontmoetingspunt voor alle zeilers hier en de hoop is
dat ze snel weer de deuren van “Rita’s eethuis” zal
openen.
Er zat waarschijnlijk weer een engeltje op mijn linkerschouder toen de bodem van mijn dinghy op
miraculeuze wijze losliet en bijna zonk. Ik kon
nog net de grootzeilval aan het
buitenboordmotortje vastmaken om te
voorkomen dat deze naar de rivierbodem zou
verdwijnen. Dit type Zodiac staat bij zeilers
niet echt hoog aangeschreven vanwege de
duurzaamheid van de PVC drijvers. Een
langdurig verblijf in de tropische zon is funest,
niet alleen voor bijbootjes! Met PVC lijm kan ik
een noodreparatie uitvoeren die tijdelijk
uitkomst biedt, maar straks in Trinidad zal er
professionele hulp aan te pas moeten komen.
In de tussentijd kan ik een klein bijbootje lenen
van Loud en Marlène van de Rafiki. Als
tegenprestatie krijgen ze van mij de
zeekaarten die ik niet meer nodig heb.