laatste editie (juni 2013) downloaden in pdf-formaat. - Provinciale ...

Leerkrachten lopen een Ekiden ten voordele van Palliovik
Heel wat leerkrachten van onze school gaan
in hun vrije tijd regelmatig een eindje joggen,
soms alleen, soms spreken ze ook af met een
groepje om samen te gaan trainen.
Een tijdje geleden rees dan het idee om een
keer samen een Ekiden te lopen. Een Ekiden
is een aflossingsmarathon die zijn oorsprong
vindt in Japan. (Vroeger werden in Japan belangrijke
documenten door estafette-lopers
bezorgd op de plaats van bestemming. “Eki”
betekent plaats en “Den” betekent bestemming.)
Elk team telt zes deelnemers die afwisselend
een verschillende afstand van 5 tot 10
km lopen en zo samen 42,195 km afleggen. De
lopers geven geen estafette-stokje door, maar
een sjerp, de Tasuki, die om het lichaam gedragen
kan worden.
Omdat de Ekiden van Brussel niet paste in
onze agenda’s besloten we af te reizen naar
Gent voor de Sfinx Ekiden op 16 maart 2013.
Omdat onze school zich een tijdje daarvoor
had voorgenomen zich dit jaar in te zetten
voor het goede doel “Palliovik”, besloten we
van de gelegenheid gebruik te maken om ons
steentje bij te dragen.
We organiseerden een pronostiek. Iedereen
die dat wilde kon voor 2 euro een gokje wagen.
Er moest daarbij voorspeld worden hoe
lang we er met z’n zessen over zouden doen
om de 42,195 km af te leggen. Diegene die er
het kortst bij zat, zou twee filmtickets winnen.
Zo gezegd, zo gedaan...
Ondanks de weersvoorspellingen, die kou,
wind en regen aankondigden, stapten we op
16 maart met een klein hartje op de trein richting
Gent. Met de Olympische gedachte “meedoen
is belangrijker dan winnen” in het achter-
hoofd en ons goede doel voor ogen, spraken
we elkaar onderweg maar wat moed in.
Om 13 u werd het startschot gegeven. Annika
Kleijnen stond als eerste aan de start, zij
zou 5 km afleggen. Gedreven als altijd perste
ze er op het einde nog een spurtje uit. De aflossing
ging vlot en daar vertrok Daisy Merlo
voor haar 10 km. De 10-km-lopers leggen
twee keer hetzelfde rondje af, dus toen ze
halfweg was hadden we de kans haar nog eens
goed aan te moedigen vooraleer ze aan haar
tweede rondje begon. De zon scheen een
beetje, het was erg koud en er stond redelijk
wat wind, maar gelukkig bleef het voorlopig
droog. Na iets meer dan een uur kwam Daisy
Merlo binnen, zij werd afgelost door Marie-
Ange Picard, die 5 km voor de boeg had.
Daarna was Carla Verlinden aan de beurt, die
10 km voor haar rekening nam. De Tasuki
werd dan doorgegeven aan Katrien Peters,
die al meer dan een week worstelde met een
stevige verkoudheid. Ze ging er echter voluit
voor, en rende haar rondje in iets meer dan
een half uur. De regenwolken waren ondertussen
komen opzetten en de wind was flink
aangewakkerd. Zou onze zesde loper, Sarah
Vanderheyden, het er tijdens de laatste 7,5
km nog droog kunnen vanaf brengen? Dat
lukte en na exact 4u23min34sec haalden we
de eindmeet. We waren trots en voldaan, en
heel erg moe.
Het uurtje wachten op de trein brachten we
door in een gezellig restaurantje. Een stevige
maaltijd en een glaasje wijn hadden we wel
verdiend, vonden we. Daarna zouden we terug
naar huis keren... iedereen zou rond een
uur of 11 in zijn bedje kunnen kruipen om
uit te rusten na een vermoeiende dag.
Maar dat was buiten de NMBS gerekend. Na
een uurtje sporen, stopte de trein plots. Al
gauw bleek dat koperdieven onze terugreis
hadden geboycot. Een hele tijd wachten, en
de trein zette zich terug in beweging, in omgekeerde
richting, terug naar het vorige station
om dan via een andere weg naar Brussel
te reizen. Dit zou volgens de treinbegeleider
dan ons eindstation worden! Gelukkig kregen
we al snel de melding dat de trein toch door
zou rijden naar Hasselt, maar dat we enige tijd
stil zouden staan in Brussel om de rest van het
treinverkeer niet in de war te sturen. Uiteindelijk
deden we langer over de terugreis langer
dan over de Ekiden! Pas om 2 u ‘s nacht zagen
we ons bed.
Het was een fijne dag: we hebben kou geleden,
maar ook goed gelachen; we hebben afgezien,
maar het was ook heel gezellig. Voor herhaling
vatbaar dus! Bovendien mochten we een aardige
som aan Palliovik schenken. De filmtickets
werden gewonnen door Christel Bielen,
zij schatte onze totaaltijd tot op de minuut
nauwkeurig!
Hopelijk kunnen we volgend jaar ook een
ploeg mannelijke collega’s motiveren om samen
met ons deel te nemen.
Annika Kleijnen, Daisy Merlo, Marie-Ange
Picard, Carla Verlinden, Katrien Peters, Sarah
Vanderheyden
25