Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder
Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder
Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
34<br />
Kerkgracht 4: Het Kantongerecht kwam in<br />
de jaren 1862-1863 tot stand op basis van<br />
een standaardplan van A.C. Pierson (het<br />
pand werd uitgebreid in 1910). Het gepleisterde<br />
tweelaagse gebouw met middenrisaliet<br />
en rondboogvensters is neoclassicistisch<br />
van vorm. De gevel wordt afgesloten door<br />
hoekpilasters. Aan de bovenzijde bevindt<br />
zich een rondom lopende kroonlijst; gedekt<br />
door een schilddak. Achter dit gerechtsgebouw<br />
bevond zich een in 1903 afgebroken<br />
‘kantonnale gevangenis’, zes cellen. Een<br />
gedeelte van de ringmuur rond de wandelplaats<br />
(voor ‘luchting’ van de gevangenen)<br />
is in de zijstraat nog aanwezig. Het gerechtsgebouw<br />
zelf had beneden de woonruimte<br />
voor de cipier; boven werden de<br />
zittingen van het kantongerecht gehouden.<br />
81. Nu OMKEREN - Kerkgracht<br />
uitrijden en R.D.: Helden der<br />
Zeeplein, richting het Carillon.<br />
82. Nu direct 1e R.A. - langs het<br />
appartementengebouw aan het<br />
Helden der Zeeplein.<br />
De onthulling<br />
Het uiteinde van het <strong>Helder</strong>sch Kanaal is <strong>bij</strong><br />
de aanleg van de PWA Singel gedempt en<br />
er werd een plantsoen aangelegd. In 1935<br />
verrees hier het Nationaal Monument voor<br />
het Nederlandse Reddingwezen (± 15 m.<br />
hoog) - ook wel het ‘Carillon’ genoemd;<br />
een ontwerp van P.L. Kramer, dat op 4<br />
juni 1935 door H.M. Koningin Wilhelmina<br />
werd onthuld. Het is een grote bakstenen<br />
pyloon, die oprijst uit de plecht van een red-<br />
dingboot met beeldhouwwerk van Th. Vos<br />
(de redder aan het stuurrad) en twee eretableaux<br />
van J.C. Schultz en G.J. van der Veen<br />
op een stevige fundering. De toren bevat<br />
een klokkenspel; zowel links als rechts van<br />
de toren is een redder aan het stuurrad te<br />
zien. De eerste steen werd in 1934 door Piet<br />
Bandsma gelegd, de zoon van de penningmeester<br />
van het herdenkingscomité. Tijdens<br />
de Tweede Wereldoorlog zijn de klokken<br />
per schip over het IJsselmeer vervoerd; het<br />
schip zonk echter en de schipper had ‘geen<br />
flauw idee’ waar de klokken zich bevonden<br />
op de bodem van het IJsselmeer. Zodoende<br />
bleven de klokken uit handen van de bezetter<br />
en konden ze na de oorlog weer teruggeplaatst<br />
worden in het behouden gebleven<br />
monument. Verdere informatie over het<br />
monument vindt u op het informatiebordje<br />
in het gras naast het trottoir.<br />
83. 1e L.A.: Theodorus Rijkersstraat.<br />
84. Bij het tweede hofje aan uw<br />
rechterhand: R.A., straatje volgen<br />
langs het borstbeeld van Dorus<br />
Rijkers.<br />
Dorus Rijkers op de fiets