Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder
Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder
Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Architect Krijnen trekt internationale<br />
belangstelling met ‘zijn’ Tuindorp<br />
Bedenker van spuikanaal wordt bedreigd<br />
door werkvolk<br />
Een man die heel nadrukkelijk zijn sporen<br />
heeft nagelaten in <strong>Den</strong> <strong>Helder</strong> is Simon<br />
Krijnen (1859-1940). Als ‘stadsarchitect’<br />
ontwierp hij tal van gebouwen. Een aantal<br />
daarvan is verdwenen, maar er zijn er<br />
gelukkig ook die thans als monument<br />
worden gekoesterd.<br />
Simon Krijnen.<br />
De naam van Krijnen is vooral verbonden<br />
aan de Prins Willem Alexandersingel.<br />
De aanleg van dit spuikanaal moest een<br />
einde maken aan de stankoverlast van het<br />
doodlopende <strong>Helder</strong>sche kanaal, doordat<br />
er nu een open verbinding ontstond<br />
met de fortgrachten rond Erfprins. Een<br />
plaquette in de monumentale muur <strong>bij</strong><br />
het begin van de singel herinnert aan<br />
hem: ‘Over ’t Krijnen-plan is gedacht tot<br />
burgemeester Houwing mij bracht. Nu<br />
spui ik <strong>bij</strong> dag en nacht schoon water<br />
door <strong>Helder</strong>’s gracht, 1918-1921’.<br />
Krijnen was betrokken <strong>bij</strong> de oprichting<br />
van de Woningstichting in 1910; Tuindorp<br />
is zijn schepping. Behalve met sociale<br />
woningbouw hield hij zich ook bezig<br />
met de bouw van winkels en van allerlei<br />
<strong>bij</strong>zondere projecten in de stad. Hij was<br />
vooral in <strong>Den</strong> <strong>Helder</strong> actief. De benaming<br />
‘stadsarchitect’ is dus niet overdreven.<br />
Zijn vader Jelle was loodsschipper, afkomstig<br />
van Texel. Na de lagere school moest<br />
Simon ook naar zee, zo was de bedoeling,<br />
maar toen hij een schipbreuk overleefde,<br />
wilde hij daar niets meer van weten. In<br />
advertenties in ’t Vliegend Blaadje komen<br />
we hem tegen als timmerman, aannemer,<br />
handelaar in bouwmaterialen, makelaar,<br />
maker van tekeningen en bestekken en<br />
tenslotte als architect. Hij leerde het vak<br />
in de praktijk. En dat bleek een goede opleiding.<br />
Hij was nieuwsgierig, creatief en<br />
zat vol ideeën. Daardoor ontwikkelde hij<br />
zich tot een kundig, veelzijdig en productief<br />
ontwerper.<br />
Aanvankelijk werkt hij samen met de<br />
<strong>Helder</strong>se architecten A. Senderman en<br />
Th. Moorman. Hun eerste gezamenlijke<br />
project is de bouw van twee woonhuizen<br />
aan de Stationsstraat in 1895, de bouw<br />
van de rooms-katholieke Volksbond aan<br />
de Molengracht (1896) en de bouw van<br />
een café en winkelhuis aan de Zuidstraat<br />
(84-85) in 1897. Vanaf 1899 - hij is dan<br />
al 40 jaar - opereert hij als zelfstandig<br />
architect.<br />
47