Even buurten bij verborgen schoonheden - Gemeente Den Helder

zijn aan de Koningstraat opent met….
een overdekte passage van 28 meter
lengte naar de Stationsstraat. Winkelpassages
zijn dan juist in opkomst. Herschel
biedt deze passage aan de gemeente
aan als openbare weg voor de burgerij.
Burgemeester W.F.G.L. Driessen opent de
doorgang en zegt: ‘Met deze passage is
een illusie verwezenlijk van de architect, de
heer Krijnen, die iets dergelijks al vaak had
gepropageerd. De kortere verbinding die
hierdoor wordt verkregen met het station,
zal velen aangenaam zijn.’ De passage
leidt slechts een kortstondig bestaan. In
1940 koopt de eigenaar van ‘Formosa’ de
winkel van Herschel. Hij maakt het gebouw
geschikt voor horeca-activiteiten. Daarbij
moet de passage wijken voor de keuken en
de garderobe. Restaurant Spijz zit nu in dit
pand.
In opdracht van P. Pluijlaar maakt Krijnen
in 1925 het plan voor de bouw van het
lunapark Dennenheuvel in Huisduinen, dat
bij veel ouderen nostalgische herinneringen
oproept door de bijbehorende speeltuin
met uitzichttoren (11 meter hoog), glijbaan
(25 meter lang), schommels, wipplanken,
slingerpaal, zandbak en vijver. De oudfotograaf
Chef Kreuger neemt de uitspanning
in 1926 over en zwaait er jarenlang de
scepter.
Het bestuur van de ‘Vereeniging Ambachtsschool
voor Helder en Omstreken’
schakelt hem in voor de bouw van een
school aan de Laan (1907). Voor de vereniging
‘Laat de kinderkens tot Mij komen’
ontwerpt hij de Christelijke Mulo aan
de Kanaalweg (1920). Beide gebouwen
worden tijdens de Tweede Wereldoorlog in
opdracht van de Duitsers tot de grond toe
afgebroken.
Het bestuur van de ‘Veilingsvereeniging
te Helder’ vertrouwt hem het ontwerp
toe voor een groenteveiling op het terrein
achter het Kantongerecht (1925). En voor
J. Burger, eigenaar van de Victoria Bar in de
Spoorstraat, bouwt hij tussen het Bondsgebouw
en hotel Bellevue een kegelhuis met
concert-, biljart- en vergaderzaal (1928).
‘Verwerpelijk’
Zijn betrokkenheid bij de opvang van
weeskinderen en voogdijkinderen – vanaf
de oprichting in 1900 is hij bestuurslid van
de ‘Vereeniging tot opvoeding van weezen,
half weezen en onverzorgde kinderen’
te Huisduinen – levert hem ook brood op
de plank. Hij maakt eerst een bestaand
pand geschikt voor de huisvesting van de
kinderen. In 1906 ontwerpt hij een directeurswoning
met zaal ten behoeve van de
Weesinrichting ( thans bed & breakfast De
Kust). En in 1928 presenteert hij de tekeningen
voor een meisjes- en kindertehuis
op het voormalige terrein van ‘De Tuintjes’.
De adviescommissie van Noordhollandsche
Gemeenten voor bouwontwerpen en
uitbreidingsplannen veegt echter de vloer
aan met dit ontwerp. Zij spreekt zelfs over
een‘verwerpelijk’ plan. Te traditioneel en
het gebouw wekt de indruk dat wezen
hier worden ingesloten en niet tot vrije,
zelfstandige mensen kunnen opgroeien. In
een brief aan burgemeester en wethouders
schrijft de commissie: ‘Een geheel gesloten
in zichzelf gekeerd gebouw, geen open
verbinding met tuin of speelplaats, geen
openslaande ramen of deuren, maar slechts
schuiframen met uiterst kleine ruitjes. Wij
menen dat dit geen architectonisch aannemelijke
vormgeving van een modern
weeshuis is.’
49