HE T REGIONAAL LANDSCHAP KEMPEN & MAASLAND Laat zich ...

38
De redenen van de drastische terugloop van deze afsluitingen avant la lettre ligt in de landbouw met zijn
grootschaligheid, zijn angst voor schaduw op het veld, onkruid, … In de Kempens deel van het Regionaal
Landschap hebben 2 gemeenten nog een belangrijke oppervlakte van deze lineaire elementen.
Peer, dat de kleinschaligheid van zijn oude landbouwlandschappen langsheen de Dommel relatief goed
bewaarde. Met een kleine 1000 lineaire elementen, goed voor ruim 150 km is Peer binnen het Regionaal
Landschap de gemeente met het grootste aantal en de grootste lengte houtkanten.
Genk, dat ontsnapte aan de schaalvergroting van de landbouw. Met de opkomst van de mijnindustrie
werden de landbouwlandschappen van Genk immers bebost waarbij de lineaire elementen behouden
bleven. Deze eikenrijen en eikenwallen zijn daardoor landschappelijk weinig in het oog springend, daardoor
onbemind maar niet minder cultuurhistorisch belangrijk.
HOE GAAN WE ER MEE OM ?
De relatief gave kleinschalige landbouwlandschappen dienen via de ruimtelijke planning te worden beschermd tegen verdere
landschapsverschraling. Hun afbakening als erfgoedlandschap is daartoe een instrument.
Een actieve inzet van de beheerspakketten voor deze lineaire elementen voorzien in het plattelandsontwikkeling en het bieden van een extra
financiële stimulans daartoe in de meest verantwoorde zones door het verlenen van 30 % extra subsidie is een belangrijke uitdaging voor de
gemeente.
Bij de ontwikkeling van bossen of landbouwgebieden met houtwallen of houtkanten tot harde bestemmingen (bv. in woonuitbreidingsgebieden)
dienen deze lineaire elementen als structurerend voor de nieuwe ontwikkelingen te worden beschouwd. Mits zorgvuldige inpassing kan niet enkel het
cultuurhistorisch en landschapsecologisch waardevolle netwerk worden behouden maar ontstaat onmiddellijk een “nieuw landschap” met eigen
identiteit, hoge beleving en discrete cultuurhistorische en landschapsecologische waarden.