Bodem - Uitgeverij Medema

Noot
1. Jean Vanier, Community
and growth, Revised edition
1989.
Psalm 133
Een pelgrimslied van David.
Hoe goed is het, hoe
heerlijk
als broeders bijeen te
wonen!
Goed als olie op het hoofd
die neervalt op de baard,
de baard van Aäron,
en neervalt op de hals
van zijn gewaad,
als de dauw van de
Hermon
die neervalt op de bergen
van Sion.
Daar geeft de heer zijn
zegen:
leven voor altijd.
9. Eigen gaven gebruiken
Om een gemeenschap te bouwen moet ieder
zijn eigen mogelijkheden gebruiken. Doe je dat
niet, dan ben je ontrouw aan jezelf én aan de
gemeenschap. Elk lid moet dus zijn eigen gave
kennen, deze oefenen en ontwikkelen. Ieder lid
moet ook de gave van de ander ontdekken, erkennen
en helpen ontwikkelen. Wie voldoende
overtuigd is van zijn eigen gave, benijdt die
van de ander niet, die toch altijd mooier lijkt.
Jaloersheid vernietigt de gemeenschap. Ze
komt voort uit het feit dat men zijn eigen talent
niet kent of er niet genoeg in gelooft. Alles
hangt ervan af dat elk lid zijn plaats heeft
en een onmisbare schakel in het geheel is. Zo
niet, dan gaat de groep in tijden van crisis en
twijfel ten onder. Wanneer wij gevoed worden
vanuit onze persoonlijke relatie met God en we
onszelf door de ander laten aanvullen, zal de
gemeenschap staande kunnen blijven wat er
ook gebeurt.
10. Het geheim van ieder mens
De gemeenschap moet de plaats zijn waar iedereen
kan groeien naar innerlijke bevrijding,
naar de eenheid met God en naar de liefde
en het verlangen om zich vrijwillig te geven
en zich verbonden te weten met de anderen.
Heel gemakkelijk kan het een plaats worden
van dwang en manipulatie, waar mensen een
soort hersenspoeling ondergaan om allemaal
hetzelfde te denken. Als men het persoonlijke
en intieme met iedereen móét delen, gaat de
vrees regeren. In een echte gemeenschap moet
het mogelijk zijn dat elk lid het diepste geheim
van zijn hart bewaart. Hierin ligt de zwakheid
én de kracht van de gemeenschap. Zwakheid
omdat er een onbekende in het spel is die zich
vrij kan ontwikkelen. Deze waardering van de
persoon is tevens een enorme kracht. Niets is
immers zo sterk als een hart dat liefheeft en
zich zomaar geeft aan God en aan anderen.
De gemeenschap is een plaats van vergeving en
feest, van groei en bevrijding. Toch blijft nog
30 | b odEm | december 2009
onze diepste eenzaamheid, ons verlangen naar
oneindigheid, naar onbegrensd geluk, naar
vereniging met de Eeuwige. De overgang door
de dood heen moeten we alleen maken. Elk
lijden, elke neerslachtigheid is een voorsmaak
van de dood. Als je dat ontdekt en aanvaardt,
ontdek je dat je daar Jezus Christus ontmoet.
Hij, de Meester van gemeenschap, was geheel
verlaten aan het kruis. In de gemeenschap met
zijn lijden ontspringt in ons een bron van levend
water die stroomt naar de armen en de
dorstigen. De vreugde van het avondmaal, het
gedenken van Jezus’ kruisdood, en de gemeenschap
met elkaar zijn tekenen dat over alle lijden,
loutering en dood heen ons een ontmoeting
wacht die ons geheel zal vervullen. Jezus
bidt hiervoor: ‘Laat hen allen één zijn, Vader.
Zoals U in Mij bent en Ik in U (…) dan zullen
zij volkomen één zijn’ (Johannes 17:21-23).
Deze eenheid reikt veel verder dan wat wij hier
ooit voor mogelijk kunnen houden. Het is een
vooruitzicht op de Bruiloft van het Lam, op het
vieren van het leven waaraan wij deel zullen
hebben als we geheel met Hem verenigd zullen
zijn.
q
Henry Cloud & John Townsend, ‘Nou moet je eens
goed naar me luisteren’ – Hoe voer je gesprekken
die je liever vermijdt?, ISBN 9789023922704, Boekencentrum,
Mei 2008. 255 blz., Prijs € 17,50
de titel zeg het al, moeilijke gesprekken zijn
niet te vermijden. maar wel te voeren, aldus
Cloud & Townsend. Toch voel ik enige
weerstand bij de start van het lezen van dit
boek. Ik voel namelijk wel aankomen wat
Cloud & Townsend mij gaan vertellen: dat
ik die moeilijke gesprekken toch echt niet
mag vermijden... dit boek wordt opgedragen
aan al diegenen die een eerlijk gesprek van
levensbelang achten voor hun relaties. dat
veronderstelt naar mijn idee een besef van
het belang van eerlijke gesprekken. Ik sputter
nog even tegen maar ben na het lezen
van deel één (waarom dat moeilijke gesprek
echt nodig is) overtuigd van het belang van
het voeren van eerlijke gesprekken. Cloud
& Townsend maken duidelijk dat als je een
probleem ervaart, je zelf ook degene kunt of
zelfs moet zijn die dit probleem bespreekbaar
maakt. Het lijkt op het intrappen van
een open deur maar dat is het niet. Ga eens
bij jezelf na hoe je omgaat met irritaties of
strubbelingen in je relaties met anderen. Hoe
vaak laat je het voor wat het is in de hoop
dat de situatie vanzelf verandert?
Cloud & Townsend maken duidelijk dat een
confronterend gesprek uit liefde (en ter bescherming
ervan) gevoerd wordt. Hoewel je
eerste gevoel misschien zegt dat jouw confronterende
woorden de ander boos zullen
maken (wat ook zo kan zijn, natuurlijk), is de
bedoeling van je confrontatie juist het tegenovergestelde.
Het aangeven van grenzen, het
benoemen van irritaties, het uitspreken van
teleurstellingen en van verwachtingen zijn
nodig en staan ten dienste van het behoud
van de relatie, aldus Cloud en Townsend. de
relatie wordt op deze manier beschermd tegen
dat wat haar bedreigt, zoals patronen
of eigenschappen als controlerend gedrag,
egoïsme, onverschilligheid en verdedigingsmechanismen.
om de lezer op weg te helpen dit moeilijke
gesprek aan te gaan, nemen Cloud & Townsend
in deel twee ruim de tijd voor het bespreken
van de kenmerken van een goed
reageren: www.bodem-online.nl/bodem/18/214
gesprek. Ze gaan uitgebreid in op onderwerpen
als de afbakening tussen ‘jij’ en ‘ik’, het
helder omschrijven van een probleem, waardering
geven aan de ander, vergeving vragen
voor je eigen aandeel.
In deel drie en vijf komen diverse praktijkvoorbeelden
aan de orde, die illustreren in
welke situaties veel van ons vast blijven zitten.
de voorbeelden worden goed uitgewerkt
en Cloud & Townsend geven duidelijke adviezen
voor het bespreekbaar maken van het
probleem. Het gaat hierbij niet alleen om de
kleine huis-, tuin- en keukenirritaties. ook
problemen als de verleiding van porno en
verslavingsproblematiek worden benoemd.
daarnaast worden ook relationele problemen
met collega’s, ouders, (volwassen) kinderen
besproken.
dit boek bevat ontzettend veel informatie, op
een praktische manier uiteengezet. Wat mij
betreft een prachtig bewaarexemplaar, om
uit de kast te halen als een relatie moeilijk
verloopt. Hoewel het voeren van een moeilijk
gesprek nooit mijn hobby zal worden, kijk
ik er wel naar uit om de tips van Cloud &
Townsend in praktijk te gaan brengen. Als
leuk extraatje kunnen er discussievragen gedownload
worden van de site van het Boekencentrum.
misschien een idee om dit boek
in groepsverband (bijv met een gemeentekring)
te bespreken?
Marjolijn Kool
december 2009 | b odEm | 31
Boekbespreking