Gekke-koeienziekte & rundveehouderij - Marieke de Vrij

dit kunnen vergelijken met bijvoorbeeld mensen in concentratiekampen. Dan zijn er ook
mensen die bewust iedere ervaring proberen te accepteren, te verteren en een plek te
geven. Die proberen een open gemoed te houden en in contact te blijven met de leringsprocessen
van hun ziel, of wat er ook maar gaande mag zijn. Dat vraagt veel moed.
Er zijn echter ook mensen die - begrijpelijk gezien de veelheid van hun leed - direct gaan
verstrakken en de leedervaring afdekken om gewoon, gecontroleerd verder te kunnen
leven in de hang naar zekerheid. Zij leven alleen nog naar langs vaste punten zoals
bijvoorbeeld maaltijden of andere terugkerende patronen. En gaan daar dwangmatig mee
om, met als gevolg dat de andere gebieden verzwakken.
2.5. De boeren.
Marieke:
De boeren worden onbewust ook aangesproken op wat er gaande is en ze doen wat ze
kunnen, maar er is te weinig kennis over het dierenbewustzijn. De boeren voelen zich
vaak ook gedwongen uit commercieel belang, zowel door de consument als door de
overheid en ook door de drang zichzelf te bevestigen door de productie op te voeren en zo
hun positie veilig te stellen.
Ze kijken dan eenzijdig naar het commerciële belang en baseren daarop hun zelfgevoel.
Heel veel boeren hebben dat toch weten te koppelen aan een goede verzorging van hun
dieren. Ze hebben daar ook bijzondere dingen in bereikt, maar ze zijn desondanks toch
vervlakt geraakt, omdat de productie van het dier centraal staat en niet het dier zelf.
De boeren zouden elkaar ook collectief dienen te vinden in gemeenschappelijkheid van
beleid en keuzevrijheid om er gezamenlijk naar te streven dat dierenleed voorkomen
wordt, althans in de mate waarin dat nu voorkomt. Wanneer men het niet gezamenlijk
aanpakt, werkt het niet. De enkeling kan te weinig doen. Die kan wel
bewustzijnsverruimend daarmee bezig zijn, en als voorbeeldfunctie is dat ook heel
waardevol en zeer aansprekend, maar dat bevestigt dan nog onvoldoende het
gemeenschappelijke doel, dat voor alle boeren dient te gelden.
De verbinding van alle boeren onderling dient een apart punt te worden. Wanneer er
beroepsnijd bestaat, kunnen er geen diepgaande gedragscodes tot stand komen over hoe
men vanuit beroepseer bijvoorbeeld de vervolgstappen zou kunnen nemen. Dit heeft dus
betrekking op de ontwikkelingsweg van de boer, niet alleen als individu, maar ook van
alle boeren gezamenlijk, zodat ze zich voor een verantwoordelijkheid geplaatst weten die
zij niet meer kunnen ontkennen.
2.6. De consument.
Marieke:
Veel boeren zijn angstig voor de publieke opinie. De consument wenst heel grijpgraag van
2011 / Natuur- en milieuvraagstukken / Landbouwvraagstukken / © Marieke de Vrij 8