You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
1986 ploegentijdrit in Dronten<br />
Redactioneel<br />
Al 25 jaar wordt er gefietst binnen <strong>WTOS</strong>,<br />
er is in de loop der jaren een heleboel<br />
veranderd maar een ding blijft centraal<br />
staan; het fietsen. In de begin jaren lag<br />
de nadruk vooral op toeren, een select<br />
groepje zocht collega-studenten op in de<br />
competitie van de NSWO, Nederlandse<br />
Studenten Wieler Organisatie. Het rondje<br />
Hoek werd zo snel als mogelijk afgelegd,<br />
er af is er af gold toen nog. Tegenwoordig<br />
wordt er nog steeds getoerd en er worden<br />
vele nationale wedstrijden gereden. Het<br />
verschil met vroeger is dat tegenwoordig<br />
<strong>WTOS</strong> maarliefst 40 licentiehouders kent,<br />
er verschillende groepen het rondje Hoek<br />
rijden, waar nu de regel geld; samen uit<br />
samen thuis. Tevens heeft de techniek<br />
ook niet stil gezeten, de stalen rossen zijn<br />
vervangen door de carbon lichtgewichten.<br />
Een enkeling bezit zelfs een tijdritfiets<br />
voorzien van alle aërodynamische<br />
gemakken.<br />
Voor deze lustrum <strong>Corsa</strong> heb ik door de<br />
allereerste <strong>Corsa</strong>’s gebladerd en dat was<br />
een leuke bezigheid. Je kunt je soms niet<br />
voorstellen hoe het wielrennen er in de<br />
jaren tachtig aan toe ging. Tegenwoordig<br />
rijdt men op de allersnelste fietsen en<br />
staal is slechts bij een enkele liefhebber<br />
0 1983 - 2008<br />
REDACTIONEEL<br />
Tekst: Trudo Vreenegoor<br />
terug te vinden. Vroeger, toen alles nog<br />
beter was, reed men zelfs het NCK,<br />
ploegentijdrit, gewoon op de wegfiets,<br />
zonder tijdritstuur en dichte achterwielen,<br />
zoals in de bovenstaande foto te zien is.<br />
Mochten er <strong>WTOS</strong>’ers interesse hebben in<br />
de gebeurtenissen van vroeger, ik heb alle<br />
oude <strong>Corsa</strong>’s in mijn bezit.<br />
De lustrum <strong>Corsa</strong> staat in het teken van<br />
het 25 jarig bestaan van <strong>WTOS</strong>.<br />
Verschillende <strong>WTOS</strong>’ers hebben hun best<br />
gedaan om een leuk stukje te schrijven<br />
met betrekking tot dit jubileum. Verder<br />
zijn de leukste <strong>Corsa</strong> stukken van de<br />
afgelopen 5 jaar in deze <strong>Corsa</strong><br />
opgenomen.<br />
Voor de totstandkoming van de lustrum<br />
<strong>Corsa</strong> wil ik de lustrum commissie<br />
bedanken die hun best hebben gedaan<br />
leuke stukken bij elkaar te vinden en<br />
Diana die de kaft heeft ontworpen.<br />
Tot ziens op een van de lustrum<br />
activiteiten!
Inhoudsopgave <strong>Corsa</strong> <strong>156</strong><br />
Redactioneel ..........................................................0<br />
<strong>WTOS</strong> Agenda........................................................2<br />
Jaaragenda 2008....................................................3<br />
Van de voorzitter....................................................4<br />
Een oprichting........................................................5<br />
25 jaar <strong>WTOS</strong> en het gevoel van ouder worden ..........6<br />
Namens de <strong>Lustrum</strong>commissie…...............................9<br />
Het interview ....................................................... 10<br />
39 25.................................................................. 14<br />
Trofeo de Turo ..................................................... 16<br />
'Het wordt mooi'................................................... 19<br />
25 ...................................................................... 20<br />
Twaalf en een half jaar <strong>WTOS</strong> ................................ 22<br />
Termen uit het peloton: soigneren.......................... 24<br />
De Quarterlife Crisis.............................................. 28<br />
Een mooie voor 25 ............................................... 30<br />
Rondje Hoek quiz ................................................. 32<br />
Week 25 ............................................................. 34<br />
Een dag met een vlag ........................................... 38<br />
Adverteerdersindex<br />
GNSK................................................................. 21<br />
Bike-Zone .......................................................... 27<br />
<strong>156</strong><br />
De <strong>Corsa</strong> is het clubblad van<br />
<strong>WTOS</strong>, Wij Trainen Ons Suf,<br />
Studenten wielervereniging<br />
sinds 1983<br />
Redactie:<br />
Trudo Vreenegoor<br />
Korvezeestraat 583<br />
2628 CW <strong>Delft</strong><br />
06-20814202<br />
corsa@wtos.nl<br />
Oplage: 180<br />
Uiterste inleverdata:<br />
<strong>Corsa</strong> 157: 15-04-‘08<br />
<strong>Corsa</strong> 158: 15-06-‘08<br />
<strong>Corsa</strong> 158: 15-08-‘08<br />
www.wtos.nl<br />
Sitemanager:<br />
Albert Drenth<br />
Van Leeuwenhoeksingel 18<br />
2611 AA <strong>Delft</strong><br />
webmaster@wtos.nl<br />
1983 - 2008 1
<strong>WTOS</strong> Agenda<br />
Maart – April - Mei<br />
Datum Activiteit Plaats Tijd<br />
Maandag 31 maart Start<br />
weg & MTB trainingen<br />
2 1983 - 2008<br />
Sportcentrum 18:00<br />
Dinsdag 1 april <strong>WTOS</strong> borrel Café de Tango >21:00<br />
Zaterdag 12 april <strong>Lustrum</strong>feest <strong>Delft</strong> 14:00<br />
Zaterdag 26 april Omloop het Volk België Volgt<br />
Woensdag 30 april 10km tijdrit Langs de A13 19:00<br />
Dinsdag 6 mei <strong>WTOS</strong> borrel Café de Tango >21:00<br />
Woensdag 7 mei La Una Duifpolder Volgt<br />
Zaterdag 10 mei Dutch<br />
toertocht<br />
Mountains Maastricht Volgt<br />
Zondag 11 mei Tilff-Bastogne-Tilff Tilff, België Volgt<br />
Vrijdag 16 t/m zondag 18 mei KMK Volgt Volgt<br />
Woensdag 28 mei 10km tijdrit Langs de A13 20:00<br />
Vrijdag 29 mei GNSK ploegentijdrit <strong>Delft</strong> Volgt<br />
Elke zaterdag Wintertoertocht Sportcentrum 9:30<br />
Iedere 1e dinsdag van de maand <strong>WTOS</strong> Borrel Café de Tango >21:00<br />
Kijk zelf ook eens in de <strong>WTOS</strong> agenda op de site! Voor meer informatie: info@wtos.nl.<br />
Weg-trainingen<br />
Vanaf maandagavond 31 maart wordt iedere maandag- en donderdagavond weer<br />
getraind, rondje Hoek van Holland (55 km in verschillende groepen). Om 18:30* wordt<br />
collectief gestart en langs de Nieuwe Waterweg zullen groepen naar gelijk niveau<br />
gevormd worden. Verzamelen bij het sportcentrum.<br />
MTB-training<br />
Op woensdagavond wordt vanaf 2 april weer gemountainbiked. Om 18:30* wordt er<br />
vertrokken vanaf het sportcentrum voor een recreatieve tocht of een specifieke<br />
wedstrijdtraining. Deze laatste is een voorbereide training waarbij een afgesproken<br />
programma wordt afgewerkt. Meestal wordt er getraind in de <strong>Delft</strong>se Hout, het<br />
Elsenburgerbos of bij Zoetermeer of Bergenschenhoek.<br />
<strong>WTOS</strong> Borrel<br />
Elke eerste dinsdag van de maand vindt de <strong>WTOS</strong> borrel vanaf 21:00 plaats in Café de<br />
Tango aan de Oude <strong>Delft</strong>. De borrel is een uitstekende gelegenheid om de man of vrouw<br />
onder de helm wat beter te leren kennen, een avondje ouwehoeren over wielrennen en<br />
alles wat je verder interesseert. Ben je net lid en wil je weten wat er allemaal gebeurt<br />
binnen <strong>WTOS</strong> of wil je lid worden, kom dan langs!<br />
*Let op vanwege de vroeg invallende duisternis zal er vanaf 31<br />
maart om 18:00 verzameld worden!
La Una<br />
La Una is een individuele tijdrit over de ogenschijnlijk makkelijke afstand van 1<br />
kilometer. Hij wordt gehouden in de Duifpolder (even voorbij Schipluiden). Er wordt<br />
vliegend gestart met de wind in de rug, en in het verleden werden soms snelheden<br />
gerealiseerd van meer dan 55 km/u!<br />
KMK<br />
Kennis Makings Kamp, elk jaar wordt er een lang weekend georganiseerd in de<br />
Ardennen of de Eifel voor ongeveer € 75,-. Deelname kan met de mountainbike of met<br />
de racefiets. Men rijdt gezamenlijk enkele lange tochten. De fanatieke mannen-in-vorm<br />
en de klimtalenten kunnen hier naar believen met hun krachten gooien. Voor anderen is<br />
het volbrengen van de dagafstand al een heuse overwinning. 's Avonds, in de vila geniet<br />
men van een koolhydraatrijke maaltijd en wordt de voorbije dag nog even omgezet in<br />
wielerlatijn; de kanslozen voor het klassement gaan veelal vertier zoeken in een<br />
plaatselijk drinklokaal. Overdag gaan de mountainbikers en de wielrenners uiteraard<br />
ieder hun eigen weg (of bospad), maar 's avonds worden de verschillende ervaringen<br />
dan weer met elkaar uitgewisseld. Dat bevordert ook de integratie tussen de<br />
mountainbikende en de wielrennende <strong>WTOS</strong> leden, meer informatie volgt.<br />
Dutch Mountains Toertocht<br />
De studentenwielervereniging van Maastricht, Dutch Mountains, organiseren ieder jaar<br />
een toertocht in de heuvelachtige omgeving van Maastricht. MTB’ers en wegrenners<br />
kunnen hun lol op, voor ieder niveau is er een leuke tocht uitgezet. Samen met een<br />
afsluitende pasta party en stappen in Maastricht is dit zeker een toertocht om niet te<br />
missen!<br />
Wintertoertocht<br />
In de winter kan er gewoon doorgetraind worden. Iedere zaterdag zullen er<br />
duurtrainingen zijn, handjes op het stuur en een beetje ‘ouwe hoeren’, op een rustig<br />
tempo kilometers maken. Hierbij is nog steeds een helm verplicht en neem voldoende<br />
eten en drinken mee!<br />
Kijk voor de plannen van andere <strong>WTOS</strong>’ers m.b.t. deze evenementen ook eens op het<br />
<strong>WTOS</strong> prikbord: http://www.wtos.nl/prikbord/<br />
Jaaragenda 2008<br />
Onderstaand een overzicht van de komende <strong>WTOS</strong> evenementen in 2008. Schrijf deze<br />
dagen in je agenda, zodat je ze niet kan missen.<br />
Wat Waar Wanneer<br />
WK studenten Nijmegen Week 21<br />
La Duo Rondje Zestienhoven Woensdag 11 juni<br />
NME Elsenburgerbos Info volgt<br />
NSK tijdrijden Groningen Zondag 7 september<br />
CK Weg & MTB Info volgt Zondag 7/14 september<br />
La Ultimo Rondje Zestienhoven Woensdag 24 september<br />
NSK Weg Limburg Zaterdag 27 september<br />
1983 - 2008 3
Van de voorzitter<br />
<strong>WTOS</strong> 25 jaar, dat is bekend, daarom ligt<br />
deze mooie lustrum<strong>editie</strong> nu voor je.<br />
Ik kan een heel betoog houden over hoe<br />
mooi het is dat <strong>WTOS</strong> 25 jaar bestaat,<br />
maar zelf heb ik hiervan maar een klein<br />
stukje meegemaakt. Nog geen drie jaar<br />
ben ik lid, maar wel drie jaar om nooit<br />
meer te vergeten. M’n eerste wedstrijdjes,<br />
nu al voor het tweede jaar in het bestuur<br />
en niet te vergeten al die mooie<br />
fietservaringen (uitglijden op bruggetjes,<br />
hongerkloppen en zwabberen door zand).<br />
25 jaar, moet je nagaan hoeveel<br />
kilometers al die <strong>WTOS</strong>’ers bij elkaar zich<br />
suf gefietst hebben… Daar kan je vast de<br />
aarde wel een paar keer mee rond fietsen.<br />
Met het nieuwe seizoen voor de deur<br />
zullen daar ongetwijfeld weer vele<br />
kilometers bijkomen. Want als nooit<br />
tevoren heb ik al veel <strong>WTOS</strong> blauw gezien<br />
en veel fanatieke geluiden gehoord. Het<br />
aantal licentierijders ligt dit jaar rond de<br />
veertig, een mooie blauwe trein die bij de<br />
amateurs, vrouwen en het MTB gaan<br />
knallen.<br />
Ook de toerders zitten niet stil, er staan<br />
weer mooie toertochten op het<br />
programma en in ieder geval ‘Omloop het<br />
Volk’ zal een mooi <strong>WTOS</strong> toerevenement<br />
gaan worden.<br />
Ik heb in ieder geval zin in het nieuwe<br />
seizoen, jullie ook?<br />
4 1983 - 2008<br />
VAN DE VOORZITTER<br />
Tekst: Debbie Ammerlaan
Een oprichting<br />
Maandagavond tien voor acht kwam ik<br />
door een schuifwand de ruimte binnen<br />
alwaar de oprichting plaats zou vinden. Ik<br />
nam plaats aan een tafel, die daarvoor<br />
bestemd was. Daaromheen waren enkele<br />
personen reeds aanwezig. Ze kwamen mij<br />
geen van allen bekend voor. De aandacht<br />
was voornamelijk gericht op de<br />
schuifwand waardoorheen druppelsgewijs<br />
belangstellenden binnentraden. Over het<br />
algemeen enigszins onwennig en<br />
schuchter. Nadat ik even mijn thee<br />
geroerd had en dus niet op de schuifwand<br />
lette, bleek het nodig de cirkel om één<br />
tafelkring, waarin we ons bevonden, te<br />
vergroten. Het aantal der aanwezigen was<br />
opgelopen tot een vijventwintigtal. Gezien<br />
dat aanvaardbaar aantal besloot de<br />
voorzitter de vergadering te openen.<br />
De agenda werd tamelijk vlot afgewerkt,<br />
hetgeen mij bijzonder goed beviel. Zelfs<br />
de officiële oprichting was niet meer dan<br />
onder het noemen van ‘hierbij richt ik de<br />
club op’ een zenuwachtig op en neer<br />
bewegen van een finelines op de tafel.<br />
Eindelijk had ook <strong>Delft</strong> een<br />
wielervereniging voor studenten buiten de<br />
gezelligheidsverenigingen om. Persoonlijk<br />
vond ik het vreemd dat er zoveel nadruk<br />
werd gelegd op het feit dat andere steden<br />
ook zo’n vereniging hadden. Ik denk dat<br />
Uit <strong>Corsa</strong> 1, blz 3<br />
EEN OPRICHTING<br />
Tekst: Kor Holstein<br />
de nadruk meer op de behoefte van de<br />
<strong>Delft</strong>se studenten had moeten liggen.<br />
Na een ingelaste overdenkpauze werden<br />
zelfs de aktiviteiten vastgesteld. Hier werd<br />
wel erg veel gezeurd over het ontbreken<br />
van reglementen. Dinsdag- en<br />
donderdagmiddag om 4 uur trainen onder<br />
begeleiding. Verder de mogelijkheid om<br />
zondagen ook fietsend te besteden. Kijk,<br />
zulke besluiten zijn nodig, die aktiviteiten<br />
moeten de spil van de vereniging vormen.<br />
De commissies die werden benoemd zijn<br />
nuttig om de vereniging bij elkaar te<br />
houden, maar toch bijverschijnselen die<br />
zich uiten in een krantje, te organiseren<br />
tours etc.<br />
De vergadering duurde tot een uur of half<br />
elf. Het laatste besluit was een weekend<br />
Zuid-Limburg o.i.d. voor de leden en<br />
aspirant leden. Zoiets, om de vereniging<br />
iets meer te laten zijn dan alleen maar<br />
fietsen. De teamgeest en de sfeer zijn van<br />
groot belang voor het leven van de<br />
vereniging. Het ledenaantal van 26 is niet<br />
groot. Dat is geen bezwaar, als die 26<br />
maar aktief zijn. Voor mij gesproken ben<br />
ik zeker van plan eens per week op de<br />
fiets te stappen voor de training. Helaas is<br />
mijn fiets nog thuis zodat ik het begin<br />
missen moet. Dat moet mij leed.<br />
1983 - 2008 5
25 jaar <strong>WTOS</strong> en het gevoel van<br />
ouder worden<br />
Afgelopen zaterdag stond ik in het Thialf<br />
ijsstadion mee te blèren met Pierre<br />
Kartner’s “kleine café aan de haven”, toen<br />
de Zwitser Roger Schneider het ijs betrad<br />
om zijn vijf kilometer te gaan rijden. Twee<br />
vrolijke dames uit Noord-Holland, die zich<br />
gedurende de dag op de rij voor ons<br />
hadden gevestigd, raakten verwikkeld in<br />
een ernstig debat over de vraag of er ooit<br />
eerder schaatsende Zwitsers waren<br />
geweest. Direct slingerde ik de naam van<br />
Martin Feigenwinter naar voren: de<br />
Zwitser die jaar-in-jaar-uit meedeed en<br />
iedere keer weer vol overgave streed voor<br />
een plek bij de laatste twaalf van de<br />
allround-toernooien, zodat hij de<br />
afsluitende tien kilometer mocht rijden.<br />
Daarna verschoof het gesprek tussen de<br />
er overigens niet slecht uitziende dames<br />
zich naar buurland Oostenrijk, of daar dan<br />
ook schaatsers vandaan kwamen? Mijn<br />
vriend Gregor opperde, waarschijnlijk in<br />
een poging indruk te maken met zijn<br />
sportkennis, dat er ooit een Nederlander<br />
was die voor Oostenrijk uit kwam... maar<br />
hoe heette hij ook alweer?<br />
6 1983 - 2008<br />
25 JAAR <strong>WTOS</strong><br />
EN HET GEVOEL VAN<br />
OUDER WORDEN<br />
Tekst: Herman van der Meyden<br />
“Marnix ten Kortenaar” riep ik natuurlijk<br />
gelijk, “en wisten jullie trouwens dat die<br />
ooit nog een paar weken lid is geweest<br />
van <strong>WTOS</strong>?” Daarop kreeg ik van mijn<br />
vrienden (niet-fietsers, je kent ze wel, dat<br />
soort lui) een heldere uitleg dat ik niet<br />
steeds weer over “dat <strong>WTOS</strong>” moest<br />
beginnen. Dat dat niet goed zou zijn voor<br />
de indruk die deze twee welgevallige<br />
dames van ons zouden hebben. Het kan<br />
je maar gezegd worden.<br />
Maar ja, wat kan ik anders?! <strong>WTOS</strong>, Wij<br />
Trainen Ons Suf, het is als een virus, als<br />
je ermee besmet wordt dan kom je er niet<br />
zomaar meer vanaf. Kijk maar eens naar<br />
de ledenlijst, daar staan mensen op die er<br />
al sinds het allereerste begin, 25 jaar<br />
geleden, bij zijn. Mannen die ooit student<br />
waren, en fietser, renner misschien zelfs,<br />
en nu van alles kunnen zijn:<br />
programmeur, vader, niet-fietser, oudrenner,<br />
eigen ondernemer, noem het<br />
maar! Maar naast al die nieuwe<br />
identiteiten die ze in de loop van de jaren<br />
hebben verkregen blijft voor hen een<br />
oude identiteit bestaan: <strong>WTOS</strong>’er.
Zelf ben ik er inmiddels misschien ook zo<br />
één, een ouwe lul die er trots op is<br />
<strong>WTOS</strong>’er te zijn. Goed, ik mag zo af en<br />
toe dan nog eens lossen op een<br />
clubkampioenschap (al dan niet na een<br />
demarrage uit het vertrek met een andere<br />
veteraan), of een waardeloze rondetijd<br />
rijden bij de baanclinic, of de duo rijden<br />
hangend in het wiel van een<br />
gepromoveerde semi-prof, maar ik merk<br />
dat ik steeds meer ga putten uit verhalen<br />
uit de oude doos. Het is één van die<br />
dingen waar je je heel lang tegen kunt<br />
verzetten, maar die je maar beter snel<br />
kunt accepteren.<br />
Herman op het keerpunt van de 10km<br />
Gelukkig zit die oude doos vol met mooie<br />
herinneringen. Hoe ik in 1999, net lid<br />
geworden, op het NSK in de TU-wijk een<br />
hoekpunt van het parcours moest<br />
bewaken, en daar tot op het bot<br />
verkleumd ruzie stond te maken met<br />
automobilisten die aan het klagen waren<br />
over de afzettingen. Hoe diezelfde<br />
automobilisten daar twee jaar later, bij de<br />
eerste zondagmorgencompetitie in <strong>Delft</strong><br />
weer stonden, nog steeds even<br />
ontevreden. Hoe Frank Sheldon bij<br />
diezelfde wedstrijd zijn geliefde Fiat Panda<br />
tegen een boom reed in een poging een<br />
geloste renner van Delta “even terug te<br />
brengen naar het peloton”. Hoe Pieter<br />
Dijkshoorn en diezelfde Frank ‘bobokwaliteiten’<br />
meenden te herkennen en me<br />
vroegen toe te treden tot het tweede<br />
bestuur Sheldon. De twee mooie<br />
bestuursjaren daarna met Jerome, Guido,<br />
Pecter, Erik, Rien en Eric. De kledingcrisis<br />
van 2001, waar vanwege een logo de club<br />
bijna werd opgeheven. De vergaderingen<br />
van de zomocomp. Mulder. Het rijden “bij<br />
de studenten”. Het KMK Van Schaik, met<br />
zoveel klassementen dat zelfs ik er één<br />
won. De promo-acties in de OWee, met<br />
als kroonjuweel de Bier-Bike-Bier. Mijn<br />
bravoure rond het kopmanschap voor het<br />
NCK 2003. Het hele lustrumjaar 2003,<br />
met het feest bij Wolbodo, een<br />
onvergetelijke Una, het samenstellen van<br />
een lustrumcorsa, Trias en Henk en een<br />
barbeque die ineens geregeld bleek te<br />
zijn. Bussen vrouwen van Trias, Mulder<br />
die vertrekt, een startpodium. Jos, Pieter,<br />
de echte Jos en Job. En veel, heel veel<br />
rondjes Hoek.<br />
In het wiel van een gepromoveerde semi-prof<br />
Het lijkt zo natuurlijk een verzameling<br />
losse kreten. Maar ik weet zeker dat er<br />
een heel stel <strong>WTOS</strong>’ers is dat bij<br />
verschillende van deze losse kreten een<br />
glimlach op hun lippen krijgt. Anderen<br />
hebben waarschijnlijk weer andere losse<br />
kreten die mij niks zeggen, maar die hun<br />
<strong>WTOS</strong>-herinnering vormen. Mijn lijstje<br />
hierboven is nog maar het begin, maar ik<br />
zal de lezer er hier verder niet mee<br />
opzadelen. Misschien dat ik er straks, als<br />
de computer al lang uit staat, nog even in<br />
mijn hoofd mee verder ga. Dan zal ik veel<br />
in mezelf glimlachen, schaterlachen,<br />
genieten maar ook stilletjes huilen. Dat<br />
laatste omdat Pieter Dijkshoorn, met wie<br />
we zoveel goede <strong>WTOS</strong>-momenten<br />
hebben beleefd, er bij dit lustrum niet<br />
meer bij is.<br />
1983 - 2008 7
Toen ik afgelopen zaterdag in Thialf stond<br />
besefte ik me ineens dat het alweer tien<br />
jaar terug was dat ik voor de eerste keer<br />
naar Thialf ging. In 1998 bezocht ik het<br />
WK Allround, net na de Olympische<br />
Spelen van Nagano, waar Gianni Romme<br />
zo ongenadig had huisgehouden op de<br />
lange afstanden. Postma en Ritsma reden<br />
op dat WK een historisch spannende 1500<br />
meter: 1.48.87 om 1.48.88. Het stadion<br />
ging volledig uit zijn dak. Sven Kramer<br />
had toen nog niet eens haren op zijn<br />
piemel.<br />
Gianni Romme staat inmiddels als coach<br />
op het ijs en Ids Postma melkt al jaren<br />
zijn koeien. Alleen Rintje Ritsma schaatst<br />
nog dapper door, maar kwalificeert zich al<br />
jaren niet meer voor World Cups. Mijn<br />
levendige herinneringen aan een<br />
evenement van tien jaar geleden, met<br />
schaatsers van een vorige generatie, is<br />
zo’n moment waarop ik me besef dat ik<br />
ouder word.<br />
Strip uit <strong>Corsa</strong> 144<br />
8 1983 - 2008<br />
Zo is het ook met 25 jaar <strong>WTOS</strong>. Het<br />
lustrum van 2003 voelt nog als gisteren.<br />
Ik rijd nog regelmatig rond in een shirt<br />
met “20 jaar <strong>WTOS</strong>” erop. En toch zijn we<br />
al weer vijf jaar verder. <strong>WTOS</strong> bestaat<br />
een kwart eeuw. De grote namen van<br />
toen doen nu andere dingen. Over het al<br />
dan niet hebben van schaamhaar zal ik<br />
geen uitspraken doen, maar Debbie,<br />
Ingmar, Rene, Suzanne en Albert waren<br />
er bij het vorige lustrum nog niet bij. En<br />
nu leiden ze de club een nieuw tijdperk in.<br />
Een tijdperk waarin oude namen<br />
vervagen, nieuwe namen komen,<br />
evenementen verdwijnen, en er nieuwe<br />
evenementen bijkomen. Maar wat nooit<br />
mag verdwijnen, niet bij de namen van<br />
toen en niet bij de namen van nu, is dat<br />
trotse gevoel om <strong>WTOS</strong>’er te zijn!
Namens de <strong>Lustrum</strong>commissie…<br />
Jullie hebben al enkele berichten van de<br />
<strong>Lustrum</strong>commissie gehad, over de<br />
plannen voor komend jaar. Het was<br />
allemaal nog een beetje vaag en niet heel<br />
concreet, maar met de commissie zijn we<br />
druk aan het vergaderen en van alles aan<br />
het regelen, zodat er zaterdag 12 april<br />
gefeest kan worden.<br />
De uitnodigingen zijn inmiddels de deur<br />
uit, en voor we het wisten hadden we de<br />
eerste paar aanmeldingen voor die dag<br />
binnen. Iedereen reageerde zo<br />
enthousiast, dat we er zelf ook steeds<br />
meer zin in kregen. Vooral oud-leden<br />
waren erg positief: een soort reünie met<br />
je vroegere studievrienden en<br />
fietsmaatjes, dat is natuurlijk ook<br />
geweldig! We hopen dat er zo veel<br />
mogelijk leden en oud-leden deze dag<br />
aanwezig zullen zijn. Hoe meer zielen, hoe<br />
meer vreugd!<br />
Daarnaast komt er halverwege het<br />
seizoen een lustrum-klim-tijdrit. Ga vast<br />
trainen, zodat jij je dit jaar<br />
(!!!<strong>Lustrum</strong>jaar!!!) klimkampioen van<br />
<strong>WTOS</strong> kan noemen.<br />
Voor vragen, ideeën en opmerkingen<br />
m.b.t. het lustrumjaar, kun je een mailtje<br />
sturen naar: lustrum@wtos.nl.<br />
<strong>Lustrum</strong>feest 12 april<br />
NAMENS DE<br />
LUSTRUMCOMMISSIE<br />
Tekst: Suzanne de Lange<br />
WIE?<br />
Alle leden en oud-leden van <strong>WTOS</strong><br />
WAT?<br />
Toertocht met aansluitend maaltijd en<br />
feest<br />
WAAR?<br />
<strong>Delft</strong> (meer informatie volgt)<br />
WANNEER?<br />
Zaterdag 12 april 2008<br />
14:00 uur start toertocht<br />
18:00 – 22:00 buffet en feest<br />
Aansluitend op eigen gelegenheid<br />
verder borrelen in café Tango<br />
KOSTEN?<br />
Toertocht en buffet: geen kosten<br />
Drankconsumptie op eigen rekening<br />
1983 - 2008 9
Uit <strong>Corsa</strong> 37, blz 14-21<br />
Het interview<br />
met Jos van Gils<br />
Uit de eerste lustrum <strong>Corsa</strong>, <strong>Corsa</strong> 37 juni<br />
1988: een interview met Jos van Gils, één<br />
van de oprichters van <strong>WTOS</strong>.<br />
“Enige tijd nadat ik aangebeld heb wordt<br />
het huisje achter de koepoortbrug<br />
opengedaan. Door een gang met daarin<br />
de onvermijdelijke racefiets en over een<br />
trap, steil als was het de Keutenberg zelf,<br />
word ik naar het woonvertrek geleid. Daar<br />
staat al een gerieflijke bank voor me<br />
klaar. Terwijl ik een laatste controle<br />
uitvoer van de apparatuur zet mijn<br />
gastheer koffie en haalt de koektrommel<br />
tevoorschijn.<br />
Het interview met Jos van Gils kan<br />
beginnen. Ik besluit het gesprek te<br />
openen met een standaard<br />
studentenvraag.<br />
RV. Je hebt civiel gestudeerd?<br />
JvG. Fout. Lucht- en ruimtevaart. Ik ben<br />
in ’79 begonnen en in ’86 afgestudeerd. Ik<br />
werk nu op het Waterloopkundig<br />
Laboratorium, dat is misschien de reden<br />
dat je dacht dat ik civiele techniek had<br />
gedaan. Mijn werkgebied is het transport<br />
10 1983 - 2008<br />
HET INTERVIEW<br />
Tekst: Rik Vollebregt<br />
van vervuilende stoffen in ons land. De<br />
rivieren en zeeën vervoeren doordat ze<br />
stromen allerlei vuiligheid, en dat<br />
proberen wij te berekenen.<br />
RV. Dus van die giflozing toen in de Rijn<br />
bij Bazel zou je kunnen berekenen hoe<br />
dat zich verspreidt.<br />
JvG. Daar heb je precies de spijker op z’n<br />
kop want dat is mijn eerste klus geweest.<br />
Als er nu zoiets gebeurt dan werkt de<br />
verantwoordelijke instantie in Nederland<br />
met een programma dat ik geschreven<br />
heb. Daar ben ik wel een beetje trots op<br />
ja.<br />
RV. Hoe oud ben je?<br />
JvG. Zevenentwintig<br />
RV. En je komt uit Brabant?<br />
JvG. Ja, ik kom uit Bavel, een dorpje vlak<br />
bij Breda. Voordat ik naar <strong>Delft</strong> kwam was<br />
ik eigenlijk iemand die veel deed aan<br />
muziek en de schoolkrantredaktie. Sport<br />
eigenlijk nooit. Pas toen ik in <strong>Delft</strong> zat ben<br />
ik een beetje gaan sporten.<br />
RV. Ben je toen gelijk gaan fietsen?<br />
JvG. Toen ik begon met studeren kreeg ik<br />
een beurs, of zoveel honderd gulden van<br />
mijn vader elke maand. Dat was veel<br />
meer dan ik gewend was, daar hield ik dik
van over in het begin. Toen ben ik gaan<br />
sparen voor een racefiets. En toen ik hier<br />
een jaar zat kon ik die racefiets kopen.<br />
Altijd al een droom van mij geweest<br />
natuurlijk. Dan had ik een peugeot<br />
gekocht, nou ja je kent ze wel. In die tijd<br />
had iedereen zo’n beetje een peugeot met<br />
een short erbij met witte en zwarte<br />
blokken erop.<br />
RV. De tijd van Hennie Kuiper die toen<br />
ook bij peugeot reed.<br />
JvG. Toen gaan fietsen. Eerst nog<br />
voornamelijk in Breda met allemaal<br />
mensen van de middelbare school en hier<br />
in <strong>Delft</strong> zo af en toe met de mensen<br />
waarmee ik in huis woonde en wat<br />
vrienden daar weer van. Niet te fanatiek<br />
en zo maar wel leuk.<br />
Uit die tijd dateert eigenlijk mijn grootste<br />
fietsprestatie waar ik het meest trots op<br />
ben. Dat was de ronde rond het<br />
IJsselmeer in één dag, 310 kilometer.<br />
RV. Nog steeds iets waar tegenop<br />
gekeken wordt.<br />
JvG. Nou, ik kan het iedereen afraden.<br />
Het is het meest erge wat een mens kan<br />
overkomen. Je kan beter twee keer Luik-<br />
Bastenaken-Luik doen.<br />
RV. En dat had je zelf georganiseerd?<br />
JvG. Ja, met Roeland Brouns, die woonde<br />
toen bij mij in huis en we hebben dat toen<br />
voor een aantal vrienden, twaalf man,<br />
gedaan. Dat is eigenlijk al een soort<br />
voorlopertje van de club geweest alhoewel<br />
de meeste mensen van buiten <strong>Delft</strong><br />
waren.<br />
RV. Wanneer is de behoefte gekomen om<br />
een wielrenclub op te richten?<br />
JvG. Al die mensen van de<br />
IJsselmeertocht zijn gaan studeren,<br />
Utrecht, Eindhoven, <strong>Delft</strong>. En een keer op<br />
mijn verjaardag vroeg een van die<br />
jongens uit Utrecht of ik mee wilde doen<br />
met een koppeltijdrit van een NSWO<br />
wedstrijd. Dat heb ik toen gedaan. Daarna<br />
zijn Roeland en ik gaan informeren of er<br />
in <strong>Delft</strong> al zo’n club bestond. Die bleek er<br />
nog niet te zijn. En het leek ons wel leuk<br />
om er dan zelf maar een op te richten.<br />
Het is toen via een advertentie gegaan in<br />
de Delta. We hebben gevraagd voor<br />
enthousiaste mensen voor een<br />
wielervereniging. Er sprong één reaktie<br />
uit, dat was Hans van Os.<br />
Die had in Steenwijk, waar hij vandaan<br />
kwam, ook al een wielrenclub opgericht<br />
en was hier heel fanatiek aan het<br />
wielrennen. Die zag het wel zitten en is<br />
toen een avondje wezen kletsen bij ons.<br />
Hans is natuurlijk een ideaal iemand voor<br />
zoiets. Vlot uiterlijk, snelle babbel, strak<br />
in ’t pak en goed op de fiets, gewoon een<br />
ideaal figuur daarvoor. Dus dachten we<br />
dan is Hans ons uithangbord en met ons<br />
drietjes kunnen we best wel iets moois<br />
proberen te starten.<br />
Toen hebben we een<br />
oprichtingsvergadering belegd. Op 28<br />
februari 1983 en dat is dus het begin<br />
van de club geweest.<br />
RV. Hoeveel mensen waren er aanwezig?<br />
JvG. Ik zal het even nakijken, dat is<br />
misschien best wel leuk. Dan moet ik<br />
even in mijn archief duiken. (Jos komt<br />
terug met een doos met alle <strong>Corsa</strong>’s en<br />
haalt er de allereerste uit. Deze <strong>Corsa</strong><br />
heeft een witte voorplaat met daarop<br />
enkele namen).<br />
JvG. Toen had het nog geen naam, dit<br />
waren de keuzenamen: <strong>Corsa</strong>, Slipstream,<br />
Spaakverwarring, Fietspomp en Hé Hô.<br />
Het is toen vrij snel <strong>Corsa</strong> geworden hoor,<br />
daar is eigenlijk weinig discussie over<br />
geweest. Dat heeft volgens mij de<br />
redaktie gewoon er door gedrukt. We<br />
waren wel wat boos toen Opel met <strong>Corsa</strong><br />
uitkwam, daar waren we niet blij mee.<br />
(We kijken verder in de eerste <strong>Corsa</strong> en<br />
zoeken de notulen van de<br />
oprichtingsvergadering op. We lezen de<br />
namen van de mensen die daar bij<br />
waren.)<br />
1983 - 2008 11
RV. Roeland Brouns, Jos van Gils, Hans<br />
van Os, Peter de Vries, Frank de Reij,<br />
Stan Spangenberg, Nico Groeneveld.<br />
JvG. Arend-Jan Koning niet te vergeten.<br />
RV. Toen al bij de toercommissie, die zit<br />
zijn hele leven al bij de toercommissie.<br />
JvG. Ja, volgens mij is dat recordcommissiezitten.<br />
Henk Nieboer, Mark<br />
Elzinga. En toen is het gewoon begonnen<br />
zoals het nu ook bezig is. We zijn<br />
onmiddellijk koersjes gaan rijden, in het<br />
begin waren we net de ploeg Post. Dat<br />
was echt beestachtig, we wonnen zo’n<br />
beetje alles in het begin. B-koersen, Akoersen.<br />
Kaft 1 e <strong>Corsa</strong>, maart 1983<br />
RV. Was dat ook de bedoeling van jou en<br />
Roeland om echt wedstrijden te gaan<br />
rijden of was het toeren ook belangrijk?<br />
JvG. We hebben altijd wel het idee gehad<br />
van het toeren moet er ook bij zitten.<br />
Voor mezelf vond ik gewoon dat ik nooit<br />
zo goed mee kon komen met die<br />
wedstrijden en om nog een funktie te<br />
12 1983 - 2008<br />
hebben in zo’n club moet je natuurlijk dan<br />
ook een beetje aandacht besteden aan de<br />
toercommissie. Wat je dan precies onder<br />
toeren moet verstaan: in de omgeving<br />
van <strong>Delft</strong> heb je van die toerclubs<br />
waarvan de leden elke zaterdag en<br />
zondag om 7 uur op de fiets stappen en<br />
dan elke dag 200 kilometer rijden. Zo<br />
heeft het dus nooit gefunktioneerd.<br />
RV. Dat was niet de bedoeling.<br />
JvG. We hadden er niet echt bedoelingen<br />
mee. Het was meer zo dat als de mensen<br />
er behoefte aan hebben dan willen we er<br />
wel een kader voor scheppen.<br />
RV. Wat zijn de eerste echte aktiviteiten<br />
van de club geweest?<br />
JvG. In het begin was het natuurlijk een<br />
kwestie van peilen wat de belangstelling<br />
was van de mensen. Er die wilden<br />
allemaal best wel een wedstrijdje rijden.<br />
En toen hadden wij het idee van dan<br />
moeten wij zelf ook een parkoers hebben<br />
hier in <strong>Delft</strong>. Dus wij onderhandelen met<br />
de gemeente en met de TH-wijk.<br />
Toen hebben we op een bepaald moment<br />
rond elektrotechniek, dat was in de tijd<br />
dat de Korvezeestraat nog niet bestond,<br />
iets gehad. Je had daar dus twee rondjes<br />
waar eigenlijk heel weinig verkeer was. In<br />
het eerste jaar hebben we daar twee<br />
wedstrijden gehad. Een clubwedstrijd, dat<br />
was het eerste echte evenement en toen<br />
hebben we ook nog een NSWO koers<br />
georganiseerd in mei.<br />
En vanaf toen hebben we het opgegeven<br />
om aan een eigen parkoers te werken<br />
want het was zo’n gedoe. De gemeente<br />
had er voorschriften voor. En dan kregen<br />
we precies op hoeveel balken en hoeveel<br />
pijlen en borden je daar moest zetten.<br />
Daar moet je echt met een<br />
vrachtwagentje gewoon op uit om het<br />
parkoers af te zetten. Dat ging gewoon<br />
niet, we hadden helemaal geen<br />
vrachtwagen. We zijn op het einde van<br />
het eerste jaar al begonnen met het rijden<br />
op Ahoy. Dat kost veel geld maar is veel<br />
minder heisa.
(Dan wordt de tweede <strong>Corsa</strong> er bij<br />
gepakt. De kaft ziet er al heel mooi uit,<br />
zoals hij er daarna nog ruim vijf jaar uit<br />
zal zien).<br />
RV. Hoe ging het met het ledenaantal, in<br />
het begin waren er 15.<br />
JvG. (zoekt in andere <strong>Corsa</strong>’s) Hier is de<br />
officiële ledenlijst, dateert van juli 1983.<br />
Veertig leden, dat is dus heel snel gegaan<br />
ja.<br />
RV. <strong>WTOS</strong> heeft niet gelijk vanaf het<br />
begin al die naam gehad.<br />
JvG. Ik lees hier: ‘in verband met het<br />
bestellen van de clubshirts moet de<br />
verenigingsnaam beslist worden.’ Daar is<br />
toen een enquête over geweest. (We<br />
lezen de keuzenamen in een oude <strong>Corsa</strong>).<br />
JvG. <strong>WTOS</strong> en Wetos zijn vanwege de<br />
uitspraak uit elkaar getrokken. Verdere<br />
keuzemogelijkheden: THD (’T is Hard<br />
Douwen), Tifosi, Cyclonix, Force Major,<br />
<strong>Corsa</strong>, Sedo (Snokken en douwen, ‘ik zit’<br />
in het Latijn).<br />
Als bestuur (Roeland en ik) hebben we<br />
toen gewoon <strong>WTOS</strong> erdoorheen gedrukt.<br />
Het kwam wel uit de enquête maar we<br />
hebben gewoon zo verschrikkelijk zitten<br />
pushen bij iedereen die bij ons<br />
langskwam. Dat hadden we toen we<br />
plannen voor de club maakten al<br />
afgesproken, dat we graag wilden dat het<br />
zo zou gaan heten.<br />
RV. Jullie zijn allebei Tim Krabbé fans?<br />
JvG. Ja dat was een boekje dat ik toen in<br />
die tijd aan het lezen was.<br />
En officieel is het dus <strong>WTOS</strong>, niet Wetos.<br />
Dat kan ik nog even bevestigen (Jos zoekt<br />
de uitslag van de enquête op). Tien<br />
stemmen voor <strong>WTOS</strong>, vier voor Wetos,<br />
Tifosi zes, THD twee, Sedo één en<br />
raddraaier ook één stem.”<br />
Het interview in <strong>Corsa</strong> nr. 37 gaat nog<br />
drie keer zo lang door, dus we houden nu<br />
maar even op met citeren. Mogelijk<br />
volgen in komende <strong>Corsa</strong>’s nog verdere<br />
stukken van dit interview of heruitgaven<br />
van artikelen ‘uit de oude doos’.<br />
1983 - 2008 13
39 25<br />
Zoals enkelen van jullie wel weten heb ik<br />
jaren geleden eens het genoegen gehad<br />
de Marmotte te rijden. Om optimaal in<br />
vorm te komen voor de deze toch wel erg<br />
serieuze toertocht, heb ik mij toendertijd<br />
zelfs aan een serieuze voorbereiding<br />
gewaagd. Een half elite seizoen inclusief<br />
klassiekers, klim-criteriums en Belgische<br />
omlopen bleek genoeg om in de vorm van<br />
mijn leven aan de start te kunnen<br />
verschijnen. Hier volgt een korte<br />
samenvatting van deze in mijn<br />
herinnering prachtige week.<br />
Dag 1<br />
Laat in de middag kwamen we in Vénosc<br />
aan. Na het uitpakken van de koffers zijn<br />
we meteen op de fiets gestapt. Het doel<br />
van deze korte tocht was Alpe d’Huez.<br />
Wegens invallende duisternis konden we<br />
helaas maar tot halverwege de klim<br />
fietsen. Toch hield ik meteen een goed<br />
gevoel over aan deze “halve” beklimming.<br />
De benen waren goed, ondanks de lange<br />
reis.<br />
Dag 2<br />
Na een uitgebreid ontbijt besloten we<br />
deze dag aan te vangen met een rondje<br />
dat ik nog kende. Vanaf Vénosc richting<br />
de Col de la Morte, om vervolgens via de<br />
achterkant van de col d’Ornon terug te<br />
komen. Een mooi, lekker lopend rondje<br />
dat wederom de moraal deed stijgen.<br />
Vervolgens twee maal goed eten en naar<br />
bed.<br />
14 1983 - 2008<br />
39 25<br />
Tekst: Wouter Perry<br />
Dag 3<br />
Op woensdagochtend vertrokken we op<br />
weg naar de Croix de Fer. Deze col wilde<br />
ik graag beklimmen, vooral omdat ik hem<br />
niet kende. Op de top heb ik Bart weten<br />
over te halen om via de Galibier terug te<br />
fietsen. Na goed gegeten te hebben in<br />
Saint Jean de Maurienne. Reden we in een<br />
rustig tempo over de Telegraphe en de<br />
Galabier terug naar Vénosc. Uiteindelijk<br />
kwamen we hier elf uur na ons vertrek<br />
weer aan. De route voor aanstaande<br />
zaterdag was bekend vanaf nu kon het<br />
rusten beginnen.<br />
Dag 4<br />
Losfietsen, de laatste dagen voor een<br />
belangrijke toertocht kun je eigenlijk maar<br />
een paar dingen doen. Eten, slapen,<br />
rusten en als je jezelf echt niet kunt<br />
beheersen, losfietsen. Na anderhalf uur<br />
heerlijk losgefietst te hebben kon ik het<br />
niet laten om mezelf toch nog een keertje<br />
te testen terug naar het dorp. Wat voelen<br />
de benen toch lekker…. Om wat extra<br />
energie te verzamelen hebben we ’s<br />
middag tussen de lunch en het avondeten<br />
nog een extra maaltijd genoten op een<br />
terrasje in het dorp. “fermé” bleek toch<br />
open te betekenen en een provinciaalse<br />
vleesplank erg lekker. Plots een meisje<br />
met blonde haren.
Die hadden we hier in het dorp nog niet<br />
gezien. Ineens een lange jongen met<br />
donker haar, Rien? Zitten jullie hier? Heel<br />
<strong>WTOS</strong> blijkt tegenover het terras in een<br />
huisje te zitten. Nou ja, heel <strong>WTOS</strong>, ik dus<br />
niet, maar in ieder geval wel Betting,<br />
Schuurhuis, Pieterse, Amy, Nol, Sandra en<br />
Guido.<br />
Meteen begint Guido over zijn streeftijd.<br />
7.45u. Angst bekruipt me. 7.45u zo snel!<br />
Dan ga ik die Amateurs A van <strong>WTOS</strong> niet<br />
eens op een hoop rijden. Woensdag was<br />
het parkoers toch ook al 11 uur. Hier en<br />
daar wat minder pauze. Hier en daar net<br />
een tandje groter, maar 11 – 7.45u dus 3<br />
uur en 15 minuten sneller. Zou dat er wel<br />
inzitten?<br />
Vrijdagochtend aan het ontbijt. Morgen is<br />
het zover. Gelukkig heb ik me niet van de<br />
wijs laten brengen door Guido. Wederom<br />
goed gegeten. Wederom losgefietst<br />
wederom ’s middags een extra pizza op<br />
het terras. Wederom de volledige<br />
kaasplank leeggegeten na het avondeten.<br />
Aan mij zal het morgen niet liggen.<br />
Dag 5<br />
Koud, waarom is het zo koud? Snel naar<br />
de start. Vak 2 toerder 2000 tot? Meteen<br />
in Bart zijn wiel naar voren. Ruim 50 op<br />
de teller Op naar de voet van de Croix de<br />
Fer. Buitenplaat bij de stuwdam volle bak<br />
door. Gelukkig is de linkerbaan nog vrij.<br />
Overal langsop. Terug naar het<br />
binnenblad. Rustig blijven, het wordt een<br />
lange dag. 39 23. blijven malen. Korte<br />
afdaling en weer door. In de verte een<br />
grote groep. Om mij heen vrijwel<br />
niemand. Vanaf de kant word geroepen<br />
dat ik op plek 130 rijd. Blijven gaan.<br />
Net onder de top aangesloten bij een<br />
grote groep. Voldaan kijk ik om me heen.<br />
Allemaal “wedstrijdnummers” de eerste<br />
20 minuten heb ik al binnen.<br />
Aan de voet van de Telegraphe kan ik me<br />
niet meer bedwingen. Helemaal uitgerust<br />
van het in de groep hangen demarreer ik<br />
meteen. Ik zit immers in de wedstrijd<br />
groep dus hier is het koers. Niemand<br />
reageert. Even later zie ik dat twee<br />
mannen mijn voorbeeld toch gevolgd<br />
hebben. Met een mooi tempo rijden we<br />
naar de top.<br />
Aan de voet van de Galibier sluiten een<br />
paar mensen terug aan. Bij de<br />
bevoorrading stop ik even voor eten en<br />
drinken. Eenmaal op de fiets kom ik<br />
enkele bekende gezichten tegen uit de<br />
groep. Gelukkig doemt in de verte het<br />
eerste steile stuk alweer op. Meteen weer<br />
door. Die plakkers in je wiel daar moet ik<br />
niets van hebben.<br />
Op de top pik ik net aan bij een groepje<br />
Italianen als gekken vliegen we naar<br />
beneden. Even later zie ik ze nog gekker<br />
verder vliegen. Dit is me teveel. En dan<br />
nog zo’n auto van de organisatie, die<br />
binnendoor voorbij komt in een bocht.<br />
Rustig wacht ik op een paar mannen<br />
achter me. Gezamenlijk rijden we kop<br />
over kop naar de Alpe d’Huez.<br />
Nog steeds vol goede moed. Kom ik een<br />
goede zes uur na mijn start aan de voet<br />
van de Alp. Wederom een stemmetje in<br />
mijn hoofd. Rustig blijven, je bent er nog<br />
niet.<br />
8 km onder de top merk ik inderdaad dat<br />
ik er nog niet ben. Het tempo wordt lager.<br />
Voor de tweede keer vandaag moet ik<br />
terug naar de 25. Eerder op het steilste<br />
stuk van de Galibier leek het me vooral<br />
verstandig. Hier is het pure noodzaak. De<br />
laatste kilometers worden een lijdensweg.<br />
Hier en daar haal ik gelukkig nog wat<br />
mensen in. (Eentje bleek er lek te<br />
hebben) en uiteindelijk kwam onverwacht<br />
toch de laatste km. Vol sprintend vlieg ik<br />
de parkeerplaats op. Nog een man<br />
voorbij, de enige sprint die ik ooit heb<br />
gewonnen. Uitgeput, voldaan, eigenlijk<br />
volmaakt gelukkig. Heerlijke macaroni<br />
met appelmoes bleken mijn beloning en<br />
natuurlijk mijn tijd. Guido had gelijk.<br />
7.45u was makkelijk haalbaar.<br />
1983 - 2008 15
Uit <strong>Corsa</strong> 142, blz 37-39<br />
Trofeo de Turo<br />
De Turo, berg der bergen, alom aanwezig<br />
in Catalunya, net achter de stranden van<br />
Lloret en Blanes, en halverwege tussen<br />
Barcelona en Andorra. Opnieuw was er dit<br />
jaar de ervaring van het bedwingen van<br />
deze mythe. Nu ja, een mythe is ‘ie nog<br />
niet, maar binnen <strong>WTOS</strong> wordt door<br />
verschillende mensen de uiterste best<br />
gedaan deze berg tot een mythe te<br />
maken. Vorig jaar dwongen zware<br />
winterse omstandigheden een <strong>WTOS</strong>groep<br />
nog tot omkeren, in groot contrast<br />
tot de omstandigheden een jaar daarvoor.<br />
Dit jaar werd de frustratie van Thijs<br />
hierover, die een jaar duurde,<br />
weggenomen en voegde hij zich samen<br />
met Eric en Rien bij het Turogenootschap.<br />
Het genootschap dat zich<br />
heeft aangemeten dat zij na afloop van<br />
het KMK de Trofeo de Turo uit mag reiken<br />
aan de meest in het oogspringen<br />
wielrenner tijdens het <strong>WTOS</strong> KMK. Maar<br />
hoe is dat genootschap eigenlijk tot zo’n<br />
prestigieuze prijs gekomen?<br />
Dan moet ik terug naar de<br />
ontstaansgeschiedenis van deze bokaal.<br />
Het moet eind maart 2004 geweest zijn.<br />
Herman was net terug van zijn tripje naar<br />
Australië en was zich in Hollands weer aan<br />
het voorbereiden op een toekomst als<br />
16 1983 - 2008<br />
TROFEO DE TURO<br />
Tekst: Pieter Dijkshoorn<br />
grimpeur in de bergen rond Nice. Op die<br />
dag – het was een zondag herinner ik me<br />
– woei het zo hard dat bruggetjes langs<br />
de Vliet aanvoelden als bergen en was het<br />
zo koud dat we besloten mijn huis in te<br />
vluchten om koffie met warm appelgebak<br />
te verorberen.<br />
Alhoewel, Herman drinkt helemaal geen<br />
koffie: was het dan chocolademelk met<br />
een toefje slagroom? Gezeten aan de<br />
eettafel begonnen we direct maar weer<br />
wat anekdotes op te halen. Daarbij kwam<br />
ongetwijfeld ons trainingskamp in Lloret<br />
van januari 2003 ter sprake, toen Herman<br />
de basis legde voor een seizoen waar nu<br />
nog met ontzag over gesproken wordt.<br />
Ook over het trainingskamp van een jaar<br />
later, met de al beschreven mislukte klim<br />
naar de Turo, werd met ontzag<br />
gesproken. Het gevolg was dat de Turo<br />
danig in importantie groeide en dus was<br />
er de conclusie dat die mystieke hobbel op<br />
onze aardkloot een status moest gaan<br />
krijgen binnen <strong>WTOS</strong>. Maar hoe?<br />
Op dat moment zal één van ons een<br />
verband gelegd hebben met het KMK.<br />
Voor de wat nieuwere leden onder ons:<br />
vroeger was het KMK naast een mooi<br />
(kennismakings)weekend ook een<br />
wedstrijd. Een wedstrijd om de <strong>WTOS</strong>-
eer. Dat waren de dagen dat <strong>WTOS</strong>evenementen<br />
druk bezocht werden en<br />
men terecht inzag dat het belangrijk was<br />
een plaatsje te veroveren in de grote<br />
<strong>WTOS</strong>-eregalerij. Maar vanaf 2003 werd<br />
de invloed van de licenties en de<br />
wedstrijden steeds groter, en werd <strong>WTOS</strong><br />
een serieuze wielervereniging, die zich –<br />
zo meenden we – zou opstuwen tot een<br />
club waarmee men rekening dient te<br />
houden.<br />
En ondanks dat het pas maart 2004 was<br />
en dat Lindhoud toen nog slechts een<br />
naam was die wij associeerden met een<br />
rood shirt, een Jan Janssen en de zeer<br />
prijzenswaardige instelling niet te willen<br />
lossen, toch wisten we zeker dat de<br />
competitie binnen het eigen <strong>WTOS</strong>-KMK<br />
een andere kant op zou gaan. Immers de<br />
tijd dat er vooraf etappes werden<br />
uitgezet, waarin punten te verdienen<br />
waren voor het Klassement, daar moest<br />
een einde aan komen. Want doordat er<br />
renners waren die tussen de etappes door<br />
alleen tussen die wielen wilden zitten,<br />
niets geks deden en zich dus alleen in de<br />
etappes van voren lieten zien, ging de<br />
sfeer en de moraal omlaag. Een wat ons<br />
betreft ongewenste situatie dus. Maar aan<br />
de andere kant spookte bij ons het beeld<br />
van een KMK als ordinair trainingskamp,<br />
met sociale en asociale waaiers, met<br />
straffe tempo’s, en met wat we sinds dit<br />
jaar weten rollerbanken,<br />
intervaltrainingen vroeg in de ochtend en<br />
uitrijden in de middag.<br />
De rekenaars de wind uit de zeilen te<br />
halen: dat bracht ons gezeten aan de<br />
eettafel op die gure middag in maart tot<br />
de Trofeo de Turo.<br />
“Een prijs voor de echte helden, niet voor<br />
de rekenaars, maar voor die renner die<br />
iets uitvoert op een indrukwekkende<br />
wijze. Indrukwekkend als de Turo zelf is.<br />
Vooraf kan dus niet bekend zijn waar het<br />
zal gebeuren: ieder klimmetje kan<br />
‘credits’ opleveren, zelfs een klim zoals<br />
het viaduct van het NCK. Na afloop zal het<br />
Turo-genootschap bepalen wie de bokaal<br />
een jaar lang als een reliek mag<br />
koesteren. Voor de eeuwigheid die een<br />
jaar duurt mag de bezitter zich laven aan<br />
het geluk dat de Trofeo uitstraalt. Als<br />
uitzicht op dat waar wij allen naar<br />
streven.” Dat is wat ik vorig jaar in de<br />
aankondiging van het KMK schreef. Met<br />
de later gekochte Trofee die in het<br />
Sauerland z’n schijnsel over ons deed<br />
lichten, werd dit gevisualiseerd.<br />
Inmiddels is het KMK 2005 alweer twee<br />
maanden achter de rug. En werd er<br />
gestreden dit jaar voor de Trofeo? Wie<br />
kreeg ‘credits’ en wie heeft er gewonnen?<br />
Onderstaande foto geeft in ieder geval de<br />
uitkomst weer.<br />
Jos was dus de winnaar. Nummer 2 was<br />
Wouter. De uitslag van de individuele<br />
toedeling van respectievelijk 5, 3, 2 en 1<br />
punt door de vier aanwezige Turo-ers<br />
(Eric, Rien, Pieter en Amy) is in harde<br />
getallen als volgt weer te geven:<br />
1. Burger, 16 punten<br />
2. Betting, 15 punten<br />
Wat Wouter kan kunnen weinigen.<br />
De toorts van de Trofeo bleek<br />
uitstekend geschikt voor het<br />
beoefenen van de discipline<br />
vuurspuwen. Was het KMK een<br />
circus geweest, had Wouter zeker<br />
gewonnen<br />
1983 - 2008 17
Zo dicht lag het dus bij elkaar, want<br />
nummer 3 had slechts drie punten. In<br />
principe zegt dat alles. Wouter en Jos<br />
staken blijkbaar met kop en schouders<br />
boven de rest uit. Hierbij moet wel<br />
aangegeven worden dat deze punten aan<br />
lijken te geven dat er sprake was van<br />
harde normen met daaraan gekoppelde<br />
harde waarderingsgetallen. Dat is echter<br />
geheel bezijden de waarheid. De leden<br />
van het genootschap hebben volgens<br />
persoonlijke ideeën en in volstrekte<br />
onafhankelijkheid punten gegeven aan de<br />
vier in hun ogen meest opvallende<br />
renners. Maar dat is logisch gezien de<br />
uiteenlopende waarnemingen en<br />
belevingen tijdens het KMK, gelijk de<br />
waarnemingen en belevingen tijdens de<br />
beklimming van de Turo.<br />
Wouter reed zich alle dagen in de kijker<br />
door zijn gegoochel met vuur, dat soms<br />
smeulde en soms fel oplaaide, vooral toen<br />
het buiten donker was. Jos daarentegen<br />
was de man van het subtiele maar<br />
vriendelijke verzet. Vooral op de eerste<br />
dag poogde hij, en dat is in de ogen van<br />
het genootschap zeer prijzenswaardig, het<br />
straffe of het slappe rijden van de<br />
wegkapiteins om te zetten in strijd. De<br />
rest kon alleen maar proberen te volgen,<br />
met wisselend succes. De dagen erna was<br />
er helaas toch minder sprake van Turowaardige<br />
acties. Het KMK lijkt inmiddels<br />
18 1983 - 2008<br />
definitief verworden te zijn tot een<br />
kilometerkamp. Wie gaat daar volgend<br />
jaar verandering in aanbrengen?<br />
Of mountainbikers h’m ook<br />
kunnen winnen, vraagt men zich<br />
wel eens af. Ach, in principe wel…<br />
Naschrift: Mocht men trouwens over de<br />
uitslag of aanverwante zaken willen<br />
corresponderen, dan kan dat via<br />
trofeodeturo@hotmail.com. Een antwoord<br />
wordt echter niet gegarandeerd.<br />
Nederig neemt Burger de Trofeo in ontvangst
'Het wordt mooi'<br />
Wie heeft het Jos niet horen zeggen? ‘Het<br />
wordt mooi’. Jos geeft uitleg.<br />
Het moet ergens in januari geweest zijn.<br />
Een gewone dinsdag. Koud, en dreigende<br />
sneeuw. Spinnen dus in een klam en druk<br />
sportcentrum. Op doffe muziek deint een<br />
hitsige Italiaan op een bijna<br />
meelijwekkende manier op zijn spinfiets.<br />
Een lichte walging overvalt me, moet deze<br />
man mij inspireren hard te gaan rijden<br />
komend seizoen? Dit is toch geen<br />
wielrennen meer? Ik voel me een<br />
circusartiest, een clown. Ik besluit dan<br />
ook snel om niet mee te doen aan deze<br />
rare bewegingen, maar echt te gaan<br />
trainen. Slechts het vooruitzicht op een<br />
naderend wielerseizoen doet mij in het<br />
rood gaan. Ik doe een aantal blokjes met<br />
bijna volle weerstand en heb geen<br />
aandacht meer voor de Italiaan en de rest<br />
van de groep die hem op slaafse wijze<br />
volgt. Naast me zit Rien. Hij lijkt zich ook<br />
niet te storen aan de onverstaanbare<br />
schreeuwerige teksten van de Italiaan en<br />
de daarmee gepaard gaande<br />
ondefinieerbare bewegingen. Maar ook<br />
het naderend wielerseizoen lijkt nog niet<br />
in z'n hoofd te zitten. Hij zit namelijk<br />
rustig op z'n spinfiets zonder ook maar<br />
een beetje kapot te gaan. Ietwat gebruind<br />
door een zeer vroeg opgezocht Spaans<br />
lentezonnetje zit hij op z’n gemak om zich<br />
heen te kijken. Ik kijk hem even aan<br />
terwijl ik midden in een blokje zit. De<br />
hartslagmeter geeft 182 aan. Rien lacht<br />
een beetje en lijkt wat te zeggen. Ik stop<br />
met m'n inspanning en kijk 'm vragend<br />
aan. Boven de dreunende housemuziek<br />
vang ik het woord KMK op. 'Of je het KMK<br />
wil organiseren!', schreeuwt Rien nu.<br />
Misschien was ik nog niet helemaal helder<br />
door de geleverde inspanningen of de<br />
hitte in de zaal, maar het ja was er uit<br />
Uit <strong>Corsa</strong> 137, blz 18<br />
voor ik er erg in had. Tja, en dan zit je er<br />
aan vast. Vergaderingen beleggen en tot<br />
een mooi evenement komen was nu het<br />
devies. Van vorig jaar had ik veel geleerd.<br />
Het motto in de, mede door mij bemande,<br />
lustrumcommissie was 'het wordt mooi'.<br />
Zonder al teveel moeite - van mijn zijde -<br />
kwamen een aantal mooie evenementen<br />
van de grond en dit was ook mijn insteek<br />
bij de organisatie van dit traditionele<br />
weekendje. De eerste vergaderingen<br />
bestonden dan ook voornamelijk uit<br />
voetbal kijken en ouwehoeren. Precies<br />
zoals ik het gewend was. Ware het niet<br />
dat er nu begin april nog steeds niets<br />
geregeld was. Ik begon het toch enigszins<br />
benauwd te krijgen wanneer ik aan het<br />
KMK dacht en met mij vele sceptici. Dit<br />
alles bereikte een climax tijdens een<br />
weekendje Limburg ergens begin april.<br />
Enkele heren die het KMK al eerder<br />
georganiseerd hadden maakten mij daar<br />
meer dan eens duidelijk dat dit weekend<br />
organiseren toch wel heel eenvoudig was.<br />
'Binnen een middag had ik het geregeld.'<br />
'Je regelt even een locatie, zorgt voor een<br />
paar auto’s en klaar ben je, is dat nu zo<br />
moeilijk!' Ja, die heren wisten wel hoe je<br />
zoiets deed. Bij terugkomst besloot ik dan<br />
ook als een haas een locatie te gaan<br />
zoeken. En inderdaad, binnen een<br />
middagje was het geregeld. Een aantal<br />
appartementen in de Duitse Eifel.<br />
Schitterend voor zowel de wegrenner, als<br />
de MTB’er. Samen met de overige<br />
commissieleden was het verder niet zo<br />
ingewikkeld: boodschappen, auto's en een<br />
vrachtwagentje en alles was geregeld.<br />
Achteraf is dus te zeggen dat de sceptici<br />
wel gelijk hadden. Het is allemaal niet zo<br />
ingewikkeld. Voor mijzelf gaat na dit<br />
evenement weer ons oude motto op. Na<br />
een weekend fietsen, lachen, voetballen,<br />
dansen en vooral trainen kan ik met<br />
zekerheid zeggen: 'Het was mooi.'<br />
1983 - 2008 19
25<br />
Een kaart: 25 jaar <strong>WTOS</strong> - gefeliciteerd!<br />
Dit stukje gaat over het getal 25, want 25 is niet zomaar een getal.<br />
Allereerst moeten we verschil maken tussen het absolute getal 25 enerzijds, en de<br />
relatieve tegenhanger, ofwel 25%, een kwart.<br />
25 is zeker een rond getal: ook al is het geen veelvoud van tien, het is mooi wel een<br />
kwart van honderd.<br />
De 25 is het kransje dat wordt gebruikt voor de zwaardere beklimmingen: zo is een 25<br />
voor een KMK aan te raden, en voor een Alpentocht een vereiste.<br />
Een minimum vereiste voor een toertocht is om 25 km per uur te rijden: in de omgeving<br />
van <strong>Delft</strong> lukt dat wel, zelfs als er elk uur een binnenband gewisseld moet worden.<br />
Als het om de tijd gaat, dan spreken we van kwartieren. Zo is een tijd van 15 minuten<br />
op de 10km <strong>WTOS</strong> tijdrit een mooie richttijd voor een gemiddelde renner of aan het<br />
begin van het seizoen.<br />
Als het om geld gaat dan was 25 in ieder geval in Nederland een bijzonder getal. Het<br />
kwartje en de riks, het geeltje en de vuurtoren zijn verloren echter gegaan bij de komst<br />
van de euro. Nu heb je twee muntjes of briefjes nodig om een dergelijk bedrag af te<br />
passen.<br />
Er zijn ook gelegenheden waarin je 25 niet tegenkomt: zo zijn er – om maar iets te<br />
noemen - geen wielen met 25 spaken te vinden, maar wel met 24. Daarentegen<br />
bestaan er wel buitenbanden van 25mm breed en niet van 24mm.<br />
20 1983 - 2008<br />
25<br />
Tekst: Amy de Man
Een veelgebruikte maat in de techniek is de duim, of de inch, die net iets meer dan<br />
25mm is.<br />
25 kan ook op iets bijzonders duiden: zo bestaat er per jaar 1 dag met 25 uren<br />
(en ook 1 met 23).<br />
Een maximum temperatuur van minimaal 25 ºC is de grens voor een zomerse en 30 ºC<br />
voor een tropische dag. 5 Opeenvolgende zomerse dagen, waarvan 3 tropisch, leveren<br />
een hittegolf. In de voorbije 5 jaren was er gemiddeld één hittegolf per jaar in<br />
Nederland. Sinds het bestaan van <strong>WTOS</strong> was er echter nooit meer dan 1 hittegolf per 2<br />
jaar.<br />
Minder dan 1% van de Nederlandse adressen heeft een huisnummer waarin het getal 25<br />
voorkomt, maar meer dan 1% heeft wel een postcode met daarin het getal 25.<br />
In deze complete tekst staat 2 maal 25x de letter ‘g’, de 22ste en de 25ste letter van<br />
‘Studentenwielervereniging’.<br />
De stellingen beginnen een verdacht karakter te krijgen: aandacht begint te verslappen.<br />
Laat ik dan eindigen met <strong>WTOS</strong> een fantastisch jubileumjaar toe te wensen.<br />
1983 - 2008 21
Twaalf en een half jaar <strong>WTOS</strong><br />
Dit jaar vier ik mijn koperen lidmaatschap<br />
van <strong>WTOS</strong>. Een speldje zal er wel niet<br />
inzitten, want het gevoel voor anciënniteit<br />
en traditie is bij <strong>WTOS</strong> vaak ver te<br />
zoeken, maar een stevige terugblik op<br />
twaalf en een half jaar lidmaatschap kan<br />
ik mijn lustrum <strong>Corsa</strong> niet onthouden.<br />
Tsja, hoe begon het? Na mijn actieve<br />
wielerloopbaan durfde ik het in 1996<br />
eindelijk aan om lid te worden bij<br />
studentenclub <strong>WTOS</strong>. Ik studeerde alweer<br />
twee jaar, maar als gerespecteerd lid van<br />
eerst Westland Wil Vooruit en daarna De<br />
Spartaan kon ik het in de jaren daarvoor<br />
natuurlijk niet maken om <strong>WTOS</strong>-lid te<br />
zijn. Bij <strong>WTOS</strong> reden namelijk alleen<br />
langharige studenten op allerbelabberdst<br />
materiaal: een stalen Batavus, nog van<br />
hun vader geweest, met Simplex<br />
derailleurs en buiscommandeurs. Ze<br />
konden uiteraard geen van allen sturen,<br />
vielen daarom voortdurend en hadden<br />
geen koersinzicht. In de koers maakte de<br />
speaker ook vaak grapjes over hen (‘en<br />
hier achteraan zien we wederom een van<br />
onze dappere studenten, hij heeft vast<br />
teveel gedronken gisteravond’).<br />
22 1983 - 2008<br />
12½ JAAR <strong>WTOS</strong><br />
Tekst: Peter van Schaik<br />
Overigens waren er in mijn laatste jaar bij<br />
De Spartaan al twee studenten mee<br />
komen rijden, Peter de Vries en Roel van<br />
Schalen. Met name die laatste<br />
logenstrafte eerder genoemde<br />
beweringen: hij had weliswaar inderdaad<br />
geen koersinzicht, maar dat had ie ook<br />
niet nodig om het hele peloton, inclusief<br />
mezelf, eraf te kunnen fietsen.<br />
Maar langzamerhand blijk je je toch altijd<br />
weer aan te passen aan je omgeving, ook<br />
al wil je dat eigenlijk niet omdat je de<br />
stupiditeit ervan ooit scherp ingezien<br />
hebt*. Dus ik werd lid. In mijn eerste<br />
jaren bij <strong>WTOS</strong> deed ik mee met het KMK<br />
en reed af en toe een rondje Hoek en heel<br />
soms een ‘10km’. Het KMK was toen nog<br />
een echt KliM Kampioenschap annex<br />
KiloMeter Kamp. We gingen per trein en<br />
fiets naar de bestemming en het KMK kon<br />
je nog winnen. Mij lukte dat nooit, want<br />
sommige van die studenten konden toch<br />
echt wel hard fietsen. Tegenwoordig heb<br />
ik begrepen dat het KMK vooral drie<br />
dagen luxe toeren is. Dat is vast ook leuk.
ATB’s waren er overigens niet bij op het<br />
KMK. Dat bestond nog niet. Er was alleen<br />
Michiel Smit, die zich toen nog Mike<br />
noemde om als stoere biker over te<br />
komen. Onder meer door zijn<br />
inspanningen leek <strong>WTOS</strong> jaren later meer<br />
op een ATB club dan op een<br />
wielervereniging. Gelukkig is de laatste<br />
jaren de koers weer in ere hersteld.<br />
Naast het KMK is het ‘rondje Hoek’ de<br />
tweede rode draad door twaalf en een half<br />
jaar <strong>WTOS</strong>. Het is wel eens geprobeerd<br />
hoor, een ander rondje. Maar succes had<br />
het nooit. Altijd kwamen we weer uit bij<br />
de Gaag, Waterweg en Kijkduinen. Wel<br />
veranderde er af en toe wat in de opzet.<br />
De helmplicht kwam er in, er is een jaar<br />
een ‘scheermessen maandagavond<br />
klassement’ geweest (natuurlijk<br />
gewonnen door zijn bedenker Guido ‘De<br />
Knuffel’ Dirkx) en er ontstond, onder<br />
leiding van Herman van der Meyden en na<br />
vele jaren discussie op ALV’s, een splitsing<br />
in langzame en snelle groepen. Daarvoor<br />
was het ‘eraf is eraf’, zoals het hoort. De<br />
bekendste koning van ‘eraf is eraf’ was<br />
wel Olivier van der Wiele. Als er een CK<br />
‘rondje Hoek’ was geweest had hij het,<br />
met zijn roeierspoten en op zijn<br />
professionele ‘Jos van der Pas’-Panasonic,<br />
meermalen gewonnen.<br />
De derde rode draad is natuurlijk de<br />
immer aanwezige 10 km tijdrit op de<br />
parallelweg. Eerst gedomineerd door<br />
superprof Harm Jansen (wat waren we<br />
trots op ‘onze’ prof) en daarna de<br />
‘Onmenselijke’ Roel van Schalen. De<br />
onmenselijke werd echter verslagen door<br />
een klein, bescheiden en uiterst menselijk<br />
mannetje, Pieter ‘Pecter’ Dijkshoorn, die<br />
helaas deze lustrum <strong>Corsa</strong> niet meer kan<br />
verblijden met een van zijn schitterende<br />
verhalen. En inmiddels zijn er allerlei<br />
jongelingen die nog harder kunnen<br />
fietsen. Voor mij waren grootse daden<br />
niet weggelegd op de 10km. Ik ben al<br />
lang blij dat ik ooit onder de 15’ heb<br />
gereden.<br />
Naast deze belangrijke <strong>WTOS</strong><br />
evenementen, zou <strong>WTOS</strong> <strong>WTOS</strong> niet zijn<br />
zonder de <strong>WTOS</strong> cultuur. Wat dat is, is<br />
niet eenvoudig te duiden. Gé Scholten,<br />
één van die andere legendarische leden,<br />
wist het mooi te omschrijven: ‘eerst was<br />
het leuk, daarna kwam de Virgiel<br />
mentaliteit en daarna de Corps<br />
mentaliteit’, dat laatste met name dankzij<br />
Frank Sheldon en Herman van der<br />
Meyden. Gé miste het ‘vrije’ van het oude<br />
<strong>WTOS</strong>, waar twee mensen iets leuks<br />
gingen doen met een racefiets en het een<br />
jarenlange traditie werd. Of niet.<br />
Voor mij zit en zat de lol van <strong>WTOS</strong> altijd<br />
in de grote diversiteit aan leden. Veel<br />
verschil in leeftijd, soms al afgestudeerd<br />
en jarenlang werkend, anderen net<br />
begonnen, bouwko’s en elektro nerds door<br />
elkaar, soms inderdaad Virgiel of Corpslid,<br />
anderen pluis of knor, maar altijd<br />
verbonden door ‘De Renner’. Dit kwam<br />
voor mij vooral tot uiting tijdens allerlei<br />
vakanties en weekeindjes. Van de<br />
Marmotte en twee weken Italië tot aan<br />
‘ouwe lullen KMK’s’. Wie er ook meeging,<br />
het was mooi!<br />
En nu alweer een lustrum. Dat doet me<br />
toch even terugdenken aan mijn eerste<br />
lustrumfeest in 1998. 15 jaar <strong>WTOS</strong>.<br />
Groots feest in de dan net geopende<br />
Beuk, clubgebouw van Proteus. De 3<br />
barmannen van Proteus hadden er zin in.<br />
Totdat na een paar uurtjes bleek dat er<br />
echt niet meer dan drie (3!) <strong>WTOS</strong>’ ers op<br />
het feest afkwamen. We hebben ze tot<br />
diep in de nacht weten te vervelen.<br />
Op het lustrumfeest in april verwacht ik<br />
een veelvoud. En echte renners schamen<br />
zich al lang niet meer om <strong>WTOS</strong> lid te<br />
zijn. Gelukkig was niet alles vroeger<br />
beter!<br />
*Liefdevol gekopieerd uit een tekst van<br />
Pieter Dijkshoorn, hij mocht niet<br />
ontbreken in deze <strong>Corsa</strong>!<br />
1983 - 2008 23
Termen uit het peloton:<br />
soigneren<br />
In de vorige <strong>editie</strong> van de <strong>Corsa</strong> heb ik<br />
getracht de alomvattende wielerterm<br />
'koers' uit te leggen. De redactie vond het<br />
hierbij klaarblijkelijk nodig om in elk<br />
artikel het aantal maal dat 'koers' gebruikt<br />
werd weer te geven. Men zal gezien<br />
hebben dat deze term niet in al teveel<br />
stukken naar voren komt. Dit duidt op een<br />
nog niet al te ver gaande kennis omtrent<br />
het wielermetier en maakt het verschijnen<br />
van deze column dus noodzakelijk.<br />
In de vorige <strong>editie</strong> heb ik ook reeds<br />
aangegeven dat ik in deze <strong>Corsa</strong> graag<br />
het begrip 'soigneren' wil behandelen. Een<br />
ruim begrip, welke de laatste tijd<br />
veelvuldig door <strong>WTOS</strong>'ers in de mond<br />
wordt genomen. Maar of men exact weet<br />
welke lading deze term dekt is mij nog<br />
niet geheel duidelijk, vandaar deze<br />
verklaring.<br />
Het leven van een wielrenner bestaat<br />
slechts uit een aantal zaken: trainen en<br />
soigneren om tot een zo goed mogelijk<br />
resultaat in wedstrijden te komen. Alle<br />
andere handelingen die een wielrenner<br />
24 1983 - 2008<br />
Uit <strong>Corsa</strong> 138, blz 24-26<br />
TERMEN UIT HET<br />
PELOTON: SOIGNEREN<br />
Tekst: Jos Burger<br />
verricht komen het wedstrijdresultaat niet<br />
ten goede en kunnen beter gemeden<br />
worden. Denk hierbij aan studie, werk of<br />
huishoudelijke taken. Uiteraard zijn dit<br />
zaken die essentieel zijn in het leven van<br />
ieder mens en dus ook in die van de<br />
wielrenner. Slechts de beroepsbeoefenaar<br />
van de wielersport kan zich het eerder<br />
geschetste leven permitteren. Maar<br />
wanneer men de wielersport op een lager<br />
niveau beoefent en toch optimale<br />
resultaten neer wil zetten moet zich ten<br />
allen tijden bewust zijn van het feit dat<br />
het lichaam na geleverde trainingsarbeid<br />
zo veel mogelijk moet rusten. Probeer dus<br />
tijdens bijvoorbeeld je werk je dagen<br />
zoveel mogelijk zittend door te brengen<br />
om de benen zoveel mogelijk rust te<br />
gunnen. (Liggend zou nog beter zijn, met<br />
de beentjes ietwat schuin omhoog, maar<br />
er zijn slechts weinig werksituaties waarin<br />
een positie als deze door het<br />
leidinggevend personeel gewaardeerd<br />
wordt.)<br />
Nu heb ik al een heleboel verteld zonder<br />
nog maar in te gaan op wat het begrip<br />
soigneren nu inhoudt. Ik heb slechts<br />
gezegd dat naast trainen soigneren de
enige handeling is die prestaties ten<br />
goede zal komen. Wanneer men als leek<br />
de term soigneren hoort zal men dit al<br />
snel associëren met de ieder bekende<br />
term verzorgen. Maar dit is onjuist! Zullen<br />
je gedachten bij de term verzorgen al snel<br />
afdwalen naar verzorgingshuizen,<br />
bejaarden en hulpbehoevenden, bij de<br />
term soigneren moet je denken aan<br />
renners die op hun bed liggen, gladde<br />
gespierde benen die in het vet gezet<br />
worden, glimmende tijdritfietsen, goede<br />
prestaties! Soigneren dient dan ook<br />
uitgesproken te worden met in het<br />
achterhoofd deze associaties waardoor de<br />
term iets magisch krijgt voor zowel<br />
uitspreker als luisteraar.<br />
Zoals ik al enige malen heb gezegd is<br />
alles wat een wielrenner naast training<br />
doet om zijn prestaties te verbeteren<br />
samen te vatten in het begrip soigneren.<br />
Dit betekent dus dat het begrip in enige<br />
subhandelingen opgesplitst kan worden.<br />
Ten eerste is daar het rusten. Rusten<br />
dient te geschieden dan wanneer de<br />
benen pijn doen en het lichaam uitgeput<br />
is. Wanneer men in deze toestand op bed<br />
gaat liggen kan men herstellen en zich<br />
zowel lichamelijk als geestelijk<br />
klaarmaken voor een nieuwe inspanning.<br />
Tijdens deze rust sessies kan televisie<br />
gekeken worden of wat licht proza<br />
gelezen worden, zo ook Erwin Nijboer<br />
doet op onderstaande illustratie.<br />
Erwin Nijboer rust<br />
Naast het rusten is de voeding ook een<br />
essentieel onderdeel van het soigneren.<br />
Daar er tijdens inspanning veel verbrand<br />
wordt moet er veel zijn wat verbrand kan<br />
worden. Dit krijgt men binnen door<br />
voeding. Het is algemeen bekend dat<br />
hierbij koolhydraat rijk voedsel het meest<br />
gewenst is, maar over welke voeding nu<br />
wanneer het best geconsumeerd kan<br />
worden zal ik nu niet uitweiden. Soigneren<br />
kent echter ook een duistere kant. Een<br />
kant waar weinig van bekend is en waar<br />
zo nu en doen ontboezemingen van oudrenners<br />
ons een klein tipje van de sluier<br />
doen oplichten. Dit is de kant van de<br />
doping. Iedere renner weet dat er<br />
middelen zijn waardoor je harder gaat<br />
fietsen zonder dat je hiervoor harder hoeft<br />
te trainen. Deze middelen zijn om deze<br />
reden verboden. Toch blijven er renners<br />
die zich met deze producten inlaten, al<br />
dan niet onwetend. De scheidslijn tussen<br />
veroorloofd en verboden is echter zeer<br />
dun en het grootste deel van de renners<br />
begeeft zich rond deze lijn. Net ervoor of<br />
net erover. Een flink vitamine B12<br />
preparaat is wel gedoogd, maar een<br />
kleine hoeveelheid methadon is weer<br />
verboden. Terwijl toch algemeen bekend<br />
is dat je van het eerste wel harder gaat<br />
fietsen en van het tweede niet. Maar<br />
goed, terug naar het soigneren.<br />
Naast de genoemde handelingen die allen<br />
betrekking hebben op het menselijk<br />
lichaam en het onderhoud hiervan zijn er<br />
ook zaken die onder het begrip soigneren<br />
vallen die niets met het lichaam te maken<br />
hebben. Daar in de wielersport naast het<br />
lichaam ook het materiaal een belangrijk<br />
element is welke de prestatie kan<br />
verbeteren zonder harder te trainen valt<br />
ook het optimaal maken van dit begrip<br />
onder het soigneren.<br />
Een 'gesoigneerde' fiets herkent men over<br />
het algemeen aan de prijsklasse waarin<br />
de fiets ligt. Hoe kostbaarder de fiets, hoe<br />
beter, hoe meer gesoigneerd dus. Met als<br />
climax het materiaal der profwielrenners:<br />
carbon frame, carbon wielen, record ultra.<br />
Dit alles slecht 6,8 kilogram tegen een<br />
8000 euro. Het beste van het beste dus.<br />
Op zo'n dure, gesoigneerde fiets moet<br />
uiteraard wel een evenzo gesoigneerde<br />
renner zitten om het plaatje voor de<br />
toeschouwer zo mooi mogelijk te maken.<br />
1983 - 2008 25
Wanneer je een peperdure fiets voorbij<br />
ziet komen met daarop een volgevreten<br />
toerder zal je dit beeld uiteraard nooit<br />
associëren met het begrip soigneren. Het<br />
is dus belangrijk dat het beeld van een<br />
renner past bij de manier waarop hij met<br />
zijn sport bezig is. De mate van soigneren<br />
van een renner is dus direct af te lezen<br />
aan de manier waarop hij zich op zijn<br />
rijwiel voortbeweegt, zonder hierbij in<br />
eerste instantie op de snelheid waarmee<br />
dit voortbewegen gebeurt te letten.<br />
Hoe herken je een gesoigneerd renner?<br />
Een niet onbelangrijke vraag, want<br />
wanneer je een gesoigneerd renner niet<br />
herkent, heeft het hiervoor gezegde<br />
weinig zin.<br />
Ook dit is soigneren<br />
26 1983 - 2008<br />
Punt 1: een gesoigneerd renner heeft zijn<br />
benen geschoren en tijdens wedstrijden<br />
ingevet. Ad 1. Er wordt wel gezegd dat de<br />
benen worden geschoren tegen<br />
valpartijen of voor eenvoudiger massage,<br />
maar dit is slechts gedeeltelijk waar.<br />
Echte renners scheren hun benen dus<br />
doen renners die een echte renner willen<br />
zijn dit ook.<br />
Punt 2: de kleding van een gesoigneerd<br />
renner zit strak om het lichaam en past<br />
qua kleurstelling bij elkaar.<br />
Punt 3: extra attributen - zoals daar zijn<br />
helm, bril en overschoenen – dienen<br />
aangeschaft te worden met in het<br />
achterhoofd het plaatje van de renner op<br />
de fiets. Model, merk en kleur zijn hierbij<br />
essentieel.<br />
Hoe deze term te gebruiken:<br />
- He Jan, wat zit jij daar nou met je benen<br />
op je bureau, ga eens aan het werk!<br />
- Sorry, gister een koers gehad, Ben effe<br />
aan het soigneren.<br />
- Zo, die zit mooi op zijn fiets.<br />
- Inderdaad, dat is een gesoigneerd<br />
rennertje.<br />
- Wat lig jij nou midden op de dag op je<br />
nest.<br />
- Beetje soigneren, wil morgen goed zijn.<br />
Doe wat met deze kennis!<br />
Of er een vervolg komt op deze<br />
informatieve column laat ik nog even in<br />
het midden. Wanneer er echter dringende<br />
vragen zijn over begrippen in het<br />
wielerpeloton dan hoor ik die gaarne.
1983 - 2008 27
DE QUARTERLIFE CRISIS<br />
Tekst: Erik Bronsvoort<br />
De Quarterlife Crisis<br />
Vijfentwintig. Een Kwart Eeuw, een Quarter. <strong>WTOS</strong>’ers uit de beginjaren zijn ouder dan<br />
een kwart Eeuw. Zij kennen het klappen van de zweep, meer ervaring in de koers én in<br />
het leven buiten de <strong>Delft</strong>se dekmantel die de buitenwereld - die keuzes maken heet - op<br />
een afstand houdt.<br />
25, een Quarter of your Life. Vaak de leeftijd waarop je de transitie maakt van de<br />
spreekwoordelijke Amateur naar Prof, van Student naar Burger. De leeftijd waarop je<br />
keuzes moet maken over je toekomst, je niet langer geleefd wordt door je<br />
studieprogramma maar zelf aan de slag moet. Bij mensen vaak een fase in het leven die<br />
als een crisis bestempeld kan worden zoals het artikel hieronder beschrijft.<br />
Is <strong>WTOS</strong> in staat om de plotselinge groei rond het vorige <strong>Lustrum</strong> vast te houden en<br />
blijft het de vereniging die bloeit zoals het zou moeten, of loopt <strong>WTOS</strong> aan tegen een<br />
crisis waar oudere leden zichzelf in herkennen? Een volgend <strong>Lustrum</strong> zal het leren.<br />
Trouw - deVerdieping | overige artikelen | 26-06-2006<br />
Quarterlife crisis / Generatie die niet kiezen kan<br />
door Daniëlle Linders<br />
Ze zijn rond de vijfentwintig, hebben hun<br />
leven prima op orde, maar gelukkig zijn<br />
ze niet. Want ze weten niet wat ze willen<br />
of het is het in hun ogen allemaal nét niet.<br />
Het zijn twintigers en begin dertigers die<br />
het goed voor elkaar hebben. Leuke,<br />
aardig betalende baan, fijn huis, druk<br />
sociaal leven, een relatie die lekker loopt,<br />
dan wel succesvol vrijgezel. Of op z’n<br />
minst een paar van deze ingrediënten<br />
voor een rijk leven. Niets te klagen dus.<br />
Maar dat doen ze nu juist wel. Over dat ze<br />
niet weten wat ze willen, of dat het ’t<br />
allemaal net niet is. Welkom in de<br />
wondere wereld van de quarterlife crisis.<br />
Een soort midlifecrisis? Zoiets. De<br />
levensvragen komen alleen niet rond het<br />
28 1983 - 2008<br />
veertigste jaar, maar eerder. En ze luiden<br />
anders. Niet: ’heb ik nou wel de juiste<br />
keuzes gemaakt, kan het roer nog om?’<br />
Maar: ’hoe maak ik nú de goede keuzes<br />
en hoe zorg ik dat ik later geen spijt krijg<br />
van de keuzes die ik nu maak’.<br />
Gerard Breeuwsma is universitair docent<br />
ontwikkelingspsychologie aan de<br />
Rijksuniversiteit Groningen. Hij legt de<br />
quarterlife crisis onder tobbende<br />
twintigers en dolende dertigers uit als een<br />
verlate adolescente crisis, ofwel: lekker<br />
laat puberen. „Het is een mengvorm<br />
tussen late adolescentie en een vroege<br />
midlife. Enerzijds worstelen deze mensen<br />
met de vraag ’wie ben ik?’ Dat zoeken
naar identiteit is typisch voor de<br />
puberteit. Het andere element van de<br />
quarterlife crisis is terugkijken en dat<br />
gebeurt juist eerder.”<br />
Hoewel het begrip pas in de jaren<br />
negentig bekend werd, bestaat de term al<br />
veel langer. Psychoanalyticus Elliot Jaques<br />
– dezelfde man die de midlifecrisis<br />
bedacht – introduceerde de quarterlife<br />
crisis al in 1965. Het is destijds nooit<br />
opgepikt. Ook toen werd de doelgroep<br />
gedefinieerd tussen de 25 en 35 jaar en<br />
ook toen al was er kritiek op de naam. Die<br />
suggereert immers dat je op die leeftijd<br />
pas op een kwart van je leven zou zijn.<br />
Wat levensverwachting betreft is de term<br />
thirdlife crisis accurater, maar quarterlife<br />
klonk nou eenmaal beter, zo redeneerde<br />
Jaques.<br />
Oudere generaties zijn geneigd te denken<br />
dat het om verwend gedrag en een<br />
luxeprobleem gaat. De jonge mensen van<br />
nu hebben meestal alle kansen om iets<br />
moois van hun leven te maken. Maar<br />
volgens Breeuwsma zijn die ouders juist<br />
een van de oorzaken. „De ouders van nu<br />
hechten sterk aan waarden als vrijheid en<br />
eigen keuzes maken. Zij passen niet meer<br />
in het patroon van hun eigen ouders, voor<br />
wie er na de oorlog weinig te kiezen viel.<br />
De vrijheid die zij hun kinderen nu<br />
meegeven, neemt de noodzaak voor<br />
pubers weg om zich af te zetten”.<br />
Ouders van nu verbieden weinig, ziet<br />
Breeuwsma; ze adviseren en begeleiden<br />
vooral. „Ze stellen dat het vooral<br />
belangrijk is dat je ergens plezier in moet<br />
hebben. Dat geldt voor relaties, werk,<br />
studie”.<br />
De norm is dus dat je moet doen wat je<br />
leuk vindt. De studiekeuze, de eisen aan<br />
een baan en het verlanglijstje van de<br />
ideale partner worden daarop gebaseerd.<br />
Dat strookt lang niet altijd met wat de<br />
realiteit te bieden heeft. En dat levert<br />
keuzestress op.<br />
Met al die vrijheid die ze van hun ouders<br />
krijgen hoeven jongeren in hun<br />
tienerjaren ook niet meer te puberen.<br />
Breeuwsma: „Als je op je zestiende,<br />
zeventiende verkeerde keuzes maakt, is<br />
er nog geen man overboord. Nu moet je<br />
een heel eind terug als je de gekozen<br />
richting wilt bijstellen of terugdraaien. Een<br />
studie doe je niet zomaar opnieuw”.<br />
Het ontbreekt deze generatie in bepaalde<br />
mate aan realiteitszin. Het streven naar<br />
een op alle vlakken ideaal leven wordt op<br />
een zeker moment ingehaald door de<br />
werkelijkheid. Moeten we dat dan een<br />
crisis noemen? Volgens Breeuwsma komt<br />
er in de quarterlife crisis iets samen. „De<br />
term suggereert een ernstig probleem,<br />
maar dat hoeft niet het geval te zijn. Feit<br />
is wel dat iemand even niet weet hoe hij<br />
verder moet”.<br />
De enige manier om uit die impasse te<br />
komen, is te doen waar de quarterlifer<br />
nou net moeite mee heeft: keuzes maken.<br />
„Het is nou eenmaal niet vol te houden<br />
om alleen maar leuke dingen te kiezen en<br />
je kunt niet overal op terugkomen.<br />
Vroeger werd je geleerd om af te maken<br />
waar je aan begon. Nu mogen kinderen<br />
gerust iets anders gaan doen, als de<br />
pianolessen na zes keer vervelen”.<br />
Bovendien: „Het leven is per definitie een<br />
aaneenschakeling van crises. Vrijwel alle<br />
levenslooptheorieën laten dat beeld zien”.<br />
De Duits-Amerikaanse psycholoog Erik<br />
Erikson bijvoorbeeld, deelt het leven op in<br />
acht fases. Elke fase biedt kansen maar<br />
ook risico’s. Erikson stelt dat overal<br />
conflicten en crises aan verbonden zijn en<br />
dat die doorlopen moeten worden om<br />
verder te komen. Het leven als een<br />
computerspel; honderd keer tegen<br />
dezelfde muur aanlopen voor je een level<br />
verder bent.<br />
1983 - 2008 29
EEN MOOIE VOOR 25<br />
Tekst: Albert Drenth<br />
Een mooie voor 25<br />
25…. Jaar, maanden, weken, dagen, fietsen, versnellingen, wielen, banden of misschien<br />
wel euro. Ja, je bent penningmeester of je bent het niet. Geld dus… fietsen en het getal<br />
25. De vraag die dan het eerste in mij op komt is: Wat is er qua fietsen en accessoires<br />
allemaal te koop voor 25 euro? Natuurlijk heb je voor dat geld geen tijdrit-monster of<br />
een fiets afgemonteerd met Dura-Ace/Record groep. Even een greep uit het marktplaats<br />
assortiment:<br />
Mooie racefiets - Hoi Ik<br />
heb een Racefiets te<br />
koop Zie foto 12<br />
versnellingen …<br />
Koga miyata gents<br />
racer - Goed werkende<br />
oude race fiets maat 56<br />
leuk om mee te toeren<br />
Velgen<br />
wielrennersfiets - 2<br />
velgen met banden voor<br />
wielrennersfiets voor en<br />
achterwiel<br />
30 1983 - 2008<br />
Gazelle racefiets -<br />
oud maar fietst goed,<br />
type Olympia race<br />
Nette raleigh<br />
racefiets 28 wielen<br />
Trax Rollerbankje<br />
zonder steun<br />
Ondanks de vele soorten artikelen blijft de fiets met stuur en zadel boven de rest uit<br />
steken. Ik zou ook niet raar opkijken als de gemiddelde leeftijd van deze fietsen ook<br />
ergens rond de 25 jaar ligt. Wat opvalt is dat bijna alle fietsen, die voor dit bedrag<br />
aangeboden worden, volgens de huidige eigenaar vooral ‘mooi’ zijn. Anderen proberen<br />
je op een andere manier over de streep te trekken: “Ideaal om goedkoop aan uw<br />
conditie te werken” of “bandjes vol dus niet lek!!!”. Wat wil je nog meer :-) ? Misschien<br />
kunnen we over een paar lustra wel een goede fiets vinden voor ‘bedrag van het jaar’.<br />
Intussen kun je het gewoon doen met een ‘mooie’ fiets.
Afgelopen 5 jaar <strong>Corsa</strong><br />
1983 - 2008 31
RONDJE HOEK QUIZ<br />
Tekst: Tim Snijders<br />
Rondje Hoek quiz<br />
25 vragen over ’t Rondje Hoek<br />
Al 25 jaar lang trainen wij ons suf en in<br />
die training heeft het Rondje Hoek een<br />
vaste plaats verworven. Natuurlijk is dit<br />
een trainingsrondje, met als gevolg dat de<br />
focus vaak ligt op het zadel, de achteras<br />
of het <strong>WTOS</strong>-logo één plekje naar voren<br />
of dat met de blik op oneindig gepoogd<br />
wordt Engeland te zien liggen. Maar<br />
eigenlijk is dat jammer, want er is veel te<br />
zien onderweg. Een voorbeeld: velen<br />
zullen zich concentreren en voorbereiden<br />
op de sprint bij Kijkduin en alleen maar<br />
proberen in te schatten wie deze keer de<br />
te kloppen renner is, maar wie oog heeft<br />
voor de omgeving zal zien dat er door een<br />
prachtig duinengebied wordt gereden.<br />
Naast mooi, is het Rondje Hoek ook<br />
dynamisch, zowel in route als omgeving.<br />
Afgelopen jaar nog is de route een stel<br />
bochten rijker geworden. Daarnaast zal<br />
32 1983 - 2008<br />
het de oplettende kijker zijn opgevallen<br />
dat, toen hij 4 lustra geleden langs de<br />
Waterweg fietste, hij vrij uitzicht had.<br />
Toen hij hetzelfde rondje 2 lustra later<br />
nogmaals reed, stond opeens een flink<br />
staal(tje) techniek in de vorm van een<br />
waterkering in het zicht.<br />
Om ervoor te zorgen dat het Rondje Hoek<br />
als meer dan alleen zomaar een stuk<br />
asfalt waar je hard kunt rijden gezien<br />
wordt en de omgeving waardering krijgt,<br />
zijn hieronder de 25 belangrijkste vragen<br />
over de omgeving van het Rondje op een<br />
rij gezet.<br />
Wanneer van toepassing wordt het Rondje<br />
Hoek zo bedoeld dat er terug gereden<br />
wordt naar het sportcentrum via de<br />
Kruithuisweg (de variant “terug naar<br />
sportcentrum TU <strong>Delft</strong>” op de<br />
routeafdeling van de <strong>WTOS</strong>-site).<br />
Allereerst toch een paar routetechnische vragen:<br />
1. Hoe lang zou je over het Rondje Hoek doen als je 25 km/h zou rijden?<br />
2. Waar bevindt zich het hoogste punt op de route en hoe hoog zit je dan?<br />
3. Waar bevindt zich het laagste punt op de route en hoe laag is dit?<br />
4. Hoe vaak sla je linksaf?<br />
5. Hoeveel verkeerslichten zouden je kunnen verplichten tot stoppen?
Dan verder, in willekeurige volgorde de omgeving:<br />
6. Het ‘blauwe bruggetje’ heeft geen naam, maar hoe heet het aquaduct waar de A4<br />
onderdoor gaat?<br />
7. Welk bekend artiestenduo komt uit een plaats langs de route?<br />
8. Hoeveel boten van Stena-line komen er in Hoek van Holland?<br />
9. Wat zijn de namen van deze boten?<br />
10. Vlak nadat het fietspad langs de Waterweg wordt opgereden, wordt een aantal<br />
betonblokken gepasseerd. Hoeveel zijn dit er?<br />
11. Bij Monster staan twee kanonnen uitgestald. Waarom staan ze er?<br />
12. Waar op de route is de onderstaande kerk te zien?<br />
Vraag 12<br />
Vraag 21<br />
13. Hoe heet het water waar, nadat de Veilingroute/N222 is gekruist, langs gereden<br />
wordt?<br />
14. En hoe heet het water waar, voordat de A20 gekruist wordt, langs gereden wordt?<br />
15. Wat is een alternatieve naam voor hetzelfde water?<br />
16. Wanneer de top-5 bekende mensen uit Hoek van Holland wordt bekeken, wat is dan<br />
het meest voorkomende beroep?<br />
17. Wat is de originele naam van Maassluis?<br />
18. Wat wordt er bij de DSM langs de Waterweg, waar gesprint wordt, naast konijnen<br />
nog meer geproduceerd?<br />
19. Wat is het bouwjaar van het viaduct onder de A20 door?<br />
20. Hoe heet het fietspad langs de voetbalvelden vlak voor het ‘blauwe bruggetje’?<br />
21. Van welke plaats langs de route is het bovenstaande wapen?<br />
22.Bij Hoek van Holland is een oude constructie met 4 grote antennes te zien. Wat was<br />
het nut van deze antennes, hoeveel vermogen zonden ze uit en op welke frequentie<br />
opereerden ze?<br />
23. Hoe heet de vuurtoren in Hoek van Holland die het dichtst gepasseerd wordt?<br />
24. Hoe heet het gemaal bij de Maeslantkering?<br />
25. En de laatste, maar niet de makkelijkste, welke nummers van het fietsroutenetwerk<br />
worden achtereenvolgens binnen 100m gepasseerd?<br />
Natuurlijk zijn deze vragen en vooral de antwoorden daarop wat waard. Stuur ze<br />
daarom op naar prijsvraag@wtos.nl en je maakt kans op mooie prijzen!<br />
1983 - 2008 33
Week 25<br />
<strong>WTOS</strong> jubileert en dat kan natuurlijk niet<br />
ongemerkt voorbij gaan. Een blik in het<br />
verleden mag op een jubileum niet<br />
ontbreken. En ook een goede<br />
toekomstvisie mag bij een jubileum niet<br />
ontbreken. Maar bij beide zal ik niet<br />
stilstaan. Want ik schrijf ook over iets wat<br />
niet veranderd is, en niet veranderen zal.<br />
Week 25 is een bijzondere week: want<br />
ieder jaar opnieuw ligt 21 juni in deze<br />
week, de dag dat de zon het hoogst aan<br />
de hemel staat. En dat maakt deze dag en<br />
deze week voor buitensporten een<br />
belangrijk ijkpunt. Je zou letterlijk van<br />
een hoogtepunt kunnen spreken. Maar<br />
waarom? De gewoonte die de aarde tot 21<br />
juni heeft om het noordelijk halfrond<br />
steeds vaker en langer in de richting van<br />
de zon te draaien, wordt na 21 juni<br />
ingeruild ditzelfde te doen voor het<br />
zuidelijk halfrond. De mens zal hieraan<br />
nimmer iets kunnen veranderen.<br />
34 1983 - 2008<br />
WEEK 25<br />
Tekst: Amy de Man<br />
En hoewel de zon na 21 juni steeds<br />
minder hoog aan de horizon komt, toch<br />
worden de dagen aanvankelijk nog iets<br />
langer. Dit komt door een kleine afwijking<br />
die de as van de aarde heeft in de ronde<br />
baan die hij om de zon maakt. De grafiek<br />
in figuur 1 laat dat mooi zien: de<br />
daglengte theoretische en werkelijk zoals<br />
gemeten in Rotterdam.<br />
Zonlicht is de drijvende kracht achter de<br />
temperatuur op aarde. Aanvankelijk lopen<br />
na 21 juni de dag- en nachttemperaturen<br />
nog op. Volgens de statistieken zelfs nog<br />
tot begin augustus, zoals uit de grafiek in<br />
figuur 2 voor Rotterdam blijkt. Dat komt<br />
door de vertragende werking van het<br />
aardoppervlak en met name het<br />
(zee)water, dat zonnewarmte opslaat om<br />
het later pas weer af te geven. En ook al<br />
verandert het klimaat, deze vertraagde<br />
cyclus van hoogste en laagste<br />
temperaturen zal wel verschuiven in<br />
niveau, maar niet op de kalender.
Daglengte (uren)<br />
17<br />
16<br />
15<br />
14<br />
13<br />
12<br />
11<br />
10<br />
9<br />
8<br />
7<br />
6<br />
5<br />
4<br />
Gemiddelde theoretische daglengte per week Rotterdam<br />
Gemiddelde werkelijke daglengte per maand Rotterdam<br />
1 3 5 7 9 11 13 15 17 19 21 23 25 27<br />
Week<br />
29 31 33 35 37 39 41 43 45 47 49 51<br />
Figuur 1: daglengte als functie van de weken van een jaar. Waarnemingen KNMI 1970-2000<br />
meetlocatie 344 Rotterdam-Airport.<br />
Qua daglicht en qua temperatuur is de<br />
periode tussen 21 juni en begin augustus<br />
de periode waarin beide aspecten samen<br />
hun optimum bereiken, ten minste als je<br />
lange tijd bij een lekkere temperatuur<br />
buiten wilt sporten. Dat is de reden<br />
Temperatuur (oC)<br />
25<br />
20<br />
15<br />
10<br />
5<br />
0<br />
waarom de monsterritten zoals<br />
Trondheim-Oslo en andere grote cyclo’s<br />
op of vlak na de langste dag verreden<br />
worden, net als andere randonneurs van<br />
300 tot 500 kilometer non-stop.<br />
Gemiddelde maximale temperatuur per maand Rotterdam<br />
Gemiddelde minimale temperatuur per maand Rotterdam<br />
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12<br />
Maand<br />
Figuur 2: temperatuurverloop (min. en max.) als functie van de maanden van een jaar.<br />
Waarnemingen KNMI 1970-2000 meetlocatie 344 Rotterdam-Airport.<br />
1983 - 2008 35
In sommige gevallen is de temperatuur in<br />
de zomer ook een beperkende factor,<br />
afhankelijk van de geografische ligging:<br />
alleen al de verschillen tussen Noord-west<br />
Europa en Zuid-Europa kunnen aanzienlijk<br />
zijn. En die verschillen zullen blijven, ook<br />
al verandert het klimaat. De temperatuur<br />
speelt een opmerkelijke rol: enerzijds om<br />
dat de herkomst van personen hen met<br />
een bepaald klimaat vertrouwd heeft<br />
gemaakt en hen bij die temperaturen<br />
beter laat presteren, en anderzijds de<br />
fysieke beperkingen van het menselijk<br />
lichaam (met een constante ideale<br />
lichaamstemperatuur van 37 graden<br />
Celsius) met de hulpmiddelen zoals<br />
kleding om die temperatuur te behouden.<br />
Om die reden zal een wielerseizoen in<br />
Noord-west Europa aaneengesloten<br />
kunnen zijn, terwijl in Zuid-Europa een<br />
zomeronderbreking geen slecht idee zou<br />
zijn. Of gaat de klimaatverandering hierin<br />
misschien verandering brengen?<br />
Dagen<br />
16<br />
15<br />
14<br />
13<br />
12<br />
11<br />
10<br />
9<br />
8<br />
7<br />
6<br />
5<br />
4<br />
3<br />
2<br />
1<br />
0<br />
Dagen per maand met harde wind Rotterdam<br />
Dagen per maand zonder neerslag Rotterdam<br />
Uren neerslag per maand Rotterdam<br />
36 1983 - 2008<br />
Niet alleen het daglicht en de temperatuur<br />
zijn van invloed om het wielerseizoen, ook<br />
de effecten ervan op de natuur en<br />
effecten van het klimaat op het weer<br />
zorgen ervoor dat periodes in het jaar<br />
minder geschikt zijn. Hierbij valt te<br />
denken aan bladval, oogsttijd, sneeuw en<br />
ijzel, voorjaars- en najaarsstormen. De<br />
statistieken voor Rotterdam wijzen echter<br />
uit dat de winter het seizoen is met de<br />
meeste dagen ‘harde wind’. Bovendien<br />
regent het in het najaar en de winter<br />
tweemaal zo lang als in het voorjaar en de<br />
zomer. Toch valt er in het voorjaar en in<br />
de zomer op 14 dagen per maand geen<br />
regen, en in de herfst en de winter op 11<br />
dagen per maand. Dat verschil is dus niet<br />
heel groot. Zie de grafieken in figuur 3<br />
voor Rotterdam hieronder.<br />
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12<br />
Maand<br />
Figuur 3: weersverschijnselen wind en neerslag als functie van de maanden van een jaar.<br />
Waarnemingen KNMI 1970-2000 meetlocatie 344 Rotterdam-Airport.<br />
80<br />
70<br />
60<br />
50<br />
40<br />
30<br />
20<br />
10<br />
0<br />
Uren
Als laatste komen we terug bij de mens:<br />
want hoe gaat hij (of zij) om met het<br />
weer of het klimaat? Is dat een individuele<br />
aangelegenheid, of zit er ook een<br />
collectief aspect aan vast? Het lijkt of het<br />
antwoord op die vraag inherent is aan het<br />
type sport, aan de invulling die zowel het<br />
individu als het collectief daaraan geven.<br />
Neem bijvoorbeeld zaalsporten, die het<br />
hele jaar door beoefend worden. Er is een<br />
competitie waarin gewerkt wordt naar een<br />
hoogtepunt, maar in feite maakt het niet<br />
uit wanneer in het jaar het begin of het<br />
einde van de competitie wordt gepland.<br />
Meer dan 1 kampioen per jaar zou tot<br />
verwarring leiden; meer dan pak-‘m-beet<br />
30 wedstrijden per jaar tot problemen op<br />
het sociale vlak van de spelers.<br />
Het ligt voor de hand dat de<br />
buitensporters in ieder geval collectief<br />
gekozen hebben voor de meest gunstige<br />
periode van het jaar om competities te<br />
organiseren: het voorjaar, de zomer en<br />
een stukje najaar voor de weg en de MTB,<br />
de winter voor het veld. En voeg daar nog<br />
de voorbereidende trainingen aan toe, of<br />
de sociale functie van het wielrennen.<br />
Samengevat kan je dus het hele jaar door<br />
actief zijn, ongeacht of ondanks het weer,<br />
maar wel met verstand.<br />
Week 25 lijkt van nature het hoogtepunt<br />
van het jaar omdat de zon dan het hoogst<br />
aan de hemel staat. Het is geen keerpunt,<br />
maar een deel van een groter geheel.<br />
<strong>WTOS</strong> viert nu zijn 25-jarig jubileum, en<br />
dat zal geen keerpunt zijn, maar een<br />
bijzonder jaar in de lange reeks die nog<br />
mag volgen. Ga zo door, <strong>WTOS</strong>.<br />
1983 - 2008 37
Uit <strong>Corsa</strong> 149, blz 20-21<br />
Een dag met een vlag<br />
Jos en ik hadden ons er een goed half jaar<br />
op verheugd. Afgelopen zaterdag, op het<br />
NSK, zouden we de microfoon ter hand<br />
nemen en de wedstrijden van luchtig doch<br />
serieus commentaar voorzien. Mooie<br />
plannen te over: uitslagen zouden geprint<br />
worden van de KNWU website,<br />
mederenners aangeschreven, Hyves<br />
geraadpleegd voor persoonlijke feitjes en<br />
een criterium bezocht voor een lijstje met<br />
de traditionele wieleruitspraken. Een<br />
oefensessie in juni tijdens de<br />
zondagmorgencompetitie verliep<br />
‘ongetraind’ vrij aardig en we hadden er<br />
zin in.<br />
Een eerste teken aan de wand was de<br />
mededeling van consul Haket dat een<br />
speaker een officiële KNWU<br />
speakerlicentie moet hebben. We dachten<br />
dat wel te kunnen overkomen door de ons<br />
toegewezen speaker te vragen of hij het<br />
erg zou vinden om achterin de bus TV te<br />
gaan kijken terwijl Jos en ik het publiek<br />
zouden lastig vallen. Daar hadden we ons<br />
echter enigszins in vergist. Toen Jos<br />
speaker Henk belde om te vragen of dat<br />
geregeld kon worden, volgde een tien<br />
minuten durende vlaag van<br />
verontwaardiging waar Jos geen woord<br />
meer tussen kreeg. Speaker Henk nam<br />
38 1983 - 2008<br />
EEN DAG MET<br />
EEN VLAG<br />
Tekst: Herman van der Meyden<br />
zijn taak heel serieus, kwam echt niet<br />
alleen zijn geld ophalen, of wij dan wel<br />
niet een polonaise door die jurybus<br />
zouden gaan lopen en dat we niet<br />
moesten denken dat het een soort grap<br />
was. Hier eindigde het plan om te gaan<br />
speakeren.<br />
Dus stond ik afgelopen zaterdag met een<br />
gele vlag op de hoek van de Mekelweg en<br />
de Jaffalaan. Onze hoek had een goed<br />
aantal hekken toebedeeld gekregen, waar<br />
mijn hoekgenoot Jodi en ik een mooie<br />
barricade van hadden gebouwd. We<br />
waren vooral trots op de twee chicanes<br />
die dienden om de fietsers op het fietspad<br />
niet op volle gang het parcours te laten<br />
oversteken.<br />
De organisatie had de zaken zo strak<br />
geregeld dat we zelfs van een heuse<br />
accreditatie waren voorzien. Daaruit blijkt<br />
dat Wouter, Rien, Stijn en Jos de eerste<br />
wet van het vrijwilligerswerk goed hebben<br />
begrepen: geef je vrijwilligers een vlag,<br />
een hesje, een fluit en een portofoon en<br />
ze voelen zich ongelofelijk belangrijk, dus<br />
gewaardeerd, dus ze doen alles voor je.<br />
De portofoon ontbrak helaas, maar dat<br />
werd ruim goedgemaakt door die<br />
accreditatie.
En tijdens zo’n dag op een hoek van het<br />
parcours zie je natuurlijk vier mooie<br />
koersen langs komen, maar je ziet ook<br />
nog een hoop andere mooie dingen. Wat<br />
me dit keer vooral is opgevallen is de<br />
autistische neigingen van een hoop<br />
mensen. Ik kan me wel voorstellen dat als<br />
je geen enkel verstand hebt van<br />
wielrennen en van niks weet, dat je dan<br />
niet direct weet wat er aan de hand is als<br />
je aan komt fietsen en al die hekken ziet.<br />
Maar als daar dan twee mannetjes met<br />
een hesje, een fluit, een vlag, geen<br />
portofoon, maar wel een accreditatie bij<br />
staan, dan lijkt het me toch logisch dat je<br />
hen even vragend aankijkt. Zo van:<br />
“jongens, wat is hier de bedoeling?”. Maar<br />
de overheersende reactie was meer<br />
zoiets: “Oh jee, een afzetting, ze willen<br />
vast dat ik er niet door ga, shit, die twee<br />
gasten horen er vast bij, pas op, pas op,<br />
niet aankijken, dan laten ze me er vast<br />
nooit meer door, snel, snel, zelf een<br />
oplossing zoeken... oeioei, wat<br />
ingewikkeld met al die hekken, dan maar<br />
snel de weg op...” En zo fietsten die<br />
mensen dan midden op het parcours,<br />
waarna Jodi en ik natuurlijk begonnen te<br />
schreeuwen dat ze er als de sodemieter af<br />
moesten.<br />
Dat kon dan weer twee reacties<br />
opleveren. Ofwel algehele gelatenheid,<br />
geen enkele reactie of emotie in het<br />
gezicht, ofwel totale verontwaardiging,<br />
beide kwamen voor. Het toppunt was een<br />
man van diep in de vijftig, vermoedelijk<br />
een onderzoeker net weggerend van zijn<br />
proefopstelling in electro, die met zijn<br />
fiets de weg op reed, de hekken zag en<br />
vervolgens al schuimbekkend brieste<br />
“eruit, eruit, hoe moet ik eruit...<br />
verdomme verdomme... ik moet eruit”.<br />
Andere toppers waren sommige Aziatische<br />
uitwisselingsstudenten die probeerden<br />
hun barakkenkamp aan de Korvezee te<br />
bereiken. Dan was er natuurlijk ook nog<br />
het type asociaal, waar je er minimaal één<br />
hebt op zo’n dag. In ons geval was dat de<br />
bestuurder van een donkergroene Citroen<br />
XM station die twintig meter voor de<br />
hekken stopte, wij dachten om even te<br />
denken hoe hij om kon rijden, maar<br />
vervolgens vol gas, tussen twee<br />
lantaarnpalen door, dwars door het gras,<br />
het parcours opscheurde. Ach ja, hij<br />
moest misschien nodig plassen, je weet<br />
nooit.<br />
Ook genieten zijn sommige excuses om er<br />
toch door te mogen. “Hoe kom ik dan bij<br />
het Shell station?”, “Sorry mevrouw, die is<br />
niet bereikbaar, u kunt bij de Makro<br />
tanken, die is het dichtste bij”, “ja maar,<br />
dat haal ik niet meer”, “oh, echt niet,<br />
waarom brandt uw lampje dan nog<br />
niet...”, “oh ja”, “dag mevrouw”.<br />
En natuurlijk moet ik niet alle mensen<br />
vergeten die wel heel erg leuk<br />
reageerden, vroegen wat er aan de hand<br />
was, nog even een rondje bleven kijken<br />
en daarna vriendelijk gedag zeggend<br />
verder gingen. Of papa die met zijn<br />
kleuterende zoontje en dochtertje bij de<br />
koers kwam kijken, die toen ze weggingen<br />
ook allebei renner wilden worden.<br />
En al die autisten, misschien is het ook<br />
wel heel normaal. Wat is dat nou voor iets<br />
belachelijks, voor een stelletje van die<br />
mallotige wielrenners van je fiets af<br />
moeten stappen en tien seconden moeten<br />
wachten. Snappen die wielrenners dan<br />
niet dat je je trein moet halen, echt nodig<br />
moet tanken, plassen of naar je<br />
proefopstelling in electro moet. Misschien<br />
is het logisch als je niet snapt wat<br />
wielrennen is en het woord ‘criterium’ nog<br />
nooit hebt gehoord. Als ik morgen een<br />
wegafzetting voor het NK openluchtdammen<br />
tegenkom, dan snap ik die<br />
reacties misschien wel...<br />
1983 - 2008 39
40 1983 - 2008<br />
Strip uit <strong>Corsa</strong> 144
Studentenwielervereniging <strong>Delft</strong><br />
Bestuur 2007-2008<br />
Voorzitter<br />
Debbie Ammerlaan<br />
06-11202438<br />
info@wtos.nl<br />
Vice-voorzitter<br />
Ingmar Bolderink<br />
06-27097787<br />
raceinfo@wtos.nl<br />
Penningmeester<br />
Albert Drenth<br />
06-10564331<br />
penningmeester@wtos.nl<br />
Commissaris Wedstrijden<br />
Rene Borst<br />
06-48777855<br />
wedstrijden@wtos.nl<br />
Secretaris<br />
Suzanne de Lange<br />
06-16171762<br />
secretaris@wtos.nl<br />
Ereleden<br />
Roeland Brouns<br />
medeoprichter<br />
van de vereniging<br />
Wedstrijdrijders MTB<br />
Amateur<br />
Reinder Ebbens<br />
Michiel Groothoff<br />
Jerome van Harn<br />
Menno Hensbroek<br />
Jodi Kooijman<br />
Marcel van Leeuwen<br />
Ronald Mollers<br />
Sander Prakken<br />
Victor van Velzen<br />
Eric Wictor<br />
Wedstrijdrijders WEG<br />
Amateur A<br />
Wouter Been<br />
Wouter Betting<br />
Jos Burger<br />
Rik Houwers<br />
Menno Kloosterman<br />
Alex de Kraker<br />
Rob Lokate<br />
Arnold Medenblik<br />
Wouter Perry<br />
Jurjen Ribberink<br />
Luuc Rutgers<br />
Stijn Schoen<br />
Jacob van der Veen<br />
Ton Verbon<br />
Trudo Vreenegoor<br />
Amateur B<br />
Jannie van den Berg<br />
Ingmar Bolderink<br />
Rene Borst<br />
Michiel Brevet<br />
Albert Drenth<br />
Martin Janssen<br />
Michiel Katgert<br />
Jeroen de Keijzer<br />
Amy de Man<br />
Tim Snijders<br />
Thijs van Tongeren<br />
Vrouw B<br />
Marjolein van der Kraan<br />
Suzanne de Lange<br />
Studentenwielervereniging <strong>WTOS</strong><br />
Lidmaatschap<br />
Mekelweg 8, 2628 CD <strong>Delft</strong><br />
Van 1 september tot en met<br />
Ingeschreven bij Kamer van Koophandel<br />
31 augustus voor 20 euro.<br />
(onder nummer V 397988)<br />
Geef naam, adres, telefoonnummer,<br />
aangesloten bij KNWU en NSWO<br />
e-mailadres en geboortedatum<br />
Bankrekening 11.32.76.532 t.n.v. <strong>WTOS</strong> 1983 te - 2008 <strong>Delft</strong><br />
door aan de secretaris en<br />
41<br />
Bankrekening 14.68.54.500 t.n.v. <strong>WTOS</strong> KMK te <strong>Delft</strong><br />
maak het geld over naar<br />
(Alleen voor KMK)<br />
nevenstaand bankrekening
Change language