1 Deze actualisering van het Handboek Sociale ... - Intersentia

ijdrageopslagen en 50% vermindering verwijlintresten, voor zover deze
betrekking hebben op de bijdragen vervallen tijdens de 3 eerste kwartalen
2009 (KB 13 februari 2009)
Randnummer 657
Een K.B. van 13 juli 2007 heeft de voorwaarden bepaald waaronder de RSZ een
afbetalingsplan kan toestaan (nieuw art. 43octies, nonies en decies RSZ-besluit). De
voornaamste zijn dat het moet gaan om tijdelijke moeilijkheden in het bedrijf, en dat
de werkgever niet het voorwerp mag uitmaken van een gerechtelijke vervolging,
tenzij de procedure gaat over een principieel betwiste schuld. Het afbetalingsplan
moet ook gaan over alle uitstaande schulden. Opeenvolgende afbetalingsplannen zijn
mogelijk.
Randnummer 660
3.7. Sociale secretariaten en sociale dienstverrichters
Een KB. Van 30 april 2007 voorziet de mogelijkheid om tussenkomsten toe te kennen
in de kosten van een sociaal secretariaat ook voor andere dan de eerste werknemer.
Voorlopig wordt dit nog beperkt tot gelegenheidswerknemers in het hotelbedrijf.
De “wet houdende diverse bepalingen” van 30 dec. 2009 (art. 49-55) heeft een nieuwe
figuur geïntroduceerd naast de sociale secretariaten: de “sociale dienstverrichter” (wat
stroeve vertaling van “prestataire de services sociaux”). Het gaat in feite om de
omzetting van de Europese dienstenrichtlijn. 16 Meteen wordt het statuut van beide
soorten mandatarissen beter omschreven, o.m. wat de overname van verplichtingen
betreft wanneer de klant van mandataris verandert. En niet onbelangrijk: de wet
voorziet een kwaliteitscontrole (“kwaliteitsbarometer”) inzake de dienstverlening.
Randnummers 661-670 vervangen
Het niet betalen van sociale bijdragen is uiteraard een hoofdkenmerk van de activiteit
van zgn. “koppelbazen”, die hoofdzakelijk in de bouwsector arbeidskrachten leveren
aan opdrachtgevers, die “in het zwart” tewerkgesteld worden. 17
In het kader van de “strijd tegen de bedrieglijke praktijken van de koppelbazen” heeft
de wet van 4 augustus 1978 een nieuw principe ingevoerd: voortaan waren in gevallen
waarin voor dergelijke ontduiking te vrezen was de klanten van verdachte aannemers
verplicht de betaling van de sociale bijdragen te waarborgen. 18 De zogenaamde
“sociale herstelwet” van 22 januari 1985 is nog een hele stap verder gegaan door
gelijkaardige regelingen toe te passen op de verhouding tussen de aannemer en
onderaannemer.
In dat systeem was de aannemer tot registratie verplicht. De niet-registratie van de
(onder)aannemer leidde tot de hoofdelijke aansprakelijkheid en inhoudingsplicht in
hoofde van de klant of aannemer. De rechtspraak aanvaardde niet dat de
opdrachtgever zich kon beroepen op misleiding door de aannemer wanneer deze
16 (Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op
de interne markt, Publicatieblad Nr. L 376 van 27/12/2006 blz. 0036 – 0068)
17 Zie hierover S. D’HALLEWEYN, “De hoofdelijkheid als sociaalrechtelijk strijdwapen tegen de
“ongrijpbare” koppelbazen”, R.W. 1987-88, 118; C. ANNOYE, “Des art. 30bis et 30ter de la loi du 27
juin 1969”, J.T.T. 1990, 349-356.
18 Zie F. NEVEN, “Beknopt overzicht van de rechtspraak omtrent art. 30bis R.S.Z.-Wet en het
uitvoeringsbesluit van 5 oktober 1978”, J.T.T. 1988, 283-285.
13